„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Jadwiga Mucha

Dobieranie skór do produkcji wyrobów futrzarskich
743[02].Z2.01

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
dr inż. Jadwiga Rudecka
mgr inż. Ewelina Śmiszkiewicz



Opracowanie redakcyjne:
inż. Jadwiga Mucha



Konsultacja:
mgr inż. Zdzisław Feldo










Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 743[02].Z2.01
„Dobieranie skór do produkcji wyrobów futrzarskich”, zawartego w programie nauczania dla
zawodu kuśnierz.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

6

3. Cele kształcenia

7

4. Przykładowe scenariusze zajęć

8

5. Ćwiczenia

13

5.1. Zasady sortowania skór futerkowych

13

5.1.1. Ćwiczenia

13

5.2. Zasady dobierania skór futerkowych na wyroby futrzarskie

18

5.2.1. Ćwiczenia

18

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

25

7. Literatura

34

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie

kuśnierz.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,

aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania

uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik dla

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do
nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie
uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować

samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest

przygotowany do wykonania ćwiczeń. W zależności od tematu można zalecić uczniom
samodzielne odpowiedzenie na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów, w formie
dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza, ponieważ
nauczyciel sterując dyskusją może uaktywniać wszystkich uczniów oraz w trakcie
dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają

ćwiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję
ćwiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich przeprowadzenia, uwzględniając różne
możliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel decyduje, które z zaproponowanych
ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu technodydaktycznym szkoły.
Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie

odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając
zamieszczone w nim stwierdzenia potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie określonego
zakresu materiału. Jeżeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień
wrócić, sprawdzając czy braki w opanowaniu materiału są wynikiem niezrozumienia
przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie nauczania.
W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż od postawy nauczyciela,
sposobu

prowadzenia

zajęć

zależy

między

innymi

zainteresowanie

ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Uczeń niezainteresowany materiałem nauczania, wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie
w pełni umiejętności założonych w jednostce modułowej. Należy rozbudzić wśród
uczniów tak zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania
materiału nauczania rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia
wiedzy i umiejętności ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową
powinien zwracać uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe
uzdolnienia manualne, czy może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów
teoretycznych.

−

testy zamieszczone w rozdziale „Ewaluacja osiągnięć ucznia” zawierają zadania z zakresu
całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
możliwych do uzyskania punktów (0 lub 1 punkt). Ocena końcowa uzależniona jest od
ilości uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według własnego projektu
oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak przeprowadzić proces
oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

dyskusja dydaktyczna,

−

tekst przewodni,

−

metoda przypadków,

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

Schemat układu jednostek modułowych

743[02].Z2

Technologia wytwarzania

wyrobów futrzarskich

743[02].Z2.01

Dobieranie skór do

produkcji wyrobów

futrzarskich

743[02].Z2.02

Użytkowanie maszyn,

urządzeń i narzędzi

kuśnierskich

743[02].Z2.03

Wykonywanie

błamów

ze skór futerkowych

743[02].Z2.04

Wykonywanie odzieży

futrzanej

743[02].Z2.05
Wykonywanie

galanterii futrzanej

743[02].Z2.06

Wykonywanie usług

kuśnierskich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

−

charakteryzować budowę histologiczną oraz topograficzną skóry surowej i włosa,

−

charakteryzować główne procesy wyprawy i wykończania skór,

−

określać właściwości skór wyprawionych i metody ich badań,

−

rozpoznawać wady i uszkodzenia skór wyprawionych,

−

oceniać jakość skór wyprawionych

−

określać wpływ budowy okrywy włosowej na jakość wyrobów futrzarskich,

−

rozróżniać podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych i uszlachetnionych,

−

oceniać jakość okrywy włosowej

−

barwę, połysk, gęstość, długość, miękkość,

sprężystość, siłę osadzenia włosa, zdolność do filcowania,

−

oceniać jakość tkanki skórnej

−

wygląd mizdry, grubość, miękkość, pulchność

i ciągliwość,

−

rozróżniać rodzaje skór futerkowych,

−

sortować skóry futerkowe według ich przeznaczenia,

−

klasyfikować wady skór,

−

identyfikować wady i uszkodzenia skór uszlachetnionych,

−

określać wielkość skór futerkowych,

−

rozróżniać imitacje skór.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować grupy rodzajowe skór i asortymenty wyrobów futrzarskich,

−

wyjaśnić zasady doboru skór futerkowych na różnego rodzaju wyroby futrzarskie,

−

zastosować zasady doboru barwy i charakteru okrywy włosowej oraz cech tkanki skórnej,

−

zorganizować stanowisko dobierania skór zgodnie z wymaganiami ergonomii oraz
wymaganiami procesu technologicznego,

−

posortować skóry futerkowe na różne asortymenty wyrobów futrzarskich,

−

dobrać skóry futerkowe na wyroby futrzarskie,

−

zastosować zasady oznaczania i składowania dobranych kompletów wyrobów,

−

posłużyć się obowiązującymi normami,

−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743[02]

Moduł:

Technologia

wytwarzania

wyrobów

futrzarskich

743[02].Z2

Jednostka modułowa:

Dobieranie skór do produkcji wyrobów futrzarskich
743[02].Z2.01

Temat:

Podział wyrobów futrzarskich na grupy rodzajowe i asortymentowe.

Cel ogólny: Dokonywanie podziału wyrobów

futrzarskich

na grupy rodzajowe

i asortymentowe.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozróżnić podstawowe rodzaje skór futerkowych,

−

rozróżnić grupy rodzajowe skór w zależności od pochodzenia zwierząt,

−

rozpoznać grupy asortymentowe wyrobów futrzarskich,

−

określić wyrób futrzarski (np. futro ze skór norek, błam ze skór tchórzy itp.).

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2–4-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne

Środki dydaktyczne:

−

zestaw skór futerkowych,

−

katalog fotografii i rysunków wyrobów futrzarskich,

−

zestawy ćwiczeń opracowanych przez nauczyciela dla zespołów uczniowskich.

Zadanie dla ucznia

Nazwij wyroby futrzarskie, uwzględniając grupę asortymentową wyrobu oraz grupę

rodzajową skór.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Wprowadzenie do tematu.
3. Uświadomienie szczegółowych celów kształcenia.
4. Przypomnienie przepisów bhp i regulaminu pracowni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Faza właściwa

1.Realizacja tematu

−

nauczyciel prezentuje kolekcję skór futerkowych, omawiając podział skór na grupy

rodzajowe,

−

nauczyciel prezentuje wyroby kuśnierskie, dokonując podziału na grupy asortymentowe,

określając jednocześnie rodzaj skór, z których wyroby są wykonane,

−

nauczyciel podaje zasady określania wyrobów kuśnierskich,

−

nauczyciel sprawdza zrozumienie podanych wiadomości, zadając uczniom pytania:

Na jakie grupy rodzajowe dzieli się skóry zwierząt futerkowych w zależności od ich
pochodzenia?
Skóry jakich zwierząt należą do pierwszej grupy rodzajowej?
Skóry jakich zwierząt należą do drugiej grupy rodzajowej?
Skóry jakich zwierząt należą do trzeciej grupy rodzajowej?
Skóry jakich zwierząt należą do czwartej grupy rodzajowej?
Na jakie grupy asortymentowe dzieli się wyroby futrzarskie?
Jak należy określać wyroby futrzarskie?

−

wskazani przez nauczyciela uczniowie odpowiadają na zadawane pytania.

2.Wykonywanie przez uczniów zadań praktycznych w grupach:

−

uczniowie otrzymują po 3 fotografie różnych wyrobów futrzarskich,

−

dyskutują w grupie na temat przyporządkowania im właściwych nazw,

−

uzasadniają nazwy wyrobów,

−

przyklejają do zdjęć samoprzylepny pasek z nazwą wyrobu.

3. Prezentacja i analiza ćwiczenia

−

przedstawiciele grup prezentują wyniki pracy zespołów na forum klasy,

−

uczniowie dyskutują na forum klasy na temat poprawności zaproponowanych nazw.

Faza kończąca
1. Podsumowanie zajęć:

−

uczniowie wraz z nauczycielem wskazują trudności, które wystąpiły w trakcie

wykonywania ćwiczenia,

−

nauczyciel podsumowuje zadanie, wskazuje jakie umiejętności były ćwiczone, jakie

wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość.

2. Ocena poziomu osiągnięć i aktywności uczniów:

−

nauczyciel ocenia stopień aktywności uczniów, ich zaangażowanie oraz poprawność

wykonywanych zadań,

−

nauczyciel ocenia indywidualnie uczniów oraz grupę i efekty końcowe pracy.

Praca domowa
Przejrzyj aktualne żurnale mody i czasopisma odzieżowe, zapoznaj się z aktualnymi trendami
mody na sezon jesienno – zimowy, zwracając szczególną uwagę na wyroby futrzarskie.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach
Uczniowie wypełniają ankietę dotyczącą oceny zajęć i trudności podczas realizowania
zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743[02]

Moduł:

Technologia

wytwarzania

wyrobów

futrzarskich

743[02].Z2

Jednostka modułowa:

Dobieranie skór do produkcji wyrobów futrzarskich
743[02].Z2.01

Temat:

Zasady dobierania skór futerkowych na błamy.

Cel ogólny: Dobieranie skór futerkowych na błamy.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zorganizować stanowisko pracy,

−

przeprowadzić badania organoleptyczne skór,

−

określić zasady dobierania skór na błamy,

−

posortować skóry według wielkości, charakterystyki okrywy włosowej i tkanki skórnej,

−

przygotować skóry do dobierania,

−

dobrać skóry futerkowe na błam,

−

oznaczyć skóry w komplecie, przygotować do składowania,

−

sprawdzić poprawność wykonanego ćwiczenia.

Metody nauczania–uczenia się:

−

dyskusja dydaktyczna,

−

tekst przewodni,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2–4-osobowych.

Czas: 5 godzin dydaktycznych.

Środki dydaktyczne

−

zestaw skór futerkowych,

−

stanowisko do dobierania skór,

−

taśma centymetrowa,

−

pytania prowadzące,

−

literatura z punktu 7.

Zadanie dla ucznia
Dobierz skóry królicze na typowy błam.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
3. Zaznajomienie uczniów z pracą metodą tekstu przewodniego.
4. Podział grupy uczniów na zespoły.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Faza właściwa:
Praca metodą tekstu przewodniego.

Tekst przewodni do ćwiczenia

I Informacje
Pytania prowadzące:
Jakie badania przeprowadza się przy ocenie przydatności skór futerkowych na określone
wyroby?
Jakie skóry przeznaczamy na błamy?
Jakie wymiary mają typowe błamy?
Jaką funkcję pełnią błamy w odzieży?
Jakie układy skór są stosowane w błamach i czym jest to podyktowane?
Na czym polega układ skór szeregowo

−

rzędowy?

Na czym polega układ skór dachówkowy?
Jak dobierać skóry, aby okrywa włosowa w błamie pomimo niejednolitej długości włosów
w skórach, sprawiała wrażenie wyrównanej?
Jak dobierać skóry, aby okrywa włosowa była stonowana kolorystycznie?
Gdzie w błamie umieszcza się skóry najładniejsze i dlaczego?

II Planowanie
Uczeń powinien określić:

−

rodzaje badań przy ocenie przydatności skór futerkowych,

−

układy skór stosowane w błamach,

−

wymiary błamów,

−

odpowiedni układ skór,

−

ilość szeregów i rzędów skór w błamie,

−

sposób rozmieszczenia skór w błamie,

−

liczbę potrzebnych skór,

−

sposób wykonania ćwiczenia,

−

podział pracy w grupie.

III Ustalenia
1. Uczniowie omawiają z nauczycielem wszystkie punkty etapu planowania.
2. Uczniowie odnoszą się do uwag i propozycji nauczyciela.

IV Wykonanie

−

uczniowie dobierają skóry zgodnie z ustaleniami,

−

uczniowie oznaczają dobrane skóry.

V Sprawdzenie

−

uczniowie sprawdzają w grupach poprawność dobierania skór w błamy,

−

uczniowie sprawdzają poprawność oznaczeń skór,

−

po uzyskaniu aprobaty nauczyciela, składają skóry i wiążą w komplet.

VI Analiza końcowa

−

uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy w wykonywaniu zadania sprawiły
im trudności,

−

nauczyciel podsumowuje całe zadanie, wskazuje jakie umiejętności były ćwiczone, jakie
wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Praca domowa
Zapoznaj się z charakterystyką skór króliczych naturalnych i uszlachetnionych. Wypisz
w zeszycie rodzaje uszlachetniania skór króliczych.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach
Uczniowie wypełniają ankietę dotyczącą oceny zajęć i trudności podczas realizowania
zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

5. ĆWICZENIA

5.1. Zasady sortowania skór futerkowych

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ narzędzi, urządzenia i przybory wchodzące w skład wyposażenia stanowiska

dobieracza i określ ich przeznaczenie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na organizację stanowiska pracy
odbieracza, zaprezentować narzędzia, przybory i urządzenia stosowane przez odbieracza.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wypisać nazwy narzędzi, urządzeń i przyborów,
2) określić przeznaczenie wymienionych narzędzi, urządzeń i przyborów,
3) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

plansze obrazujące narzędzia, przybory i urządzenia stosowane na stanowisku odbieracza

w zawodzie kuśnierz,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Wybierz skóry futerkowe należące do grupy rodzajowej skór zwierząt łownych

i hodowlanych z przedstawionej kolekcji skór.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania, nauczyciel powinien przedstawić kryteria podziału skór futer,
zaprezentować przykłady poszczególnych grup rodzajowych skór. Należy zwrócić uwagę na
podział skór futerkowych na grupy rodzajowe.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych kryteria podziału skór futerkowych na grupy

rodzajowe,

2) dokonać wyboru skór należących do poszczególnych grup rodzajowych,
3) uzasadnić wybór.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Zalecane metody nauczania

−

uczenia się:

− pokaz z objaśnieniem,
− ćwiczenie praktyczne

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja skór futerkowych,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Przyporządkuj do odpowiedniej grupy asortymentowej wskazane przez nauczyciela

wyroby futrzarskie.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania, nauczyciel powinien omówić i zaprezentować podział wyrobów
na grupy asortymentowe.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych kryteria podziału wyrobów kuśnierskich na

grupy asortymentowe,

2) zapisać nazwy wyrobów kuśnierskich i przyporządkować je do odpowiednich grup

asortymentowych,

3) uzasadnić wykonanie ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

wyroby futrzarskie,

−

plansze ilustrujące wyroby futrzarskie,

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Określ cechy jakościowe skóry króliczej, lisa i karakułowej za pomocą badań

organoleptycznych.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania, nauczyciel powinien omówić sposoby wykonywania badań
organoleptycznych skór futerkowych wyprawionych oraz charakterystykę i ocenę cech
zewnętrznych skór.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) rozpoznać i nazwać poszczególne rodzaje skór,
2) przeprowadzić badania organoleptyczne każdej z otrzymanych skór,
3) określić cechy okrywy włosowej i tkanki skórnej każdej skóry,
4) zapisać wyniki badań,
5) zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja skór futerkowych,

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Posortuj skóry królicze według ich cech. Zwróć uwagę na charakter okrywy włosowej

i tkanki skórnej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na charakterystyczne cechy skór
króliczych z punktu widzenia ich przydatności na wyroby futrzarskie i na konieczność badań
organoleptycznych przy rozpoczynaniu wszelkich prac kuśnierskich.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiale dydaktycznym zasady sortowania skór futerkowych,
2) określić cechy okrywy włosowej i tkanki skórnej otrzymanych do sortowania skór

króliczych, stosując badania organoleptyczne,

3) pogrupować skóry według ich wspólnych cech,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

skóry królicze,

−

stół do sortowania skór,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

Ćwiczenie 6

Dokonaj oceny skóry futerkowej i zalicz ją do odpowiedniego gatunku i wielkości

posługując się obowiązującymi normami.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na normy i instrukcje dotyczące
produkcji wyrobów futrzanych, nauczyciel powinien dokonać przykładowej oceny skóry
w oparciu o normy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić rodzaj i nazwać otrzymaną skórę,
2) wybrać z podanych norm wymagania dotyczące klasyfikacji otrzymanej skóry,
3) przeprowadzić analizę norm,
4) dokonać oceny otrzymanej skóry futerkowej w oparciu o normy,
5) zaprezentować wykonanie ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

normy przedmiotowe,

−

zestaw skór futerkowych,

−

taśma centymetrowa,

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 7

Posortuj skóry owcze welurowe według podobnych cech tkanki skórnej (rzemienia)

i okrywy włosowej (runa).

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na zasady dobierania skór welurowych

−

zaprezentować grupowanie skór o podobnych cechach dermy itd.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych zasady doboru skór welurowych,
2) przejrzeć i posortować skóry,
3) zaprezentować wykonanie ćwiczenia,
4) dokonać samooceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

skóry owcze welurowe,

−

stół do dobierania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

5.2. Zasady dobierania skór futerkowych na wyroby futrzarskie

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz skóry królicze na błam o wymiarach 150 x 115 x 130 cm. według układu skór

przedstawionego na rysunku.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Nauczyciel powinien zwrócić uwagę na zasady dobierania,
oznaczania i składowania dobranych kompletów skór futerkowych, zaprezentować różne
błamy.

Rysunek do ćwiczenia 1 [3, s 134 ]

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych zasady doboru skór króliczych na błamy,
2) nazwać układ skór,
3) przejrzeć skóry,
4) przygotować skóry do dobierania,
5) odrysować szablon błamu na stole do dobierania,
6) dobrać skóry na błam,
7) oznaczyć skóry w komplecie,
8) zaprezentować wykonanie ćwiczenia,
9) dokonać samooceny wykonanej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

skóry królicze,

−

stół do dobierania,

−

szablony wyrobu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

−

kreda,

−

przybory do nawilżania skór: szczotka i miska na wodę,

−

szpilki, przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Dobierz skóry królicze na futerko dziecięce według układu skór przedstawionego na

rysunku.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na zasady dobierania, oznaczania
i składowania dobranych kompletów skór futerkowych

Rysunek do ćwiczenia 2

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych zasady doboru skór futerkowych króliczych,
2) przejrzeć i posortować skóry,
3) przygotować skóry do dobierania,
4) odrysować szablony na stole do dobierania,
5) dobrać skóry na poszczególne elementy futerka,
6) oznaczyć skóry w komplecie,
7) zaprezentować wykonanie ćwiczenia,
8) dokonać samooceny wykonanej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

skóry królicze,

−

stół do dobierania,

−

szablony wyrobu,

−

kreda,

−

przybory do nawilżania skór: szczotka, miska na wodę,

−

szpilki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Dobierz skóry królicze na futerko dziecięce według układu skór przedstawionego na

rysunku. Określ ilość potrzebnych skór na poszczególne elementy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na zasady dobierania i oznaczania
dobranych kompletów skór futerkowych w zależności od zaprojektowanego układu oraz na
obliczanie zużycia skór na jednostkę konfekcyjną − na konkretnym przykładzie.

Rysunek do ćwiczenia 3

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych zasady doboru skór futerkowych,
2) przejrzeć i posortować skóry,
3) przygotować skóry do dobierania,
4) odrysować szablony na stole do dobierania,
5) dobrać skóry na poszczególne elementy futerka,
6) oznaczyć skóry w komplecie,
7) zliczyć skóry na poszczególne elementy,
8) zaprezentować wykonanie ćwiczenia,
9) dokonać samooceny wykonanej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

skóry królicze,

−

stół do dobierania,

−

szablony wyrobu,

−

kreda,

−

przybory do nawilżania skór: szczotka, miska na wodę,

−

szpilki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Dobierz skóry nutrii na czapkę myśliwską przedstawioną na rysunku modelowym

i rysunku konstrukcyjnym.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na odczytywanie informacji
przekazywanych na rysunkach modelowych i konstrukcyjno-technicznych, należy też
zaprezentować zasady dobierania skór na galanterię futrzaną.

Rysunek do ćwiczenia 4

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych zasady dobierania skór na czapki,
2) wykonać szablony czapki w skali 1:1 zgodnie z wymiarami podanymi na rysunku,
3) wyznaczyć kierunek włosa na szablonach czapki,
4) dobrać skóry nutrii,
5) zaplanować układ szablonów na skórach, mając na uwadze ułożenie form zgodnie

z zaznaczonym kierunkiem włosa i ekonomiczne zużycie surowca,

6) zaprezentować wykonanie ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Środki dydaktyczne:

−

skóry nutrii,

−

stół do dobierania,

−

karton A1,

−

przybory do rysowania,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Dobierz skóry owcze welurowe na kamizelkę męską według podobnych cech tkanki

skórnej (rzemienia) i okrywy włosowej (runa).

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na zasady dobierania skór welurowych
na wyroby futrzarskie, zaprezentować konkretne rozwiązania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w materiałach dydaktycznych zasady doboru skór welurowych,
2) dobrać skóry według szablonu kamizelki,
3) oznaczyć skóry,
4) zaprezentować wykonanie ćwiczenia,
5) dokonać samooceny wykonanej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

skóry owcze welurowe,

−

szablon kamizelki damskiej,

−

stół do dobierania,

−

kreda,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 6

Dobierz skóry królicze na typowy błam.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania, nauczyciel powinien przygotować tekst przewodni do
ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Tekst przewodni do ćwiczenia:

I Informacje
Pytania prowadzące:
1. Jakie badania przeprowadza się przy ocenie przydatności skór futerkowych na określone

wyroby?

2. Jakie skóry przeznaczamy na błamy?
3. Jakie wymiary mają typowe błamy?
4. Jaką funkcję pełnią błamy w odzieży?
5. Jakie układy skór są stosowane w błamach i czym jest to podyktowane?
6. Na czym polega układ skór szeregowo

−

rzędowy?

7. Na czym polega układ skór dachówkowy?
8. Jak dobierać skóry, aby okrywa włosowa w błamie pomimo niejednolitej długości

włosów w skórach, sprawiała wrażenie wyrównanej?

9. Jak dobierać skóry, aby okrywa włosowa była stonowana kolorystycznie?
10. Gdzie w błamie umieszcza się skóry najładniejsze i dlaczego?

II Planowanie
Uczeń powinien określić:
1) rodzaje badań przy ocenie przydatności skór futerkowych,
2) układy skór stosowane w błamach,
3) wymiary błamów,
4) odpowiedni układ skór,
5) ilość szeregów i rzędów skór w błamie,
6) sposób rozmieszczenia skór w błamie,
7) liczbę potrzebnych skór,
8) sposób wykonania ćwiczenia,
9) podział pracy w grupie.

III Ustalenia
1. Uczniowie omawiają z nauczycielem wszystkie punkty etapu planowania.
2. Uczniowie odnoszą się do uwag i propozycji nauczyciela.

IV Wykonanie

−

uczniowie dobierają skóry zgodnie z ustaleniami,

−

uczniowie oznaczają dobrane skóry.

V Sprawdzenie

−

uczniowie sprawdzają w grupach poprawność dobierania skór w błamy,

−

uczniowie sprawdzają poprawność oznaczeń skór,

−

po uzyskaniu aprobaty nauczyciela, składają skóry i wiążą w komplet.

VI Analiza końcowa

−

uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy w wykonywaniu zadania sprawiły
im trudności,

−

nauczyciel podsumowuje całe zadanie, wskazuje jakie umiejętności były ćwiczone, jakie
wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne,

−

tekstu przewodniego.

Środki dydaktyczne:

−

skóry królicze,

−

szablon błamu,

−

stół do dobierania,

−

kreda, ołówek,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Dobieranie skór do produkcji
wyrobów futrzarskich”

Test składa się z 25 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11,12, 15, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25 są poziomu
podstawowego,

−

zadania 8, 13, 14, 17 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 15 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 24 zadań, w tym 3 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. a, 3. b, 4. a, 5. a, 6. d, 7. c, 8. b, 9. c, 10. a, 11. b,
12. b, 13. b, 14. a, 15. c, 16. d, 17. a, 18. d, 19. d, 20. a, 21. a, 22. c, 23. c, 24. c,
25. c.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Zdefiniować badania organoleptyczne

A

P

a

2

Znać cel badań organoleptycznych

A

P

a

3

Rozpoznać kuśnierskie grupy asortymentowe

B

P

b

4

Znać zasady sortowania skór

A

P

a

5

Znać zasady dobierania skór

A

P

a

6

Rozpoznać wyposażenie stanowiska dobieracza

B

P

d

7

Rozpoznać rodzaj układu skór stosowanego
w błamach

B

P

c

8

Określić sposób badania cech okrywy włosowej

C

PP

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

9

Znać zasady rozmieszczania skór w błamie

A

P

c

10 Zdefiniować szereg w układzie szeregowo-

rzędowym skór

A

P

a

11 Zdefiniować rząd w układzie szeregowo-rzędowym

A

P

b

12 Wskazać sposób przygotowania skór do dobierania

B

P

b

13 Scharakteryzować stół do dobierania skór

C

PP

b

14 Określić warunki pracy dobieracza

C

PP

a

15 Znać zasady dobierania dolnego szeregu skór

w futrach

A

P

c

16 Znać zasady dobierania drugiego szeregu skór

w futrach

A

P

d

17 Określić zasady stopniowania długości włosa

w szeregach

C

PP

a

18 Rozpoznać układy skór stosowanych w futrach

B

P

d

19 Rozpoznać skóry należące do grupy rodzajowej

skór zwierząt łownych i hodowlanych

B

P

d

20 Rozpoznać skóry należące do grupy rodzajowej

skór ze zwierząt domowych

B

P

a

21 Znać zasady dobierania skór na czapki

A

P

a

22 Zdefiniować futro

A

P

c

23 Rozpoznać asortymenty futrzarskie

B

P

c

24 Rozpoznać grupy rodzajowe skór futerkowych

B

P

c

25 Przedstawić najbardziej ekonomiczny układ skór

w błamach

B

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7. Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8. Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9. Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 25 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Badania organoleptyczne to badania

a) za pomocą zmysłów.
b) fizyczne.
c) chemiczne.
d) laboratoryjne.

2. Celem badań organoleptycznych jest

a) ocena cech zewnętrznych skóry.
b) pobranie próbek do badania.
c) poznanie zawartości garbnika w skórze .
d) oznaczenie grubości skóry.

3. Jedną z grup asortymentowych wyrobów kuśnierskich jest grupa

a) narzędzi.
b) futer i kurtek.
c) przyborów kuśnierskich.
d) maszyn kuśnierskich.

4. Sortowanie skór futerkowych to

a) dobieranie skór o zbliżonych cechach.
b) uszlachetnianie skór.
c) dzielenie skór.
d) dobieranie skór według szablonu.

5. Skóry futerkowe na wyroby dobiera się według

a) podobnych cech jakościowych.
b) rodzaju garbowania.
c) długości włosów puchowych.
d) topografii skóry.

6. Podstawowym wyposażeniem stanowiska dobieracza jest

a) maszyna kuśnierska.
b) perforowany stół.
c) wieszak.
d) stół z uchylnym blatem.

7. Układ skór w błamach to układ

a) pionowy włosem skierowanym do góry.
b) poziomy z włosem skierowanym do środka błamu.
c) pionowy z włosem skierowanym do dołu.
d) skośny z włosem skierowanym do środka błamu.

8. Miękkość włosa w skórach futerkowych bada się za pomocą

a) wzroku.
b) dotyku.
c) słuchu.
d) smaku.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

9. Najładniejsze skóry w błamie powinny znajdować się

a) w środkowej części błamu
b) na bokach.
c) na przodach.
d) u dołu błamu.

10. W układzie skór szeregowo-rzędowym szeregiem nazywamy skóry ułożone

a) wszerz błamu.
b) wzdłuż błamu.
c) pionowo wzdłuż.
d) poziomo zbieżnie.

.

11. W układzie szeregowo-rzędowym rzędem nazywamy skóry ułożone

a) wszerz błamu.
b) wzdłuż błamu.
c) poziomo zbieżnie.
d) ukośnie.

12. Przygotowanie skór do dobierania polega na

a) reperacji.
b) lekkim zwilżeniu i rozprostowaniu.
c) wyprasowaniu.
d) nabijaniu na deskę.

13. Stół do dobierania skór pokryty jest

a) płytą laminowaną.
b) filcem.
c) płytą perforowaną.
d) blachą nierdzewną.

14. Najlepszym oświetleniem stanowiska dobieracza jest światło

a) naturalne.
b) sztuczne.
c) jarzeniowe.
d) neonowe.

15. Przy dobieraniu skór na futro, dolny szereg powinien być ułożony ze skór

a) najkrótszych z rzadkim włosem.

b) najdłuższych z rzadkim włosem.
c) najkrótszych z gęstym włosem.
d) najdłuższych z gęstym włosem.

16. Przy dobieraniu skór na futro, drugi szereg znajdujący się nad dolnym, powinien być

ułożony ze skór
a) dłuższych z włosem dłuższym niż w dolnym szeregu.
b) dłuższych z włosem krótszym niż w dolnym szereg.
c) krótszych z włosem dłuższym niż w dolnym szeregu.
d) krótszych z włosem krótszym niż w dolnym szeregu.

17. Dobierając skóry na futro z kilku szeregów, skóry wyższego szeregu powinny mieć

a) krótsze włosy.
b) dłuższe włosy.
c) włosy o zbliżonej długości.
d) takiej samej długości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

18. Skóry na futra dobiera się w układach

b) tylko pionowych.
c) tylko poziomych.
d) pionowych i poziomych.
e) pionowych poziomych i skośnych.

19. Do grupy rodzajowej skór ze zwierząt łownych i hodowlanych należą skóry

a) piżmaków, kun, lisów, norek.
b) piżmaków, owiec, kotów, królików.
c) piżmaków, nutrii, owiec, kóz.
d) piżmaków, owiec, kotów, psów.

20. Do grupy rodzajowej skór ze zwierząt domowych należą skóry

a) owiec, kóz, kotów, psów.
b) fok, cielaków, wiewiórek, soboli.
c) piżmaków, źrebaków, lisów, fok.
d) kun, bobrów, źrebaków, karakułów.

21.Na czapki przeznacza się skóry futerkowe

a) o ładnej okrywie włosowej i z cienką tkanką skórną.
b) o długich włosach ościstych i z grubą tkanką skórną.
c) wszystkich grup rodzajowych.
d) wykończone na welur.

22.Futro to wyrób kuśnierski wykonany ze skór

a) futerkowych, włosem do spodu.
b) welurowych, włosem do spodu.
c) futerkowych, włosem do wierzchu.
d) sztucznych, włosem do spodu.

23. Płaszcz ocieplony błamem futrzanym to

a) futro.
b) kożuch.
c) pelisa.
d) kurtka.

24. Skóry fok jako surowiec kuśnierski zaliczane są do grupy rodzajowej skór ze zwierząt

a) łownych i hodowlanych.
b) domowych.
c) morskich.
d) ptaków.

25. Najbardziej ekonomicznym układem skór w błamach jest układ

a) szeregowo

−

rzędowy.

b) skośny.
c) dachówkowy.
d) poziomy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ............................................................................................................................

Dobieranie skór do produkcji wyrobów futrzarskich

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

21

a

b

c

d

22

a

b

c

d

23

a

b

c

d

24

a

b

c

d

25

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Test II

Test praktyczny typu „próba pracy” dla jednostki modułowej
„Dobieranie skór do produkcji wyrobów futrzarskich” 743[02]Z2.01

Treść zadania

Dobierz skóry lisów rudych na kurtkę damską. Zastosuj pionowy układ skór.

Zadanie jest tak dobrane, aby pozwoliło sprawdzić poziom ukształtowanych umiejętności

w zakresie wiedzy teoretycznej i sprawności wykonania czynności praktycznych. Uczniowi
należy stworzyć możliwość inwencji w zaplanowaniu poszczególnych etapów wykonania
zadania: zorganizowania stanowiska pracy oraz wykazania się umiejętnością dobierania skór
na wyrób kuśnierski. Jest to jednocześnie możliwość samodzielnego sprawdzenia przez
ucznia poziomu nabytych umiejętności i dokonania analizy podjętych działań praktycznych.

Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umożliwiających uczniowi wykonania

zadania zgodnie z zasadami technologicznymi i w określonym czasie.

Uczeń powinien mieć udostępnione:

−

stanowisko pracy z pełnym wyposażeniem,

−

skóry lisów rudych (w ilości wystarczającej aby dobrać na kurtkę),

−

normy zużycia skór.

Nauczyciel powinien:

−

zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska w warsztatach szkolnych lub
zakładzie produkcyjnym,

−

przydzielić uczniom skóry do dobierania,

−

skontrolować przygotowany przez uczniów wykaz czynności, które będą wykonywali,

−

określić czas wykonania zadania,

−

określić kryteria oceny wykonywanego zadania,

−

na bieżąco kontrolować pracę uczniów,

−

dokonać oceny wykonanej pracy.

Uczeń powinien:

−

zapoznać się z treścią zadania,

−

dobrać i założyć odzież ochronną,

−

zapisać plan czynności wynikających z treści zadania,

−

zorganizować stanowisko pracy,

−

przystąpić do wykonania zadania,

−

oznaczyć skóry w komplecie,

−

uporządkować stanowisko pracy,

−

dokonać samooceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Umiejętności podlegające ocenie

Lp.

Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty do
uzyskania

Punkty
uzyskane

1.

Dobieranie odzieży ochronnej.

5

2.

Zapoznanie się z treścią zadania
i zapisanie planu pracy.

10

3.

Przygotowanie stanowiska pracy:

−

zabezpieczenie pod względem bhp,

−

zachowanie ładu i porządku na
stanowisku pracy.

10

5

5

4.

Wykonanie zadania:

−

przeprowadzenie badań
organoleptycznych otrzymanych skór,

−

przygotowanie skór do dobierania,
(rozprostowanie skór i złożenie wzdłuż
linii grzbietu),

−

dobranie skór na poszczególne elementy
wyrobu,

−

oznaczenie skór w komplecie,

−

uporządkowanie stanowiska pracy,

−

samoocena wykonanej pracy.

10

10

20

5
5
5

5.

Zaprezentowanie wykonanego zadania:

−

omówienie efektów swojej pracy,

−

omówienie przebiegu wykonania pracy,

−

sformułowanie wniosków związanych
z realizacją zadania.

10

5

5

Razem

100

Normy wymagań na poszczególne oceny szkolne

Ocena

Liczba punktów
uzyskanych

dopuszczający

60÷70

dostateczny

71÷80

dobry

81÷95

bardzo dobry

96÷100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

7. LITERATURA

1. Buczyńska L., Burzyński Cz.: Kuśnierstwo 2. WSiP, Warszawa 1986
2. Burzyński Cz., Dzieża R., Suliga A., Duda I.: Kuśnierstwo. WNT, Warszawa 1986
3. Burzyński Cz., Suliga A.: Kuśnierstwo cz.1. WSiP, Warszawa 1986
4. Sadowski T.: Materiałoznawstwo dla kuśnierzy WSiP, Warszawa 1989