ZASADY BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY ORAZ

OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ

1. Co wykonujemy w trakcie masażu pośredniego serca?
Zgniatanie serca pomiędzy mostkiem a kręgosłupem i wyciskanie z serca krwi do
dużych naczyń.
Należy ułożyć ratowanego na wznak, na twardym podłożu, uciskać mostek (na
wysokości pomiędzy 2/3 górnych a 1/3 dolnej jego długości), nadgarstkami
ułożonymi jeden na drugim, w rytmie ok. 60 ucisków na min (u dorosłych), z
wykorzystaniem ciężaru górnej połowy ciała ratownika tak, aby mostek
pr

zemieszczał się w kierunku kręgosłupa o 4-5 cm.

Wskazaniem do masażu pośredniego jest zatrzymanie krążenia krwi (zanik tętna).
Skuteczność masażu ocenia się na podstawie obecności fali tętna na tętnicy szyjnej
lub udowej w czasie ucisku na mostek.
W czasie

reanimacji prowadzonej przez dwóch ratowników stosunek liczby

wykonywanych wdmuchnięć powietrza do dróg oddechowych do uciśnięć mostka,
wynosi 1: 5.

2. Jak postępujemy z osobą ranną w brzuch?
ZAWSZE ! tego typu urazom towarzyszy krwawienie wewnątrz jamy brzusznej, co w
efekcie powoduje zapalenie otrzewnej. Głównymi objawami są : ostry ból brzucha,
bladość skóry twarzy, utrudnione oddychanie i twardy brzuch tzw " deskowate
napięcie mięśni brzucha " . Ofiara zwykle pozostaje przytomna i zgłasza te
dolegli

wości - twardość mięśni brzucha możemy stwierdzić dotykiem .

Poszkodowanego należy ułożyć w pozycji półsiedzącej ( tułów uniesiony 45-50 o
powyżej ) z lekko podkulonymi w kolanach nogami, w celu zmniejszenia napięcia
mięśni brzucha. Aby zmniejszyć krwawienie wewnętrzne , na brzuch możemy
położyć zimny okład np zmoczony w wodzie ręcznik . Nie podajemy nic do picia !!!!-
Poszkodowany powinien jak najszybciej trafić na stół operacyjny - musimy czekać na
dalszą pomoc pogotowia - możemy tylko łagodnie rozmawiać z ofiarą-uspokajając ją!

3. Co to jest resuscytacja?
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (w skrócie RK-O lub CPR) – zespół
zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych funkcji
życiowych, tj. co najmniej krążenia krwi i oddychania. Nazywana jest także
podstawowym podtrzymaniem życia (PPŻ).
Reanimacja a resuscytacja.

Przystępując do reanimacji nigdy nie jesteśmy w stanie przewidzieć czy osoba, której
udzielamy pomocy odzyska świadomość.
Zawsze wykonujemy te same czynności, lecz dopiero po odzyskaniu świadomości u
ratowanej osoby możemy powiedzieć, że wykonaliśmy reanimację, czyli
przywróciliśmy oddech, krążenie oraz świadomość.
Jeżeli na skutek naszego działania osoba ratowana odzyska tylko oddech i krążenie
bez odzyskania świadomości,

to takie działanie nazywamy resuscytacją.

4. W jaki sposób tamujemy krew w przypadku rany szyi?
wezwać należy pogotowie Ratunkowe, należy założyć opatrunek; aby to uczynić
należy:

o

włożyć rękawiczki gumowe

o

gdy występuje niewielka rana to należy ją zdezynfekować,

o

ucisnąć ranę za pomocą uciskowego bandaża,

o

unieść kończynę do poziomu powyżej serca,

o

nałożyć opatrunek dodatkowy, który uciska zranienie, po tym jak
opanowaniu ulegnie krwotok.

5. Na czym polega doraźne ratowanie osób poparzonych?
Doraźne ratowanie osób poparzonych jest jednak stosunkowo proste. Pierwszą
czynnością jest usunięcie “czynnika sprawczego”, czyli zgaszenie ognia, usunięcie
innych źródeł ciepła, odciągnięcie oparzonego w bezpieczną strefę itp.
Do gaszenia palącego się ubrania na człowieku można stosować koc gaśniczy,
wodę, mokre ubranie. Następnie musimy schłodzić poparzoną okolicę ciała. Nie
traćmy czasu na rozbieranie poparzonego, zwłaszcza ściąganie ciasnego ubrania.
Najlepszym środkiem chłodzącym jest zimna, bieżąca woda w dużej ilości. Powietrze
jest słabym przewodnikiem ciepła i cała ilość energii cieplnej, która dostała się do
tkanek, będzie ulegać dystrybucji w tkankach, powodując ich uszkodzenie.

6. Jakiej masy nie mogą przekroczyć przedmioty przenoszone na odległość 25
m przez młodocianą dziewczynę i młodocianego chłopca przy pracy dorywczej,
a jakiej

– przy obciążeniu powtarzalnym?

Normy przenoszenia przedmiotów przez młodocianych przy ręcznym dźwiganiu i
przenoszeniu na odległość powyżej 25 m, przy pracy dorywczej wynoszą;- dla
dziewcząt 14 kg; - dla chłopców 20 kg.
Normy przenoszenia przedmiotów przez młodocianych przy ręcznym dźwiganiu i j na
odległość powyżej 25 m przy obciążeniu powtarzalnym wynoszą: - dla dziewcząt 8
kg; -

dla chłopców 12 kg.

Przenoszony

przedmiot powinien znajdować się jak najbliżej ciała i nie powinien

ograniczać widoczności. W przypadku konieczności przenoszenia przedmiotu
trzymanego (uchwyconego) w odległości większej niż 30 cm od tułowia należy
zmniejszyć o połowę dopuszczalną masę przedmiotu lub zapewnić wykonanie tej
czynności, przez co najmniej dwóch pracowników. Niedopuszczalne jest
przekraczanie dopuszczalnych mas przenoszonych przedmiotów, np. poprzez
przenoszenie po dwie sztuki zamiast po jednej.

7. Jakiego poziomu nie może przekroczyć hałas w przypadku zatrudniania
młodocianych przy pracach w warunkach narażenia na hałas?
1. Wzbronione jest zatrudnianie młodocianych w środowisku pracy, w którym
równoważny poziom dźwięku A hałasu ustalonego i nieustalonego, mierzony zgodnie
z polskimi normami, przekracza 80 dB (A) (dla 8-

godzinnej ekspozycji na hałas).

2. Wzbronione jest zatrudnianie młodocianych w środowisku pracy, w którym
równoważny poziom dźwięku A hałasu impulsowego quasi-stacjonarnego, mierzony
zgodnie z wytycznymi Głównego Inspektora Sanitarnego, przekracza 75 dB (A) (dla
8-

godzinnej ekspozycji na hałas).

3. Wzbronione jest zatrudnianie młodocianych w środowisku pracy, w którym poziom
ciśnienia

akustycznego

hałasu

ultradźwiękowego,

mierzonego

zgodnie

z polskimi normami

, przekracza wartości podane w poniższej tabeli (dla

8-

godzinnej ekspozycji na hałas):

Częstotliwość środkowa pasm

tercjowanych w kHz

Poziom ciśnienia akustycznego w dB

10; 12,5; 16

75

20

85

25

100

31,5; 40; 50; 63; 80; 100

105

4. Wzbronione jest za

trudnianie młodocianych w środowisku pracy, w którym

poziomy ciśnienia akustycznego hałasu infradźwiękowego, mierzone zgodnie
z polskimi normami, przekraczają wartości podane w poniższej tabeli (dla
8-

godzinnej ekspozycji na hałas):

8. Jakich ciężarów nie mogą przenosić kobiety przy pracy stałej a jakich przy
pracy dorywczej?
Praca Stała Kobiety mogą przenosić do 12 kg, w Pracy dorywczej (max 4 x godz.)
20 kg .

9. Przy jakich pracach zabrania się zatrudniania kobiet w ciąży lub
karmiących?
Niedopu

szczalne jest zatrudnianie kobiet w ciąży lub karmiących piersią przy

pracach:

energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 2.900 kJ na zmianę roboczą,

ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu ciężarów o masie

przekraczającej:
3 kg Przy pracy stałej
5 kg Przy pracy dorywczej (max 4 x godz.)

10. Kiedy nie wolno zatrudniać pracownicy, bez jej zgody, w godzinach
nadliczbowych, w porze nocnej i w systemie przerywanego czasu pracy?
Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.
Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
§ 2. Kobiety opiekujące się dzieckiem w wieku do czterech lat nie wolno bez jej
zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również
delegować poza stałe miejsce pracy.

11. Jakie czynniki oddziaływujące na człowieka w materialnym środowisku
pracy zalicza się do czynników fizycznych, jakie do biologicznych a jakie do
chemicznych?
Czynniki fizyczne

Czynniki chemiczne

Czynniki biologiczne

Makroorganizmy: rośliny, zwierzęta

12. Jakie są techniczne środki chroniące pracownika przed hałasem a jakie są
techniczne środki ograniczające hałas?
Pracodawca jest zobowiązany zapewnić ochronę pracowników przed zagrożeniami
związanymi z narażeniem na hałas, a w szczególności zapewnić stosowanie
-

procesów technologicznych niepowodujących nadmiernego hałasu,

-

maszyn i innych urządzeń technicznych powodujących możliwie najmniejszy hałas,

nieprzekraczający dopuszczalnych wartości,
-

rozwiązań obniżających poziom hałasu w procesach pracy (priorytet mają tu środki

redukcji hałasu u źródła jego powstawania). W przypadku osiągnięcia lub
przekroczenia wartości NDN pracodawca sporządza i wprowadza w życie program
dz

iałań organizacyjno-technicznych zmierzających do ograniczenia narażenia na

hałas. Program powinien uwzględniać w szczególności:



unikanie procesów lub metod pracy powodujących narażenie na hałas i
zastępowanie ich innymi, stwarzającymi mniejsze narażenie



dobieranie środków pracy o możliwie najmniejszym poziomie emisji hałasu



ograniczanie narażenia na hałas takimi środkami technicznymi, jak: obudowy
dźwiękoizolacyjne maszyn, kabiny dźwiękoszczelne dla personelu, tłumiki,
ekrany i materiały dźwiękochłonne



projektowanie miejsc pracy i rozmieszczanie stanowisk pracy w sposób
umożliwiający izolację od źródeł hałasu oraz ograniczających jednoczesne
oddziaływanie wielu źródeł na pracownika



ograniczanie czasu i poziomu narażenia oraz liczby osób narażonych na hałas
przez właściwą organizację pracy, w szczególności stosowanie skróconego
czasu pracy lub przerw w pracy i rotacji na stanowiskach pracy.

Techniczne środki ograniczania hałasu
Zmiana hałaśliwego procesu technologicznego na mniej hałaśliwy
Najgłośniejsze procesy produkcyjne można zastąpić cichszymi, np. kucie młotem
można zastąpić walcowaniem i tłoczeniem, natomiast obróbkę za pomocą ręcznych
narzędzi - obróbką elektryczną i chemiczną oraz narzędziami zmechanizowanymi.

13. Jakie są techniczne środki chroniące pracownika przed upadkiem z
wysokości?
Przepisy prawa polskiego i europejskiego za zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy
zobowiązują pracodawców zatrudniających osoby wykonujące prace na wysokości
do zapewnienia właściwych środków chroniących pracowników przed upadkiem
wysokości. W sytuacji, gdy niemożliwe jest zorganizowanie pracy w taki sposób aby
pracownicy znajdowali poza strefą zagrożenia upadkiem z wysokości należy dokonać
wyboru najbardziej odpowiedniego sprzętu, który zapewni bezpieczne warunki pracy.
Stosuje się przy tym zasadę pierwszeństwa środków ochrony zbiorowej (balustrady i
siatki ochronne) nad środkami ochrony osobistej (indywidualny sprzęt chroniący
przed upadkiem z wysokości).
Indywidualny sprzęt chroniący przed upadkiem z wysokości należy stosować
podczas pracy wykonywanej na powierzchniach położonych co najmniej 1 m powyżej

podłoża (jeżeli nie było możliwości zastosowania środków ochrony zbiorowej), na
drabinach powyżej 2 m powyżej podłoża oraz na słupach, masztach, konstrukcjach
wieżowych, kominach, konstrukcjach budowlanych bez stopów, a także przy
ustawianiu lub rozbiórce rusztowań.
Zasadnicze funkcje jakie spełnia indywidualny sprzęt chroniący przed upadkiem z
wysokości to:
1) w sytuacji zaistnienia upadku - zatrzymanie

upadku w powietrzu i ograniczenie siły

towarzyszącej zatrzymaniu oraz umożliwienie poszkodowanemu na bezpieczne
oczekiwanie na nadejście pomocy zgodnie z PN-EN 363:2005 (Indywidualny sprzęt
chroniący przed upadkiem z wysokości - Systemy powstrzymywania spadania).
2) ustalanie pozycji podczas pracy lub niedopuszczanie do przyjęcia przez
pracownika położenia, w którym istnieje możliwość upadku z wysokości, zgodnie z
PN-

EN 358:2002 (Indywidualny sprzęt ochronny ustalający pozycję podczas pracy i

zapobiegający upadkom z wysokości).
System powstrzymywania spadania musi zawierać trzy podstawowe składniki:
1. Punkt kotwiczący;
2. Podzespół łącząco-amortyzujący;
3. Szelki bezpieczeństwa.

14. Przy jakich pracach zalecane jest stosowanie maseczek pyłochłonnych?
W ka

binach lakierniczych, we wszelkich pracach gdzie występuje pylenie taką

maseczkę można nosić nie dłużej niż 6 godz.

15. Przy jakich pracach zalecane jest stosowanie kasku ochronnego?

Prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych, Prace w zbiornikach, kanałach, wnętrzach
urządzeń technicznych i w innych niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych, Roboty
budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowadzone bez wstrzymania ruchu
zakładu pracy lub jego części

16. Na co narażony jest człowiek, który naprawia maszynę lub urządzenie
podłączone do sieci elektrycznej?
na porażenie prądem, oparzenia a nawet śmierć

17. Jakie skutki może wywołać ręczne dźwiganie i przenoszenie przez kobietę
ciężarów o masie około 40 kg?
Dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego wynikające z wykonywania ręcznych
prac transportowych dotyczą zarówno kręgosłupa, kończyn górnych, jak i dolnych.17.
W niniejszym opracowaniu skupimy się głównie na kręgosłupie, zgodnie z
założeniami dyrektywy 90/269/EEC. Wykonywanie ręcznych prac transportowych,
takich jak podnoszenie, przenoszenie pchanie czy ciągnięcie, może skutkować :a.
pojawianiem się mikrourazów nakładających się na siebie ,b. nagłymi urazami
powstałymi wskutek jednorazowego obciążenia.
W jednym i drugim przypadku rezultatem może być bolesne uszkodzenie struktur
kręgosłupa, na który mają wpływ: czynniki osobnicze – np. wiek, płeć, sprawność
fizyczna, czynniki związane z wysiłkiem fizycznym podczas wykonywania pracy– np.
częstotliwość powtarzania czynności podnoszenia, przenoszenia itp. obciążenie
statyczne, czynniki organizacyjne

– np. możliwość współpracy lub wpływania na

sposób i tempo wykonywania pracy

Schorzenia kręgosłupa wynikają w głównej mierze z niewłaściwego sposobu
wykonywania pracy. Pojawianiu się tego typu dolegliwości sprzyja ponadto
przemieszczanie ładunków nieporęcznych lub o znacznej masie, a także transport
bez użycia sprzętu pomocniczego ,który eliminuje lub minimalizuje ryzyko związane z
ręcznym przemieszczaniem ciężarów. Świadomość tych zagrożeń jest warunkiem
niez

będnym do odpowiednich postaw, zachowań i działań. Temu celowi służyć

powinna kompleksowa ocena ryzyka zawodowego, w tym przede wszystkim
identyfikacja zagrożeń zawodowych oraz opracowywanie i wprowadzanie w życie
środków zapobiegawczych. Rzetelne i prawidłowe przeprowadzenie oceny ryzyka
może znacząco zminimalizować ryzyko zawodowe, a w konsekwencji zmniejszyć
liczbę wypadków przy pracy oraz długofalowe negatywne skutki zdrowotne wśród
zatrudnionych. Zapewnienie okresowej oceny ryzyka powinno gwarantować ciągłą
poprawę warunków pracy. Ponieważ ocena ryzyka stanowi kluczowy element
zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, w jej przeprowadzanie z angażowani
powinni być zarówno pracownicy, jak i pracodawcy oraz specjaliści.

18. Jakie prace wykonywane w po

mieszczeniach gdzie znajdują się materiały

łatwopalne mogą być przyczyną pożaru?
nie powinno się używać urządzeń mechanicznych, wykorzystujących gazy
wybuchowe oraz dużo niebezpiecznych środków chemicznych Prace pożarowo -
niebezpieczne najprościej można scharakteryzować jako takie, podczas których w
normalnym ich przebiegu występuje duże prawdopodobieństwo pojawienia się
pożaru lub wybuchu. Przyczyny tych zjawisk mogą być następujące podczas prac
występuje substancja łatwopalna oraz potencjalny zapłon; podczas prac występuje
tylko substancja łatwopalna; podczas prac występuje tylko zapłon. Aby powstał
pożar, muszą jednocześnie wystąpić elementy składające się na tzw. trójkąt
spalania.
Aby powstał pożar, muszą jednocześnie wystąpić elementy składające się na tzw.
trójkąt spalania: paliwo - materiał łatwopalny; tlen - najczęściej występujący w
powietrzu; zapłon - iskra, otwarty ogień, gorąca powierzchnia z energią
wystarczającą do zapłonu paliwa. Jeśli wystąpią one jednocześnie w jednej
przestrzeni jest bardz

o duże prawdopodobieństwo wybuchu pożaru. Dzięki tej

definicji łatwo można ustalić, kiedy mamy do czynienia z pracami pożarowo –
niebezpiecznymi.

19. Jakie mogą być skutki braku osłony na części ruchomej urządzenia?
urządzeń mechanicznych, wykorzystujących gazy wybuchowe oraz dużo
niebezpiecznych środków chemicznych. Dodatkowym zagrożeniem jest różnorodne
otoczenie, w którym są realizowane prace Prace pożarowo - niebezpieczne
najprościej można scharakteryzować jako takie, podczas których w normalnym ich
pr

zebiegu występuje duże prawdopodobieństwo pojawienia się pożaru lub wybuchu.

Przyczyny tych zjawisk mogą być następujące :podczas prac występuje substancja
łatwopalna oraz potencjalny zapłon; podczas prac występuje tylko substancja
łatwopalna; podczas prac występuje tylko zapłon. Aby powstał pożar, muszą
jednocześnie wystąpić elementy składające się na tzw. trójkąt spalania Aby powstał
pożar, muszą jednocześnie wystąpić elementy składające się na tzw. trójkąt
spalania: paliwo -

materiał łatwopalny; tlen - najczęściej występujący w powietrzu;

zapłon - iskra, otwarty ogień, gorąca powierzchnia z energią wystarczającą do
zapłonu paliwa Jeśli wystąpią one jednocześnie w jednej przestrzeni jest bardzo
duże prawdopodobieństwo wybuchu pożaru. Dzięki tej definicji łatwo można ustalić,

kiedy mamy do czynienia z pracami pożarowo – niebezpiecznymi skutkami mogą
być: wycieńczenie organizmu, zmniejszenie wydolności fizycznej, ... złej oceny stanu
bezpieczeństwa oraz braku motywacji do pracy.

20. Na co narażony jest pracownik podczas pracy wkrętarką pneumatyczną?
Wkrętarka pneumatyczna - (używa np. wulkanizator) Może spowodować
uszkodzenie całego ciała, może naderwać ręce, zaprószyć oczy

21. Jakie zachowania podczas wykonywania prac mogą zwiększyć ryzyko
wypadkowe?
Ryzyko wypadkowe -

ryzyko wypadkowe może spowodować nieprzestrzeganie

przepisów BHP i Ppoż., praca pod wpływem alkoholu lub narkotyków

22. Jakie są rodzaje grup znaków bezpieczeństwa?
Znaki bezpieczeństwa,
Tablice, Piktogramy,
Propozycje dla dystrybutorów

23.

Jakie znaki bezpieczeństwa występują w poszczególnych rodzajach grup?

Znaki bezpieczeństwa
Znaki ewakuacyjne
Znaki ochrony przeciw pożarowej
Nalepki na gaśnice
Instrukcje P. Poż., plany i wykazy
Znaki w ramkach taśmy luminescencyjne i odgradzające
Znaki d

la statków morskich

Ochrona i higiena pracy
Tablice urządzeń elektrycznych
Instrukcje BHP
Oznakowanie dla rurociągów, wodociągów, gazociągów
Znaki ostrzegawcze promieniowania
Oznakowanie substancji chemicznych
Nalepki przesyłkowe, ostrzegawcze ADR, RID, ADN, ICAO, IMO
Klęski żywiołowe, tablice

Tablice różne
Tablice informacyjne
Tablice różne, informacyjne (uzupełnienie)
Piktogramy
Znaki związanre z pojazdami
Zabezpieczenie objektów budowlanych
Herby i godła

24. Jaki wypadek uznaje się za wypadek zrównany z wypadkiem przy pracy?
Na równi z wypadkiem przy pracy, w zakresie uprawnienia do świadczeń określonych
w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób
zawodowych, traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ:
1) w czasie podróży służbowej, w okolicznościach innych niż określone w rozdziale 1
poradnika, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem pracownika,

które nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań,
2) podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony,
3) przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje
związkowe.

25. Co to jest wypadek zbiorowy?
to wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia, uległy co najmniej dwie
osoby.
Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych. (Dz.U. 2002 nr 199 poz. 1673 z
późn.zm)

26. Kto i w jakim terminie sporządza protokół powypadkowy?
Protokół powypadkowy, zawierający ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku
sporz

ądza zespół powypadkowy nie później niż w ciągu 14 dni od dnia uzyskania

zawiadomienia o wypadku, po ustaleniu jego okoliczności oraz przyczyn. Ustalenie
okoliczności i przyczyn wypadku w terminie późniejszym niż 14 dni od dnia
uzyskania zawiadomienia o wy

padku, w wyniku uzasadnionych przeszkód lub

trudności, wymaga podania przyczyn tego opóźnienia w treści protokołu
powypadkowego.

27. Kto i w jakim terminie zatwierdza protokół powypadkowy?
Protokół powypadkowy podlega zatwierdzeniu przez pracodawcę poszkodowanego
w ciągu 5 dni od dnia sporządzenia. Zatwierdzony protokół powypadkowy
niezwłocznie doręcza się poszkodowanemu, a w razie wypadku śmiertelnego – jego
rodzinie. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i
zbiorowych pracodawca n

iezwłocznie dostarcza inspektorowi pracy Państwowej

Inspekcji Pracy.

28. Na kim spoczywa obowiązek poinformowania pracownika o ryzyku
zawodowym?
Mianowicie pracodawca ma obowiązek oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe
związane z wykonywaną pracą, a ponadto powinien stosować środki profilaktyczne
zmniejszające to ryzyko. Oprócz tego powinien on informować pracowników o ryzyku
zawodowym i zasadach ochrony przed zagrożeniami. Obowiązek informowania o
ryzyku zawodowym ma charakter zindywidualizowany. Pracown

ik musi być

świadomy niebezpieczeństwa związanego z wykonywaniem pracy na stanowisku, na
którym będzie zatrudniony.

29. Kto ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w
zakładzie?
Dyrektor, pracodawca, właściciel

30. Jakim badaniom le

karskim podlegają osoby przyjmowane do pracy?

Uwaga! Badania wstępne są obowiązkowe. Pracodawca nie może dopuścić do pracy
osoby bez aktualnego zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego: brak
przeciwwskazań do pracy
na wskazanym stanowisku.
Badania okresowe
Kieruje na nie pracodawca.

Badania profilaktyczne
Najważniejszą z form zdrowotnej opieki profilaktycznej są trzy rodzaje badań:
wstępne, okresowe i kontrolne.

Jest to badanie Pracownika pod kątem jego indywidualnych predyspozycji do pracy
na określonym stanowisku w określonych warunkach, z uwzględnieniem czynników
szkodliwych i uciążliwych występujących w środowisku pracy i wpływających na stan
zdrowia Pracownika. Pracodawca zobowiązany jest prawnie do posiadania umowy z
wybraną placówką medyczną na zapewnienie opieki profilaktycznej swoim
Pracownikom. Umowa taka powinna być zawarta na okres nie krótszy niż jeden rok.

31. Kto pokrywa koszt badań lekarskich w pracy (wstępnych, okresowych i
kontrolnych)?
Koszty badań pokrywa pracodawca - art. 229. § 6. kp

.

32. Jakie rozróżniamy gaśnice ze względu na znajdujący się w nich środek
gaśniczy?
PIANA GAŚNICZA jest drugim powszechnie stosowanym środkiem gaśniczym. W
zależności od sposobów wytwarzania oraz użytych składników rozróżnia się piany
: mechaniczn

ą i chemiczną. Pianę mechaniczną uzyskuje się przez mechaniczne

zmieszanie wody ze środkami pianotwórczymi i powietrzem.
DWUTLENEK WĘGLA jest środkiem gaśniczym, którym można gasić prawie
wszystkie pożary, nie powodując dodatkowych zniszczeń i strat. W stanie ciekłym
znajduje się w butlach stalowych, pomalowanych na kolor srebrny. Wydostaje się z
butli jako gaz o temperaturze

– 78

o

C. Jego właściwości gaśnicze polegają na izolacji

dostępu tlenu do miejsca pożaru i na rozrzedzaniu go w powietrzu do stopnia
wykluczającego palenie. Ma on też właściwości chłodzące
HALONY

– są dość powszechnym środkiem gaśniczym /

dwufluorochlorobromometan CF

2

CLBr-

halon 1211/. Są to ciecze niepalne,

charakteryzujące się niską temperaturą wrzenia, małym ciepłem właściwym i ciepłem
parowania. W zetknięciu z płonącymi ciałami natychmiast parują. Pary halonów są
cięższe od powietrza.
PROSZKI GAŚNICZE używane są do gaszenia pożarów ciał łatwo palnych
wszystkich grup / A,B,C,D i E /.W Polsce produkuje się proszki gaśnicze LB – 2 i LB
– 3.