"Czas wolny i jego wykorzystanie."

Na podstawie książki K.Denka Edukacja pozalekcyjna i pozaszkolna.

-

• Praca pisemna na studia. Razem z bibliografią około 4 stron.

• Całość pracy – 40 zł

• KOD pracy-PR25

• Napisz [e-mail]

Od człowieka zależy,

jak będzie przeżywał swój czas.

(J. Tischner)

• Czym w zasadzie jest czas?

Z naukowego punktu widzenia czas to wielkość fizyczna, która określa kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami zachodzącymi w tym samym miejscu. George Berkeley oponował, iż bez umysłu, który by postrzegał ruch, sama idea czasu staje się zwykłą iluzją. Inny uczony - Leibniz utrzymywał, że czas jest porządkiem następstwa zdarzeń zachodzących w świecie - bez świata (zdarzeń) nie może być mowy o żadnym czasie. Niewątpliwie w całej ewolucji świata i w życiu ludzi czas odgrywa bardzo ważną rolę, gdyż umożliwia wyrażanie zaistniałych po sobie faktów, wydarzeń, zjawisk i procesów. Zawdzięczamy mu relacje (wcześniej – później) oraz współistnienia (jednoczesności). Interesującą nas tu kategorię traktuje się jako zjawisko dynamiczne (historyczne) w postaci przemijania lub trwania. W znaczeniu tym w jego zakres wchodzą: przeszłość, współczesność, teraźniejszość i przyszłość. Wyraża się je w relacji „było – jest – będzie”. Odróżnianie ich ma charakter jakościowy. Dla przeszłości, teraźniejszości i przyszłości są nimi w kolejności pamięć, postrzeganie i oczekiwanie¹.

W związku z badaniem czasu pojawiły się różne gałęzie badania czasu jak np. psychologia czasu czy też bardzo ważna w przedmiotowej pracy - socjologia czasu. Prekursorem używania terminu ,,czas społeczny” był E. Durkheim². Uczony ten jako pierwszy użył tego terminu oraz wskazał na zbiorowy a nie jednostkowy charakter czasu. Według Durkheima czas to jedna z kategorii myślenia. Czas jest również konstruktorem społecznym, wytworem życia zbiorowego, kategorią wspólną dla zbiorowości, narzucającą się jej członkom jako coś zewnętrznego, pełniącą w życiu zbiorowym istotne funkcje:

- integracyjne,

- regulacyjne,

- komunikacyjne.

Bez wątpienia istotny punkt orientacji w czasie stanowią wszelkie święta, obrzędy, ceremonie publiczne wyznaczające rytm życia społeczeństwa od którego pochodzą jednostki czasu.

Na co dzień odczuwa się globalizację braku czasu i uczestniczenie „w wiecznym, obłędnym, coraz szybszym biegu. (...) Czas jest coraz cenniejszy, bo tempo życia wzrosło do tego stopnia, że ośmiogodzinny dzień pracy to utopia (...). Przestrzeganie rygorów czasowych staje się koniecznością. W życiu profesjonalnym i coraz częściej w życiu prywatnym spóźnianie dyskwalifikuje (...) W ciągu dwudziestego stulecia czas stał się towarem”3. Trzeba czas maksymalnie wykorzystywać oraz racjonalnie nim gospodarować.

Czas wolny można zdefiniować jako czas, którym dysponuje człowiek po wykonaniu obowiązków takich jak nauka, praca, czynności związane z codziennym życiem. Według Dumazediera z czasem wolnym mamy do czynienia wówczas wtedy, gdy „każdy może oddawać się dobrowolnie, poza koniecznymi …

Chcesz uzyskać dostęp do całej pracy? Napisz podając kod pracy na [e-mail]

1^ Sztumski W.: Ekologia czasu i uświatowienie, „Transformacje” 2002, nr 1-4, s. 266.

2^ Encyklopedia socjologii, Tom 1, Oficyna naukowa, Warszawa 1998, s. 107-108