Kości kończyny dolnej

Kości miedniczne

• Miednica kostna zbudowana jest na kształt silnego pierścienia kostnego, utworzonego przez dwie kości miedniczne, kość krzyżową i kość guziczną.

• Kość miedniczna (os coxae) prawa i lewa składa się z trzech części, które u dorosłego tworzą jedną całość, a w dzieciństwie i wieku pokwitania są od siebie oddzielone wyraźną warstwą chrząstki. Są to : kość biodrowa (os ilium) , zwrócona ku górze i do tyłu, kość kulszowa (os ischii) ,zwrócona ku dołowi i do tyłu i wreszcie kość łonowa ( os pubis), zwrócona ku dołowi i do przodu.

Kość biodrowa

Składa się z talerza i trzonu oddzielonych od siebie po wewnętrznej stronie kresą łukowatą.
Na talerzu kości biodrowej wyróżniamy dwie powierzchnie : pośladkową - zewnętrzną, i krzyżowo-miedniczną - wewnętrzną.

Ponadto wyróżniamy grzebień biodrowy, kolec biodrowy przedni górny i dolny, kolec biodrowy tylny górny i dolny.

Ku tyłowi od dołu znajduje się powierzchnia uchowata łącząca się z jednoimienną powierzchnią na kości krzyżowej, natomiast do tyłu i góry od niej leży guzowatość biodrowa.

Kość kulszowa

• Składa się z trzonu i gałęzi.

.

Kość łonowa

• Składa się z trzonu , gałęzi górnej i gałęzi dolnej

Kość udowa

Składa się z trzonu, nasady bliższej i dalszej.

Trzon kości udowej jest lekko wygięty do przodu.

W dolnej części trzonu widoczna jest powierzchnia podkolanowa.

Nasada bliższa kości udowej składa się z kulistej głowy, szyjki oraz krętarzy większego i mniejszego. Głowa w części pośrodkowej ma dołek głowy służący do przyczepu więzadła kości udowej W miejscu połączenia szyjki z trzonem znajdują się dwie wyniosłości kostne - krętarze większy i mniejszy.

• Krętarz większy jest dużą wyniosłością, na znajdują się powierzchnie do przyczepu mięśni.

• Krętarz mniejszy leży po stronie przyśrodkowej stanowi miejsce przyczepu mięśni.

Krętarze od strony przedniej przedzielone są kresą międzykrętarzową a od strony tylnej wyraźnie zaznaczonym grzebieniem międzykrętarzowym

Koniec dalszy kości posiada kłykcie przyśrodkowy i boczny (łac. condylus lateralis). Kłykcie mają powierzchnię stawową dla połączenia z kością piszczelową.

Rzepka

• Rzepka jest to kość kształtu trójkątnego, wpleciona w ścięgno końcowe mięśnia czworogłowego uda.

Kość piszczelowa

• Trzon kości posiada trzy powierzchnie i trzy brzegi, z których najwyraźniej zaznaczony jest brzeg przedni, łatwo wyczuwalny przez skórę.

Nasada bliższa kości piszczelowej jest zgrubiała i zbudowana z dwóch szerokich kłykci - bocznego i przyśrodkowego. Na każdym z nich znajduje się powierzchnia stawowa górna,

Powierzchnie stawowe górne są rozdzielone wyniosłością międzykłykciową.

Na kłykciu bocznym kości piszczelowej znajduje się powierzchnia stawowa strzałkowa

Poniżej kłykci, na przedniej powierzchni trzonu widoczna jest guzowatość piszczeli.

Dalsza nasada kości piszczelowej przechodzi w kostkę przyśrodkowa

Strzałka

W części bliższej rozróżnia się głowę strzałki zakończoną wierzchołkiem strzałki

Poniżej znajduje się szyjka strzałki

W końcu dalszym strzałki znajduje się kostka boczna

Kości stępu

• Stęp - jest zbudowany z siedmiu kości ułożonych w dwa szeregi :
  - pierwszy jest utworzony przez k. skokową i k. piętową;
  - drugi składa się z k. sześciennej, trzech kości klinowatych.

• Między kośćmi pierwszego i drugiego szeregu leży k. łódkowata

Kości śródstopia

Są kośćmi długimi, na każdej z nich można odróżnić podstawę, trzon i głowę.

Kości palców stopy
Palce od II do V posiadają po trzy paliczki; palec I posiada dwa paliczki.

1

---