Z ostatnich zajęć pytania testowe:
1. Finansowanie w wąskim ujęciu oznacza uzyskiwanie kapitału krótko- i długookresowego lub lokowanie kapitału w przedsiębiorstwie na określony czas i na dany cel; podczas gdy w szerokim poza czynnościami ujęciu wąskim obejmuje dyspozycje kapitałem prowadzące do utrzymania równowagi finansowej czy sporządzania sprawozdań finansowych;
2. Finansowanie zewnętrzne polega na otrzymywaniu środków spoza przedsiębiorstwa:
- udziały, wkłady (własne);
- kredyty bankowe krótkoterminowe: kredyty wekslowe, kredyty na poręczenie osoby trzeciej;
- pożyczki długookresowe: obligacje, leasing, factoring.
3. Funkcją zarządzania finansami jest połączenie inwestowania i finansowania w procesie decyzyjnym o charakterze strategicznym, co pozwala w dłuższym okresie maksymalizować wartość akcjonariusz przedsiębiorstwa;
4. Stopa procentowa obejmuje wynagrodzenie wierzyciela za czas oczekiwania oraz koszty ryzyka;
5. Dyskontowa stopa musi odzwierciedlać ryzyko związane z danym składnikiem majątku przedsiębiorstwa - stopień niepewności charakteryzujący przyszłe dochody. Im większe jest ryzyko, tym wyższa powinna być stopa dyskontowa
6. Amortyzacja jest to metoda księgowego pomniejszania dochodu o koszty zużycia środków trwałych w procesie działalności gospodarczej (budynku, urządzenia, pojazdu, itp.). Koszty te są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Koszty te są rozliczane w czasie na lata przewidywanego okresu przydatności obiektu do użytku.
7. Wskaźnikowa analiza efektywności finansowej firmy służy syntetycznej oceny sytuacji finansowej i majątkowej przedsiębiorstwa zwłaszcza wówczas, gdy analizy dokonują wierzyciele firmy oraz inwestorzy poszukujący satysfakcjonującej lokaty kapitału.
8. Kapitały własne to inaczej kapitały pochodzące ze źródeł zewnętrznych, tj. wniesione przez udziałowców (np. kapitał założycielski, zakładowy, statusowy, zasobowy, udziałowy) oraz ze źródeł wewnętrznych (głównie stanowiące równowartość wygospodarowanego zysku netto pozostawionego do dyspozycji przedsiębiorstwa);
9. Reinwestowanie kapitałów może mieć na celu powiększenie zysków a zarazem rozwój firmy.
10. Celem tworzenia konsorcjum bankowych jest z punktu widzenia przedsiębiorstwa jest możliwość zaciągania bardzo wysokich kredytów.
11. Rozwodnienie zysku polega zamianie obligacji na akcje
12. Celem gwarancji bankowej jest zabezpieczenie wykonania zobowiązań Zleceniodawców wynikających z umów określonych w zleceniu. Dźwignia finansowa może być pomocna przy ocenie wykorzystania rzeczywistego kapitału obcego
13. Metoda najkrótszego okresu zwrotu polega zwrocie w najkrótszym czasie poniesionych nakładów.
14. Leasing to rodzaj umowy cywilnoprawnej, na podstawie, której jedna strona (finansujący, leasingodawca) przekazuje drugiej stronie (korzystającemu, leasingobiorcy) prawo do korzystania z określonego dobra materialnego na pewien uzgodniony w umowie leasingu okres, w zamian za ustalone ratalne opłaty (raty leasingowe).Minimalna stopa zyskowności kapitału...........
PYTANIA OPISOWE
1. RODZAJE RYZYKA W PROWADZENIU DZIAŁALNOŚCI ZAGRANICZNEJ.
Ryzyko polityczne
oznacza możliwość wydarzeń w kraju partnera o politycznym charakterze, które powodują znaczne obniżenie zysków, powstanie start, zniszczenie lub utratę własności znajdującego się na innym terytorium majątku, oraz wstrzymanie zapłaty należności za dostawy i roboty lub ich nieosiągalność,
ryzyko to występuje zwłaszcza w krajach o nieustabilizowanej władzy państwowej, co może prowadzić do zaburzeń społecznych, strajków, podjęcia decyzji o nacjonalizacji majątku zagranicznych osób, radykalnego pogorszenia warunków podatkowych, ograniczeń lub likwidacji uprawnień do transferu należności oraz zysków za granicę,
niekiedy zaburzenia takie przeradzają się w niszczące gospodarkę wojny domowe. Ostre ryzyko polityczne dotyczy krajów uwikłanych w konflikty z krajami sąsiednimi.
Ryzyko kulturowe
wyraża się w specyficznych przesłankach religijnych, tradycyjnych itp.
może ono wpływać na przykład na przykład na obniżoną skłonność miejscowych partnerów do wywiązywania się ze zobowiązań finansowych, zbiurokratyzowane systemu uzyskiwania odpowiednich zezwoleń, stwarzające stan niepewności przy realizacji współpracy z zagranicznym partnerem.
Ryzyko kursowe
jednak szczególnie istotny wpływ na zarządzanie finansami wywiera wyrażenie operacji dokonywanych z partnerami w różnych walutach,
wiąże się z tym bowiem konieczność umiejętnego stosowania zasad wzajemnego przeliczania wartości wykazywanych w różnych walutach, przy czym ich stosunek wymienny ulega nieraz istotnej fluktuacji - rodzi to powstanie ryzyka walutowego.
Ryzyko wypłacalności
Jednocześnie, prócz istniejącego ryzyka kursowego, odległość dzieląca siedzibę eksportera oraz importera, oraz współdziałających z nimi partnerów, a zwłaszcza położenie tych siedzib na terytoriach różnych państw rządzących się suwerennymi prawami, wywołuje istotny wzrost ryzyka w zakresie wypłacalności, czyli tzw. ryzyka handlowego
2. Motywy leżące u podstaw łączenia się przedsiębiorstw
motywy zarówno przejęć, jak i fuzji są podobne - tak w jednym, jak i w drugim przypadku połączenie dwu przedsiębiorstw musi przynosić wymierne korzyści ekonomiczne dla właścicieli,
wartość połączonych firm musi być większa niż suma ich wartości, gdy działają oddzielnie,
w przypadku fuzji ta dodatkowa wartość zostanie prawdopodobnie rozdzielona równo pomiędzy właścicieli obu łączących się firm. W przypadku przejęć proporcje podziału będą uzależnione od siły negocjacyjnej właścicieli obu firm
3. Metody oceny inwestycji ( do tej oceny wybieramy pewne wskaźniki do oceny np. stope zwrotu, tak babka podpowiedziała:))
Niezależnie od kalkulacji efektywności ekonomicznej inwestycji na podstawie rachunku zwrotności nakładów inwestycyjnych nadwyżkami finansowymi - uzasadnione jest dodatkowe uzupełnienie informacji o konkretną wysokość stopu zwrotu nakładów dla rozważanych projektów inwestowania (IRR - Internal Rate of Return).
Odpowiedź taka może być interesująca na przykład w przypadku, gdy dany projekt nie zapewnia pokrycia przewidywanych nakładów inwestycyjnych preliminowanymi nadwyżkami netto (zdyskontowanymi), ale decydent chciałby wiedzieć czy jest on w ogóle zyskowny i przy jakiej stopie.
Inaczej mówiąc, chodzi o ustalenie stopy oprocentowania kapitału wymagającego zaangażowania przy realizacji danego wariantu inwestowania, przy której suma zdyskontowanych nadwyżek finansowych netto byłaby równa kwocie niezbędnych nakładów inwestycyjnych, tj. różnica między tymi dwoma wielkościami, byłaby zerowa. Można to przedstawić za pomocą formuły:
∑ N / (1+d/100) ⁿ - I = 0
Kalkulacja wewnętrznej stopy zwrotu inwestycji (oprocentowania kapitału wymagającego zaangażowania) jest bardziej złożona aniżeli poprzednio charakteryzowane metody i wymaga iteracji właściwej metodzie prób i błędów (kolejnych przybliżeń) przy przyjęciu za podstawę w punkcie wyjściowym dwóch stóp - dodatniej i ujemnej o stosunkowo niedużym rozwarciu.
Następnie trzeba obliczyć sumy nadwyżek finansowych odrębnie dla stopy zwrotu, przy której występuje różnica ujemna między nakładami i nadwyżkami oraz dla stopy, przy której ta różnica jest dodatnia. Wynik dodatni podzielony przez łączną sumę odchyleń (dodatniego i ujemnego) stwarza podstawę do kalkulacji właściwej dla danego projektu zwrotności nakładów inwestycyjnych (oprocentowania kapitału).
4. Zalety i wady leasingu
Leasing jako wariant zakupu obiektu
Leasing jest alternatywą w stosunku do nabycia określonych składników majątkowych na własność. Dotyczy to zwłaszcza leasingu finansowego. W niektórych przypadkach jednak użytkownik nie ma możliwości wyboru i może stać się użytkownikiem obiekty jedynie na podstawie wynajmu.
Zmniejszenie ryzyka demodernizacji obiektów
Istotne znaczenie dla niektórych użytkowników ma dążenie do zmniejszenia demodernizacji, jakie występuje w razie nabywania niektórych obiektów na własność (np. w dziedzinie wykazującej szybki postęp techniczny). Ryzyko to można ograniczyć, skracając okres umowy o najem, przy czym często leasingodawca sam z własnej inicjatywy zapewnia dostęp do wynajmu nowocześniejszego sprzętu.
Wadą systemu leasingowego jest na ogół wyższy koszt użytkowania obiektu (opłat leasingowych) w stosunku do efektywnych wydatków ponoszonych przy zakupie majątku na własność, przyjmując jego sfinansowanie oprocentowanym kredytem bankowym.
Ta wada dla szeregu użytkowników kompensowana jest innymi zaletami leasingu (np. możliwością dostępu do korzystania z niezbędnego majątku trwałego pomimo braku zdolności kredytowej). Jednak konkretne decyzje w sprawie wykorzystania leasingu powinny być poprzedzone kalkulacją jego opłacalności w stosunku do alternatywy nabycia obiektu na własność sfinansowanego kredytem bankowym, co umożliwia m.in. wybór leasingodawcy oferującego najkorzystniejsze warunki finansowe.
5. Rodzaje leasingu:
Leasing bezpośredni i pośredni
bezpośredni - jeżeli producent lub firma zajmująca się sprzedażą danych obiektów wynajmuje je także użytkownikom; dzięki temu możliwe jest zwiększenie obrotów i zysków wskutek przyciągnięcia klientów, dla których wynajem obiektów jest dogodniejszy niż ich zakup na własność; w tym przypadku występują dwie strony, tj. leasingobiorca i leasingodawca;
pośredni - przy którym występuje dodatkowy partner (instytucja finansowa), który nabywa na własność określone obiekty jedynie w celu ich wynajmu leasingobiorcom, przy czym pobierane od użytkowników opłaty powinny zawierać nie tylko cenę obiektu lecz także odsetki od kapitału, którym sfinansowano zakupy oraz zysk; wtedy oprócz leasingobiorcy i leasingodawcy występuje producent lub inny dostawca nabywanych obiektów, stanowiących przedmiot leasingu
Leasing operacyjny
Leasing operacyjny, zwany również usługowym, obejmuje z reguły okres umowy (najmu) składnika majątku stosunkowo krótki, a przede wszystkim krótszy od okresu ekonomicznego zużycia tego składnika.
Jednocześnie leasingodawca a prawo odstąpić od umowy, jeżeli dalsze użytkowanie wynajmowanego obiektu okaże się zbędne. Przy tym typie umowy nie tylko koszty amortyzacji, ale także remontów obiektu, konserwacji oraz podatków i ubezpieczeń, towarzyszących eksploatacji obiektu, ponosi z reguły leasingodawca i są one wkalkulowane w opłaty obciążające leasingobiorcę.
Opłaty leasingowe pobierane od nowych obiektów od danego użytkownika nie mogą przy tym pokrywać pełnych kosztów inwestycji ze względu na krótszy od żywotności obiektu okres wynajmu. Leasingodawca liczy jednak, że będzie mógł wynająć używany obiekt innej osobie po obniżeniu opłaty lub sprzedać go po korzystnej jeszcze cenie.
Leasing finansowy
Leasing finansowy, zwany również kapitałowym lub inwestycyjnym, łączy się z długoterminową umową najmu, zawartą na okres zbliżony w zasadzie do okresu ekonomicznego zużycia obiektu (np. leasing samochodów na okres przewidywanego ich sprawnego przebiegu). Leasingodawca nie może odstąpić od takiej umowy.
Natomiast odstąpienie leasingobiorcy przed upływem umowy łączy się z koniecznością zapłacenia właścicielowi obiektu stosunkowo wysokiego odszkodowania, równego niekiedy kwocie opłat za pozostały okres najmu.
Przy leasingu finansowym użytkownik obiektu, a nie jego właściciel, ponosi koszty remontów, konserwacji obiektu itp. Opłaty należne właścicielowi są skalkulowane tak, iż pokrywają pełne koszty nabycia składników majątkowych oraz akceptowalny przez użytkowników zysk właściciela. Jednocześnie umowa przewiduje często prawo pierwokupu wynajmowanego obiektu po jej wygaśnięciu - za stosunkowo niewielką kwotę.
6. Funkcje amortyzacji w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa
jest miernikiem wartości przenoszonej przez środki trwałe na wytworzone towary i usługi;
stanowi element w strukturze kosztów rodzajowych;
stanowi narzędzie akumulowania funduszu pieniężnego na reprodukcję środków trwałych.
W pojęciu przepływów pieniężnych amortyzacja nie jest kosztem. Jest traktowana na równi z zyskiem. Nie pociąga za sobą odpływu z przedsiębiorstwa środków pieniężnych.
7. Działalność operacyjna przedsiębiorstwa a przychody operacyjne
Działalność operacyjna - działalność podstawowa przedsiębiorstwa obejmująca procesy produkcyjne, wytwarzania usług czy też działalność handlową, której towarzyszą strumienie finansowe znajdujące ostateczne odzwierciedlenie w przychodach ze sprzedaży oraz kosztach działalności operacyjnej. Różnica pomiędzy przychodami operacyjnymi i kosztami operacyjnymi daje nam wynik operacyjny, który informuje o efektywności działalności operacyjnej przedsiębiorstwa (czy rentowność tej działalności jest pozytywna czy negatywna).
8. Koszty uwzględniane w rachunku zysków i strat
Koszty - koszty działalności finansowej:
Obejmują one wszystkie koszty związane z prowadzeniem działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej, ponoszone w celu uzyskania przychodów.
W wersji porównawczej ujmuje się: wartość sprzedanych towarów i materiałów oraz koszty ogółem według rodzaju
Pozostałe koszty działalności operacyjnej:
koszty związane ze sprzedażą, likwidacją środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych (wynik ujemny),
odpisane koszty inwestycji rozpoczętych, które nie dały zamierzonego efektu gospodarczego, nieplanowane odpisy amortyzacyjne,
odpisane należności przedawnione, umorzone i nieściągalne,
równowartość rezerw tworzonych na należności oraz pewne lub prawdopodobne straty,
skutki aktualizacji składników majątku obrotowego,
zapłacone odszkodowania, kary i grzywny, koszty postępowania spornego,
darowizny na rzecz osób prawnych,
koszty utrzymania własnych obiektów socjalnych.
Koszty - koszty finansowe
wartość (w cenie nabycia) sprzedanych udziałów, akcji i papierów wartościowych oraz koszty związane z tą sprzedażą,
odsetki od zaciągniętych kredytów, pożyczek i zobowiązań (w tym odsetki za zwłokę w spłacie),
odsetki od emitowanych przez przedsiębiorstwo obligacji i innych papierów wartościowych,
prowizje od otrzymanych kredytów i pożyczek,
odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu,
odsetki i opłaty dodatkowe od środków trwałych przyjętych w leasing finansowy,
ujemne różnice kursowe, rezerwy na pewne lub prawdopodobne straty dotyczące operacji finansowych
9. Bilans majątkowy jako wyraz działalności przedsiębiorstwa (aktywa, pasywa, źródła finansowania)
Bilans majątkowy (księgowy) jest retrospektywnym, mikroekonomicznym, całościowym zestawieniem zasobów (stanów, zapasów) aktywów i pasywów w pewnym określonym momencie czasowym i w pewnej określonej formie (dwustronna tablica).
Z definicji wynika, że bilans majątkowy jest zestawieniem środków gospodarczych (aktywów) i źródeł jego pochodzenia (pasywów). Majątek ujęty w bilansie ma charakter czynny (z tego względu jest określany jako aktywa) i dzieli się, najogólniej rzecz ujmując na trwały i obrotowy.
Wykazywane w pasywach kapitału dzielą się na własne i obce.
Bilans majątkowy z istoty swej zawiera informację syntetyczną o zasobach majątkowych przedsiębiorstwa i źródła ich pochodzenia, wyraża równowagę między tymi wielkościami.
10. Przydatność analizy wskaźnikowej
Przy analizie efektywności firmy mogą być wykorzystywane różne metody, ale w praktyce najczęściej stosowana jest metoda wskaźnikowa. Ma ona podstawowe znaczenie dla syntetycznej oceny sytuacji finansowej i majątkowej przedsiębiorstwa zwłaszcza wówczas, gdy analizy dokonują wierzyciele firmy oraz inwestorzy poszukujący satysfakcjonującej lokaty kapitału.
Odpowiednio dobrany zestaw syntetycznych wskaźników, obrazujących wzajemne relacje określonych wielkości ekonomicznych, wynikających ze sprawozdań finansowych umożliwia, bowiem stosunkowo szybką i łatwą, cechującą się także dużą trafnością, ocenę czy kondycja finansowa firmy jest dobra czy zła, czy występują szanse jej umocnienia w przyszłości, czy nie pojawiają się sygnały zagrażające przyszłej egzystencji przedsiębiorstwa
Wachlarz różnych relacji ekonomicznych, jakie mogą być konstruowane przy analizie, może być liczny. Przy ich zastosowaniu można ocenić, różne, nawet bardzo szczegółowe aspekty działalności i sytuacji nie tylko finansowej, ale również gospodarczej firmy.
Wskaźniki finansowe ułatwiają także ocenę sytuacji firmy na tle innych przedsiębiorstw zwłaszcza o podobnym profilu działalności pod warunkiem, że treść tych wskaźników jest jednolita. Stało się to przesłanką do posługiwania się w praktyce zestawem standardowych wskaźników, stosowanym ze stosunkowo niewielkimi odchyleniami zarówno przez przedsiębiorstwa, jak i przez ich partnerów w skali międzynarodowej.
Przedsiębiorstwo powinno interesować się pełnym zakresem tych standardowych wskaźników, aby uzyskać kompleksowy obraz nie tylko własnej oceny, ale także opinii, jaką mogą wyrabiać sobie o firmie jej partnerzy.
11. Warunki wypłaty dywidendy w świetle zyskowności kapitału własnego (wskaźnik)
12. Istota podziału kapitału w przedsiębiorstwie
kapitały własne - pochodzące ze źródeł zewnętrznych, tj. wniesione przez udziałowców (np. kapitał założycielski, zakładowy, statusowy, zasobowy, udziałowy) oraz ze źródeł wewnętrznych (głównie stanowiące równowartość wygospodarowanego zysku netto pozostawionego do dyspozycji przedsiębiorstwa);
kapitały obce - występujące w formie pożyczek, kredytów lub innego rodzaju zobowiązań (np. podatkowych).
13. Źródła pozyskiwania kapitałów własnych - źródła kapitałów firmy
Już w momencie powstawania przedsiębiorstwa jego założyciele wnoszą i przekazują na własność kapitał umożliwiający rozpoczęcie i przeprowadzenie działalności. Wkłady kapitałowe mogą być wnoszone nie tylko w formie pieniężnej, ale także w postaci aportów, tj. rzeczowych składników majątkowych (np. nieruchomości, maszyn, środków transportowych).
W przypadku spółek osobowych wielkość kapitału własnego nie jest regulowana przepisami prawa, gdyż ich właściciele odpowiadają za zobowiązania firmy całym swoim majątkiem. Natomiast w razie spółek kapitałowych, tj. akcyjnych oraz z ograniczoną odpowiedzialnością, minimalna wielkość ich kapitału zakładowego określana jest ustawowo
14. Motywy emisji obligacji
Obligacja jest dokumentem, w którym emitent potwierdza zaciągnięcie pożyczki w określonej wysokości i zobowiązuje się do jej zwrotu w podanym terminie oraz do zapłaty odsetek posiadaczowi takiego dokumentu, zgodnie z ustalonymi z góry zasadami
Obligacja nabywana jest przez subskrybentów, jeżeli zapewnia większe korzyści aniżeli długoterminowe lokaty bankowe oraz obligacje skarbowe.
Pożyczki zaciągane dzięki emisjom obligacji mogą być w praktyce dostępne przede wszystkim dla firm cieszących się w szerszych kręgach inwestorów finansowych odpowiednią renomą i solidnością płatniczą.
15. Zalety i wady krótkoterminowych źródeł kapitału
zobowiązań wobec dostawców tytułu nabytych towarów wyrobów, usług, robót;
kredytów bankowych uzyskanych na finansowanie działalności bieżącej (zapasów, należności);
zaliczek otrzymanych od odbiorców na poczet zamówionych towarów, robót i usług;
zobowiązań z tytułów publiczno-prawnych, tj. z tytułu różnego rodzaju podatków oraz innych obligatoryjnych obciążeń (np. ZUS);
zobowiązań wobec pracowników z tytułu należnych im wynagrodzeń oraz innych świadczeń.
16. Korzyści z emisji bonów
w szczególności umożliwia zaciąganie pożyczek na większą skalę, gdyż nabywcami bonów może być wiele banków oraz innych inwestorów;
jednocześnie pomimo oferowania inwestorom wyższych odsetek niż przynoszą lokaty bankowe, koszt tak pozyskiwanych kredytów jest przeważnie niższy od kosztu kredytu bankowego;
marża pobierana przez organizatora emisji jest z reguły mniejsza od marży doliczanej przez bank na pokrycie swych kosztów;
umowa zawierana pomiędzy emitentem bonów i organizatorem emisji może obejmować nawet kilkuletni okres współpracy. Wówczas cyklicznie powtarzanie emisji bonów komercyjnych w terminach poprzedzających spłatę poprzednich emisji umożliwia niekiedy przekształcenie tak pozyskiwanego kredytu w kredyt długoterminowy