Program Własny Edukacji
Z Piłki Nożnej
Dla chłopców klasy III Gimnazjum
Rok Szkolny 2004/2005
„Pięknym w piłce nożnej jest to, że nigdy nie wiadomo, jakim wynikiem skończy się mecz.” ( Sepp Herberger).
Autorzy:
Sławomir Kopczewski
Publiczne Gimnazjum nr 18
w Białymstoku
Jacek Rutkowski
WMCS Agrykola Warszawa
Spis treści
Wstęp. Str. 3
Historia Piłki Nożnej Str.4
Program szkolenia w piłce nożnej- złożenia metodyczne. Str.5-6
Struktura procesu treningowego. Str.7
Technika. Str.8
Taktyka. Str.8
Warunki realizacji procesu szkoleniowo wychowawczego. Str.9
Cele i zadania pracy. Str.10
Plan wynikowy. Str.11-20
Literatura. Str.21
1.Wstęp.
Piłka nożna (Humanistyczna encyklopedia sportu, 1987) - zespołowa gra między dwoma drużynami po 11 graczy, w tym bramkarz. Jej istotą jest uderzanie piłki przy pomocy nóg lub dowolnej części ciała z wyjątkiem ręki. Zakaz używania rąk nie dotyczy bramkarza.
Gra w piłkę nożną - to wielowarstwowy, dynamicznie zmieniający się w czasie układ sytuacji atakowania lub obrony. Głównym elementem sytuacji w grze jest zawodnik, który posiadając określone dyspozycje podejmuje decyzje o działaniu indywidualnym lub grupowym. Działając w sytuacjach, stara się realizować cele i zadania gry.
Strategia gry w piłkę nożną to sposób działania zespołowego składający się z taktyk podporządkowanych realizacji celów głównych gry, czyli zwycięstwa.
Piłka nożna jest grą zespołową, w której poszczególni gracze są sprzężeni zwrotnie z pozostałymi i zmiana sposobu działania jednego powoduje zmiany sposobów postępowania w grze pozostałych graczy i całej drużyny. Gra w piłkę nożną opera się także na działaniu indywidualnym gracza. Każda czynność każdego zawodnika podporządkowana jest wspólnym założeniom i wspólnemu planowi gry. Zawodnicy muszą rozumieć się wzajemnie i pomagać sobie w czasie gry oraz asekurować się w trudnych sytuacjach.
Istotą gry w piłkę nożną jest ścisłe przestrzeganie jej reguł oraz założenie, iż działanie nasze, jak i przeciwnika, jest racjonalne. Gra jest więc sposobem rozwiązywania konfliktu przez odebranie jednej ze stron możliwości dowolnego wpływania na działanie drugiej.
Podstawy piłki nożnej to technika, opanowanie piłki i zrozumienie gry przez pojedynczych piłkarzy.
Historia piłki nożnej.
Historia nowożytnej piłki nożnej liczy sobie niecałe 120 lat. Pomimo to ludzie już od kilku tysięcy lat znali sztukę gry w piłkę nogami. Dzięki starożytnym rysunkom nagrobnym można się dowiedzieć, że w Egipcie już 2000 lat temu kopano piłkę. Oczywiście i w starożytnej Grecji oraz w Imperium Rzymskim znano podobne do futbolu gry. Do dzisiejszych czasów zachowały się wzmianki o greckim Episkyros, czy też o rzymskim Harpastum bądź też Calcio. Podczas swoich wypraw wojennych Rzymianie musieli przynieść ze sobą te gry na Wyspy Brytyjskie. W nowożytnej Angli i Szkocji międzyVIII a XIX wiekiem narodziła się ogromna pasja do gry w piłkę. Za sprawą angielskich marynarzy piłka nożna dostała się do innych krajów Europy.
W 1904 roku na konferencji w Paryżu powstała Międzynarodowa Federacja Piłkarska - FIFA. Konferencję zbojkotowali Anglicy, jednak po roku widząc rozwój Federacji przystąpili do niej. Pierwsze Mistrzostwa ( Puchar Świata) zorganizowano w 1930 r. w Urugwaju.
Sport na ziemiach polskich zaczął rozwijać się znacznie później niż w innych krajach, głównie ze względu na to, że ziemie te znajdowały się pod zaborami- pierwszy mecz rozegrano w roku 1894 we Lwowie w ramach uroczystości otwarcia Wystawy Krajowej.
Dr Jordan- twórca Parku (1888) - położył duże zasługi w rozwoju piłki nożnej w Polsce. W parku na Błoniach powstało szereg boisk, na których młodzież grała w piłkę. W 1906 roku powstały w Krakowie kluby „Cracovia” i „Wisła” , a w kolejnych latach również w innych miastach Galicji: w Przemyślu, w Rzeszowie, w Tarnowie.
Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku w Krakowie utworzono Polski Związek Piłki Nożnej. Pierwszym prezesem został dr Edward Cetnarowski , długoletni prezes „Cracovi”.
W roku 1923 PZPN przystąpił do FIFA. Pierwszym mistrzem Polski została „Cracovia”(1921).
W roku 1927 powstała w Polsce Liga. Od tego czasu mistrz Ligi zostawał równocześnie mistrzem Polski, z wyjątkiem roku 1951, kiedy to mistrzem Polski ogłoszono zdobywcę Pucharu.
Program szkolenia w piłce nożnej- założenia metodyczne.
Prawidłowy rozwój karier sportowych piłkarzy w znacznej mierze zależy od przyjętej koncepcji wieloletniego procesu szkolenia. Decydujący wpływ na tempo i poziom rozwoju sportowego wywierają dwie grupy czynników:
naturalne procesy rozwojowe, obejmujące dynamikę wzrastania, dojrzewania i różnicowania organizmu, co jest przede wszystkim funkcją uwarunkowań genetycznych.
wielkość i charakter stosowanych obciążeń wysiłkowych, które obejmują różnorodne metody, formy i środki treningu.
Racjonalny program wieloletniego szkolenia powinien w optymalny sposób uwzględniać relacje zachodzące między tymi czynnikami.
Wieloletni program szkolenia piłkarzy ma charakter bardzo elastyczny, ramowy i jest efektem doświadczeń i rozwiązań metodycznych wielu pokoleń polskich trenerów. Reasumując te doświadczenia można z metodycznego punktu widzenia wyróżnić w nim 5 etapów pracy:
1. Etap przygotowania wstępnego(do 10 roku życia).
Do najważniejszych zadań tego etapu zalicza się:
dostarczenie radości i satysfakcji ćwiczącym z treningu,
zapewnienie wszechstronnego rozwoju fizycznego i zdrowia
selekcja do dalszego procesu szkolenia
opanowanie podstaw najważniejszych umiejętności technicznych z zakresu gry w piłkę nożną,
wszechstronna stymulacja rozwoju wybranych cech motorycznych(szybkość, koordynacja, gibkość).
Etap nauczania podstawowego(11-13 lat).
podnoszenie zdrowotności i tężyzny organizmu,
kształtowanie cech woli ze szczególnym zwracaniem uwagi na godzenie nauki z zajęciami szkoleniowymi,
zwiększenie potencjału możliwości sprawnościowych,
opanowanie wszechstronnych umiejętności technicznych
wykorzystanie posiadanych umiejętności technicznych w różnych formach gry.
Etap doskonalenia opanowanych umiejętności(14-15 lat).
wszechstronne przygotowanie organizmu do wysiłku piłkarskiego,
ugruntowanie wartości moralno- etycznych obowiązujących w sporcie,
wzbudzenie stałej potrzeby podnoszenia własnych umiejętności,
rozwinąć w wymaganym zakresie poziom sprawności ogólnej,
nauczyć i doskonalić w różnych sytuacjach wszystkie elementy techniki specjalnej z możliwością stosowania ich w grze,
opanować wybrane umiejętności z zakresu taktyki atakowania i obrony gry w piłkę nożną,
stwarzać warunki systematycznego sprawdzania swoich umiejętności w ramach gry właściwej.
Etap trenowania (16-17 lat).
rozwijanie zdolności do znoszenia znacznych obciążeń treningowych efektywnie wpływających na adaptację organizmu do wymogów gry właściwej,
podnoszenie umiejętności specjalistycznych związanych z grą na określonej pozycji,
zwiększenie efektywności działań techniczno taktycznych w zakresie gry w obronie i w ataku,
podwyższenie poziomu specjalnej wydolności fizycznej i wiodących cech motorycznych,
ukształtowanie cech wolicjonalnych na wysokim poziomie,
przekazywanie wiedzy taktycznej, charakterystycznej dla tej grupy wiekowej.
Etap kształtowania maksymalnych możliwości (od 18 roku życia).
systematyczne trenowanie piłkarzy poprzez właściwy dobór obciążeń treningowych,
rozwijanie świadomości i aktywności piłkarzy,
osiągnięcie pułapu indywidualnych możliwości w zakresie wydolności tlenowej i beztlenowej,
doskonalenie zdolności do szybkiego i twórczego rozwiązywania różnorodnych sytuacji występujących w grze,
prezentowania wysokiego morale sportowego- stabilizacja wiodących cech woli na maksymalnym poziomie.
Struktura procesu treningowego.
Osiągnięcie wysokiego wyniku następuje na drodze wieloletniej, systematycznej i podzielonej na cykle pracy. Ze względu na czas trwania, cykle szkoleniowe dzielą się na :
4.1 Makrocykl ( cykl długi) - wieloletni cykl, składający się z z etapów szkolenia podstawowego, ukierunkowanego, specjalistycznego i mistrzowskiego. W szkoleniu sportowym stosuje się najczęściej cykle roczne i półroczne. Każdy z nich zawiera trzy okresy i podokresy treningowe:
okres przygotowawczy - w okresie tym zaniedbania treningowe, a szczególnie niewystarczające narastanie objętości obciążeń, wywołuje niski przyrost wydolności, sprawności ogólnej, co jest warunkiem dalszego rozwoju formy sportowej. Ważną rolę w precyzowaniu czasu trwania okresu przygotowawczego odgrywają czynniki indywidualne, takie jak: staż treningowy oraz przyswajalność obciążeń. W pracy z młodzieżą trzeba przyjąć zasadę : im krótszy staż treningowy, tym dłuższy i „spokojniejszy” okres przygotowawczy.
okres startowy - jest on wyjątkowo ważny, ponieważ sprawdzana jest w nim skuteczność zastosowanych rozwiązań szkoleniowych. Najpraktyczniejsze opracowanie planu okresu startowego winno rozpoczynać się od najważniejszej imprezy przy uwzględnieniu takich czynników jak:
liczba startów niezbędnych dla danej drużyny do uzyskania i ustabilizowania wysokiej formy sportowej.
terminy najważniejszych zawodów
długość cyklu bezpośredniego przygotowania startowego
przerwy między zawodami potrzebne dla odnowy i treningu, specyficzne dla piłki nożnej między rundą wiosenną a jesienną.
c) okres przejściowy- celem jest możliwie pełna odnowa sił fizycznych i psychicznych. Ważne jest tu przestawienie organizmu na mniejsze obciążenie, mniejszą intensywność i mniejszy zakres pracy
Mezocykl ( cykl średni) - mniejsze ogniw procesu szkolenia tworzą mezocykle składające się z kilku mikrocykli( od 3 do 6). Mezocykle różnią się od siebie charakterem pracy, która jest inna w różnych fazach makrocyklu np.:
mezocykle wprowadzające
mezocykle podstawowe
mezocykle kontrolno przygotowawcze
mezocykle przedstartowe
mezocykle startowe
mezocykle pośrednie
Mikrocykl ( cykl krótki) - zawiera od 3 do 10 jednostek treningowych, najczęściej zawiera się jednak w 7 dniach. Uważa się, że pojedynczy mikrocykl składa się z dwóch faz, tj. stymulującej, której efektem jest poziom zmęczenia oraz odbudowującej, odnoszącej się do usunięcia zmęczenia i wejścia w fazę tzw. superkompensacji.
Struktura rocznego cyklu szkolenia na etapie trenowania.
Okres szkolenia |
Podokres-mezocykl |
Cykl letni II |
Cykl zimowy I
|
Przygotowawczy |
Sprawności ogólnej |
|
2.01-15.02 |
|
Sprawności ukierunkowanej |
1.08- 15.08 |
16.02-28.02 |
|
Sprawności specjalnej |
16.08-31-08 |
1.03-31.03 |
Startowy |
Startowy |
1.09-15.11 |
1.04-30.06 |
Przejściowy
|
Roztrenowani |
16.11-20.12 |
|
|
Czynnego wypoczynku |
21.12-01.01 |
1.07-1.08 |
Technika
Technika jest to umiejętność swobodnego i skutecznego wykonywania wszelkich czynności ruchowych niezbędnych do prowadzenia gry. Technika jest podstawą szkolenia, ale nie może być izolowana od taktyki, musi służyć założeniom gry oraz iść w parze z przygotowaniem kondycyjnym.
Technikę piłki nożnej dzielimy na :
ogólną,
ukierunkowaną do której się zalicza: zmiany tempa i kierunku biegu, starty, zatrzymania i wyskoki,
specjalną, w skład której wchodzą: uderzenia piłki, przyjęcie, prowadzenie, drybling, zwód, odbieranie piłki, wślizg, gra ciałem, gra bramkarza i wrzut z linii bocznej.
Taktyka
Taktyka jest przemyślanym sposobem walki sportowej( gry) z przeciwnikiem w ramach obowiązujących przepisów, opartym na umiejętnościach i współdziałaniu poszczególnych zawodników oraz odpowiednim dostosowaniu się do okoliczności, w celu uzyskania jak najkorzystniejszego wyniku.
System gry jest to określony sposób ustawienia i poruszania się zawodników na boisku, polegający na przydzieleniu każdemu z nich pozycji wyjściowej i docelowej w atakowaniu i bronieniu, zmierzający do osiągnięcia zamierzonego celu. Styl gry jest zespołem podobnych i często powtarzających się zagrań stosowanych w czasie gry.
Szkoły piłkarskie określają charakterystyczne właściwości sposobu gry w ramach ustalonego kierunku szkolenia, uwzględniając narodowy charakter( temperament) zawodników, warunki etniczne, socjalne, ekonomiczne i geograficzne.
Warunki realizacji procesu szkoleniowo- wychowawczego.
Założenia organizacyjno-programowe.
Założenia organizacyjno-programowe zostały określone w oparciu o własne doświadczenia w szkolnictwie oraz w klubie sportowym.
Cele:
1. Stworzenie młodzieży uzdolnionej piłkarsko warunków organizacyjno-szkoleniowych do podnoszenia i rozwoju umiejętności.
2. Wykształcenie prawidłowych postaw do wyczynowego uprawiania sportu oraz podwyższenia poziomu sportowego.
3. Uzupełnienie funkcjonującego systemu przygotowania młodzieży do gry piłkę nożną realizowane przez kluby sportowe.
Założenia organizacyjne:
1. Nabór dzieci uzdolnionych sportowo (druga selekcja).
2. Ograniczenie uczniów do 26.
3. Udział zespołu klasowego w rozgrywkach w ramach kalendarza imprez SZS i Podlaskiego ZPN .
Utworzona klasa , funkcjonuje na zasadach klasy sportowej o profilu piłka nożna w wymiarze 10 godzin tygodniowo.
Aby w pełni można było realizować plan szkoleniowo-wychowawczy z uczniami o istotnych uzdolnieniach w kierunku mini piłki nożnej klasa powinna liczyć nie więcej jak 26 uczniów. Ze względu na indywidualizację szkolenia grupy szkoleniowe powinny liczyć 12 - 15 osób. Liczba uczniów w klasie zgodna jest także z założeniami reformy oświatowej, która zakłada, że klasa powinna liczyć 24 - 26 uczniów.
Bardzo ważną i istotną sprawą jest zabezpieczenie wykwalifikowanej kadry szkoleniowej, która będzie kierowała procesem szkoleniowym uczniów - sportowców.
Tak więc, aby klasa sportowa o profilu piłkarskim mogła istnieć, w szkole powinien być nauczyciel- trener ze specjalizacją II stopnia z zakresu piłki nożnej.
Nie mniej ważne jest zabezpieczenie odpowiedniej bazy szkoleniowej. Szkoła powinna dysponować, co najmniej jednym pełnowymiarowym boiskiem oraz halą sportową, nie wspominając o koniecznym sprzęcie sportowym (trenażery, piłki itp.)
Cele i zadania pracy.
Od dłuższego czasu na arenie międzynarodowej polscy piłkarze nie odnoszą większych sukcesów. Ilość zawodników polskich, grających w czołowych klubach europejskich jest znikoma. Polscy piłkarze prezentują niski i średni poziom sportowy.
Najczęściej brak jest pieniędzy na profesjonalne funkcjonowanie i pełną opiekę nad uzdolnionym zawodnikiem. Zajęcia w klubach najczęściej ograniczają się do dwóch, trzech treningów w tygodniu. W związku z tym nie można mówić tutaj o indywidualizacji treningu, gdyż tak mała liczba zajęć zmusza trenerów do zajmowania się całym zespołem nie uwzględniając bardzo istotnej, indywidualnej pracy z zawodnikiem. W większości przypadków kluby sportowe nie są w stanie stworzyć uzdolnionym sportowo chłopcom warunków organizacyjno-sportowych umożliwiających wykształcenie prawidłowych postaw do wyczynowego uprawiania sportu oraz podwyższenia poziomu sportowego na zasadzie indywidualizacji.
Dlatego też konieczne jest wprowadzenie systemowych rozwiązań organizacyjno-szkoleniowych, które zwiększą efektywność procesu przygotowania dzieci i młodzieży do profesjonalnej gry zespołowej
Funkcjonowanie w szkole klasy sportowej dla młodzieży uzdolnionej piłkarsko może być jednym z rozwiązań, które mogą pozytywnie wpłynąć na rozwój piłki nożnej, a szczególnie na wychowanie wielu zawodników, być może nawet przyszłych reprezentantów kraju.
Plan wynikowy
Plan wynikowy zajęć wychowania fizycznego dla III klasy
sportowej chłopców- profil piłka nożna.
Budżet godzin
Piłka Nożna
|
Piłka siatkowa |
Piłka ręczna |
Piłka koszykowa |
Tenis stołowy |
L.A |
Gimnastyka |
Sporty zimowe |
Aerobic |
265 godz |
15 godz
|
15 godz |
15 godz |
15 godz |
25 godz |
40 godz |
10 godz |
30 godz |
Plan wynikowy został opracowany w oparciu o Program Wychowania Fizycznego w Gimnazjum Mirosławy Śmiglewskiej(nr dopuszczenia DKW- 4014- 290/99) oraz Piłka Nożna- podręcznik dla studentów i nauczycieli autorstwa: Leszek Bednarski, Adam Koźmin.
Dyscyplina Sportu
|
Zadanie główne zajęć |
Liczba godzin |
Wymagania podstawowe |
Wymagania ponadpodstawowe |
Piłka nożna 240 godzin
Piłka nożna c.d.
Piłka nożna c.d.
Piłka nożna c.d.
Piłka siatkowa. 15 godz.
Piłka ręczna 15 godz.
Piłka koszykowa 15 godz.
Tenis stołowy 15 godz.
Lekkoatletyka 25 godz
Gimnastyka 40 godz
Sporty zimowe. 10 godz.
Aerobic 30godz |
1.Przepisy gry w piłkę nożną.
2.Historia piłki nożnej w Polsce
3.Historia piłki nożnej na świecie.
Technika gry.
1.Prowadzenie piłki.
2.Uderzenie piłki wew. częścią stopy.
3.Uderzenie piłki zew. częścią stopy.
4.Udezrenie piłki prostym podbiciem.
5.Uderzenie piłki głową.
6.Przyjęcie piłki wew. częścią stopy
7.Przyjęcie piłki zew. częścią stopy.
8.Przyjęcie piłki prostym podbiciem.
9.Przyjęcie piłki udem.
10.Przyjęcie piłki na klatkę piersiową.
11.Żonglerka piłki:
12.Drybling:
13. Wślizg.
14.Technika gry bramkarza (zajęcia specjalistyczne).
-technika chwytu piłki -technika upadku z piłką i bez -technika piąstkowania technika gry nogami -gra na przedpolu -obrona sytuacyjna.
Taktyka.
Gra w obronie.
1.Obrona „kombinowana”.
2.Obrona „każdy swego”.
3. Obrona w strefach „4”.
4.Obrona w strefach „3”.
Gra w ataku.
1.Atak „szybki”
2.Atak „pozycyjny”.
Stałe fragmenty gry.
1.Rzut wolny
2.Rzut rożny.
3.Rzut karny.
4.Analiza gry własnej na podstawie zapisu video.
5.Analiza gry najlepszych zespołów świata- transmisje TV.
1.Postawy siatkarskie
2.Odbicie piłki
3.Zagrywka
4.Atak
5.Blok pojedyńczy.
6.Gra szkolna.
1.Chwyty i podania piłki.
2.Kozłowanie piłki w rytmie trzech kroków.
3.Rzuty do bramki
4.Gra szkolna.
1. Poruszanie się po boisku.
2.Chwyty i podania piłki
3.Kozłowanie piłki.
4.Rzut z biegu.
5.Gra szkolna.
1.Zagrywka
2.Odbicia
3Gra:
1.Start niski
2.Biegi długie
3.Skok w dal.
4.Rzut oszczepem 600g
5.Skok wzwyż
6.Pchnięcie kulą- 5kg
7.Marszobieg terenowy.
1.Przewroty
2.Mostek z leżenia tyłem.
3. Stanie na rękach.
4. Skok zawrotny przez skrzynię.
5.Skok kuczny przez kozła.
6.Przerzut bokiem.
7.Zwinnościowy tor przeszkód.
8.Proste układy gimnastyczne.
1.Jazda na łyżwach.
1.Ćwiczenia muzyczne przy muzyce.
|
4
4
4
131
5
10
10
10
10
5
5
10
5
10
20
28
5
50
5
5
14
14
5
10
8
8
4
10
10
2
3
3
4
2
2
2
4
5
4
2
1
3
4
5
3
6
6
3
3
4.
4
3
4
3
15
3
4
4
4
4
3
3
10
30 |
Uczeń zna przepisy gry w piłkę nożną- dotyczące rozgrywek młodzieżowych, określone przez PZPN. Uczeń zna najstarsze kluby Polski oraz początki piłki nożnej w kraju.
Uczeń zna podstawowe fakty historii piłki nożnej na świecie.
Uczeń potrafi prowadzić piłkę w różnych kierunkach obiema nogami. Uczeń potrafi uderzyć piłkę nogą lewą i prawą. j/w
Uczeń potrafi uderzyć piłkę obiema nogami, po prowadzeniu i z „powietrza”.
Uczeń potrafi uderzyć piłkę w wyskoku, z ukierunkowaniem uderzenia.
Uczeń przyjmuje piłkę nogą lewą i prawą.
j/w
j/w
j/w
Uczeń potrafi przyjąć piłkę w wyskoku i odegrać partnerowi z „pierwszej”.
Uczeń potrafi żonglować piłkę obiema nogami oraz głową w marszu i w truchcie.
Zawodnik wykonuje zwody obiema nogami w biegu, z przeciwnikiem.
Zawodnik potrafi wykonać wślizg nogą „lepszą” w trakcie gry.
Zawodnik poprawnie wykonuje wszystkie elementy z piłką i bez.
Uczeń zna główne założenia „obrony kombinowanej ”i potrafi wykorzystać je w grze.
Uczeń potrafi skutecznie utrudniać grę wyznaczonemu zawodnikowi zespołu przeciwnika.
.Zawodnik zna główne założenia systemu, i potrafi wykorzystać je w trakcie gry.
J/w
Uczeń potrafi w szybki sposób przeprowadzić kontratak stwarzając zagrożenie pod bramką przeciwnika.
Uczeń potrafi w sposób przemyślany grać atak pozycyjny, stwarzając sytuacje strzeleckie pod bramką przeciwnika.
Uczeń potrafi w sposób kombinacyjny rozegrać rzut wolny z kolegami z zespołu.
Uczeń potrafi w sposób kombinacyjny rozegrać kilka wariantów rzutu rożnego.
Uczeń trafia we wcześniej wyznaczony sektor bramki.
Uczeń potrafi w sposób szczegółowy dokonać analizy gry własnej i zespołu.
Uczeń potrafi opisać system gry obserwowanego zespołu oraz indywidualnych zawodników.
Uczeń potrafi przyjmować postawę w trakcie gry.
Uczeń potrafi odbić piłkę w postawie stojącej oraz w wyskoku, kierując ją w określone pole przeciwnika.
Uczeń potrafi zagrać piłkę sposobem dolnym i górnym w określone pole przeciwnika.
Uczeń wykonuje dynamicznie zbicie w trakcie gry.
Uczeń potrafi wykonać blok w trakcie gry.
Uczeń potrafi stosować poznane elementy w grze.
Uczeń potrafi w dowolny sposób chwytać i podawać piłkę w biegu.
Uczeń potrafi wykonywać kozłowanie w rytmie trzech kroków.
Uczeń poprawnie wykonuje wszystkie poznane rzuty.
Uczeń poprawnie wykonuje wszystkie poznane elementy gry.
Uczeń potrafi poprawnie wykonywać techniki poruszania się po boisku.
Prawidłowa praca rąk i nóg przy wykonywaniu chwytów i podań.
Uczeń kozłuje piłkę obiema rękoma ze zmianą tempa i kierunku biegu.
Uczeń potrafi wykonać poznany rzut w trakcie gry.
Uczeń potrafi zastosować poznane elementy w grze.
Uczeń potrafi serwować sposobem „bekhend ”i „forhend”.
Uczeń odbija piłkę sposobem „forhend” i „bekhend”.
Uczeń poprawnie wykonuje wszystkie poznane elementy w trakcie gry.
Uczeń poprawnie wykonuje technikę startu niskiego.
Biegi z pomiarem czasu.
Uczeń potrafi oddać skok z wymierzonego rozbiegu z odbicia z belki.
Uczeń potrafi oddać rzut z rozbiegu.
Uczeń wykona skok dowolną techniką . Uczeń wykona pchnięcie kulą z doskoku.
Uczeń umiejętnie rozkłada siły podczas biegu w terenie.
Uczeń potrafi wykonać przewrót w przód z zaznaczeniem fazy lotu.
Uczeń potrafi wykonać ćwiczenie bez asekuracji.
J/w przy drabinkach.
Uczeń wykonuje skok bez asekuracji. J/w
J/w
Uczeń pokonuje tor przeszkód w określonym czasie.
Uczeń łączy poznane elementy w prosty układ gimnastyczny.
Uczeń potrafi poruszać się na łyżwach po łuku przodem i tyłem.
Uczeń potrafi w sposób rytmiczny wykonywać proste układy taneczne.
|
Uczeń potrafi jako sędzia poprowadzić grę szkolną.
Uczeń zna największe sukcesy polskich klubów oraz zawodników występujących za granicą.
Uczeń zna „potęgi” światowej piłki nożnej, słynne kluby, ich sukcesy, zawodników występujących w kadrach narodowych oraz systemy rozgrywek międzynarodowych.
Uczeń potrafi płynnie prowadzić piłkę w różnych kierunkach ze zmianą tempa.
Uczeń potrafi piłkę obiema nogami w określony sektor bramki.
J/w
J/w
Uczeń potrafi uderzyć piłkę w wyskoku, z ukierunkowaniem uderzenia w obecności „przeciwnika”.
Uczeń potrafi przyjąć piłkę jedną i drugą nogą z „aktywnym przeciwnikiem”
J/w
J/w
J/w
J/w
Uczeń potrafi żonglować piłkę na zmianę nogą lewą , prawą, udem i głową.
Zawodnik potrafi wykonywać różnorodne zwody obiema nogami w biegu, z przeciwnikiem
Zawodnik potrafi wykonać wślizg jedną i drugą nogą w trakcie pod naporem przeciwnika.
Zawodnik poprawnie technicznie oraz skutecznie potrafi wykonać wszystkie elementy z piłką i bez.
Uczeń potrafi kryć strefach z przekazywaniem do krycia ścisłego na granicy stref oraz kryć w strefach z oddelegowaniem jednego lub kilku zawodników do krycia indywidualnego
.Uczeń potrafi wyłączyć z gry wyznaczonegozawodnika zespołu przeciwnika
Zawodnik potrafi współpracować z partnerami z bloku defensywnego oraz zmieniać ustawienie w zależności od sytuacji na boisku
J/w
Uczeń potrafi w sposób kombinacyjny wykorzystać sytuację 3x1,3x2 w ataku szybkim.
Uczeń potrafi w przemyślany sposób grać atak pozycyjny, stwarzając sytuacje strzeleckie, przenosząc ciężar gry z jednej strony boiska na drugą.
Uczeń zna kilka kombinacyjnych wariantów rozegrania rzutu wolnego.
J/w
Uczeń potrafi obiema nogami trafić we wcześniej wyznaczony sektor bramki.
Uczeń potrafi w szczegółowy sposób dokonać analizy gry zespołu i samooceny gry własnej.
Uczeń potrafi opisać system gry obserwowanego zespołu oraz zadania indywidualne określonych zawodników.
Uczeń potrafi poprawnie technicznie wykonać wszystkie elementy w trakcie gry.
Uczeń potrafi zagrać piłkę sposobem górnym z wyskoku.
Uczeń potrafi dynamicznie zbić piłkę w określony sektor boiska.
Uczeń potrafi wykonać blok pojedyńczy i asekurować blok w wykonaniu kolegi z zespołu.
Uczeń potrafi stosować poznane elementy w grze, stosując poprawną technikę.
Uczeń potrafi chwytać i podawać piłkę w biegu, kilkoma sposobami.
Uczeń płynnie wykonuje kozłowanie w rytmie „trzech kroków”.
Uczeń poprawnie wykonuje poznane rzuty w grze.
Uczeń potrafi wykorzystać wszystkie poznane techniki w grze.
Prawidłowa technika wykonania oraz zastosowanie w grze.
Uczeń poprawnie technicznie kozłuje piłkę obiema rękami ze zmianą tempa i kierunku biegu.
Uczeń potrafi wykonać rzut z biegu lewą i prawą ręką.
Uczeń poprawnie technicznie wykonuje poznane elementy w grze.
Uczeń potrafi kierować serwis w określone pole nadając rotację.
Uczeń potrafi grać dwoma technikami, nadając rotację.
Uczeń poprawnie technicznie stosuje wszystkie poznane techniki w grze.
Uczeń poprawnie wykonuje technikę startu z bloku startowego.
Umiejętne rozłożenie sił na dystansie.
Uczeń potrafi poprawnie wymierzyć rozbieg i oddać skok z belki.
Uczeń potrafi oddać rzut z rozbiegu z "przeskokiem”.
Uczeń wykona skok techniką „flop”.
Uczeń wykona pchnięcie z obrotem i doskokiem.
Uczeń umiejętnie rozkłada siły podczas biegu w terenie.
Uczeń poprawnie technicznie wykonuje przewroty, oraz potrafi je łączyć.
Uczeń poprawnie wykonuje element bez asekuracji.
Bez asekuracji(bez oparcia nn na drabinkach). Z prawidłowym odmachem NN.
Skok bez asekuracji, z prawidłowym lądowaniem na obie nogi.
Zadanie wykonane poprawnie technicznie.
Uczeń pokonuje bezbłędnie tor przeszkód w określonym czasie.
Uczeń wykonuje określony przez prowadzącego układ gimnastyczny.
Uczeń potrafi poprawnie technicznie poruszać się przodem i tyłem po łuku.
Uczeń potrafi w sposób rytmiczny wykonywać złożone układy taneczne.
|
Literatura.
1. Rudolf Kapera, Dariusz Śledziewski- Piłka nożna. Szkolenie dzieci i młodzieży.
2. Józef Bergier- Piłka nożna dzieci i młodzieży.
3. Gerhard Bauer- Jak grać w Piłkę nożną.
4 Erich Kollat- Piłka nożna. Technika i taktyka.
Rudolf Kapera- Piłka nożna trening dzieci.
Leszek Bednarski, Adam Koźmin- Piłka nożna.
Humanistyczna Encyklopedia Sportu- 1987
20