Dante Alighieri Boska komedia Piekło [streszczenie]


Część I - Piekło

Pieśń I
Podróż Dantego rozpoczyna się w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek roku 1300. Dante miał wówczas 35 lat. Średnia długość życia ludzkiego w tamtym okresie wynosiła 70 lat, dlatego poeta mówi, że jest "na połowie czasu". Poeta zgubił drogę i znalazł się w
ciemnym, gęstym lesie, szukając z niego wyjścia. Las jest alegorią świata pogrążonego w grzechach, a zgubienie drogi oznacza odejście od prawego życia (notabene ma to potwierdzenie w biografii Dantego, który po śmierci Beatrycze prowadził rozwiązłe życie i szukał pocieszenia u innych, przygodnie poznanych kobiet). Dante odczuwa trwogę, lęk (wł. paura - to uczucie będzie wielokrotnie pojawiać się podczas jego podróży przez Piekło). Gdy jednak podnosi wzrok, dostrzega w oddali wzgórze, a nad nim gwiazdę - Słońce, będące alegorią Boga. ...

To go uspokaja, przestaje odczuwać lęk. Chce wejść na wzgórze, gdy drogę zastępują mu po kolei trzy zwierzęta:

Ta ostatnia jest szczególnie agresywna. Dante cofa się do przepaści, gdzie nie świeci Słońce (czyli oddala się od opieki Boskiej). W ostatniej chwili, gdy już ma spaść w przepaść, na ratunek przybywa mu Wergiliusz (starożytny rzymski poeta, autor Eneidy, dla Dantego mistrz poetyckiego pióra). Wergiliusz informuje Dantego, że droga prowadząca do góry tak długo będzie zamknięta, aż nie nadejdzie Chart (wł. Veltro) i przepędzi Wilczycę do Piekła, gdzie jest jej miejsce. Ów Chart może oznaczać Chrystusa, który przyjdzie podczas Sądu Ostatecznego, lub jakąś postać historyczną. Jedyne wyjście z lasu to droga przez Piekło, Czyściec i Raj. Wergiliusz podejmuje się poprowadzić Dantego przez Piekło i Czyściec, w Raju ma czekać na niego osoba godniejszy przewodnik. Podróż poetów rozpoczyna się.

Pieśń II
Wergiliusz informuje Dantego, że został wysłany jako jego przewodnik na prośbę Beatrycze, która z Nieba zeszła do Przedpiekla, miejsca przebywania starożytnego poety. Wolą Boga jest, aby Dante odbył wędrówkę po zaświatach, Bóg będzie opiekował się nim podczas całej wędrówki. Obaj poeci kierują się w stronę Piekła.

Pieśń III
Dante i Wergiliusz docierają do bramy Piekła, na której widnieje napis:

"Przeze mnie droga w miasto utrapienia,
Przeze mnie droga w wiekuiste męki,
Przeze mnie droga w naród zatracenia.
Jam dzieło wielkiej, sprawiedliwej ręki.
Wzniosła mię z gruntu Potęga wszechwłodna,
Mądrość najwyższa, Miłość pierworodna;
Starsze ode mnie twory nie istnieją,
Chyba wieczyste - a jam niepożyta!
Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją"

Ciekawostka: pierwsze sześć wersów tłumaczył Adam Mickiewicz

Ten napis oddaje dobrze charakter Piekła.

Budowa Piekła
Piekło powstało, gdy Lucyfer, największy z aniołów (jego imię oznacza "niosący światło", od łac. lux - światło), po zdradzie Boga został strącony z nieba. Zrobił przy tym ogromną dziurę w ziemi i tak powstało Piekło. ...

Piekło składa się z dziewięciu kręgów, zwężających się w głąb ziemi. Pierwszy z nich to tzw. Przedpiekle (Limbo), następne cztery zajmują ludzie popełniający grzechy wynikające ze słabej woli:

Każdy z kręgów strzeżony jest przez jakąś mitologiczną postać:

Druga część Piekła (tzw. Dolne Piekło) oddzielona jest od pierwszej murem. Za murem znajdują się bardziej zatwardziali grzesznicy:



0x01 graphic

Boska komedia


Każda z grup grzeszników cierpi męki wynikające z popełnionych grzechów. Bogactwo pomysłów Dantego jest pod tym względem ogromne.

Pieśń IV
Dante i Wergiliusz zostają przewiezieni łodzią przez Charona przez rzekę Acheront i docierają do
I kręgu Piekła, Przedpiekla (Limbo). Znajdują się tam dusze szlachetne, które przez to, że przyszły na świat przed Chrystusem, nie mogły zostać zbawione. Punktem centralnym przedpiekla jest szlachetny zamek (Nobile castello), rezydencja wielkich poetów i myślicieli świata pogańskiego (m.in. Homera, Horacego, Owidiusza, Cezara, Euklidesa, Ptolemeusza, Talesa) oraz postaci mitologicznych (Hektora, Elektry, Eneasza i innych). Nie cierpią oni fizycznie, ale psychicznie, ponieważ wiedzą, że nigdy nie będą oglądać oblicza Boga, tylko dlatego, że urodzili się przed narodzinami Zbawiciela. Stąd atmosfera smutku, która dominuje w tym kręgu Piekła. ...

Pieśń V
Pieśń V przenosi nas do II kręgu, miejsca przebywania tych, którzy zgrzeszyli
zmysłowością. U wejścia Minos, strażnik tego kręgu, wyznacza miejsce wiecznego pobytu duszom potępionym, owijając swój ogon dookoła ciała. Głównymi bohaterami tej pieśni są Francesca de Rimini i Paolo Malatesta, autentyczne postaci, które żyły za czasów Dantego w Rawennie. Francesca zakochała się w Paolo, który był bratem jej męża. Ich uczucie ujawniło się podczas wspólnej lektury legend arturiańskich. Gdy doszli do sceny, w której Lancelot całuje Ginewrę, ich usta same się zeszły. Gdy mąż Franceski odkrył zdradę, zamordował oboje kochanków. Poza tym w II kręgu Dante spotyka i inne postaci, grzeszące zmysłowością: Helenę trojańską, Achillesa, Kleopatrę, Parysa, Tristana. Wszystkie te dusze dręczy huraganowy wiatr.

Pieśń VI
W III kręgu spotykamy dusze grzeszące łakomstwem, które smagane są deszczem i grzęzną w błocie, dodatkowo kąsane przez
Cerbera, strażnika tego kręgu. Dante spotyka tam Florentczyka Ciacco, który przepowiada rozwój wypadków we Florencji po roku 1300.

Pieśń VII-IX
Krąg IV przeznaczony jest dla skąpców i rozrzutników. Obie te grupy robiły zły użytek z dóbr materialnych, pierwsi gromadząc je bez potrzeby, a drudzy wydając lekkomyślnie. W kręgu V znajdują się gwałtownicy oraz apatyczni i leniwi. Dusze znajdujące się w tych obu kręgach grzęzną w Styksie, bijąc się ze sobą.

Dante i Wergiliusz mają problemy z przedostaniem się do kolejnych kręgów Piekła, oddzielonych murem. Na pomoc przychodzi im wysłannik niebios, który każe otworzyć im bramę.

W kręgu VI w rzędach grobów znajdują się heretycy. Ich groby płoną, a natężenie ognia jest zależne od stopnia odstępstwa od wiary herezji, które owi ludzie za życia głosili. ...

Pieśń XI
Wergili tłumaczy Dantemu strukturę dalszych części Piekła. Krąg VII jest miejscem pobytu gwałtowników wszelakiego rodzaju. Składa się on z trzech rejonów. Pokutują w nich trzy rodzaje gwałtowników: przeciwko bliźnim, przeciwko samemu sobie (samobójcy) i przeciwko Bogu. Krąg VIII przeznaczony jest dla oszustów, fałszerzy wszelkiego rodzaju i podstępnych. W IX kręgu, położonym na dole Piekła, a sięgającym do środka ziemi, znajdują się duchy zdrajców oraz tych, którzy nadużywali zaufania innych. Wergiliusz dodaje jeszcze, że nadużycia w dziedzinie życia fizycznego, czyli grzechy zmysłowości i łakomstwa, są mniej surowo karane niż grzechy wywodzące się ze złego używania rozumu.

Pieśń XXXIV
Poeci wpuszczają się do IX i ostatniego kręgu Piekła, dzielącego się na cztery podkręgi. W pierwszym, zwanym Kaina, umieszczeni są zdrajcy osób bliskich, w drugim - Antenora, znajdują się zdrajcy swego kraju lub stronnictwa. W trzecim podkręgu, zwanym Tolomea, cierpią wieczne kary ci, którzy nadużyli zaufania innych. Czwarty krąg
(Giudecca) stanowi dno Piekła. Króluje tu niepodzielnie Lucyfer (zdrajca Boga, najwyższego dobrodzieja wszelkiego stworzenia), pogrążony całkowicie w lodzie. Jest on przedstawiony jak potwór o trzech paszczach, w których znajdują się trzej najwięksi zdrajcy ludzkości - Judasz, Brutus i Kasjusz. Poeci znajdują się w centrum Ziemi. Przez tunel kierują się ku wyjściu na drugą półkulę do Góry Czyśćcowej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dante Alighieri Boska Komedia Piekło
Dante Alighieri Boska komedia
Dante Alighieri Boska Komedia
Dante Alighieri Boska Komedia opracowanie
Nie Boska komedia Krasinski streszcz
Nie boska komedia, Lektury streszczenia wypracowania, wypracowania i streszczenia
MATURA, NIE-boska komedia, NIE - BOSKA KOMEDIA - opracowanie, streszczenie
boska komedia pieklo
Alighieri Boska Komedia oprac [WolneLek]
La Divina Comedia Boska Komedia Dante Alighieri esp
Dante Boska komedia streszczenie
107 lektur streszczenia - podstawowa,gimnazjum,liceum, Nie-boska komedia - Zygmunt Krasiński, CZĘŚĆ
Nie boska komedia streszczenie, Lektury matura

więcej podobnych podstron