Scenariusz zajęć świetlicowych przygotowanych przez p. Annę Grabarz w dniu 12.04.2011r.
Jednostka czasu: 2 godz.
Temat: Jak radzić sobie ze stresem?
Cel główny;
Poznanie różnych sposobów radzenia sobie z negatywnymi emocjami np.: stresem.
Odreagowanie napięcia.
Rozwijanie umiejętności komunikowania się w grupie.
Cele operacyjne:
Uczeń zna:
Pojęcie „ Stres”
Oznaki stresu
Sposoby radzenia sobie ze stresem
Reguły zabaw, ćwiczeń relaksacyjnych.
Uczeń umie:
Wyrazić własne poglądy i dzielić się nimi na forum grupy.
Prawidłowo i precyzyjnie formułować myśli.
Wymienić sytuacje powodujące stres, oznaki stresu.
Przezwyciężyć nieśmiałość.
Rozwinąć ekspresję ciała.
Działać wg podanej przez nauczyciela instrukcji.
Zastosować się do reguł zabawy.
Współpracować z kolegami i koleżankami.
Metody i formy:
Słowne, praktyczne
Grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: pisaki, duży arkusz papieru, kartki A-4, kredki, płyta CD z muzyką relaksacyjną.
Przebieg zajęć
Wstęp:
Powitanie grupy przez prowadzącego. Krótkie wprowadzenie do tematu zajęć.
Zabawa „ Dotyk”.
Dzieci stają w kręgu i po kolei przekazują sobie dotyk np: dotykając pleców, kolan.
Rundka.
Dzieci siedzą w kręgu na dywanie. Każdy z uczestników kończy zdanie:
„ Dzisiaj czuję się…”.
Zabawa „ Strząsanie wody”.
Uczniowie stoją w kręgu i wykonują ruchy przypominające strząsanie wody zaczynając od rąk, baski, kolana, całe ciało.
Rozwinięcie;
Ćwiczenie
Uczniowie kolejno podają własne definicje „Stresu”. Nauczyciel zapisuje je na tablicy lub arkuszu papieru.
Pomocnicze pytania:
Jak myślicie co to jest stres?
Jak się czujemy gdy się czegoś boimy?
Czy występują jakieś zmiany w naszym zachowaniu?
Zabawa relaksacyjna „ Pisanie nosem”.
Dzieci stoją w kręgu i próbują napisać nosem np.; swoje imię, leniwe ósemki w poziomo i pionowo oraz innymi częściami ciała np.: barkiem, kolanem, biodrem.
Zabawa „Swobodne oddychanie”.
Przy włączonej muzyce relaksacyjnej uczestnicy swobodnie oddychają np.; całą klatką piersiową, z uniesionymi ramionami, z uniesionymi rękoma do góry, jak piesek.
Zabawa „ Różne sposoby chodzenia”.
Dzieci poruszają się po sali naśladując chodzenie np.; dziecka, żołnierza, staruszków, nastolatka, robota, gumowe kostki, jedna noga sztywna.
Zabawa „ Cień”.
Uczestnicy dobierają się w pary. Jedna osoba wykonuje ruchy a druga je naśladuje.
Zakończenie:
Praca plastyczna.
Uczniowie słuchając muzyki relaksacyjnej, kredkami malują witraże, w barwach odpowiadających ich aktualnemu odczuciu i nastrojowi wypływającemu z muzyki.
Omówienie prac- wystawa.
Każdy uczeń prezentuje i omawia swoją pracę, zwracając uwagę na znaczenie użytych w niej barw.
Rundka końcowa.
Dzieci siedzą w kręgu i kolejno kończą zdanie:
„ Dzisiaj zajęcia były dla mnie….”.
13. Podsumowanie ustne. Podziękowanie. Pożegnanie.
Uwagi końcowe: