Scenariusz uroczystości z okazji Święta Niepodległości

( całej uroczystości towarzyszy prezentacja PowerPoint)

Uroczystość rozpoczyna wprowadzenie sztandaru Szkoły i odśpiewanie „Mazurka Dąbrowskiego”

• Piosenka „Jest takie miejsce” (prezentacja PP)

Wchodzą uczniowie biorący udział w akademii.

Magda P. i Karolina O.:

Czerwono - biały sztandar nasz

Uczcijmy chwilą ciszy

A wtedy może każdy z nas

Przeszłości głos usłyszy

Do boju naszych ojców wiódł

Dziś wiedzie nas na życia trud!

Więc służmy Mu ze wszystkich sił

Swą pracą, wiedzą, cnotą

Bo ojców krew i synów trud

Buduje przyszłość złotą.

Dorota Z.: (zwraca się do publiczności):

Obchodzimy dziś niezwykłą uroczystość:... lat temu Polska po 123 latach niewoli wyzwoliła się spod jarzma zaborców: Rosji, Prus i Austrii.

Przez ponad wiek, kraj nasz nie istniał na mapie. Mówimy , że 11 listopada jest

Świętem Odzyskania Niepodległości. Lecz czy potrafimy odpowiedzieć sobie na pytanie, czym jest niepodległość?

Ewelina S.:

Niepodległość to niezawisłość jednego państwa do drugiego. To inaczej suwerenność albo po prostu wolność. Dzisiaj wszyscy żyjemy w niepodległej Polsce. Jest to tak oczywiste, że na co dzień wcale o tym nie myślimy....

Ale niepodległość Polacy musieli sobie wywalczyć....

Dorota Z.:

• Jak to? Dlaczego?

Ewelina S.:

Był taki czas, kiedy Polska nie istniała - spójrz na mapę Europy XIX wieku. Polakom zabrano ich ojczyznę. Stali się obywatelami Rosji, Austrii, Prus - język polski był tam językiem obcym, a polska kultura i historia oficjalnie nie istniały.

Dorota Z.:

• Jak do tego doszło?

Ewelina S.:

Pod koniec XVIII wieku Polska była państwem słabym. Wykorzystując tę sytuację, sąsiednie mocarstwa dokonały rozbiorów.

[ wchodzą uczniowie z tablicami: 1772, 1793, 1795 ]

Dorota Z.:

Te trzy daty rozpoczęły tragedię naszego narodu - trzy rozbiory dokonane przez Rosję, Prusy, i Austrię.

Dominika G.:

Narodzie! Niegdyś wielki, dziś w smutnej kolei

Wyzuty z sił, bogactwa, sławy i nadziei,

Co niegdyś mocą miecza i nauk wyborem

Postronnych byłeś dziwem, pogromem i wzorem!

Dziś pod jarzmem zhańbienia, klęsków i niewoli

Dumnym jesteś igrzyskiem i pastwą swawoli.

Ty, coś orężem obce przemierzał narody,

Patrz, co z tobą zrobiły domowe niezgody!

Ojczyzno moja, na końcuś upadła!

Zamożna kiedyś i w sławę i w siłę!

Ta, co od morza aż do morza władała,

Kawałka ziemi nie ma na mogiłę!

Ewelina S.:

Naród nie ugiął się jednak. Wielu było takich, którzy przygotowywali Polaków do walki. Walki z przeważającymi siłami wroga. Walki ,która mimo kolejnych porażek, wciąż dawała nadzieję na to ,że być może tym razem się uda. Niestety, każde kolejne powstanie narodowowyzwoleńcze to kolejna klęska i kolejne ofiary. Ale Polacy wciąż byli dumni i nie chcieli zginać karku pod obcym panowaniem. Nie chcieli dać się wynarodowić, chcieli być Polakami, mówić i modlić się w swoim języku ojczystym. Żyć i umrzeć na polskiej ziemi.

(„Rota”)

Dorota Z.:

Jeszcze przed ostatnim, trzecim rozbiorem-w 1794 roku wybuchło powstanie kościuszkowskie.

[wchodzi uczeń z datą 1794 rok]

Tadeusz Kościuszko to postać godna zapamiętania przez każdego z nas. Wielki patriota, bohater dwóch narodów- polskiego i amerykańskiego. A czy wiesz co oznacza słowo patriota?

Ewelina S.:

Patriota to człowiek kochający swą Ojczyznę ponad wszystko, gotowy żyć i umrzeć dla niej. Tadeusz Kościuszko był wielkim patriotą polskim, powinniśmy o nim pamiętać. Pamiętajmy i innych bohaterów tego powstania-Bartosza Głowackiego i Józefa Poniatowskiego.

Agata Z.:

Na krakowskim rynku wszystkie dzwony biją,

Cisną się mieszkańcy z wyciągniętą szyją.

Na krakowskim rynku - tam ludu gromada,

Tadeusz Kościuszko dziś przysięgę składa.

Zagrzmiały okrzyki jak tysięczne działa,

swego bohatera wita Polska cała.

Wyszedł pan Kościuszko w krakowskiej sukmanie,

Odkrył jasne czoło na to powitanie.

Odkrył jasne czoło, klęknął na kolana:

- Ślubuję ci życie ,ojczyzno kochana.

Ślubuję ci wiarę, ślubuję ci życie,

za Bożą pomocą wolność wrócić muszę” .

( Pieśń: „Warszawianka 1831”, „Oto dziś dzień krwi i chwały.” )

Ewelina S.:

Nadszedł pamiętny rok 1830.

[ wchodzi uczeń z tablicą 1830 ]

30 listopada młodzi żołnierze ze Szkoły Podchorążych w Warszawie pod wodzą Piotra Wysockiego chwycili za broń i ruszyli przeciwko wojskom rosyjskim. Tak rozpoczęło się powstanie listopadowe.

Asia M.:

Grzmią pod Stoczkiem armaty,

Błyszczą białe rabaty,

A Dwernicki na przedzie

Na Moskala sam jedzie.

Chodźmy trzepać Moskala

Bo dziś Polska powstała!

Niech nam Polski nie kala,

Hej, zabierzmy mu działa!

( dalszy ciąg „Warszawianki 1831” )

Dorota Z.:

Powstańcy po roku walk musieli uznać przewagę wroga. Wybitni Polacy walczący w powstaniu listopadowym to: Piotr Wysocki, Józef Chłopicki, Adam Czartoryski, Ignacy Prądzyński, Józef Sowiński, Józef Bem, Jakub Jasiński. Po klęsce powstania wielu Polaków musiało wyemigrować z kraju .

„Moja piosnka”

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba

Podnoszą z ziemi przez uszanowanie

Dla darów nieba

Tęskno mi, Panie…

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą

Popsować gniazda na gruszy bocianie,

Bo wszystkim służą

Tęskno mi, Panie….

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony

Są jak odwieczne Chrystusa wezwanie

„Bądź pochwalony!”

Tęskno mi, Panie…

Ewelina S.:

Kolejny zryw Polaków to powstanie styczniowe.

[wchodzi uczeń z tablicą 1863 ]

Kolejna próba, by uczynić kraj wolnym.

Niestety - zakończona klęską. Zapamiętajmy nazwiska czołowych postaci tego okresu: Romuald Traugutt, Marian Langiewicz, Ludwik Mierosławski, Zygmunt Sierakowski.

( „Marsz strzelców” )

Balbina M. i Dawid M.:

Dzieci!

Był taki rok - rok 63. Śnieżył się styczeń

Poszli niepomni przestrogi obliczeń.

Poszli by walczyć najgodniej, najprościej.

Życie położyć przy budowie dzieła,

Które się zwało wskrzeszeniem wolności,

I krzyknąć światu - Polska nie zginęła!

Dzieci!

Był taki rok - rok 63

Bój beznadziejny, odwaga bez miary]

Przez krew, łzy, droga mozolna.

Był przedostatni etap.

Próba wiary - aby w nas dzisiaj żyła Polska wolna!

( „Marsz strzelców” )

Ewelina S.:

Wybuchła I wojna światowa.

[ wchodzi uczeń z tablicą 1914 ]

( „Wojenko, wojenko” )

5 wielkich mocarstw europejskich gotowało swój oręż do walki, a wśród nich zaborcy Polski: Rosja, Prusy, i Austria. Te trzy mocarstwa stanęły teraz po dwóch stronach barykady. Dzień 1 sierpnia 1914 roku stał się wstępem do wojny, która wstrząsnęła światem.

( „Szara piechota” )

Polsce ta wojna przyniosła niepodległość, niepodległość okupioną krwią wielu rodaków wcielonych do armii rosyjskiej, pruskiej lub austriackiej. Tę tragedię narodu polskiego , walkę bratobójczą, ukazał w wierszu jeden z ówczesnych poetów.

Mateusz B. i Michał Sz.:

Rozdzielił nas, mój bracie,

zły los i trzyma straż.

W dwóch wrogich sobie szańcach

Patrzymy sobie w twarz.

W okopach pełnych jęku,

Wsłuchani w armat huk,

stoimy na wprost siebie

ja - wróg twój, ty - mój wróg!

Las płacze, ziemia płacze,

w pożarach stoi świat,

a ty wciąż mówisz do mnie:

- To ja, twój brat …twój brat!

O nie myśl o mnie, bracie,

w śmiertelny idąc bój

i w ogniu moich strzałów

jak rycerz mężnie stój.

A gdy mnie z dala ujrzysz,

Od razu bierz na cel

i do polskiego serca

moskiewską kulą strzel.

Bo wciąż na jawie widzę

i co noc mi się śni,

że ta, co nie zginęła,

wyrośnie z naszej krwi.

( „Ułani, ułani, malowane dzieci” )

Pamiętajmy wybitnych Polaków ,którzy wywalczyli nam wolną Ojczyznę. Józef Piłsudski, Ignacy Jan Paderewski, Roman Dmowski, Józef Haller, Stefan Starzyński ,Wincenty Witos-patron naszej Szkoły.

( „O mój rozmarynie” )

Dorotka Z.:

Rok 1918.

[ wchodzi uczeń z tablicą 1918 ]

Wielka radość. Koniec wojny, a 11 listopada Polska odzyskuje niepodległość.

( „Przybyli ułani pod okienko” )

Małgorzata K.:

 

Nie zginęła! Zmartwychwstała!

Mimo wrogich burz.

Wstała wielka i wspaniała

w blasku jasnych zórz.

Spadły pęta i kajdany.

Pierzchnął zdrady wróg.

Czas wolności znów nam dany

Wrócił nam ją Bóg.

Nasze pułki te sokole

I nasz Biały Ptak

Rozwinęły wolne skrzydła

W sam podniebny szlak

„Niepodległa - Zmartwychwstała”

Niechaj dzwoni dzwon!

Niech w niebiosa pieśń się wzbija

Z wszystkich Polski stron.

 

(„Tu wszędzie jest moja Ojczyzna” )

Sylwia D.:

Bez tej miłości można żyć.

Mieć serce suche jak orzeszek,

Malutki los naparstkiem pić

Z dala od zgryzot i pocieszeń.

Na własną miarę znać nadzieję,

W mroku kryjówkę sobie uwić,

O blasku próchna mówić „dnieje”,

O blasku słońca nic nie mówić.

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,

Nie będę powalonym drzewem.

Codziennie mocniej w ciebie wrastam

Radością, smutkiem, dumą, gniewem.

Nie będę jak zerwana nić,

Odrzucam pustobrzmiące słowa,

Można nie kochać cię i żyć,

Ale nie można owocować.

„Tu wszędzie jest moja Ojczyzna”

Kuba B. i Przemek Ż.:

Kiedy nagle las zaszumi,
                     mowę sosny gdy zrozumiesz
                     To jest Polska
                    
                     Gdy zobaczysz gdzieś topole
                     Królujące ponad polem.
                     To jest Polska.
      
                     Gdy zobaczysz płowe wrzosy
                     Rozbłyskane w kroplach rosy.
                     To jest Polska.
        
                     Kiedy drogim jest ci w życiu
                     Żyto srebrne przy księżycu.
                     To jest Polska.

                     Ujrzysz biało krzyż wycięty,
                     Hełm i pod nim piasek święty.
                     To jest Polska.

„ Żeby Polska była Polską „

Ewelina S:

Bardzo dziękujemy wszystkim za uwagę.

Całość-powstań.

Baczność.

Sztandar Szkoły wyprowadzić

.

---