ABSOLUTYZM OŚWIECONY (z franc. despotisme éclairé - despotyzm oświecony) - pojęcie oznaczające formę absolutyzmu, którego cechą charakterystyczną miała być odgórna reforma przeprowadzona w duchu idei Oświecenia; obejmowała: sekularyzację państwa, uporządkowanie stanu prawnego, stworzenie nowoczesnej biurokracji i wprowadzenie powszechnego szkolnictwa; w gospodarce wspierano działania o charakterze merkantylnym; reformy tego typu podjęto m.in. w Prusach za panowania Fryderyka II, w Austrii Józefa II i w Rosji Katarzyny II.