ZIOŁA NA CHOROBY.

A. Choroby serca i naczyń krwionośnych

Głóg jednoszyjkowy Crataegus monogyna - przy chorobach serca, naczyń i nadciśnieniu stosowano napary z kwiatów i owoców 3-4 razy dziennie po 20-30 kropli.

Gorczyca jasna Sinapis alba - nasiona noszone w płóciennym woreczku w okolicach serca mają zapobiegać zawałom serca.

Grzybień biały Nymphaea alba = wyciągi z kwiatów, liści, kłączy lub nasion stosowano 3 razy dziennie po 30 kropel przy nerwicach serca.

Gwiazdnica pospolita Stellaria media - nalewka spirytusowa z ziela zażywana 3 razy dziennie po 25-30 kropli poprawia pracę serca.

Janowiec barwierski Genista tinctoria - w chorobach nadciśnieniowych stosuje się napary z kwitnących pędów 3 razy dziennie po 1/4-1/2 szklanki.

Jarząb pospolity Sorbus aucuparia - wywar z owoców pity 3 razy dziennie po 1/4 szklanki wzmacnia pracę serca.

Jemioła pospolita Viscum album - przy nadciśnieniu stosuje się sproszkowane ziele (1/2 łyżeczki proszku na 1/4 szklanki wody) 3 razy dziennie. Używa się również nalewek alkoholowych (3 razy po 30 kropli).

Kozłek lekarski Valeriana officinalis - przy schorzeniach serca na tle nerwicowym stosuje się sproszkowane korzenie. Do 2 kieliszków wina należy dodać 1 łyżeczkę proszku i odstawić na 10-14 dni. Po odcedzeniu pić 3 razy dziennie po 30 kropli. Napój z korzeni (patrz choroby układu nerwowego) używa się przy chorobach gorączkowych osłabiających serce (głównie tyfus i zapalenie płuc) w dawkach 4 razy dziennie po łyżce stołowej.

Lubczyk ogrodowy Levisticum officinale - przy przewlekłych chorobach serca używa się odwaru z korzeni 3 razy dziennie po 1/4 szklanki lub 1/2 łyżeczki sproszkowanego korzenia na 1/4 szklanki wrzątku.

Mniszek pospolity - napar z kwiatów lub ziela pije się 3 razy dziennie po kieliszku przy leczeniu schorzeń naczyniowych, np. hemoroidów.

Ostróżeczka polna Consolida regalis - herbata z kwiatów pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki ma zastosowanie w leczeniu nadciśnienia.

Owies zwyczajny Avena sativa - wywar 1/2 szklanki ziarniaków zalanych 2 szklankami wrzątku, pity po 1/2 szklanki rano i wieczorem, obniża ciśnienie krwi. Wywar ze słomy (1/2 kg słomy na 5 l wody) dodany do kąpieli (raz dziennie) działa przeciwreumatycznie.

Poziomka pospolita Fragaria vesca - odwar z ziela lub owoców używany w postaci herbaty stosuje się w profilaktyce miażdżycy i chorobie nadciśnieniowej. Zapobiega krwawym wylewom.

Stokrotka pospolita Bellis perennis - napar z kwiatów i ziela pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki obniża ciśnienie krwi.

Żarnowiec miotlasty Sarothamnus scoparius - wywar z całego kwitnącego ziela pity 3 razy dziennie po 1/4 szklanki ma zastosowanie przy chorobach serca.

B. Choroby przewodu pokarmowego

C. Choroby układu oddechowego

Aloes drzewiasty Aloe arborescens - świeży sok z liści zmieszany z miodem i masłem lub nalewka z tego soku w czerwonym winie, pite na czczo w dawce po 1 kieliszku, uznawane są za lek przeciwko gruąlicy.

Arcydzięgiel litwor Archangelica officinalis - odwar z suszonego korzenia lub wyciąg wodny z suszonego ziela stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Babka lancetowata Plantago lanceolata - przy schorzeniach układu oddechowego i nieżytach górnych dróg oddechowych pije się odwar z liści po 1/2 szklanki 3 razy dziennie. Odwar przygotowuje się z 30-60g suchych liści na 1L wody. Stosuje się też wyciąg alkoholowy sporządzony z 60-80g liści na 1L wody i 100ml alkoholu.

Babka zwyczajna Plantago maior - napar z liści wykazuje działanie przeciwkaszlowe. Sporządza się go z łyżki pokruszonych, suszonych liści na szklankę wody. Należy pić 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Bagno zwyczajne Ledum palustre - nalewkę spirytusową z liści lub ziela stosuje się przy astmie. Wywar z liści lub napar z suszonego ziela (garść ziela na szklankę wody) używa się przy kokluszu.

Berberys zwyczajny Berberis vulgaris - herbatę z suszonych owoców (4-5 owoców na szklankę wody) pije sie przy przeziębieniach.

Bez pospolity Syringa vulgaris - napar z kwiatów (garść suszonych kwiatów na szklankę wody) zmieszany z miodem należy pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki przy kokluszu.

Biedrzeniec anyż Pimpinella anisum - odwar z nasion (8-15g na 1L wody) należy pić 3 razy dziennie przy nieżytach górnych dróg oddechowych. Przy tych schorzeniach można stosować też napar z korzeni, który działa również przy astmie.

Bieluń dziędzierzawa Datura stramonium - jest skutecznym lekiem przy astmie.

Bluszcz pospolity Hedera helix - kąpiele z wywaru z liści są stosowane w przypadku gruąlicy.

Bluszczyk kurdybanek Glechoma hederacea - herbata z ziela(3 garście na 1L wody) jest stosowana przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Bobrek trójlistkowy Menyanthes trifoliata - odwar z suszonych liści (3 garście na 1/2L wody), pity 3 razy dziennie po szklance, stosuje się przy schorzeniach płuc.

Borówka brusznica Vaccinium vitis-idaea - przy zaziębieniach stosuje się herbatę z owoców (1 łyżeczka owoców na 1 szklankę wrzątku).

Borówka czarna Vaccinium myrtillus - odwar z liści (1 łyżka na 1/2L wrzątku) używany 3 razy dziennie po 1/2 szklanki należy pić przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Bukwica zwyczajna Betonica officinalis - herbata z ziela, pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki jest stosowana przy astmie i nieżytach górnych dróg oddechowych. W przypadku otwartej gruźlicy, z krwiopluciem, bywa stosowany wywar wymieszany z alkoholem: 3 razy dziennie 1 kieliszek soku zmieszanego z wodą i miodem.

Bylica piołun Artemisia absinthium - przebywanie w okolicach bogatych w bylicę piołun przynosi ulgę chorym na astmę, łagodzi duszność.

Cebula ogrodowa Allium cepa - drobno pokrojoną cebulę należy posypać cukrem. Po 2-3 dniach sok jest zdatny do użytku. Stosuje się go 3 razy dziennie po łyżeczce przy kokluszu, astmie i nieżytach górnych dróg oddechowych z uporczywym kaszlem.

Cykoria podróżnik Cichorium intybus - przy nieżytach górnych dróg oddechowych stosuje się okłady na klatkę piersiową ze sparzonego ziela.

Czosnek pospolity Allium sativum - zjadany surowo pomaga przy przewlekłych nieżytach oskrzeli.

Dziewanna wielkokwiatowa Verbascum thapsiforme - herbata z kwiatów działa wykrztuśnie.

Dziewanna drobnokwiatowa Verbascum thapsus - przy nieżytach górnych dróg oddechowych pije się herbatę z kwiatów 3 razy dziennie. Można mieszać ją z mlekiem i miodem i stosować przeciwko astmie i dusznościom.

Dziewięćsił bezłodygowy Carlina acaulis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, zaziębieniach i gorączkach używa się odwaru ze sproszkowanego korzenia (łyżeczka na szklankę wody) 2 razy dziennie.

Dziki bez czarny Sambucus nigra - przy zaziębieniach, chrypce i kaszlu pije się herbatę z kwiatów (2 łyżeczki na szklankę wody) 2 razy dziennie, rano na czczo i przed snem. Przy kokluszu stosuje się powidła z owoców 3 razy dziennie po łyżeczce.

Farbownik lekarski Anchusa officinalis - herbata z całego ziela, łącznie z korzeniami, pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, działa łagodząco przy schorzeniach i ostrych nieżytach górnych dróg oddechowych.

Fiołek wonny Viola odorata - napary z ziela pite 3 razy dziennie po 1/2 szklanki mają działanie napotne, wykrztuśne i są stosowane przy nieżytach górnych dróg oddechowych, stanach kataralnych i kokluszu.

Grążel żółty Nuphar luteum - kąpiele z kwiatów stosuje się przy gruźlicy.

Hyzop lekarski Hyssopus officinalis - napar z 2-3 łyżek stołowych ziela i czubków kwiatostanów na 1L wody, pity 3 razy dziennie po szklance, jest stosowany przy przewlekłych i ostrych nieżytach górnych dróg oddechowych i przy astmie.

Jaskier ostry Ranunculus acer - napar z ziela ma zastosowanie przy leczeniu gruźlicy.

Jasnota biała Lamium album - przy nieżytach górnych dróg oddechowych stosuje się herbatę z kwiatów.

Jeżyna fałdowana Rubus plicatus - przy nieżytach górnych dróg oddechowych pije się odwar z liści 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Koper włoski Foeniculum capillaceum - wywar z owoców (1 łyżeczka owoców na szklankę wody) ma działanie przeciwkaszlowe. Stosowany głównie przeciw kokluszowi.

Kopytnik pospolity Asarum europaeum - działanie wykrztuśne: przy nieżytach górnych dróg oddechowych napar z suszonych liści i kłączy, sporządzony z łyżki stołowej utartych na proszek liści i kłączy zalanych szklanką mleka. Pije się na czczo.

Krwiściąg lekarski Sanguisorba officinalis - świeży sok zażywany 3 razy dziennie po łyżeczce jest uznawany za lek ogólnie wzmacniający przy gruźlicy płuc.

Lipa szerokolistna Tilia platyphyllos - przy stanach gorączkowych, nieżytach górnych dróg oddechowych i uporczywym kaszlu stosuje się herbatę z kwiatu lipowego: 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, można dodać miodu lub soku malinowego.

Lepiężnik różowy Petasites officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych i astmie stosowana jest herbata z liści, a przy gruźlicy płuc - okłady ze świeżych liści.

Lniczek siewny Camelina sativa - napar z ziela jest stosowany 3-4 razy dziennie po 1/2 szklanki przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Lubczyk ogrodowy Levisticum officinale - przy nieżytach górnych dróg oddechowych i zaziębieniach stosuje się odwar z korzeni w ilości 1/2 szklanki 3 razy dziennie lub sproszkowany korzeń po 1/2 łyżeczki na raz.

Lulek czarny Hyoscyamus niger - pokruszone liście domieszane do tytoniu i spalane w papierosach mają działanie przeciwastmatyczne.

Macierzanka piaskowa Thymus serpyllum - herbatę z ziela podaje się przy kokluszu (10-15 g ziela na 1L wody) 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Malina właściwa Rubus idaeus - wywar z suszonych owoców lub herbata z młodych, drobno pociętych pędów - pite 3 razy dziennie po 1/2 szklanki - mają działanie napotne, przeciwgrypowe i pomagają przy zaziębieniach. Napar z pędów zimowych jest używany przeciw kaszlowi.

Miodunka plamista Pulmonaria officinalis - napar z liści odziomkowych (30g na 1L wody) stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych i stanach zapalnych oskrzeli

Mniszek pospolity Taraxacum officinale - napar z kwiatów jest lekiem przeciwkaszlowym. Przy zaziębieniach pije się herbatę z posiekanego korzenia i ziela 3 razy dziennie po kieliszku. Można też stosować sok z ziela zmieszany z winem po 3-5 kropli.

Mydlnica lekarska Saponaria officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych i kaszlu stosuje się odwar z kłącza przygotowany z około 60 g pokrojonego kłącza na 1L wody. Pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Nostrzyk żółty Melilotus officinalis - napar z ziela - 3 razy dziennie po 1/4 lub 1/2 szklanki - stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Olsza czarna Alnus glutinosa - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, zaziębieniach i kaszlu stosuje się napar z drobno pokrojonej kory młodych gałązek. Należy pić 2 razy dziennie po 1/4 szklanki.

Orzech włoski Juglans regia - napary z liści pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki (należy rozcieńczyć wodą do pełnej szklanki) przy rozedmie płuc, przewlekłych nieżytach górnych dróg oddechowych z uporczywym kaszlem.

Pierwiosnka lekarska Primula officinalis - napar z ziela (2 łyżki stołowe na 1L wody) ma zastosowanie przy lekkich nieżytach górnych dróg oddechowych i zaziębieniach.

Pięciornik gęsi Potentilla anserina - napar z ziela jest stosowany przy krztuścu.

Płucnica islandzka Cetraria islandica - gruźlicę z krwiopluciem, koklusz i wszelkie nieżyty górnych dróg oddechowych leczy się odwarem z 20 g pokrojonych i sproszkowanych młodych plech, które gotuje się w 3/4L wody, aż powstanie galaretka. Można dodawać sok z pomarańczy.

Podbiał pospolity Tussilago farfara - sok z liści zasypany cukrem - 3 razy dziennie 1 łyżkę stołową - stosuje się przy kaszlu i nieżytach górnych dróg oddechowych. Herbatę z liści lub liści i kwiatów (20-40 g na 1L wody), 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki - używa się w przypadku gruźlicy. Leczy się ją również kąpielami w liściach lub proszkiem z liści (po 1/2 łyżeczki dziennie).

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica - przy ostrych i przewlekłych mieżytach górnych dróg oddechowych napar z liści (30-60 g na 1L wody) pije się 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki. Młode liście wygotowane w winie i miodzie stosuje się przy astmie. Ziele, wysuszone i pokrojone, zmieszane z tytoniem wchodzi w skład papierosów przeciwastmatycznych.

Porzeczka czarna Ribes nigrum - odwar z liści zmieszany z sokiem z owoców jest stosowany przy nieżytach górnych dróg oddechowych, kokluszu i chrypkach.

Poziewnik pstry Galeopsis speciosa - herbata sporządzona z drobno posiekanego ziela jest skuteczna przy chorobach płuc nawet z kaszlem, czyli przy otwartej gruźlicy, nazywanej przez lud "galopującymi suchotami".

Prawoślaz lekarski Althaea officinalis - z pączków kwiatowych i korzenia sporządza się herbatę mającą zastosowanie przy nieżytach górnych dróg oddechowych (chrypka, kaszel, stany zapalne tchawicy).

Przetacznik bobowniczek Veronica beccabunga - napary z ziela są stosowane przy astmie.

Przetacznik lekarski Veronica officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, duszności oraz początkowych stadiach gruźlicy napar z ziela (20 g ziela na 1L wody) pije się 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki. W zaawansowanym stadium gruźlicy używa się soku ze świeżego ziela rano w kleiku z kaszy.

Psianka słodkogórz Solanum dulcamara - wywar z pociętych łodyg stosuje się przy bronchitach i kokluszu.

Rosiczka Drosera sp. - herbatę z ziela stosuje się przy kokluszu.

Róża dzika Rosa canina - owoce gotowane w wodzie (1 część wagowa owoców na 3 części wody) są dobrym lekiem wykrztuśnym przy kokluszu. Odwar z liści jest stosowany przy schorzeniach płuc, głównie gruźlicy z pluciem krwią.

Rukiew wodna Nasturtium officinale - przy chorobach płuc należy zjadać ziele zbierane od lutego do maja.

Rumianek pospolity Matricaria chamomilla - herbatę z kwiatów i ziela stosuje się przy zaziębieniach.

Rzepik pospolity Agrimonia eupatoria - przy stanach zapalnych gardła stosuje się napar z ziela. Wywar z korzeni wpływa hamująco na szybkość procesów chorobowych w płucach - głównie gruźlicy.

Rzeżucha łąkowa Cardamine pratensis - sok wyciśnięty z ziela lub odwar stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis - nalewkę spirytusową z ziela stosuje się przy kokluszu i bronchicie.

Seler zwyczajny Apium graveolens - odwar z liści (40 g na 1L wody) zmieszać z mlekiem i pić na czczo po 1/2 szklanki przy chrypkach, stanach zapalnych strun głosowych i nieżytach górnych dróg oddechowych.

Skrzyp polny Equisetum arvense - odwar z ziela, pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, jest używany w początkowych stadiach gruźlicy płuc.

Sosna zwyczajna Pinus silvestris - wywar z młodych pędów albo szyszek lub roztwór spirytusowy żywicy używane są przy gruźlicy płuc. Roztwór żywicy stosuje się również przy innych schorzeniach płucnych.

Stulisz lekarski Sisymbrium officinale - napary z nasion lub ziela stosuje się przy nieżytach oskrzeli, katarach i chrypce.

Szałwia lekarska Salvia officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, katarach i potach spowodowanych chorobą płuc pije się napar z liści (10 g na 1L wody) 3 razy dziennie po szklance.

Szanta zwyczajna Marrubium vulgare - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, astmie i kokluszu stosuje się herbatę z ziela: 2-3 razy dziennie filiżankę, lub 3 razy dziennie łyżeczkę soku wyciśniętego z ziela.

świerk pospolity Picea excelsa - wywar z młodych pędów, pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych, astmie i kokluszu. Przeciw kokluszowi jest też stosowany sok z młodych pędów przysypanych cukrem - 3 razy dziennie po łyżeczce.

Werbena pospolita Verbena officinalis - przy kokluszu stosuje się napar z liści: 3 razy dziennie po 1 szklance. Przy zaziębieniach, kaszlu i nieżytach górnych dróg oddechowych można używać nalewkę alkoholową (1 część liści + 1 część kwiatów + 4 części spirytusu) 3 razy dziennie po 6 kropli.

D. Choroby nerek, dróg moczowych i pęcherza

E. Choroby skóry i owrzodzenia

F. Choroby stawów

G. Choroby kobiece

Bez pospolity Syringa vulgaris - wywar z nasion reguluje miesiączkowanie. Przyrządza się go ze szczypty nasion na szklankę wody. Pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Biedrzeniec mniejszy Pimpinella saxifraga - napary z korzenia są używane w zaburzeniach miesiączkowania.

Bylica piołun Artemisia absinthium - przy zaburzeniach miesiączkowania należy pić herbatę z suszonych liści. Przy schorzeniu macicy stosuje się okłady z posiekanego piołunu zmieszanego z winem.

Bylica pospolita Artemisia vulgaris - napój z ziela i korzenia gotowanego w winie przyspiesza akcję porodową. Herbatę z korzeni stosuje się przy guzach w narządach rodnych.

Czarnuszka siewna Nigella sativa - przy zaburzeniach miesiączkowania i jako środek mlekopędny stosuje się napar z nasion 3 razy dziennie po 1/2 szklanki

Dąb szypułkowy Quercus robur - odwar z kory stosuje się przy zbyt obfitych miesiączkowaniach. W tym czasie należy pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki odwaru.

Dziurawiec zwyczajny Hypericum perforatum - przy bolesnych miesiączkach należy pić odwar z ziela (3 garście ziela na 1L wody) 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Głowienka pospolita Prunella vulgaris - napar z ziela stosuje się przy schorzeniach kobiecych.

Iglica pospolita Erodium cicutarium - napar z ziela reguluje obfite i bolesne miesiączkowanie.

Jasnota biała Lamium album - napar z ziela stosuje się przy chorobach kobiecych i upławach.

Jemioła pospolita Viscum album - odwar z jednorocznych pędów (6 łyżek na 1L wody) stosuje się przy obfitych miesiączkach.

Koper włoski Foeniculum capillaceum - wywar z owoców na białym winie reguluje zaburzenia miesiączkowania i zwiększa ilość pokarmu u karmiących matek

Kopytnik pospolity Asarum europaeum - napar z suszonych liści i kłączy działa przy opóźnieniach cyklu miesiączkowego

Lubczyk ogrodowy Levisticum officinale - odwar z korzeni pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki lub użyty do kąpieli leczy skąpe miesiączki. Podobne działanie można uzyskać pijąc gotowane w mleku suszone liście.

Marchew zwyczajna Daucus carota - pieczona i zjadana na noc zwiększa wydzielanie pokarmu u kobiet karmiących.

Marzymięta grzebieniasta Elsholtzia patrini - napary z suszonego ziela są stosowane do płukanek przy schorzeniach kobiecych (upławy).

Melisa lekarska Melissa officinalis - w okresie ciąży stosuje się jako lek przeciwwymiotny, a później jako środek zwiększający ilość pokarmu u karmiących. Wyciąg sporządza się w następujący sposób: 1/4 szklanki suszonych liści należy zalać 3/4 szklanki wody lub alkoholu. Całość wystawić na 2 dni na słońce. Używa się 3-4 razy dziennie po 1 łyżeczce na szklankę wody lub 15-20 kropli na cukier.

Olsza czarna Alnus glutinosa - okłady z wywaru z liści służą do likwidowania nadmiaru pokarmu u karmiących.

Ożanka właściwa Teucrium chamaedrys - herbatę z ziela z dodatkiem cukru pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki przy anemii spowodowanej ciążą lub zaburzeniami miesiączkowania.

Pieprz czarny Piper nigrum - nalewka alkoholowa jest stosowana przy schorzeniach kobiecych i bolesnym miesiączkowaniu.

Pierwiosnka lekarska Primula officinalis - przy zagrażających poronieniach pije się herbatę z liści i kwiatów (10 g na 1L wody).

Pięciornik gęsi Potentilla anserina - wywar z ziela należy pić przy bolesnych miesiączkach i chorobach kobiecych.

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica - napar ze świeżych liści lub sok z nich używa się przy zbyt obfitych miesiączkach

Prawoślaz ogrodowy Althaea rosea - herbata z korzenia i nierozwiniętych kwiatów jest stosowana przy nieregularnych miesiączkach.

Robinia akacjowa Robinia pseudoacacia - napar z kwiatów piją kobiety po porodzie. Działa wzmacniająco.

Rojnik murowy Sempervivum tectorum - okłady ze świeżych, pogniecionych liści stosuje się przy stanach zapalnych gruczołów piersiowych

Sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis - napary z ziela pite się przed porodem łagodzą bóle porodowe.

Seler zwyczajny Apium graveolens - korzenie stosowane w różnej postaci - głównie sałatek - są środkiem regulującym nieprawidłowości miesiączkowania.

Stokrotka pospolita Bellis perennis - napar z ziela i kwiatów należy pić przy nieregularnych miesiączkach.

Werbena pospolita Verbena officinalis - napar z liści należy pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki przy braku miesiączkowania lub innych tego typu zaburzeniach.

Żółtlica owłosiona Galinsoga quadriradiata - herbata z ziela pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki ma działanie mlekopędne.

H. Choroby układu nerwowego i zaburzenia psychiczne

Aloes drzewiasty Aloe arborescens - świeży sok z liści ma działanie uspokajające.

Arcydzięgiel litwor Archangelica officinalis - przy padaczce (epilepsji) stosuje się odwar, wyciąg z korzenia lub suszonego ziela: garść ziela zalać szklanką wody lub drobno pokrojony korzeń zalać 2 szklankami wody. Pić 3 razy dziennie po 3/4 szklanki.

Barszcz zwyczajny Heracleum sphondylium - wywar z ziela (garść ziela na szklankę wody) pije się przy padaczce 3 razy dziennie po szklance.

Biedrzeniec mniejszy Pimpinella saxifraga - przy porażeniu języka należy żuć korzeń.

Bukwica zwyczajna Betonica officinalis - przy nerwicach i padaczce pije się herbatę z ziela.

Bylica piołun Artemisia absinthium - suszone ziele wkładane na noc pod poduszkę działa kojąco i nasennie.

Bylica pospolita Artemisia vulgaris - odwar z korzenia pije się przy padaczce.

Cykoria podróżnik Cichorium intybus - herbata z korzenia pita 3 razy dziennie po szklance działa uspokajająco.

Fiołek trójbarwny Viola tricolor - herbatę z ziela pije się przy stanach padaczkowych.

Macierzanka piaskowa Thymus serpyllum - kąpiele w macierzance mają wpływ ogólnie wzmacniający i uspokajający, dlatego są stosowane dla dzieci chorych i słabo rozwijających się.

Marzanka wonna Asperula odorata - przy stanach wyczerpania nerwowego i przewlekłych nerwicach pije się herbatę z ziela: garść ziela, zebranego przed kwitnieniem rośliny, zalewa się 1/2 L wody. Należy pić 3-4 razy dziennie po 1/2 szklanki. Jeżeli ta ilość okaże się za duża, wystąpią bóle głowy. Wówczas należy zmniejszyć ilość ziela użytego do herbaty i pić rzadziej.

Melisa lekarska Melissa officinalis - przy nerwicach, migrenach, bólach głowy i zawrotach należy pić herbatę z ziela lub suszonych liści: 3-4 łyżki suszu na 4 szklanki wody. Pić 3 razy dziennie po szklance.

Mierznica czarna Ballota nigra - napar z ziela (łyżka ziela na 1 szklankę wody) pije się 3 razy dziennie przy stanach nerwicowych.

Mniszek pospolity Taraxacum officinale - herbata ze sproszkowanego korzenia jest stosowana przy nerwicach i wykazuje działanie uspokajające. Takie samo działanie wykazuje też sok z ziela zalany winem i przecedzony, a zażywany po 3-% kropli.

Ogórecznik lekarski Borago officinalis - przy stanach wyczerpania nerwowego i przy nerwicach pije się herbatę ze świeżego ziela: 3 razy dziennie po 1/4 lub 1/2 szklanki.

Pierwiosnka lekarska Primula officinalis - przy bólach głowy, przy nerwicach i stanach wyczerpania nerwowego pije się herbatę z liści i kwiatów: 10g na 1L wody.

Piwonia lekarska Paeonia officinalis - przy nerwicach stosuje się wywar z korzeni, ma on działanie uspokajające.

Podbiał pospolity Tussilago farfara - odwar z korzeni jest stosowany przy padaczce i tężyczce.

Posłonek pospolity Helianthemum ovatum - herbata z korzeni jest skutecznym lekiem przy padaczce.

Przytulia właściwa Galium verum - herbatę z ziela należy podawać w leczeniu padaczki.

Robinia akacjowa Robinia pseudoacacia - napar z kwiatów jest stosowany przy konwulsjach i stanach gorączkowych

Ruta zwyczajna Ruta graveolens - przy uderzeniach krwi do głowy i zawrotach głowy, przy stanach nerwicowych z biciem i kołataniem serca oraz przy padaczce i histerii należy pić herbatę z ziela.

Skrzyp polny Equisetum arvense - przy leczeniu padaczki stosuje się odwar z drobno pokrojonego ziela 3 razy dziennie po 1 szklance.

I. Nowotwory

Aloes drzewiasty Aloe arborescens - sok z liści zmieszany z winem i miodem należy zażywać po 1 kieliszku na czczo i przed snem.

Dymnica pospolita Fumaria officinalis - wywar z ziela jest stosowany jako lek przeciwrakowy.

Dynia zwyczajna Cucurbita pepo - spożywane pestki mają działanie przeciwrakowe.

Glistnik jaskółcze ziele Chelidonium maius - przy schorzeniach nowotworowych można pić napar z młodych, wiosennych liści lub sok z ziela i korzeni. Sok przyrządza się nastepująco: zmiażdżony surowiec wyciska się, a otrzymany koncentrat zalewa się alkoholem. Po kilku dniach, gdy roztwór przybierze jasny kolor, odstały płyn zlewa się. Należy zażywać 3-5 razy dziennie po 5-10 kropli.

Jemioła pospolita Viscum album - w chorobach nowotworowych stosuje się wywar z ziela.

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica - kilka kropli nalewki spirytusowej z korzeni dodanej do herbaty hamuje rozwój raka. W czasie kuracji należy pić równocześnie napar z liści

Popłoch pospolity Onopordon acanthinum - sok ze świeżych liści stosuje się przy owrzodzeniach o charakterze nowotworowym.

Przestęp dwupienny Bryonia dioica - owoce spożywane w niewielkich ilościach stosowane są przeciw rakowi.

Rojnik murowy Sempervivum tectorum - przy owrzodzeniach skóry o charakterze nowotworowym można stosować okłady z pogniecionych liści.