Wiedza potoczna

Podstawą dokonywania pogłębionych analiz wiedzy potocznej może być filozofia zdrowego rozsądku, której twórcą był Th.Reid, a badania prowadzono w obrębie „szkoły szkockiej” w XVIII-XIX wieku. Współcześnie są to filozoficzno-socjologiczne koncepcje fenomenologii społecznej, dnometodologii, interakcjoizmu symbolicznego.

Wiedza potoczna cechy: nie tworzą spójnego systemu, mogą funkcjonować tzw. sądy sprzeczne np. plotki; twierdz. Są formułowane najczęściej na podstawie inicjacji

Chwilowego dośw. Mają małą moc wyjaśniającą dotyczącą zjawisk językowych;

Źródłem wiedzy potocznej nie są badania lecz codzienna obserwacja, chwilowe doświadczenia.

Cechy wiedzy potocznej

Potoczną wiedzę nabywamy „samoistnie”

Wiąże się ona z ograniczonym zasięgiem ludzkiej obserwacji

Człowiek kieruje się nie tylko rozumem, ale emocjami, w związku z tym, rzadko jest neutralna

Związana jest z wartościowaniem; mówi, co dobre, a co złe

Operuje podziałami dychotomicznymi dobry-zły

Tendencja do uogólniania „cała dzisiejsza młodzież”

Przesiąknięta jest stereotypami, upraszcza, jest sztywna i odporna na zmiany

Wiedza potoczna „ukryta” jest w przysłowiach

Jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać tak jak one”