Choroby zakaźne

przenoszone

drogą płciową

Kamil Putoń i Bartłomiej Grochot gr. 4

Choroby Weneryczne to choroby
przenoszone drogą płciową. Z ang. sexually
transmitted diseases, (STD) lub sexually
transmitted infections (STI). Jest to grupa
chorób zakaźnych, oraz pasożytniczych,
którymi można się zarazić wyłącznie
podczas stosunku seksualnego zarówno bez
zabezpieczenia, jak i w prezerwatywie
(antykoncepcja mechaniczna w postaci
prezerwatywy, nie chroni przed większością
infekcji wenerycznych).

Choroba weneryczna

• infekcje bakteryjne - np. chlamydia, rzeżączka
–
w większości przypadków łatwe do całkowitego
wyleczenia i nie powodują powrotów choroby.

• infekcje pasożytnicze - np. rzęsitek pochwowy
(rzęsistkowica) - również dość łatwe do wyleczenia
oraz całkowicie uleczalne.

• infekcje wirusowe - są najbardziej
problematyczne gdyż często nie są całkowicie
uleczalne, jednak są zaleczalne (można prawie
całkowicie wyeliminować ich objawy).

Podział

Nazwa „choroby weneryczne” ma
wieloletnią tradycję
i w odbiorze społecznym wyraźnie
negatywne, wręcz dyskryminujące
konotacje.
Brakom w edukacji zdrowotnej i zarazem
seksualnej należy przypisać fakt, że choroby
te nie są traktowane jako kategoria chorób
zakaźnych. Uprzedzenia funkcjonujące jako
pewien stereotyp wynikają
z pokutującego przekonania, że sprawy
będące pochodną seksu są czymś „brudnym
i wstydliwym”, zatem i choroby kojarzą się z
czymś takim samym (stąd częsta potoczna
nazwa „choroby wstydliwe ”).

Ostracyzm społeczny

1. wstyd, powstrzymujący wielu chorych od
szybkiego zgłoszenia się do lekarza,
podjęcia leczenia oraz ujawnienia źródła
zakażenia i wszystkich osób, które mogły
się zarazić, by ich także poddać leczeniu;

2. poważne braki w wychowaniu
zdrowotnym
powodują, że osoby, u których wystąpiły
objawy kliniczne, nie kojarzą ich z
możliwością zakażenia, nie podejmują
leczenia i nie powstrzymują się od kolejnych
kontaktów seksualnych.

Szerzenie się STD

1. Uprzemysłowienie
2. Urbanizacja
3.Zmiana modelu życia rodzinnego
4. Ruchliwość społeczeństw związana z
rozwojem komunikacji
5. Rozwój turystyki.
6. Wcześniejsze fizyczne i psychiczne
dojrzewanie młodzieży
7. Masowy rozwój prostytucji
8.Wzrost spożycia alkoholu.

Czynniki sprzyjające

Nawiązywaniu przypadkowych

kontaktów seksualnych

•jest powoowana przez pierwotniaka
zwanego rzęsistkiem pochwowym
(Trichomonas vaginalis)

•Najczęściej leczona choroba przenoszona
drogą płciową

•Zakażenie mężczyzn następuje wyłącznie
w drodze stosunku płciowego. Kobiety
chorują jednak znacznie częściej aniżeli
mężczyźni. Uzasadnione jest to możliwością
zakażenia pozapłciowego,

•w ok. 70%, rzęsistek występuje we florze
pochwy.

• wyciek z pochwy dużych ilości pienistej
wydzieliny o żółtawym lub zielonkawym
kolorze i przykrym zapachu.

Rzęsistkowica

• pierwsza co do częstości występowania
choroba przenoszona drogą kontaktów
seksualnych;

• bóle i pieczenie w cewce moczowej,
nasilające się podczas mikcji, obrzęk i
zaczerwienienie okolicy ujścia zewnętrznego
cewki oraz wyciek śluzowy lub ropny;

• wywołane przez chlamydie, grzyby
drożdżopodobne, a także przez rzęsistka
pochwowego.;

• okres wylęgania trwa 3-7 tygodni;

• badanie, jak i leczenie powinny obejmować
oboje partnerów.

Nierzeżączkowe

zapalenie cewki moczowej

• wirus brodawczaka ludzkiego HPV ;

• czwarta co do częstości występowania
choroba przenoszona drogą płciową;

• zmiany chorobowe występują przede
wszystkim na narządach płciowych
zewnętrznych i w okolicach odbytu;

• okres wylęgania trwa do dwóch miesięcy;

• partnerzy seksualni mogą przenosić
wirusa zarówno poprzez stosunki seksualne,
jak i przez dotykanie zainfekowanych
miejsc.;

•Dostępna jest szczepionka przeciw HPV

Kłykciny kończyste

(brodawki płciowe)

• zespół nabytego niedoboru (rzadziej
upośledzenia) odporności, AIDS ; SIDA łac.
Syndroma Immunitatis Defectus Acquisiti)

• bardzo niskim poziomem limfocytów CD4

• wyniszczeniem układu immunologicznego

• choroby wskaźnikowe

AIDS

Wirus HIV przenosi się poprzez:

•kontakt zakażonej krwi z krwią lub błoną
śluzową osoby niezakażonej, np. używanie
tej samej igły, niewysterylizowanych
narzędzi dentystycznych itp.,

•kontakt seksualny (sperma, preejakulat,
śluz szyjkowy), dot. także kontaktów
oralnych;

•przeniesienie z matki na dziecko (krew
kobiety

• i dziecka nie miesza się, jednak może do
tego dojść np. podczas jakichś komplikacji
porodowych).

Drogi zakażenia

Wykres epidemiologii w Polsce zakażenia HIV, zachorowań i

zgonów na AIDS – 1986–2006, oparty o dane z PZH z dnia

1.10.2007

•wywoływana jest przez wirus typu herpes I
i II

•objawy opryszczki narządów płciowych
pojawiają się najczęściej w ciągu 3 do 7 dni
od dnia kontaktu cielesnego z osobą
zakażoną.

•małe pęcherzyki o średnicy 1-2 mm
wypełnione przezroczystym płynem

•powierzchnie nadżerkowe, które po kilku
dniach goją się samoistnie

•niemal 90% zakażonych nie rozpoznaje lub
nie ma żadnych objawów chorobowych

Opryszczka narządów płciowych

•ogólnoustrojową, ostrą, zaraźliwą chorobą
zakaźną

•jest przenoszony drogą płciową lub poprzez
kontakt z zakażoną krwią, śliną lub moczem

•cytrynowe zabarwienie skóry, wymioty, zawroty
głowy i gorączka, objawy podobne do grypy, ból
gardła lub kaszel, ciemne zabarwienie moczu i
odbarwienie stolca

•może ujawnić się dopiero po 6-23 tygodniach od
momentu zarażenia.

•można zapobiegać nie tylko przez modyfikację
zachowań seksualnych oraz stosowanie
prezerwatyw, ale i dzięki przyjęciu bezpiecznej
szczepionki.

Wirusowe zapalenie wątroby

typu B

Częstość zakażeń HBV na świecie w 2005 roku
   -(czerwiony)  Powyżej 8%
    -(pomarańczowy)  Pomiędzy 2, a 7%
    -(szary) Mniej niż 2%

•najczęściej wywoływane są przez Candida
albicans.

•postać białych plam, jakby nałożonych na
błony śluzowe, przypominają ścięte mleko;

•zaczerwienienie i pieczenie pod napletkiem
lub na żołędzi, z towarzyszącą serowatą
wydzieliną.

•U kobiet pojawia się wydzielina z pochwy o
serowatej konsystencji i zapachu drożdży.
Towarzyszą jej świąd i zaczerwienienie w
okolicy pochwy, sromu lub odbytu;

•konieczne jest leczenie obojga partnerów

Grzybice

• Wywoływana jest przez bakterię dwoinki
rzeżączki.

• Okres wylęgania rzeżączki wynosi przeciętnie 2-5
dni

• U mężczyzn najczęściej zakażeniu ulega cewka
moczowa,

• u kobiet – kanał szyjki macicy i cewka moczowa,

• u mężczyzn: ropny wyciek z cewki moczowej,
pieczenie i ból przy oddawaniu moczu,

• u kobiet: upławy, zaburzenie cyklu
miesiączkowego, obfita menstruacja;

• Nieleczona prowadzi do stanów zapalnych,
powstawania ropni, zapalenia jajowodów i w
konsekwencji do bezpłodności, a także zmiany
odległych narządów, np.: stawów, serca, skóry.

Rzeżączka

Bibliografia

HIGIENA, EPIDEMIOLOGIA, ZDROWIE PUBLICZNE – podręcznik
dla studentów, Jadwiga Jośko-Ochojska

www.funpzs.org.pl

 www.wikipedia.pl

www.pck.pl

www.hivlanl.gov.pl

www.chorobyweneryczne.pl