WYDZIAŁ NAUK EKONOMICZNYCH

SZKOŁY GŁÓWNEJ GOSPODARSTWA WIEJSKIEGO W WARSZAWIE

PODSTAWY RACHUNKOWOŚCI

Prowadzący: mgr Magdalena Lenarcik

ZADANIE NR 1

W przedsiębiorstwie budowlanym salda wybranych kont były następujące:
„Materiały” – 9480 zł „Zobowiązania” – 5000 zł „Kasa” – 100000 zł
Na stan początkowy materiałów wchodziły następujące pozycje:
- deski 10 m po 800 zł – 8000 zł
- gwoździe 80 kg po 6 zł – 480 zł
- klej 50 kg po 20 zł – 1000 zł
W miesiącu czerwcu zaistniały następujące operacje gospodarcze:
1. Pk – zakupiono materiały do produkcji krzeseł, zapłata nastąpi później
- deski 5 m po 800 zł – 4000 zł
- klej 8 kg po 20 zł – 160 zł
2. Rw – wydano do produkcji krzeseł następujące materiały
- deski 8 m po 800 zł – 6400 zł
- gwoździe 20 kg po 6 zł – 120 zł
3. Kw – zakupiono za gotówkę materiały do produkcji mebli
- deski 30 m po 800 zł – 24000 zł
- gwoździe 10 kg po 6 zł – 60 zł
4. Zw -zwrócono część materiałów nie wykorzystanych do produkcji krzeseł
- deski 2 m po 800 zł – 1600 zł
- gwoździe 5 kg po 6 zł – 30 zł
- klej 2 kg po 20 zł – 40 zł
Zaksięguj operacje gospodarcze na kontach syntetycznych i analitycznych oraz
sporządź zestawienie obrotów i sald kont analitycznych do konta syntetycznego
„Materiały”.

ZADANIE NR 1 -
ROZWIĄZANIE

ZADANIE NR 1 -
ROZWIĄZANIE

AMORTYZACJA

Amortyzacja - proces utraty wartości
majątku trwałego, wywołany jego
zużyciem fizycznym - powstałym w skutek
eksploatacji oraz ekonomicznym -
będącym wynikiem postępu
technicznego, związanego z możliwością
uzyskania na rynku np. maszyn, urządzeń
bardziej wydajnych, tańszych w
eksploatacji, pozwalających uzyskać
produkty lepszej jakości.

AMORTYZACJA

W zasadzie wszystkie środki trwałe (za
wyjątkiem gruntów) ulegają zużyciu
podczas użytkowania. Zależnie od ich
przeznaczenia i sposobu użytkowania,
czas przez jaki są one w stanie pełnić
swoją funkcję jest dłuższy bądź krótszy.
Wraz z upływem czasu oraz zużywaniem
się środki trwałe posiadane przez
przedsiębiorstwo tracą na wartości. Z
tego powodu, prezentowanie ich w
bilansie w wartości początkowej byłoby
błędne, gdyż nie przedstawiałoby
rzeczywistego stanu aktywów
przedsiębiorstwa.

AMORTYZACJA



Aby temu zaradzić, rachunkowość
wykorzystuje mechanizm księgowy
nazywany amortyzacją środków trwałych
lub ich umorzeniem.



Amortyzacja jest to wartość odpisywana
w koszty w poszczególnym okresie
obrachunkowym.



Umorzenie jest to skumulowana wartość
amortyzacji, korygująca wartość środków
trwałych wykazywanych w bilansie z ich
wartości brutto (wartości początkowej) do
wartości netto.

AMORTYZACJA



Amortyzacja środka trwałego polega na
systematycznym odpisywaniu części jego
wartości w koszty, w związku z jego zużyciem.
Najlepiej przedstawić to na przykładzie.



Wyobraźmy sobie, że przedsiębiorstwo zakupiło
środek trwały o wartości 1000. Środek ten
będzie zdatny do użytku przez 10 lat, po którym
to okresie będzie on już bezużyteczny i będzie
trzeba go wymienić na nowy. W związku z tym,
przez okres 10 lat, przedsiębiorstwo będzie
odpisywało po 1/10 wartości danego środka
trwałego w koszty, aż po 10 latach cała wartość
środka trwałego zostanie przeniesiona w koszty.

AMORTYZACJA LINIOWA-
PRZYKŁAD

AMORTYZACJA



Amortyzację księgujemy na koncie
„Amortyzacja” w korespondencji z
kontem „Umorzenie środków
trwałych”.



Amortyzacja jest kosztem, księgowanym
jako koszt danego okresu
obrachunkowego.



Umorzenie reprezentuje zużycie środka
trwałego, doprowadzając jego wartość
w bilansie przedsiębiorstwa do wartości
netto.

METODY AMORTYZACJI



Metoda liniowa;



Metoda malejącego salda (degresywna);



Metoda naturalna

AMORTYZACJA
DEGRESYWNA



Amortyzacja metodą degresywną jest drugim co do popularności
sposobem naliczania amortyzacji. Wynika to z tego, że przepisy
podatkowe w wielu przypadkach wskazują właśnie na ten model
amortyzacji.



Amortyzacja degresywna zakłada, że wraz ze starzeniem się
wydajność środka trwałego spada i w związku z tym, aby
równomiernie obciążać kosztem wszystkie wyprodukowane
wyroby, należy przyjąć malejącą stawkę amortyzacyjną.



Podstawą wyliczania stawki dla danego roku jest wartość netto
środka trwałego, która z każdym rocznym odpisem jest coraz
niższa. Z tego powodu metoda degresywna nazywana jest też
metodą malejącego salda. W przypadku degresywnej metody
amortyzacji, jedyną stałą stawką jest stawka procentowa.



Dla danego środka trwałego metodę malejącego salda stosuje
się tak długo, aż wartość rocznego odpisu będzie niższa od
wartości jednorocznego odpisu amortyzacyjnego w przypadku
wykorzystania stawki liniowej. W tym momencie następuje
przejście na metodę liniową.

AMORTYZACJA
DEGRESYWNA - PRZYKŁAD

AMORTYZACJA
NATURALNA

Naturalna metoda amortyzacji polega na naliczaniu
amortyzacji danego środka trwałego zgodnie z jego
rzeczywistym zużyciem. Ten sposób naliczania
amortyzacji doskonale sprawdza się w przypadku
maszyn i urządzeń, dla których można w miarę
dokładnie określić ilość pracy, jaką będą one mogły
wykonać w trakcie całego okresu przydatności do
użycia. Amortyzacja ta naliczana jest zgodnie z ilością
wykonanej pracy. Zależnie od urządzenia może to być
np.:



Ilość wyprodukowanych komponentów: w sztukach, w
tonach.



Ilość obrotów silnika maszyny,



Ilość godzin pracy,



Ilość przejechanych kilometrów.

AMORTYZACJA
NATURALNA -PRZYKŁAD



Załóżmy, że przedsiębiorstwo zakupiło środek trwały,
którego wartość wynosi 100.000. Środek ten, zanim się
całkowicie zużyje, będzie mógł wyprodukować 20.000
komponentów określonego typu. Aby obliczyć amortyzację
za dany rok, przedsiębiorstwo porównuje ilość
wykonanych komponentów do całkowitej ilości
komponentów przewidzianych dla danego środka trwałego
i wynik mnoży przez jego wartość początkową.



Komponenty wykonane w danym roku: 3.000



Stosunek ilości komponentów wykonanych do całkowitej
puli przewidzianej dla danego środka trwałego wynosi:



3.000/20.000 = 15%



Amortyzacja naliczona za dany rok = 15% x 100.000 =
15.000



Amortyzacja naliczana przez cały okres użyteczności
środka trwałego będzie wyglądała następująco:

AMORTYZACJA
NATURALNA - PRZYKŁAD

METODY WYCENY
ZAPASÓW



FIFO – first in first out



LIFO – last in first out



Metoda średniej ceny ewidencyjnej

METODA FIFO



Zgodnie z modelem wyceny FIFO, w
momencie wydawania zapasu z
magazynu przedsiębiorstwo księguje
wydanie w wartości zapasu, który był
najwcześniej do magazynu przyjęty, a
gdy jego ilość się wyczerpie, po cenie
zapasu przyjętego jako następny w
kolejności.

FIFO - PRZYKŁAD

METODA LIFO



Zgodnie z modelem wyceny LIFO, w
momencie wydawania zapasu z
magazynu przedsiębiorstwo księguje
wydanie w wartości ostatnio przyjętego
towaru, a gdy jego ilość się wyczerpie,
po cenie poprzedniej.

LIFO - PRZYKŁAD

METODA ŚREDNIEJ
WAŻONEJ



Zgodnie z metodą średniej ważonej, w
momencie wydawania zapasu z
magazynu przedsiębiorstwo księguje
wydanie w wartości średniej ważonej
ceny towaru znajdującego się w
magazynie.



Za każdym razem, gdy towar jest
przyjmowany do magazynu, ustalana
jest nowa cena ewidencyjna, wg. wzoru:

METODA ŚREDNIEJ
WAŻONEJ



W magazynie znajduje się więc 350 sztuk
zapasu o łącznej wartości 34.650 złotych.
Średnia cena ewidencyjna wynosi 99,00
złotych. Każde wydanie z magazynu będzie
więc ujmowane przy wykorzystaniu tej
ceny, aż do momentu kolejnego przyjęcia i
zmiany średniej ważonej ceny.

ZAGADNIENIA NA
ZALICZENIE

Na zaliczeniu będą 4 zadania:

1.

Ustalenie które ze zdarzeń
gospodarczych podlegają
księgowaniu,

2.

Opisanie funkcjonowania konta
aktywów i pasywów,

3.

Sporządzenie bilansu jednostki,

4.

Sporządzenie zestawienia obrotów i
sald.

ZADANIE NR 1

W jednostce gospodarczej wystąpiły następujące zdarzenia gospodarcze:
1. Rozwiązano z pracownikiem umowę o pracę.
2. Pobrano z banku do kasy gotówkę na wypłatę wynagrodzeń.
3. Otrzymano zamówienie na wyroby gotowe.
4. Wysłano ofertę handlową do odbiorców.
5. Spłacono z rachunku bankowego ratę kredytu.
6. Wypłacono pracownikom wynagrodzenia za bieżący miesiąc.
7. Sprzedano za gotówkę wyroby gotowe.
8. Przyjęto do magazynu materiały.
9. Przekazano materiały do produkcji.
10. Wypłacono pracownikowi zaliczkę na zakup materiałów.
11. Zamówiono czasopisma i literaturę fachową na następny kwartał.
12. Dokonano analizy sytuacji finansowej w jednostce.
13. Przeprowadzono inwentaryzację w magazynie.
14. W wyniku inwentaryzacji stwierdzono niedobory materiałów w magazynie.
15. Otrzymano zamówienie na wyroby gotowe od odbiorcy A.
16. Wysłano wyroby gotowe do odbiorcy.
17. Odbiorca złożył reklamacje na otrzymane wyroby gotowe.
18. Zakupiono i przyjęto do użytkowania nowy środek trwały.
19. Przekazano darowiznę w wysokości 600 zł dla szkoły podstawowej.
20. Otrzymano wyciąg bankowy informujący o wpływie należności od odbiorców.
Z podanych zdarzeń gospodarczych wybierz operacje gospodarcze.

ZADANIE NR 1 -
ROZWIĄZANIE

Do operacji gospodarczych zalicza się
zdarzenia gospodarcze numer: 2, 5, 6, 7,
8, 9, 10,14, 18, 19, 20.

FUNKCJONOWANIE KONT
AKTYWÓW

FUNKCJONOWANIE KONT
PASYWÓW

ZADANIE NR 2

Salda wybranych kont w przedsiębiorstwie państwowym X były następujące:
„Środki trwałe” – 15000 zł „Zobowiązania wobec dostawców” – 6500 zł „Fundusz
przedsiębiorstwa” – 8000 zł „Materiały” – 7000 zł „Fundusz założycielski” – 10500 zł
„Należności od odbiorców” – 6000 zł „Kredyt bankowy” – 9000 zł „Rachunek bieżący” –
6000 zł
Sporządzić bilans otwarcia.

ZADANIE NR 3

ZADANIE NR 3