Hałas – co to takiego?



Nieodzowną częścią naszego życia są dźwięki,
które odgrywają dwojaką rolę:



Są pożądane



Są niepożądane



Przez hałas rozumiemy dźwięki o dowolnym
charakterze akustycznym, niepożądane w danych
warunkach i dla danej osoby



Miarą hałasu, jest poziom dźwięku wyrażony w
decybelach (dB):
• poziomy dźwięku niższe od 45 dB w dzień są dla
człowieka mało uciążliwe;
• hałas o poziomach dźwięku 65-70 dB jest uciążliwy
i – niestety – typowy dla naszego życia codziennego

Źródła hałasu



przemysł ciężki,



przemysł maszynowy,



przemysł lekki,



przemysł budowlany,



przemysł chemiczny



hałas komunikacyjny(drogowy, kolejowy i lotniczy)



Praca, dom, miejsce odpoczynku



centra handlowe, miejsca rozrywki



Na działanie hałasu przekraczającego wielkość 85 dB
narażone są osoby pracujące w górnictwie, przemyśle
maszynowym, hutniczym, stoczniowym,
motoryzacyjnym, budowlanym, fonograficznym i
innych.

Szkodliwe cechy hałasu



równoważny poziom dźwięku A (dla hałasu nieustalonego) lub poziom dźwięku A
(dla hałasu ustalonego) przekraczający 80 dB; bodźce słabsze nie uszkadzają
narządu słuchu nawet przy długotrwałym nieprzerwanym działaniu



hałas impulsowy ; charakteryzuje się on tak szybkim narastaniem ciśnienia
akustycznego do dużych wartości, że mechanizmy obronne narządu słuchu
zapobiegające wnikaniu energii akustycznej do ucha nie zdołają zadziałać,



ciągła ekspozycja na hałas jest bardziej szkodliwa niż przerywana; nawet
krótkotrwałe przerwy umożliwiają bowiem procesy regeneracyjne słuchu,



długi czas działania hałasu; skutki działania hałasu kumulują się w czasie;
zależą one od dawki energii akustycznej, przekazanej do organizmu w określonym
przedziale czasu,



widmo hałasu z przewagą składowych o częstotliwościach średnich i wysokich.
Hałas o takim widmie jest dla słuchu bardziej niebezpieczny, niż hałas o widmie, w
którym maksymalna energia zawarta jest w zakresie niskich częstotliwości; wynika
to z charakterystyki czułości ucha ludzkiego, która jest największa w zakresie
częstotliwości 3 ÷ 5 kHz,



szczególna, indywidualna podatność na uszkadzający wpływ działania hałasu;
zależy ona od cech dziedzicznych oraz nabytych np. w wyniku przebytych chorób.

Podział hałasu ze względu na
poziom dźwięku:



poniżej 35 dB



35-70 dB



70 - 85 dB



85-130 dB



powyżej 130 dB

Uszkodzenie ucha



Długotrwałe oddziaływanie hałasu na narząd słuchu powoduje
zmiany patologiczne i fizjologiczne w narządzie słuchu. Zmiany
patologiczne dotyczą głownie procesu odbioru fal
dźwiękowych w narządach słuchu i powodują nieodwracalne
ubytki słuchu. Zmiany fizjologiczne spowodowane działaniem
hałasu to przede wszystkim zjawisko maskowania, polegające
na tym, że z kilku tonów o różnych częstotliwościach słyszymy
tylko ton silniejszy, gdyż ton słabszy jest zagłuszany.
Rozróżnia się trzy stopnie uszkodzenia narządu słuchu w ostrym
urazie akustycznym(hałas impulsywny):
• Lekki, objawiający się szumem, zawrotem głowy, które ustępuje
w ciągu kilku dni,
• Średnio ciężki - występują drobne zmiany w błonie
bębenkowej, szumy, upośledzenie słuchu, przy czym objawy te
mogą pozostać stale,
• Ciężki, odznacza się dużymi zmianami błony bębenkowej i
kosteczek słuchowych, występuje upośledzenie słuchu, a nawet
głuchota.