PROSTYTUCJA

ZAROBKOWA

DZIECI I

MŁODZIEŻY

PROSTYTUCJA

Prostytucja

(łac.prostitutio)

uprawianie

nierządu w celach

zarobkowych.

(Słownik wyrazów

obcych PWN,
Warszawa 1980)



Prostytucja

jest

zjawiskiem społecznym .
Jest elementem
rzeczywistości o
charakterze patologicznym,
gdyż wiążąc się z istotną
dla każdego człowieka sferą
seksualną, nie spełnia jej
podstawowych funkcji
ograniczając się jedynie do
sfery biologicznej. Kontakty
z prostytutką dają
możliwość osiągnięcia
odprężenia, natomiast nie
zaspokajają potrzeb
psychicznych i społecznych.

Prostytucja to:



„uregulowana, społecznie dopuszczana
lub tolerowana instytucja, która umożliwia
mężczyźnie i kobiecie utrzymanie
stosunków płciowych obok i poza-
małżeńskich, przy czym jeden z partnerów
oddaje zawodowo lub okolicznościowo
swoje ciało do dyspozycji jeśli w zamian
zapewnione zostaną zyski materialne”

( M. Kowalczyk – Jamnicka, Społeczno-

kulturowe uwarunkowania prostytucji w
Polsce, s.9)



Prostytucja jest poważnym problemem
społecznym. Jej rozmiar oraz znaczenie
dla spójności społeczeństwa został
zauważony w trakcie dokonującej się w
Polsce transformacji ustrojowej po roku
1998. Wcześniej zjawisko to nie wzbudzało
szczególnego zainteresowania środowisk
naukowych, jak również było świadomie
ukrywane przez tamtejsze władze.
Prostytucja zwykle traktowana jest jak
jeden z przejawów patologii społecznej,
przy czym głównymi kryteriami zaliczenia
jej do kategorii zachowań dewiacyjnych są
związki z przestępczością i nadużywaniem
alkoholu i narkotyków.

Kim jest prostytutka???



Według A.C.
Kimsney’a

prostytutka

to każda

osoba, która została
opłacona za chociaż
jeden jedyny
stosunek seksualny (
s.9)

Jasińska za prostytutkę uważa:

„osobę, która zaspokaja potrzeby

seksualne partnerów przygodnych za

opłatą bez zaangażowania

uczuciowego i w zasadzie bez

wyboru” (s.10)

Uwarunkowania prostytucji:



Czynniki społeczne,



Czynniki ekonomiczne,



Czynniki kulturowe,



Czynniki fizjologiczne.

Zjawisko prostytucji wśród

nieletnich

Ze zjawiskiem prostytucji nie są

„związane” wyłącznie osoby dorosłe,
lecz również

dzieci i młodzież

, dla

których prostytucja jest sposobem na
szybkie i skuteczne pozyskiwanie
środków niezbędnych do życia.

Przyczyny prostytucji dzieci i
młodzieży:



szybkie zdobywanie pieniędzy w celu
zaspokojenie jednorazowych potrzeb,



niski status społeczny rodziny,



brak więzi emocjonalnych w rodzinie,



nadmierny rygoryzm ojca,



wadliwe metody wychowawcze,



częsta zmiana środowiska
wychowawczego,



Patologia w rodzinie,



Niepowodzenia w szkole,



Wczesna inicjacja seksualna,



Doświadczenie wykorzystywania
seksualnego w dzieciństwie,



Częsta zmiana partnerów seksualnych,



Zaburzenie emocjonalne (niewłaściwa
postawa wobec siebie, zaburzona ocena
relacji kobieta-mężczyzna,
nieprawidłowy rozwój sfery seksualnej),



Zamrożenie emocjonalne, brak empatii.



Zdarza się też często, że dziewczęta
trafiają na ulicę dzięki własnym
matkom. Prostytuująca się matka
narzuca córce ten sam sposób na
życie, gdyż zauważa, że młodziutka
dziewczyna może zarobić więcej.
Dziewczęta są utwierdzane w
przekonaniu, że seks za pieniądze to
nic złego.

”

Prostytuujące się dzieci
mają już nawet w
środowisku specjalne
nazwy.

Galerianki

to

gimnazjalistki, które oferują
seks za pieniądze w
centrach handlowych.

Natomiast

świnki

to

małoletni chłopcy, którzy
sprzedają się pedofilom na
polsko-niemieckim
pograniczu.

Oprócz dzieci, które uprawiają
seks, żeby nie głodować, jest
też całkiem pokaźna grupa
nastolatków z domów, w
których pieniędzy nigdy nie
brakowało, a prostytuują się
wyłącznie po to, by mieć je na
modne gadżety.
Chcąc zaistnieć, muszą bywać
w kultowych pubach, mieć kasę
na dobre drinki, papierosy,
markowe ubrania. Prostytucja
wcale nie skazuje nastolatków
na rówieśnicze potępienie. Nie
nazywa się tego procederu po
imieniu, mówi się raczej o tzw.
znalezieniu sponsora. Z badań
wynika wręcz, że młodzież
uznaje prostytuujących się
rówieśników za wzór do
naśladowania.

Jak rozpoznać prostytuowanie się
dziecka?

Rodzice, którzy znają swoje dzieci,
poznają po zachowaniu, że coś złego
dzieje się w ich życiu. Może o tym
świadczyć :

•wymykanie się z domu,

•wagarowanie,

•drażliwość

•lub nadmierna gadatliwość, tak jakby
córka chciała zapewnić, że wszystko jest
w porządku.

Ważne jest zwrócenie uwagi na
pojawienie się rzeczy, których sami nie
kupiliśmy, np. nowy telefon czy ubranie
i poświęćmy więcej uwagi naszym
dzieciom.

Nieletnie prostytutki

BEATKA, lat 13
„Kiedy podejmowała pracę w agencji towarzyskiej

miała 12 lat. W momencie badań była pracownicą z
rocznym stażem. Pochodzi z rodziny z problemem
alkoholowym. Jest jedynaczką. Nie ma ojca. W domu
mieszka z matką i ojczymem. Matka ukończyła szkołę
podstawową, ojczym zawodową. Ona sama nie
ukończyła jeszcze szkoły podstawowej. Wyniki w nauce
ma niedostateczne. Warunki materialne w domu
rodzinnym określa: „nędza”. Nie lubi przebywać w
domu ze względu na częste awantury, chłód uczuciowy.
Nigdy nie czuła się kochanym dzieckiem. Była i jest bita
kiedy zawini, czasami tylko za to, że jest. Często
uciekała z domu. Matka nie zawsze informowała policję
o jej zniknięciu. Podczas wakacji prawie w ogóle się nią
nie interesowała.



Rodzice nie rozmawiali z nią szczerze i jak do tej
pory nie poruszali z nią tematów seksualnych. O
„robieniu dzieci” – jak mówi – dowiedziała się od
koleżanek z podwórka.



Zawsze wyglądała na więcej lat niż miała w
rzeczywistości. Inicjację seksualną przeszła będąc
„na gigancie” w wieku 12 lat. Już wtedy wplątana
była w młodzieżową grupę złodziei. Przespała się z
jednym z nich. Do agencji trafiła przez przypadek,
namawiana przez starszą koleżankę, która już tam
pracowała. Zdecydowała się ze względu na
pieniądze. Nie podpisywała żadnych umów.
Właściciel rozmawiał z nią o bezpiecznym seksie.
Zawsze używa prezerwatyw. Nie ma wielu
klientów. Bywa różnie, ale częściej interesują się
nią obcokrajowcy.”



Śmieje się, gdy mówi, że właściwie nic nie rozumie z tego co
do niej mówią. Myśli, że tak jest chyba lepiej. Dostaje połowę
z tego, co zapłaci klient. Właściciel funduje jej papierosy,
środki antykoncepcyjne, czasami kupi szałowe ciuchy.
Wymaga od niej przeprowadzania kontroli lekarskich.
Przyjmuje ją znajomy lekarz, nigdy nie bierze od niej
pieniędzy za wizytę. Rachunki – tak myśli – płaci właściciel
agencji. Nigdy nie była w ciąży i nie chorowała na choroby
przenoszone drogą płciową. Chciałaby aby w mieście, w
którym pracuje, został otworzony gabinet lekarski z
bezpłatnymi i anonimowymi badaniami, gdzie mogłaby dostać
bezpłatne środki antykoncepcyjne, wykonać testy, uzyskać
poradę. Chce aby w Polsce zalegalizowano prostytucję.



Nie planuje zmienić zawodu i nie szuka innej pracy. Nigdy nie
założy rodziny i nie chce mieć dzieci. Stara się oszczędzać
pieniądze, ale potrafi w ciągu jednego dnia wydać cały
miesięczny utarg. Odejdzie z agencji jak będzie brzydka, albo
chora, lub gdy zarobi tyle pieniędzy, że wyjedzie i będzie
kimś.



Temat HIV/AIDS w ogóle ją nie interesuje. Wie, że musi
pracować z prezerwatywą. Nigdy nie robiła testów, aby się
dowiedzieć, czy jest zakażona. Nie obchodzi ją to.”



 



Źródła internetowe: Z. Izdebski, A. Konarkowska – Lecyk

„Zachowania seksualne kobiet świadczących usługi seksualne

Zagrożenia

ZAGROŻENIA DLA UPRAWIAJACYCH
PROSTYTUCJĘ:

-Zagrożenie zdrowia fizycznego i psychicznego;

-Zagrożenie zakażenia chorobą weneryczną;

-Możliwość zakażenia wirusem HIV;

-Szczególne narażenie na chorobę alkoholową;

-Możliwość zajścia w niepożądaną ciążę;

-Uzależnienia od narkotyków;

- Niebezpieczeństwo związane z dewiacjami i
agresywnymi zachowaniami niektórych klientów.

GDZIE SZUKAĆ POMOCY???



Aby zapobiegać prostytucji lub przynajmniej
zmniejszać ryzyko z nią związane, utworzono na
terenie całego kraju ośrodki organizacji TADA,
które zajmuje się Promocją Zdrowia i Prewencji
Zagrożeń Społecznych. Pracownicy programu
prowadzą między innymi działania edukacyjne w
środowisku kobiet świadczących usługi seksualne.
Założenia tej organizacji opierają się na

„streetowork-u”

– czyli pracy na ulicy. Prostytutki

wymagają szczególnych metod, ponieważ są
marginalizowane, etykietowane i poniżane. Tracą
zaufanie do tradycyjnych instytucji, które oferują
pomoc, szczególnie kiedy są osobami małoletnimi.
Dosyć często nie orientują się, gdzie można
uzyskać pomoc i jakiego ma być ona typu. Zatem
niezmiernie istotna w tej grupie pomoc
indywidualna i cele powinny być stosowane do
potrzeb jej odbiorców w danej chwili.



W ramach działania na rzecz
pomocy prostytutkom
streetworkerzy:



Informują prostytutki o chorobach
przenoszonych drogą płciową



Rozpowszechniają i przekonują
osoby prostytuujące się do
bezpieczniejszego seksu,
bezpieczeństwa w pracy



Zajmują się prostytutkami bez
względu na ich narodowość, wiek
czy płeć



Przekazują wiadomości na

temat instytucji wykonujących

badania testowe w kierunku

HIV oraz wspierających osoby

żyjące z HIV i chore na AIDS



Specyfika pracy streetworkera

z dziećmi uprawiającymi

prostytucję to nie tylko

profilaktyka chorób

przenoszonych drogą płciową,

ale przede wszystkim próba

pokazania, że można żyć

inaczej.

BIBLIOGRAFIA:



1. "Środowiskowe uwarunkowania
prostytucji nieletnich dziewcząt (rodzina,
szkoła, rówieśnicy)", Małgorzata
Kowalczyk-Jamnicka, Problemy Rodzinne,
1/1999



2. " Prostytucja młodocianych - lokalne i
globalne wymiary zjawiska",Jacek Kurzępa,
Kultura i Edukacja, 1/2001



3. "Warunki materialne rodziny a
prostytuowanie się nieletnich dziewcząt",
Joanna Moczydłowska, Problemy
Alkoholowe, 6/1997

PREZENTACJE WYKONAŁA:

MAŁGORZATA CEPAK

EWiP Z REWALIDACJĄ - I ROK II

STOPNIA