Swoboda świadczenia

usług

Swoboda

przepływu

usług

oznacza

możliwość zakładania przedsiębiorstw na
terenie innego państwa członkowskiego i
prowadzenia działalności gospodarczej na
zasadach tzw. samozatrudnienia,.

Podstawowym unijnym aktem prawnym w
dziedzinie świadczenia usług jest TFUE.
Artykuły w których zawarte są normy i określania

związane ze świadczeniem usług to:



art. 49



art. 50



art. 51



art. 52



art. 53



art. 54



art. 55

Traktatowe podstawy



Swoboda świadczenia usług, to wraz ze swobodą
przepływu osób, swobodą przepływu kapitału i
swobodą przepływu towarów - cztery kluczowe
regulacje, obecnie kształtujące wspólnotowe
stosunki gospodarcze.



Ważne jest w tym wypadku poznanie tych norm dla
uprawnień, które posiadamy jako członkowie UE



Zgodnie z art. 49 o świadczeniu usług

zakazane są

ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług wewnątrz
Unii

w odniesieniu do obywateli państw członkowskich

mających swe przedsiębiorstwo w państwie członkowskim
innym niż państwo usługobiorcy.



zakaz dyskryminacji



zakaz ograniczeń



Omawiając zagadnienie dotyczące tej
zasady warto wyjść od tego, jak prawo
wspólnotowe określa pojęcie "usługi".



Definicję legalną wprowadza art. 50. Jest to
świadczenie wykonywane zwykle za
wynagrodzeniem w zakresie, jakim nie są
objęte postanowieniami o swobodnym
przepływie towarów, kapitału i osób.

Pojęcie usługi



działalność o charakterze przemysłowym,



działalność o charakterze handlowym,



działalność rzemieślniczą,



wykonywanie wolnych zawodów.

Usługami są również usługi rozrywkowe, np.:
loteryjne, zawody konne, najem

personelu

technicznego.

Usługi obejmują zwłaszcza:



Odpłatność



Transgraniczność



Czasowość

Cechy charakterystyczne
usługi



Odpłatność to element konieczny, gdyż
uwypukla gospodarczy związek pomiędzy
usługą a świadczeniem wzajemnym.



Przykładowe potwierdzenie tej tezy znajdziemy
w wyroku ETS/Tolsma, w którym ETS uznał, iż
nie jest usługą granie na ulicy w zamian za
datki przechodniów; według sądu to nie
wartość muzyczna determinowała wysokość
datków, bo były one dobrowolne.



Innym przykładem był wyrok ETS/Grogan .ETS
przyjął, że działalność studentów nie jest
usługą.

ODPŁATNOŚĆ

a)

Czynna swoboda świadczenia usług – usługodawca z
jednego państwa i prowadzący w nim stałą działalność
gospodarczą przemieszcza się czasowo do innego państwa
celem dokonania tam usługi;

b)

Bierna swoboda świadczenia usług – usługobiorca z jednego
państwa przemieszcza się do innego, gdzie posiada swą siedzibę
zawodową usługodawca, celem skorzystania na miejscu z usług;

c)

Granicę przekracza sama usługa – usługodawca i
usługobiorca będący obywatelami różnych państw, pozostają w
swych państwach macierzystych, a przez granicę przemieszcza
się sama usługa (nie ma przemieszczania osób, np. transmisja
programu TV);

d)

Usługa świadczona na terytorium państwa trzeciego, lecz
usługodawca i usługobiorca są obywatelami różnych
państw WE – np. gdy przewodnikiem wycieczki do państwa
trzeciego jest osoba posiadająca obywatelstwo jednego państwa,
a uczestnikami obywatele innego państwa.

TRANSGRANICZNOŚC



Obecność podmiotu musi mieć charakter
czasowy, świadczenie usług ma mieć z góry
określony początek i koniec.

CZASOWOŚĆ



Zakres podmiotowy regulacji obejmuje
obywateli państw UE i podmioty
gospodarcze będące przynależnymi państw
UE.



Beneficjenci dzielą się na:



Osoby Fizyczne



Osoby Prawne

Beneficjenci swobody



W odniesieniu do osób fizycznych
decydującym kryterium poddania
regulacjom wspólnotowym jest
obywatelstwo UE. Ze swobody świadczenie
usług nie mogą korzystać obywatele państw
trzecich mających zamieszkanie w UE.



Bez znaczenia jest czy państwo siedziby
przedsiębiorcy i obywatelstwa usługobiorcy
jest tożsame, istotne jest to aby
uczestniczące podmioty posiadały
obywatelstwa różnych państw UE.

Osoby fizyczne



Natomiast, jeśli chodzi o osoby prawne
decydujące jest, czy dana osoba prawna
jest podmiotem przynależnym państwa UE.
Zgodnie z prawem wspólnotowym są to
spółki oraz firmy utworzone zgodnie z
prawem jednego z państw UE i mające
statutową siedzibę, zarząd lub główne
przedsiębiorstwo na obszarze Wspólnoty.

Osoby Prawne



Działalność związana z wykonywaniem
władzy publicznej.



Działalność sprzeczna z porządkiem
publicznym, bezpieczeństwem i zdrowiem
publicznym.

Wyłączenia swobody przepływu
usług



usługi transportowe,



ubezpieczeniowe,



bankowe



Usługi te regulowane są przepisami dot.
przepływu kapitału

Wyłączenia spod swobody
przepływu usług:



W związku z tym, że firmy nadal borykają się ze
skomplikowanymi, długimi i niepewnymi z punktu
widzenia prawa procedurami administracyjnymi,
próbując uzyskać dostęp do usług lub świadczyć
usługi w innych krajach UE, Unia przyjęła dyrektywę
o usługach. Wszystkie kraje UE musiały wdrożyć tę
dyrektywę w pełni przed końcem 2009 r.



Tą dyrektywą Unia Europejska wprowadziła szereg
zasad mających uprościć podejmowanie działalności
usługowej oraz transgraniczne świadczenie usług.
Dyrektywa rozszerza również prawa usługobiorców.

Dyrektywa usługowa



większość zawodów regulowanych (np. doradcy
prawni lub podatkowi, architekci, inżynierowie,
księgowi, geodeci),



usługi budowlane,



usługi rzemieślnicze,



usługi dla biznesu (np. utrzymanie biur,
doradztwo w dziedzinie zarządzania,
organizacja imprez, windykacja należności,
usługi w zakresie reklamy i rekrutacji),



dystrybucja (w tym sprzedaż detaliczna i
hurtowa towarów i usług)

Dyrektywa o usługach ma
zastosowanie między innymi do
przykładowych usług:



usługi kompleksowo uregulowane na
poziomie Unii: usługi finansowe, łączność
elektroniczna, usługi transportowe,



usługi w zakresie opieki zdrowotnej, agencje
pracy tymczasowej, usługi ochrony
osobistej, usługi audiowizualne, działalność
hazardowa, niektóre usługi społeczne, usługi
świadczone przez notariuszy i komorników
(powołanych na mocy aktu rządowego).

Dyrektywa usługowa nie ma zastosowania do
następujących usług:

W każdym przypadku przepisy i regulacje

krajowe dotyczące usług wyłączonych z
zakresu dyrektywy muszą być zgodne z
pozostałymi przepisami prawa Unii, w
szczególności

z

zasadami

swobody

przedsiębiorczości i swobody świadczenia
usług gwarantowanymi w Traktacie o
funkcjonowaniu UE.



Dyrektywa usługowa została
implementowana do polskiego porządku
prawnego

ustawą z dnia 4 marca 2010 r.

o

świadczeniu usług na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz nowelizacją
ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r., która
była do tej pory podstawowym aktem
prawnym w dziedzinie prowadzenia
działalności gospodarczej.

Implementacja do prawa
Polskiego