POŁĄCZENIA
ZGRZEWANE

Zgrzewaniem nazywa się zwykle proces

łączenia materiałów w wyniku

lokalnego ich ogrzania do stanu

ciastowatości i dociśnięcia do siebie.

Charakterystyka połączeń
zgrzewanych

1

1

2

3

3

a)

b)

Przykłady połączeń zgrzewanych

Spotykane sposoby zgrzewania można
podzielić na:

- elektryczne (oporowe, łukiem

wirującym,

ultradźwiękowe, dyfuzyjne);
- mechaniczne ( tarciowy i zgniotowy ),
- ogniskowe,
- gazowe,
- ultradźwiękowe,
- dyfuzyjne

Zgrzewanie oporowe może być realizowane

jako:

F

F

F

F

F

F

F

F

d)

a)

b)

c)

a) – zgrzewanie punktowe, b) – zgrzewanie liniowe,
c) – zgrzewanie garbowe, d) – zgrzewanie doczołowe zwarciowe lub
iskrowe

Zgrzewarka punktowa z pneumatycznym układem dociskowym.

Zgrzewa małe elementy głównie ze stali niskowęglowej.

Zgrzewanie garbowe

o Umożliwia łączenie

szczególnie
masywnych
elementów
metalowych.

o Zgrzewarki, które je

realizują dysponują
dużą siłą docisku.

o Połączenie garbowe

można traktować jako
odmianę połączenie
punktowego.

Do realizacji
zgrzewania
oporowego
liniowego jest
stosowana
obracająca się
elektroda krążkowa
przemieszczająca się
wzdłuż planowanej
zgrzeiny i
jednocześnie
dociskająca łączone
elementy.,

Grubości łączonych
elementów wynoszą
od ułamka do 3,5 mm
.
 

Zgrzewarka liniowa z mikroprocesorowym układem sterowania

Zgrzewanie doczołowe, przy którym zgrzeina
obejmuje całą powierzchnię styku, służy do łączenia
elementów w postaci prętów, odkuwek itp. Jego
realizacja obejmuje następujące operacje:
- ustawienie i mocowanie elementów
zgrzewanych w elektrodach i ewentualnych
ogranicznikach przesunięć,
- dosuwanie elementów do siebie w czasie
podgrzewania, wyiskrzania i spęczania,
- nagrzewanie strefy połączenia, w wyniku
przepływu prądu, do wymaganej temperatury
zgrzewania lub wyżarzania po zgrzewaniu.

Zgrzewanie doczołowe może być realizowane jako
zwarciowe lub iskrowe do łączenia elementów
wykonanych ze stali i metali nieżelaznych o
przekrojach od ułamków mm2 do 100 000 mm2.