Zagrożone

dzieciństwo.

Potrzeby w zakresie opieki nad dzieckiem.

„Mieć bliskich i czuć się

samotnym to najgorszy

rodzaj samotności, ponieważ

zabija w człowieku nadzieję,

osłabia motywację,

deformuje psychicznie”.

(H. Izdebska)

W XXI w. w Polsce oraz na świecie

rozpowszechniło się negatywne zjawisko

zwane „SIEROCTWEM SPOŁECZNYM”.

Definicji tego zjawiska jest wiele.

Sieroctwo społeczne- jest to sytuacja życiowa

dziecka, w której zostało ono osamotnione
niezależnie od przyczyn. Rodzice tego dziecka
lub przynajmniej jedno z nich żyje.

Wg. Marii Łopatkowej:
Sieroctwo jest to brak właściwej opieki ze strony

rodzica lub obojga rodziców.

Wg. S. Kozaka
Sieroctwo społeczne to zjawisko braku opieki

rodzicielskiej: braku troski o dziecko,
przestępczość, demoralizacja rodziców,
alkoholizm i poważnych błędów
wychowawczych.

Sieroty społeczne- to dzieci pozbawione

trwale lub przejściowo szans wychowania w
rodzinie własnej, ze względu na brak
odpowiednich warunków opiekuńczo-
wychowawczych w tej rodzinie. Rodzice tych
dzieci żyją, lecz nie mogą, nie potrafią, lub nie
chcą wypełniać swoich obowiązków
rodzicielskich.

Źródła sieroctwa społecznego wg. Alicjo Szymborkiej

Źródła sieroctwa społecznego wg. Alicjo Szymborkiej

Dezorganizacja

rodziny

Dezorganizacja

rodziny

Rodzina

nieudolna,

nieodpowiedzial

na

Rodzina

nieudolna,

nieodpowiedzial

na

Rodziny rozbite

Rodziny rozbite

Dzieci

pozamałżeńskie

Dzieci

pozamałżeńskie

Dezintegracja rodziny

Z dezintegracją mamy do czynienia, gdy

współżycie
rodziców