SPECYFIKA

PRACY

FIZJOTERAP

EUTY Z OSO

BĄ

NIEPEŁNOS

PRAWNĄ.

Adaptacja do niepełnosprawności. Bariery
procesu rehabilitacji.
 

CZYM JEST

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ?

Niepełnosprawnością wg

Światowej Organizacji

Zdrowia jest wadliwe

funkcjonowanie psychiczne,

fizyczne i społeczne jednostki.

KOMPETENCJE

PRACOWNIKÓW

MEDYCZNYCH WOBEC

PACJENTÓW:

Leczenie,

Pielęgnowanie zapobiegające pogorszeniu się

sprawności i powikłaniom zdrowia,

Usprawnianie.

KONCEPCJA POTRZEB PSYCHOLOGICZNYCH

MASLOWA

KONCEPCJA TA POZWALA NA IDENTYFIKACJĘ CZYNNIKÓW WSPARCIA, KTÓRE MOŻNA

WYKORZYSTAĆ DO UMOCNIENIA ZDROWIA PACJENTA.

Potrzeby biologiczne,

Potrzeby bezpieczeństwa,
Potrzeby kontaktu

emocjonalnego,
Potrzeby szacunku,

Potrzeby samorealizacji.

RODZAJE MOTYWACJI OSÓB

NIEPEŁNOSPRAWNYCH,

WYWOŁUJĄCYCH SAMOAKCEPTACJĘ

Uznanie niepełnosprawności jako

wartości samej w sobie,

Poczucie przynależności do dużej grupy

osób niepełnosprawnych  solidarność i

oparcie,

Samoakceptacja wynikająca z poczucia

użyteczności dla innych

niepełnosprawnych, chęć pomagania

innym,

KONSEKWENCJE NIEPEŁNEJ

SPRAWNOŚCI:

Konsekwencje niepełnosprawności

możemy podzielić na 2 główne grupy. Są

to:

Konsekwencje indywidualne,

Konsekwencje dla rodziny.

KONSEKWENCJE INDYWIDUALNE:

Konsekwencje psychologiczne:

Zmiana obrazu samego siebie,

kształtowanego przez chorobę,

doświadczenia wobec innych osób,

uczuć żywionych do siebie,

Poczucie braku bezpieczeństwa, winy;

agresja i wrogość do osób zdrowych.

KONSEKWENCJE INDYWIDUALNE:

Konsekwencje społeczne:

Zmiana pozycji,

Zmiana ekonomiczna,

Zmiana oczekiwań społecznych i wyznaczanie nowych ról,

Inne konsekwencje:

Problemy z intymnością, sferą erotyczną i aktywnością

seksualną  potrzeba bliskości, miłości, życzliwości,

przywiązania,

KONSEKWENCJE DLA RODZINY:

Pozytywne:

Większa troska o osobę

niepełnosprawną,
Unikanie konfliktów,

Atmosfera ‘miłości’,

Wzajemna pomoc,

KONSEKWENCJE DLA RODZINY:

Negatywne:

Pogorszenie standardu materialnego,

Ograniczenie kontaktów społecznych,

Ograniczenie rekreacji,

Ograniczenie wypoczynku, a nawet jego brak,

Przeciążenie obowiązkami jednej jednostki  często choroby osób uprzednio

zdrowych,

Niezadowolenie,

Dezercja lub rozwód,

Kryzys psychiczny członków rodziny.

KRYZYS PSYCHICZNY

(FAZY)

Faza szoku  b.

silne emocje,

blokujące

zdolność

podejmowania

jakichkolwiek

działań.

Faza reakcji 

wytworzenie

mechanizmów

obrony

psychologicznej

przed zawodem,

rozpaczą,

poczuciem winy.

Faza

przystosowania 

stopniowe

odzyskiwanie

racjonalnych

decyzji i działań.

Faza orientacji 

umiejętność

korzystania z

doświadczeń

własnych i

cudzych, zdolność

zdystansowania

się wobec danej

sytuacji.

MECHANIZMY OBRONNE

NIEŚWIADOME I AUTOMATYCZNE PROCESY

MAJĄCE NA CELU REDUKCJĘ LĘKU

WZBUDZONEGO PRZEZ NIEAKCEPTOWANE

MYŚLI I PRAGNIENIA.

Wyparcie  automatyczne usunięcie ze świadomości myśli, uczuć,

pragnień, które uświadomione budziłyby lęk, wstyd.

Racjonalizacja  przyjęcie racjonalnego, z pozoru prawdziwego,

wyjaśnienia przyczyn postępowania,

Reakcja upozorowana  zachowanie przeciwne do prawdziwych reakcji,

Projekcja  przypisywanie innym własnych, nieakceptowanych cech,

pragnień,

Kompensacja  silne dążenie do wybicia się w celu zrekompensowania

niepowodzeń na innym polu,

Konwersja  przekształcenie impulsów emocjonalnych w dolegliwości

fizyczne,

Sublimacja  zaspokojenie pragnień w udoskonalonej formie

( prymitywna nie jest akceptowana)

BARIERY PROCESU

REHABILITACJI.

PROBLEMY

NIEPEŁNOSPRAWNYCH.

Negacja i izolacja  odrzucenie świadomości własnego położenia (‘to mnie

nie dotyczy’)

Agresja, bunt wobec siebie i otoczenia, niezgoda na jakiekolwiek działania 

‘to nie może być na stałe, musi ustąpić’

Rezygnacja  wynika z niskiej samooceny, poczucia osamotnienia,

Frustracja  pojawienie się jakiejś przeszkody na drodze realizacji

określonego celu,

Deprywacja  pozbawienie tego, co jest niezbędne do zaspokojenia danej

potrzeby,

Drażniące i bolesne sytuacje  człowiek doznaje bólu, sytuacje z którymi się

nie godzi, są dla niego drażniące,

Konfliktowe sytuacje  pojawia się sprzeczność dążeń,

Negatywny obraz własnej choroby.

KONCEPCJA ROLI SPOŁECZNEJ

CHOREGO WG T. PARSONSA

Jednostka nie jest odpowiedzialna za swój stan, a więc

nie musi się go wstydzić,

Spowodowana chorobą niesprawność jednostki jest

podstawą wyłączenia jej z niektórych, dotychczas

pełnionych ról i obowiązków społecznych,

Rola chorego jest usprawiedliwiona, jeśli chory uznaje

swój stan za niepożądany, pragnie wyzdrowieć i

podejmuje odpowiednie leczenie,

Oczekuje się, że chory zwróci się z prośbą o pomoc do

kompetentnych osób.

ROLA CHOREGO W
SPOŁECZEŃSTWIE:

Obok roli chorego, bardzo ważnym elementem jego

społecznej sytuacji jest tzw. Piętno, którym obarcza

chorego otoczenie. Może to być piętno kalectwa lub

choroby, takiej jak ADIS, które pozbawia chorego szeregu

przywilejów społecznych. Natomiast niektóre schorzenia,

np. zawał serca, mogą z kolei być odbierane pozytywnie.

Chory po przebytym zawale, spotyka się na ogół z

szacunkiem rodziny i otoczenia.

Kolejnym ważnym elementem jest wsparcie, jakie chory

otrzymuje od środowiska. Wsparcie społeczne można

określić jako kontakty zmierzające do przezwyciężenia

trudności chorego i uzyskania przez niego podtrzymania

emocjonalnego.

DZIĘK

UJĘ ZA

UWAG

Ę ;]