Halliwick

Ten Points

Photo’s

Halliwick

10 punktów metody Halliwick :

1.Przystosowanie psychiczne

2. Kontrola obrotu ciała w płaszczyźnie strzałkowej

3. Kontrola obrotu ciała w płaszczyźnie poprzecznej

4. Kontrola obrotu ciała w płaszczyźnie podłużnej

5. Kontrola obrotu ciała w płaszczyznach łączonych

6. Wypchnięcie w górę

7. Utrzymanie równowagi w bezruchu

8. Gwałtowne ślizgi / poślizgi

9. Naturalne posuwanie się

10. Podstawowy ruch

Przystosowanie
psychiczne:kontrola oddechu

Przystosowanie psychiczne

dotyczy :

- adaptacji środowiska wodnego

- kontrola postawy ciała
- adaptacja innych osób ćwiczących
- kontrola oddechu
- zmniejszanie punktów podparcia
- zmiany pozycji terapeuty :
1 fazie  kontakt wzrokowy z pacjentem

2 fazie instruktor z boku (ćwiczący

ustawieni w kole lub w linii)
3 fazie  instruktor z tyłu pacjenta

Sekwencja ćwiczeń:

-pacjent na kolanach terapeuty (całkowite
podtrzymywanie)

-terapeuta z boku (podtrzymywanie pacjenta w
pozycji suplinacyjnej jedną ręką wywołuje
rotację wokół osi poprzecznej)

-terapeuta z tyłu (utrzymanie równowagi przez
pacjenta-przeciwstawianie się turbulencjom)

-nauka hamowania niepożądanych ruchów
rotacyjnych ciała

-nauka zapoczątkowania ruchu za pomocą kkg,
kkd, głowy, ciała

Przystosowanie psychiczne: skoki

Przystosowanie psychiczne:jazda
na rowerze

Przystosowanie psychiczne :
short arm hold

Przystosowanie psychiczne :
chlapanie

Przystosowanie psychiczne
:wąż

kontrola obrotu w
pł.strzałkowej

Kontrola obrotu w pł.strzałkowej

Występuje podczas przechodzenia z pozycji
stojącej do leżenia bokiem na wodzie lub w
trakcie gdy ćwiczący wprawiany jest w ruch w
pozycji siedzącej podtrzymywany przez
terapeutę za zagięte kolana.

Kontrola obrotu w
pł.strzałkowej

Obrót w pł.strzałkowej:
wariant z podparciem

Kontrola obrotu w pł.strzałkowej

washing machine

Kontrola obrotu w
pł.poprzecznej

Kontrola obrotu w pł.poprzecznej :

Występuje podczas przechodzenia z leżenia
tyłem do stania i odwrotnie (nawet podczas
pełnego obrotu).Aby kontrolować ten ruch należy
nabyć umiejętność przebywania w pozycji
pionowej z wyciągniętymi ramionami w przód.
Rotację wokół osi poprzecznej ciała inicjują :
- ruch głowy
- ruch ramion
- ruch kkd
Kontrola tego ruchu polega na odwiedzeniu lub
przywiedzeniu kkg lub zgięciu grzbietowym
nadgarstków
Podczas kontroli ruchu ważny jest odpowiedni
oddech (wdech do wody).

Kontrola obrotu w
pł.poprzecznej

: wariant z

podparciem

Poprzeczna kontrola obrotu

: catch

toes

Kontrola obrotu w pł.podłużnej: ustna oraz
nosowa kontrola oddechu

Kontrola obrotu w osi podłużnej ciała:

Występuje podczas przechodzenia z leżenia przodem do leżenia
tyłem na wodzie (nawet podczas pełnego obrotu).

Naukę rozpoczynamy od :
1.hamowania niechcianych ruchów rotacyjnych
2.bezpieczne oddychanie w pozycji suplinacyjnej
3.inicjacja rotacji,ruch w dowolnym momencie

Rotację wokół osi podłużnej ciała zapoczątkowują:
- ruch głowy (skrętny)
- ruch ramion (przywiedzenie horyzontalne ze zgiętym łokciem)

- ruch kkd (przywiedzenie z przekroczeniem linii środkowej)

Rotacje tą można ułatwić oraz wywołać

poprzez :

- skierowanie wzroku w stronę
zamierzonego ruchu

- przemieszczenie języka w stronę
zamierzonego ruchu

- zaciśnięcie jednej dłoni w pięść.

Kontrola obrotu w pł.podłużnej

łokieć

krzyżuje się w linii środkowej

Kontrola obrotu w pł.podłużnej

passing an object

Kontrola obrotów łączonych

Połączone ruchy rotacyjne:

Umiejętność ta zapewnia utrzymanie kontroli pozycji
ciała w wodzie oraz odzyskiwanie bezpiecznej pozycji.

Jest ona połączeniem rotacji wokół osi poprzecznej i
podłużnej.

Ćwiczący pozostaje w pozycji pronacyjnej i obraca się
do pozycji suplinacyjnej a następnie powraca do
pozycji stojącej.

Połączenie: wejście w słaby balans
głowy

Wypchnięcie w górę lub
inwersja pamięci

Wypłynięcie w górę

Nauka obejmuje :
- obserwacja przedmiotów
zanurzonych w wodzie i
wypływających na powierzchnię
- zanurzenie ciała i próba wynurzenia
-nauka odpowiedniego oddechu
przeciw ciśnieniu wody

Celem ćwiczenia jest uzyskanie przez
pacjenta poczucia wypierania ciała ku
powierzchni wody

Balansowanie w bezruchu:
metacentryczne efekty

Balansowanie w bezruchu:

Jest możliwe w momencie nabycia
wcześniejszych umiejętności.
Charakteryzuje się możliwością utrzymania
określonej pozycji w utrudnionych warunkach
np..turbulencje,fala.
Balansowanie w bezruchu kształtuje stabilizacje.

Efekt metacentryczny

Jest to stan w którym ciało zanurzone w wodzie
poszukuje stałej równowagi obracając się tak
długo, aż środek ciężkości znajdzie się w lini
pionowej ze środkiem wyporu.

Metacentrum zapewnia

- zachowanie równowagi ciała

- możliwość samodzielnego wytrącania się z
równowagi

Poprzez wynurzenie jakiejś części ciała z wody

- odzyskanie równowagi

Poprzez napięcie odpowiednich mięśni lub
zmianę ustawienia danego odcinka ciała

Balansowanie w bezruchu:
wirowanie

Balansowanie w bezruchu:
metacentryczne efekty

Zasady efektu metacentrycznego:

1.Wynurzenie jakiejś części ciała z wody
wywołuje rotację całego ciała,w tę stronę,by
ponownie zanurzyć ją w wodzie przy czym
przekroczenie kąta ok.18˚ powoduje możliwości
powrotu ciała do pozycji wyjściowej jedynie
przez pełny obrót wokół danej osi.
2.Przekroczenie linii środkowej ciała powoduje
przechylenie całego ciała w tym samym
kierunku ,rotując go wokół osi podłużnej(jeśli
przenoszona część ciała znajduje się bardziej
centralnie,to łatwiej jest uzyskać rotację).
3.Asymetryczny kształt ciała wynikający z
dysfunkcji,powoduje przesunięcie środka
ciężkości i wyporu względem siebie powodując
rotację.

Gwałtowne ślizganie

Poślizgi

Polega na przemieszczaniu się osoby leżącej
na wodzie bez pomocy pacjenta.
Ruch ten wykonywany jest przez terapeutę
poprzez :
- wywoływanie turbulencji
- za pomocą rąk
Zadaniem pacjenta jest przeciwstawianie się
rotowaniu ciała.