Zdrowie publiczne rozumiane jest

jako

całokształt

działań

podejmowanych przez społeczeństwo
dla zachowania i poprawy zdrowia
całej populacji. Problematyka zdrowia
publicznego obecna jest w Unii
Europejskiej od momentu powstania tej
instytucji i stopniowo rośnie jej
znaczenie.

Zdrowie i bezpieczeństwo obywateli

to priorytety UE. Celem unijnej polityki
zdrowia jest zapewnienie wszystkim
równego dostępu do opieki zdrowotnej
wysokiej jakości.

Działania UE na rzecz zdrowia

skupiają się na:



profilaktyce zdrowotnej



promowaniu zdrowego stylu życia



chronieniu obywateli przed
zagrożeniami dla zdrowia, takimi jak
pandemie



Choć za organizację i zarządzanie służbą
zdrowia odpowiadają państwa członkowskie,
to UE wnosi do ich działań wartość dodaną
poprzez koordynowanie wysiłków związanych
ze wspólnymi wyzwaniami, takimi jak
starzenie się społeczeństwa i wynikające z
tego problemy zdrowotne.



Ponieważ problemy związane ze zdrowiem nie
ograniczają się do poszczególnych krajów,
Unia Europejska współpracuje również ściśle z
partnerami międzynarodowymi, takimi jak
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO).



promowanie zdrowia wśród starzejącego się

społeczeństwa Europy



chronienie obywateli przed zagrożeniami dla

zdrowia



wspieranie dynamicznych systemów opieki

zdrowotnej i nowych technologii.



ochrony i promocji zdrowia – w tym zmniejszania

dysproporcji dotyczących stanu zdrowia i dostępu

do opieki zdrowotnej



propagowania informacji i wiedzy na temat

zdrowia



ścisłej współpracy z zainteresowanymi stronami.



W

łaściwe odżywianie się i regularne

zażywanie ruchu.



Regularne poddawanie się badaniom

pozwalającym na wczesne diagnozowanie

chorób.



Ograniczenie spożywania alkoholu i

wyrobów tytoniowych



Poddawanie się szczepieniom, gdy jest to

wskazane

UE pracuje wraz z państwami

członkowskimi

nad

zapewnieniem

stanu gotowości i zdolności reagowania
(w

tym

systemów

wczesnego

ostrzegania) na wypadek wystąpienia
takich zagrożeń, jak pandemia.

Wszystkie nowe produkty lecznicze

muszą

zostać

sprawdzone

oraz

zatwierdzone,

zanim

zostaną

dopuszczone do sprzedaży w Unii
Europejskiej.

UE przeznaczyła 6 mld euro na badania w

zakresie zdrowia na okres 2007–2013. Środki te

wykorzystane zostaną na:



kliniczne zastosowania odkryć naukowych



rozwijanie i zatwierdzanie nowych terapii



propagowanie zdrowego trybu życia oraz

profilaktyki zdrowotnej



dalsze doskonalenie narzędzi diagnostycznych i

technologii medycznych



zapewnienie stabilnych i skutecznych systemów

opieki zdrowotnej

Nowe przepisy UE (które powinny zostać

wdrożone przez państwa członkowskie przed

2013

r.)

dotyczące

praw

pacjentów

w

transgranicznej opiece zdrowotnej uściślą, jakie

prawa przysługują Europejczykom chcącym

leczyć się w innym kraju UE i uzyskać zwrot

kosztów tego leczenia. Przepisy te:



ułatwią również krajowym organom

odpowiedzialnym za ochronę zdrowia ściślejszą

współpracę i wymianę informacji na temat

standardów jakości i bezpieczeństwa w opiece

zdrowotnej



zagwarantują uznawanie recept z jednego

z krajów UE we wszystkich innych jej

krajach



stanowią pierwszy krok ku utworzeniu

europejskich sieci referencyjnych, w

ramach których eksperci w dziedzinie

ochrony zdrowia z całej Europy będą mogli

wymieniać się najlepszymi praktykami w

dziedzinie opieki zdrowotnej.



europejska karta ubezpieczenia

zdrowotnego – ułatwia turystom i

podróżującym w interesach korzystanie z

przysługujących im praw w przypadku, gdy

potrzebują oni opieki medycznej w

dowolnym miejscu w Europie.

Komisja Europejska ściśle współpracuje

z partnerami strategicznymi, takimi jak WHO,

w oparciu o ramy światowej polityki

zdrowotnej, która pozwoliła określić sześć

największych wyzwań:



równość



spójność działań podejmowanych w odpowiedzi

na globalizację



dostęp i innowacje



zdrowie jako element praw człowieka



zarządzanie



badania naukowe.

Inne istotne elementy to:



solidarność na szczeblu światowym –
przejawiająca się nie tylko poprzez
pomoc dla rozwoju, ale również w
obszarach polityki związanych z siłą
roboczą czy dostępem do leków



spójność między zewnętrzną i
wewnętrzną polityką UE w tym
zakresie.

Dziękujemy za

uwagę.