Wstrząs anafilaktyczny

Anafilaksja

Jest ostrym odczynem ogólnoustrojowym

na substancję obcą, na którą pacjent
został wcześniej uczulony.

Substancja obca → przeciwciała IgE
↓

uwolnienie chemicznych
mediatorów

z mastocytów i bazofilów np.histamina

Działanie histaminy



Wzrost przepuszczalności ścian
naczyń włosowatych



Obniżenie napięcia tętniczek



Wzrost pojemności żylnej



Wzrost kurczliwości komór serca



Reakcja nadwrażliwości zagraża życiu,
obejmuje wiele narządów
wewnętrznych



Objawy wstrząsu rozwijają się w ciągu
kilku minut od zadziałania czynnika
wywołującego i osiągają największe
nasilenie w ciągu godziny

Odczyn rzekomo anafilaktyczny



Wywołuje ten sam zespół objawów
klinicznych



nie jest wywołany przez IgE



nie zawsze wymaga wcześniejszego
kontaktu z daną substancją



Klinicznie obie reakcje nie są do
odróżnienia

Przyczyny zgonów

1.

W reakcji anafilaktycznej



Parenteralne podanie penicyliny



Użądlenia pszczół



Spożycie niektórych pokarmów

(małże)

2. W reakcji pseudoanafilaktycznej



Radiologiczne preparaty cieniujące



Niesterydowe leki przeciwzapalne

Objawy i stopnie ciężkości
anafilaksji

I – pokrzywka, świąd, niepokój, nudności

(jeszcze nie zagraża życiu)

II- obrzęk naczynioruchowy, zawroty

głowy, chrypka, bóle brzucha,
wymioty, biegunka

III- duszność, skurcz krtani, zaburzenia

mowy, połykania, lęk, osłabienie,
zamroczenie

Objawy i stopnie ciężkości
anafilaksji –c.d.

IV- spadek ciśnienia tętniczego, utrata

świadomości, sinica, nietrzymanie
moczu i stolca

Obrzęk naczynioruchowy

stanowi odmianę pokrzywki o głębszym

umiejscowieniu. Najczęściej towarzyszy

wysiewowi bąbli pokrzywkowych, a

izolowany obrzęk naczynioruchowy jest

spotykany rzadziej. Patomechanizm

pokrzywki i obrzęku naczynioruchowego

posiada szereg cech wspólnych. Obrzęk

naczynioruchowy często lokalizuje się w

obrębie twarzy (powieki, wargi), ale może

dotyczyć praktycznie każdej okolicy ciała,

jak również przewodu pokarmowego, układu

oddechowego oraz układu moczowego.

Układy – w których najczęściej
występują objawy wstrząsowe



Skóra i tkanka podskórna – 83%



Układ oddechowy – 50%



Układ krążenia – 35%



Układ pokarmowy – 30%

Postępowanie ratownicze w
anafilaksji



Usunięcie czynnika wywołującego

reakcję lub opóźnienie tej

reakcji( uniesienie kończyny jeżeli jest

ona miejscem wtargnięcia alergenu)



Pozycja uzależniona od stanu chorego



Zapewnienie drożności dróg

oddechowych

LEPIEJ ZAINTUBOWAĆ CHOREGO ZA

WCZEŚNIE NIŻ ZA PÓŹNO!!!!!

Postępowanie ratownicze w
anafilaksji c.d



Kaniulacja żyły



Tlenoterapia – duże przepływy tlenu
(utrzymanie pO

2

na poziomie 60mmHg lub

Sat O

2

90%



ADRENALINA

- i.m. 0,3- 0,5mg powtarzana co 5 min
- jeżeli stan ciężki (ratownik doświadczony)

i.v. 0,5 mg lub 1amp. rozcieńczyć w 10ml
0,9% NaCl i podawać przez 10 – 15 min

Postępowanie ratownicze w
anafilaksji c.d



Lek antyhistaminowy (Phenazolina, Clemastin,

Diphergan



Dożylne podanie płynów 1-2 litry (względna

hipowolemia)- lepsze koloidy niż krystaloidy



GLIKOKORTYKOSTEROIDY

- metylprednisolon 125-250mg
lub deksametason do 32 mg



Miejscowe zastosowanie zimna



W alergii pokarmowej- Carbo medicinalis



Monitorowanie stanu chorego – świadomość,EKG, RR,

saturacja, oddech



Komfort cieplny



Wsparcie psychiczne