Wspólna Polityka Handlowa

Wspólna Polityka Handlowa

Założenia Wspólnej Polityki

Założenia Wspólnej Polityki

Handlowej

Handlowej

:

:



Handel zagraniczny oraz wymiana handlowa z krajami trzecimi kształtowana jest w UE w

Handel zagraniczny oraz wymiana handlowa z krajami trzecimi kształtowana jest w UE w

ramach wspólnej polityki handlowej. Jej celem jest oddziaływanie na rozmiary, kierunki

ramach wspólnej polityki handlowej. Jej celem jest oddziaływanie na rozmiary, kierunki

oraz strukturę obrotów handlowych z zagranicą

oraz strukturę obrotów handlowych z zagranicą



Za datę wprowadzenia wspólnej polityki handlowej przyjmuje się 1 stycznia 1970 r.

Za datę wprowadzenia wspólnej polityki handlowej przyjmuje się 1 stycznia 1970 r.

Regulują ją artykuły 131-134 oraz art. 300 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę

Regulują ją artykuły 131-134 oraz art. 300 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę

Europejską

Europejską



Wspólna polityka handlowa UE działa na dwóch poziomach:

Wspólna polityka handlowa UE działa na dwóch poziomach:

1. w obrębie Światowej Organizacji Handlu (WTO) - Wspólnota angażuje się w

1. w obrębie Światowej Organizacji Handlu (WTO) - Wspólnota angażuje się w

stanowienie zasad wielostronnego systemu handlu światowego

stanowienie zasad wielostronnego systemu handlu światowego

2. UE negocjuje własne dwustronne umowy handlowe z państwami trzecimi

2. UE negocjuje własne dwustronne umowy handlowe z państwami trzecimi



Prowadzenie polityki handlowej należy do wyłącznej kompetencji Wspólnoty

Prowadzenie polityki handlowej należy do wyłącznej kompetencji Wspólnoty



Poszczególne państwa członkowskie nie mają autonomii w zakresie zawierania umów

Poszczególne państwa członkowskie nie mają autonomii w zakresie zawierania umów

handlowych czy zmiany stopnia protekcji rynku krajowego. Kompetencje w tych

handlowych czy zmiany stopnia protekcji rynku krajowego. Kompetencje w tych

sprawach są realizowane przez Komisję Europejską, działającą z upoważnienia Rady Unii

sprawach są realizowane przez Komisję Europejską, działającą z upoważnienia Rady Unii

Europejskiej

Europejskiej



Do Komisji należy przygotowywanie propozycji wdrażających wspólną politykę handlową

Do Komisji należy przygotowywanie propozycji wdrażających wspólną politykę handlową

oraz negocjowanie porozumień z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi

oraz negocjowanie porozumień z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi

Instrumenty Polityki

Instrumenty Polityki

Handlowej

Handlowej

W handlu międzynarodowym UE stosuje różnego rodzaju

W handlu międzynarodowym UE stosuje różnego rodzaju

środki handlowe regulujące obrót towarowy pomiędzy krajami

środki handlowe regulujące obrót towarowy pomiędzy krajami

członkowskimi a krajami trzecimi. Są to przede wszystkim:

członkowskimi a krajami trzecimi. Są to przede wszystkim:



środki taryfowe

środki taryfowe

, do których należy Unijna Taryfa Celna,

, do których należy Unijna Taryfa Celna,

określająca konwencyjne stawki celne, zawieszenia w

określająca konwencyjne stawki celne, zawieszenia w

całości lub części poboru ceł oraz inne środki taryfowe

całości lub części poboru ceł oraz inne środki taryfowe

(kontyngenty taryfowe, plany taryfowe), których istota

(kontyngenty taryfowe, plany taryfowe), których istota

sprowadza się do możliwości importu po niższych stawkach

sprowadza się do możliwości importu po niższych stawkach

celnych niż wynikające z unijnej taryfy celnej;

celnych niż wynikające z unijnej taryfy celnej;



środki pozataryfowe

środki pozataryfowe

takie jak: nadzór importu lub

takie jak: nadzór importu lub

eksportu, kontyngent ilościowy lub zakaz importu lub

eksportu, kontyngent ilościowy lub zakaz importu lub

eksportu (nie wiążą się one z modyfikacją należności

eksportu (nie wiążą się one z modyfikacją należności

celnych);

celnych);



środki ochronne

środki ochronne

, wynikające z przeprowadzonych przez

, wynikające z przeprowadzonych przez

Komisję Europejską postępowań ochronnych, do których

Komisję Europejską postępowań ochronnych, do których

zalicza się: środki antydumpingowe, środki antysubsydyjne

zalicza się: środki antydumpingowe, środki antysubsydyjne

oraz środki ochronne przed nadmiernym przywozem

oraz środki ochronne przed nadmiernym przywozem

Europejskie Instrumenty Ochrony

Europejskie Instrumenty Ochrony

Handlu

Handlu



Środki antydumpingowe -

Środki antydumpingowe -

są one najczęściej stosowanym w Unii

są one najczęściej stosowanym w Unii

Europejskiej instrumentem ochrony handlu, odnoszą się do towarów

Europejskiej instrumentem ochrony handlu, odnoszą się do towarów

przywożonych do UE po cenach niższych od ich wartości normalnej

przywożonych do UE po cenach niższych od ich wartości normalnej

na rynku krajowym – zazwyczaj z powodu braku konkurencji i/lub

na rynku krajowym – zazwyczaj z powodu braku konkurencji i/lub

wskutek ingerencji państwa w proces produkcji, dzięki której

wskutek ingerencji państwa w proces produkcji, dzięki której

eksporter może sztucznie obniżyć koszty wywozu. Typowymi

eksporter może sztucznie obniżyć koszty wywozu. Typowymi

przykładami zakłóceń prowadzących do dumpingu są: znaczące

przykładami zakłóceń prowadzących do dumpingu są: znaczące

bariery taryfowe i pozataryfowe, niewystarczające egzekwowanie

bariery taryfowe i pozataryfowe, niewystarczające egzekwowanie

reguł konkurencji, ulgi w podatku eksportowym; sztuczne zaniżane

reguł konkurencji, ulgi w podatku eksportowym; sztuczne zaniżane

ceny surowców i/lub energii

ceny surowców i/lub energii



Środki antysubsydyjne

Środki antysubsydyjne

- są one podobne do środków

- są one podobne do środków

antydumpingowych, jedyna różnica polega na tym, że korygują one w

antydumpingowych, jedyna różnica polega na tym, że korygują one w

szczególności zakłócające handel skutki subsydiów podlegających

szczególności zakłócające handel skutki subsydiów podlegających

sankcjom na mocy porozumienia WTO wobec zagranicznych

sankcjom na mocy porozumienia WTO wobec zagranicznych

producentów w przypadku, gdymożna wykazać, że wyrządzają one

producentów w przypadku, gdymożna wykazać, że wyrządzają one

szkodę producentom UE

szkodę producentom UE



Środki ochronne

Środki ochronne

- różnią się od

- różnią się od

pozostałych środków, ponieważ nie

pozostałych środków, ponieważ nie

koncentrują się na tym, czy handel jest

koncentrują się na tym, czy handel jest

uczciwy czy nie, ale na zmianach wielkości

uczciwy czy nie, ale na zmianach wielkości

przywozu następujących tak szybko i w

przywozu następujących tak szybko i w

takiej skali, że nie można oczekiwać, aby

takiej skali, że nie można oczekiwać, aby

producenci UE w rozsądnym czasie zdołali

producenci UE w rozsądnym czasie zdołali

się dostosować do zmienionych przepływów

się dostosować do zmienionych przepływów

handlowych. W takiej sytuacji reguły WTO i

handlowych. W takiej sytuacji reguły WTO i

przepisy UE pozwalają na krótkoterminowe

przepisy UE pozwalają na krótkoterminowe

wprowadzenie ograniczeń w przywozie, by

wprowadzenie ograniczeń w przywozie, by

okresowo pomóc przemysłowi w

okresowo pomóc przemysłowi w

przystosowaniu się do gwałtownego

przystosowaniu się do gwałtownego

napływu towarów

napływu towarów

Zadania Komisji Europejskiej

Zadania Komisji Europejskiej



prowadzenie dochodzeń antydumpingowych,

prowadzenie dochodzeń antydumpingowych,

antysubsydyjnych i w sprawie środków ochronnych

antysubsydyjnych i w sprawie środków ochronnych



podejmowanie decyzji dotyczących wszczęcia dochodzenia w

podejmowanie decyzji dotyczących wszczęcia dochodzenia w

odpowiedzi na skargi przemysłu oraz dokonywanie

odpowiedzi na skargi przemysłu oraz dokonywanie

przeglądów w czasie obowiązywania zastosowanych środków

przeglądów w czasie obowiązywania zastosowanych środków



Może ona również nakładać środki tymczasowe i w

Może ona również nakładać środki tymczasowe i w

uzasadnionych przypadkach występować do Rady z

uzasadnionych przypadkach występować do Rady z

wnioskiem o nałożenie środków ostatecznych

wnioskiem o nałożenie środków ostatecznych



Rada nakłada ostateczne środki

Rada nakłada ostateczne środki

antydumpingowe/antysubsydyjne, decydując zwykłą

antydumpingowe/antysubsydyjne, decydując zwykłą

większością głosów, natomiast zastosowanie środków

większością głosów, natomiast zastosowanie środków

ochronnych wymaga kwalifikowanej większości głosów państw

ochronnych wymaga kwalifikowanej większości głosów państw

członkowskich

członkowskich

Rodzaje Unijnych Umów

Rodzaje Unijnych Umów

Handlowych

Handlowych

Wspólnota zawiera różnego rodzaju umowy handlowe, będące

Wspólnota zawiera różnego rodzaju umowy handlowe, będące

wynikiem zróżnicowanej polityki handlowej prowadzonej wobec

wynikiem zróżnicowanej polityki handlowej prowadzonej wobec

państw trzecich

państw trzecich

1.

1.

umowy o charakterze niepreferencyjnym

umowy o charakterze niepreferencyjnym

-

-

regulują handel zgodnie z zasadą Klauzuli

regulują handel zgodnie z zasadą Klauzuli

Największego Uprzywilejowania)

Największego Uprzywilejowania)

1.

1.

umowy o charakterze preferencyjny

umowy o charakterze preferencyjny

- polegają

- polegają

na określonych ułatwieniach w handlu pomiędzy UE

na określonych ułatwieniach w handlu pomiędzy UE

a krajami trzecimi lub są jednostronnie udzielane

a krajami trzecimi lub są jednostronnie udzielane

przez UE drugiej stronie

przez UE drugiej stronie

Biorąc za podstawę kryterium malejących preferencji handlowych

Biorąc za podstawę kryterium malejących preferencji handlowych

można wyróżnić następujące porozumienia pomiędzy Wspólnotą

można wyróżnić następujące porozumienia pomiędzy Wspólnotą

Europejską a krajami trzecimi:

Europejską a krajami trzecimi:



unia celna między Wspólnotą Europejską a jej partnerami (np.

unia celna między Wspólnotą Europejską a jej partnerami (np.

Turcją), polegająca na zniesieniu barier w handlu i utworzeniu

Turcją), polegająca na zniesieniu barier w handlu i utworzeniu

wspólnej zewnętrznej taryfy celnej;

wspólnej zewnętrznej taryfy celnej;



strefa wolnego handlu obejmująca UE i EFTA (Islandia,

strefa wolnego handlu obejmująca UE i EFTA (Islandia,

Liechtenstein, Norwegia), tworzące Europejski Obszar

Liechtenstein, Norwegia), tworzące Europejski Obszar

Gospodarczy, która polega na zniesieniu barier handlowych,

Gospodarczy, która polega na zniesieniu barier handlowych,

jednak bez stosowania wspólnych stawek celnych wobec

jednak bez stosowania wspólnych stawek celnych wobec

państw trzecich;

państw trzecich;



jednostronne preferencje handlowe udzielane m.in. krajom

jednostronne preferencje handlowe udzielane m.in. krajom

Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz innym objętym Generalnym

Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz innym objętym Generalnym

Systemem Preferencji Celnych GSP, skierowanym do państw

Systemem Preferencji Celnych GSP, skierowanym do państw

rozwijających się;

rozwijających się;



Klauzula Największego Uprzywilejowania (KNU), oparta na

Klauzula Największego Uprzywilejowania (KNU), oparta na

porozumieniu GATT/WTO, skierowana do państw wysoko

porozumieniu GATT/WTO, skierowana do państw wysoko

rozwiniętych: USA, Japonia, Australia, Nowa Zelandia.

rozwiniętych: USA, Japonia, Australia, Nowa Zelandia.