Prośba do Ziemi

Ziemio, okruchu błędny,

Co przez miliardy mkniesz gwiazd,

Mkniesz? A może uciekasz?

Jak ptaki do swoich,

Gdzieś ukrytych, lub zagubionych gniazd.

A jeśli mkniesz, to dokąd?...

Wraz z ludźmi, co z tobą – też – mkną,

Uciekasz może do lepszych…

Co gdzieś tam, gdzieś tam są…

I jeśli – to tak wygląda prawda –

To weź nas dwie ze sobą,

Jak lato – kwiat – przed simą,

Bo my chcemy żyć wśród lepszych…

Iż nimi tylko sączyć,

Z radości… tłoczone wino…

I. Iwańska

Warszawa 2015-10-13