Konspekt katechezy dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym

na II etapie edukacyjnym (kl. 4 – 6)

Temat: POZNAJEMY PISMO ŚWIĘTE: OPOWIEŚĆ O MIŁOSIERNYM
SAMARYTANINIE

Cel ogólny: Uwrażliwienie na cierpienie innych ludzi i mobilizowanie do okazywania
im pomocy.
Cele szczegółowe: Uczeń:
• na przykładzie odróżnia dobre postępowanie od złego;

• współpracuje z innymi dziećmi podczas inscenizacji biblijnej i zabawy.
Metody i formy pracy: pogadanka, rozmowa kierowana, pokaz, inscenizacja.
Pomoce i środki dydaktyczne: Pismo Święte, papierowe sylwetki do opowiadania biblijnego
(podróżny, kapłan, lewita, Samarytanin, osioł), mapa Palestyny, magnetofon.

Czynności katechety, czynności uczniów, przebieg katechezy

Metody i formy

pracy

Śpiew pieśni „Prowadź mnie”
I. WPROWADZENIE
Katecheta pokazuje dzieciom księgę Pisma Świętego. Przypomina i utrwala
podstawowe wiadomości.
Katecheta rysuje na tablicy drogę, a na niej umieszcza sylwetkę
podróżnego. W rozmowie kierowanej, odwołując się do doświadczeń dzieci
związanych z podróżą, np. do szkoły, do domu, wyjaśnia, że czasem
podczas podróży może stać się jakaś krzywda.
Nauczyciel tłumaczy nowe pojęcia, które pojawiają się w tekście:
Jerozolima, Jerycho, kapłan, lewita, Samarytanin. Rysuje na końcach drogi
budynki, podpisuje – Jerozolima, Jerycho (mówi, że są to nazwy
miejscowości). Katecheta wskazuje na sylwetkę podróżnego i mówi, że
pewien człowiek szedł drogą z Jerozolimy do Jerycha. Pokazuje sylwetkę
kapłana i mówi, że tą drogą szedł też lewita – pomocnik kapłana. Pokazuje
sylwetkę Samarytanina i mówi, że tą drogą szedł Samarytanin –
mieszkaniec Samarii. Katecheta pokazuje mapę Palestyny i pokazuje
Jerozolimę, Jerycho, Samarię.
II. ROZWINIĘCIE

Katecheta czyta Łk 10, 30 – 34.
Uczniowie słuchają opowiadania połączonego z pokazem:

- Pewien człowiek szedł z Jerozolimy do Jerycha. (Przesuwa sylwetkę

człowieka po drodze – w
kierunku z Jerozolimy do
Jerycha.)

- i wpadł w ręce łobuzów. Zniszczyli mu ubranie i bardzo (umieszcza
sylwetkę w pozycji leżącej „koło drogi”)
mocno pobili. Zostawili go nieprzytomnego, odeszli.

- Przypadkiem tą drogą przechodził pewien kapłan. (Przesuwa sylwetkę

kapłana.)

modlitwa
pieśnią


pokaz,
pogadanka

rozmowa
kierowana



pokaz

inscenizacja

- Zobaczył pobitego (odwraca kapłana w stronę leżącego człowieka),


- ale minął. Nie pomógł mu. (Oddala sylwetkę kapłana od leżącego.)

- Podobnie, szedł drogą pomocnik kapłana. (Przesuwa sylwetkę lewity.)

- Zobaczył rannego, ale również mu nie pomógł. (Odwraca lewitę w stronę

leżącego, oddala lewitę
od sylwetki leżącego.)

- Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził (przesuwa

sylwetkę Samarytanina
obok skrzywdzonego
człowieka z osłem.)

- Gdy go zobaczył, (odwraca sylwetkę Samarytanina w stronę leżącego)
- bardzo się wzruszył.(Zatrzymuje sylwetkę Samarytanina.)

- Podszedł do niego (przesuwa Samarytanina w stron Sylwetki rannego)
- i opatrzył mu rany. (Pochyla Samarytanina nad rannym.)

- Potem posadził chorego na osła,(kładzie sylwetkę na osła)

- zawiózł do gospody i pielęgnował go. (Przesuwa sylwetki w stronę

gospody.)

Katecheta daje każdemu dziecku po dwa serca (czyste, brudne). Nauczyciel
pokazując poszczególne sylwetki z opowiadania biblijnego, zadaje
następujące pytania:
Jak postąpili zbójcy, dobrze czy źle?
Jak postąpił kapłan, dobrze czy źle?
Jak postąpił pomocnik, dobrze czy źle?
Jak postąpił Samarytanin, dobrze czy źle?
Po każdym pytaniu dzieci odpowiadają: dobrze lub źle trzymając w ręce
odpowiednie serce.

III. PODSUMOWANIE
Dzieci rysują w zeszycie czyste serca i kolorują je.
Katecheta prosi, aby dzieci zastanowiły się, komu mogą pomóc i kto im
pomaga.

Modlitwa spontaniczna (prośby o umiejętność niesienia pomocy innym
ludziom)

pogadanka





modlitwa

Opr. Małgorzata Matejczyk