Orientalizm

W okresie pomiędzy 950 a 650 r pne świat grecki przeżywał fascynację kulturą Wschodu.

Zjawisko jest zauważalne w sztuce i literaturze VII wieku pne także niektórzy badacze mówią

o kresie orientalizującym. Na Greków mogła oddziaływać kultura Egiptu i Syrii a jedynie

pośrednio kultura Asyrii i Babilonii. Wyraźny zwrot w kierunku sztuki wschodniej nastąpił

wśród malarzy dekorujących ceramikę. W Koryncie w końcu VIII wieku pne zarzucili oni

wówczas styl geometryczny wprowadzając w jego miejsce przejęte ze Wschodu motywy

fantastycznych zwierząt ( gryfów, sfinksów). Często pojawiają się motywy roślinne. Z

czasem w dekoracjach pojawiły się sceny z greckich mitów. Wpływy orientalne odcisnęły

swoje piętno na dekoracji naczyń z brązu, drobnych figurek z gliny oraz przedmiotów z kości

słoniowej.

Wschodnie wyobrażenia religijne, wątki mitologiczne, gatunki literackie a nawet imiona

bohaterów miały duży wpływ na rodzącą się literaturę grecką. U Homera czy Hezjoda można

znaleźć wyraźne analogie do dzieł babilońskich i asyryjskich z Mezopotamii. Jakimi drogami

docierały do Greków obce inspiracje? Zapewne odegrali tu jakąś rolę spotykani na Bliskim

Wschodzie pieśniarze tzw. Naru przypominający greckich aojdów.