UKŁAD POKARMOWY

W skład układu pokarmowego wchodzi:

•

jama ustna,

•

gardło,

•

przełyk,

•

ż

oł

ą

dek,

•

jelito cienkie (dwunastnica, jelito czcze, jelito kr

ę

te),

•

jelito grube (jelito

ś

lepe, okr

ęż

nica, odbytnica)

•

odbyt.

Przyjmowanie pokarmu zwi

ą

zane jest z o

ś

rodkowym

układem nerwowym.

http://przewodpokarmowytragedia.webpark.pl

W podwzgórzu wyst

ę

puj

ą

dwa skupienia neuronów, które

nazywamy

o

ś

rodkiem pokarmowym.

O

ś

rodek pokarmowy składa si

ę

z 2 cz

ęś

ci:

•

o

ś

rodek syto

ś

ci – j

ą

dro brzuszno-przy

ś

rodkowe

podwzgórza

•

o

ś

rodek głodu- boczna cz

ęść

podwzgórza

Teoria glukostatyczna – krótkotrwała kontrola łaknienia

Neurony o

ś

rodka pokarmowego s

ą

wra

ż

liwe na

zawarto

ść

glukozy we krwi

.

↓

st

ęż

enia glukozy:

- pobudza o

ś

rodek głodu, a hamuje o

ś

rodek syto

ś

ci

↑

st

ęż

enia glukozy:

- pobudza o

ś

rodek syto

ś

ci, a hamuje o

ś

rodek głodu

Podra

ż

nienie o

ś

rodka syto

ś

ci -

anoreksja

Pobudza o

ś

rodek głodu (

↑

przyjmowanie pokarmu)

• insulina,

• serotonina,

• katecholaminy (adrenalina i noradrenalina),

• neurpeptyd Y (NPY).

• kwas gamma amino masłowy (GABA).

Pobudza o

ś

rodek syto

ś

ci (

↓

łaknienie):

•

cholecystokinina (CCK),

•

peptyd uwalniaj

ą

cy gastryn

ę

(GRP),

•

kalcytonina,

•

rozci

ą

gni

ę

cie

ś

cian przewodu pokarmowego, zwłaszcza

ż

oł

ą

dka

Długotrwała kontrola łaknienia

– jej podstaw

ą

jest

metabolizm tłuszczów

W podwzgórzu wyst

ę

puje neuropeptyd Y (NPY), który

pobudza o

ś

rodek głodu .

Komórki tkanki tłuszczowej wydzielaj

ą

hormon białkowy –

leptyn

ę

, która pobudza o

ś

rodek syto

ś

ci (

↓

przyjmowanie

pokarmu).

c.d.

Składniki pokarmowe, insulina, glikokortykoidy działaj

ą

na tkank

ę

tłuszczow

ą

powoduj

ą

c wydzielanie leptyny.

Leptyna pobudza o

ś

rodek syto

ś

ci i po

ś

rednio hamuje

o

ś

rodek głodu, gdy

ż

hamuje powstawanie NPY i tym

samym hamuje przyjmowanie pokarmu.

+

+

+

-

Innym hormonem reguluj

ą

cym łaknienie jest

grelina.

Jest wydzielana przez błon

ę ś

luzow

ą

dna

ż

oł

ą

dka i

komórki beta wysp trzustkowych.

Grelina stymuluje przyjmowanie pokarmu razem z innymi
hormonami oreksygenicznymi np. NPY, oreksyna A i B,
noradrenalina.

Ś

LINA

– 1-2 L/dob

ę

si

ę

wydziela, pH 5-6

Pokarm w jamie ustnej zostaje zmieszany ze

ś

lin

ą

.

Ś

lina jest wytwarzana przez

ś

linianki:

•

podj

ę

zykow

ą

- un. VII (twarzowy) –

ś

lina

ś

luzowa,

•

pod

ż

uchw

ą

– un. n. VII (twarzowy)-

ś

lina mieszana

surowiczo-

ś

luzowa,

•

przyuszn

ą

- un. n. IX (j

ę

zykowo-gardłowy) –

ś

lina

surowicza zawiera alfa amylaz

ę

trawi

ą

c

ą

w

ę

glowodany.

c.d.

Atropina

hamuje wydzielanie

ś

liny

Ś

linianki unerwione s

ą

tak

ż

e współczulnie

Wydzielanie

ś

liny jest odruchem bezwarunkowym

Zwi

ę

ksza wydzielanie

ś

liny

• pokarm w jamie ustnej, my

ś

l o jedzeniu,

• dra

ż

nienie nerwów bł

ę

dnych powoduje - obfite wydzielanie

wodnistej

ś

liny (Ach+ receptor M),

• dra

ż

nienie nerwów współczulnych powoduje -

zw

ęż

enie

naczy

ń

i wydzielanie małej ilo

ś

ci

ś

liny bogatej w składniki

organiczne z gruczołów pod

ż

uchwowych ( NA + rec.

β

adrenergiczny).

Skład

ś

liny:

H

2

O- 99%,

jony nieorganiczne - Na

+

, K

+

, Ca

2+

, Cl

-

, HCO

3

-

Składniki organiczne:

- białko,

- mucyny,

- białka osocza,

- czynnik wzrost naskórka (EGF),

- substancje grupowe krwi,

- amylaza

ś

linowa (ptialina).

ROLA

Ś

LINY

obronna

- zawiera:

-

immunoglobuliny klasy A

(I linia obrony przed bakteriami i

wirusami),

-

lizozym,

który trawi otoczki bakteryjne;

-

laktoferyn

ę

, która wi

ąż

e

ż

elazo i jest bakteriostatykiem;

ochronna

- w

ś

linie s

ą

białka zawieraj

ą

ce prolin

ę

, która

chroni szkliwo z

ę

bów i wi

ąż

e toksyczne taniny;

ROLA

Ś

LINY c.d

ułatwia połykanie;

utrzymuje wilgotno

ść

jamy ustnej;

wspomaga mow

ę

;

utrzymuje w czysto

ś

ci jam

ę

ustn

ą

i z

ę

by.

ś

OŁ

Ą

DEK – wydzielanie soku

ż

oł

ą

dkowego

3 fazy wydzielania soku

ż

oł

ą

dkowego:

1/ głowowa (nerwowa) – 20% cało

ś

ci wydzielania;

2/

ż

oł

ą

dkowa – 70% cało

ś

ci wydzielania;

3/ jelitowa- 10% cało

ś

ci wydzielania;

Kontroluj

ą

wydzielanie soku

ż

oł

ą

dkowego komórki

nerwowe znajduj

ą

ce si

ę

w splocie podsluzówkowym.

Faza głowowa – nerwowa

Widok, smak, zapach powoduje pobudzenie o

ś

rodków w:

podwzgórzu, układzie limbicznym i w nast

ę

pstwie tego

pobudzenie nerwu bł

ę

dnego (n.X).

Ach uwolniona z zako

ń

cze

ń

przywspółczulnych splotu

pod

ś

luzówkowego działa na komórki G w

ż

oł

ą

dku

uwalniaj

ą

ce gastryn

ę

, za po

ś

rednictwem peptydu

uwalniaj

ą

cego gastryn

ę

(GRP).

Gastryna działa na:

komórki główne wydzielaj

ą

ce pepsynogen, zamieniany

pó

ź

niej na pepsyn

ę

,

komórki okładzinowe i

↑

wydzielanie HCl.

Acetylocholina mo

ż

e:

działa

ć

bezpo

ś

rednio na komórki okładzinowe i

zwi

ę

ksza

ć

wydzielanie HCl lub mo

ż

e

pobudza

ć

wydzielanie histaminy, która za

po

ś

rednictwem receptorów H2 pobudza komórki

okładzinowe i

↑

wydzielanie HCl.

Widok, smak, zapach

→

+ Mózgowie

↓

włókna eferentne nerwu bł

ę

dnego

Neurony przywspółczulne nenurony przywspółczulne

splotu pod

ś

luzówkowego

splotu pod

ś

luzówkowego

↓

↓

Ach

Ach

↓

↓

GRP histamina

↓

rec.H2

kom. G

→

gastryna

+

↓

+ komórki okładzinowe

+ kom. główne

↓

HCl

pepsynogen

→

pepsyna

c.d.

Ach, gastryna i histamina - s

ą

to główne czynniki

pobudzaj

ą

ce komórki okładzinowe do wydzielania HCl.

Faza

ż

oł

ą

dkowa wydzielania soku

ż

oł

ą

dkowego.



Rozpoczyna si

ę

w momencie dostania si

ę

pokarmu do

ż

oł

ą

dka i utrzymuje si

ę

przez

okres 3-5 godz

.



Rozci

ą

gni

ę

cie

ż

oł

ą

dka

przez pokarm (zwłaszcza

białkowy) powoduje wydzielanie gastryny

.



Gastryna - pobudza wydzielanie soku

ż

oł

ą

dkowego na

takiej samej zasadzie jak w fazie głowowej.

Gastryna

→

kom. główne

→

pepsynogen

→

pepsyna

Gastryna

→

komórki okładzinowe

→

HCl

Po zmieszaniu tre

ś

ci

ż

oł

ą

dka z HCl zaczyna si

ę

trawienie

białek.

Pobudzaj

ą

wydzielanie

ż

oł

ą

dkowe:

• histamina, acetylocholina, gastryna;

• glikortykoidy

• produkty trawienia białek : aminokwasy, peptydy;

• alkohol, kawa, piwo;

• jony Ca2+

Hamuj

ą

wydzielanie

ż

oł

ą

dkowe:

•

↓

wydzielania gastryny

•

VIP (wazoaktywny peptyd jelitowy), sekretyna

•

cholecystokinina (CCK);

•

prostaglandyny PGE1 i PGE2;

•

adrenalina i noradrenalina

Faza jelitowa wydzielania soku

ż

oł

ą

dkowego

Rozpoczyna si

ę

z chwil

ą

przej

ś

cia pokarmu z

ż

oł

ą

dka do

dwunastnicy i jelita cienkiego.

Pod wpływem pokarmu w dwunastnicy powstaje:

gastryna i CCK (cholecystokinina)- pobudzaj

ą

wydzielanie soku

ż

oł

ą

dkowego,

sekretyna - hamuje wydzielanie soku

ż

oł

ą

dkowego.

Skład soku

ż

oł

ą

dkowego

Jest mieszanin

ą

wydzielin komórek okładzinowych,

głównych i

ś

luzowych.

Komórki okładzinowe

wydzielaj

ą

:

HCl, wod

ę

, czynnik wewn

ę

trzny If

12

wi

ążą

cy witamin

ę

B

12

(wydzielina okładzinowa).

Kompleks

If

12

+ wit. B

12

jest transportowany do jelita

kr

ę

tego, gdzie wit. B

12

jest wchłaniana.

Komórki główne

wydzielaj

ą

: pepsynogen

Komórki

ś

luzowe

wydzielaj

ą ś

luz o strukturze

ż

elu

zło

ż

onego z ró

ż

nych zwi

ą

zków.

W kwa

ś

nym soku

ż

oł

ą

dkowym –

ż

yje bakteria

Helicobacter pylori odpowiedzialna za stany zapalne
błony

ś

luzowej

ż

oł

ą

dka.

Błona

ś

luzowa

ż

oł

ą

dka

podobnie jak i innych odcinków

przewodu pokarmowego pokryta jest cienk

ą

warstw

ą ś

luzu

wydzielanego przez komórki

ś

luzowe.

Ś

luz składa si

ę

z:



białka,



mukopolisacharydów,



glikoproteiny.

Ś

luz ma działanie ochronne

przeciwko czynnikom

dra

ż

ni

ą

cym komórki nabłonka.

Niszczy t

ą

barier

ę ś

luzówkow

ą

:



aspiryna,



salicylany,



alkohol.

Unerwienie przewodu pokarmowego

Przewód pokarmowy jest unerwiony przez włókna
współczulne pochodz

ą

ce z nerwów rdzeniowych Th6-Th10

i przywspółczulne pochodz

ą

ce z nerwów bł

ę

dnych.

Dra

ż

nienie nerwów bł

ę

dnych powoduje:

pobudzenie wydzielania i motoryki

ż

oł

ą

dka.

Dra

ż

nienie nerwów współczulnych:

hamuje wydzielanie

ż

oł

ą

dkowe i motoryk

ę ż

oł

ą

dka.

Z błony

ś

luzowej

ż

oł

ą

dka i jelita wydzielaj

ą

si

ę

hormony

ż

oł

ą

dkowo-jelitowe.

1. glukagon,

2. wazoaktywny peptyd jelitowy (VIP)

3. gastryna,

4. sekretyna,

5. cholecystokinna (CCK),

6. motylina,

7. peptyd uwalniaj

ą

cy gastryn

ę

(GRP),

8. substancja P, somatostatyna.

CZYNNO

ŚĆ

W

Ą

TROBY

W

ą

troba jest

ś

ci

ś

le zwi

ą

zana z przewodem pokarmowym.

Bez w

ą

troby człowiek nie mo

ż

e

ż

y

ć

.

W

ą

troba jest poło

ż

ona pod przepn

ą

. Wi

ę

ksza cz

ęść

w

ą

troby jest w prawym pod

ż

ebrzu. Wa

ż

y ok. 1,5 kg.

W

ą

troba składa si

ę

z

2 płatów: prawego i lewego

oraz z 8 segmentów.

Najwi

ę

kszy jest płat prawy i stanowi on ponad

2/3 masy

całego narz

ą

du.

Budowa w

ą

troby

http://republika.pl/blog-qc-3960086/5239684/t/tr/009

Przepływ krwi przez w

ą

trob

ę

wynosi:

• w pozycji le

żą

cej - 100%;

• w pozycji siedz

ą

cej – 60%;

• w pozycji stoj

ą

cej – 40%;

• w czasie ci

ęż

kiej pracy fizycznej – 20%.

Nerw X (bł

ę

dny

) nie wpływa na przepływ krwi przez

w

ą

trob

ę

.

Nerwy trzewne współczulne

zw

ęż

aj

ą

naczynia krwiono

ś

ne

w w

ą

trobie i

↓

przepływ krwi.

Zwi

ę

kszaj

ą

przepływ krwi przez w

ą

trob

ę

:

• sekretyna;

• kwasy

ż

ółciowe;

• VIP, CCK, gastryna

• histamina

• glukagon - zwi

ę

ksza a pó

ź

niej zmniejsza

Czynno

ść

w

ą

troby jest

ś

ci

ś

le zwi

ą

zana z przepływem krwi

przez w

ą

trob

ę

.

20% stanowi krew t

ę

tnicza z

ż

yły w

ą

trobowej i 80%

stanowi krew z

ż

yły wrotnej w

ą

troby.

T 20%

100% = ¼ pojemno

ś

ci minutowej serca

Z.W. 80% przepływa przez w

ą

trob

ę

.

Zmniejszaj

ą

przepływ krwi przez w

ą

trob

ę

:

•

wazopresyna (AVP);

•

noradrenalina

FUNKCJE W

Ą

TROBY

1.

Filtr dla zwi

ą

zków

2.

czynno

ść

zewn

ą

trz wydzielnicza w

ą

troby

3.

czynno

ść

wewn

ą

trzwydzielnicza w

ą

troby

4.

magazyn dla zwi

ą

zków potrzebnych do

ż

ycia

organizmu

Ad. 1.
Pełni

ą

c rol

ę

filtru w

ą

troba zatrzymuje:

•

monosacharydy

(glukoz

ę

) - powstaje glikogen

w

ą

trobowy,

•

wolne kwasy tłuszczowe

– zamieniane na tłuszcze

oboj

ę

tne (triacylglicerole) i cz

ęś

ciowo przekształcane w

acetylokoenzym A

• aminokwasy

- ich st

ęż

enie w kom. w

ą

trobowych jest 10 x

wi

ę

ksze ni

ż

we krwi.

c.d.:

• wychwytuje z krwi amoniak

i jest jedynym narz

ą

dem

syntezy mocznika w organizmie z amoniaku.

Mocznik kr

ążą

c we krwi dostaje si

ę

do nerek i jest

wydalany z moczem,

• w w

ą

trobie metabolit hemu-

wolna bilirubina jest wi

ą

zana

z kwasem glukuronowym lub siarkowym i wydalana z

ż

ółci

ą

,

c.d.

•

w

ą

troba zatrzymuje

wi

ę

kszo

ść

kr

ążą

cych we krwi

hormonów.

• Hormony polipeptydowe s

ą

rozkładane do

aminokwasów, a hormony pochodne cholesterolu
metabolizowane i wi

ą

zane z kwasem glukuronowym,

•

wychwytuje komórki nowotworowe

Ad2. Czynno

ść

zewn

ą

trz wydzielnicza w

ą

troby

Zwi

ą

zana jest z wydzielaniem

ż

ółci

.

ś

ół

ć

wytwarzana jest przez komórki w

ą

trobowe

(hepatocyty).

W czasie trawienia pokarmów

ż

ół

ć

odpływa do

dwunastnicy:

- przez przewód w

ą

trobowy prawy i lewy,

- przewód w

ą

trobowy wspólny.

W okresach pomi

ę

dzy trawieniem

ż

ół

ć

jest gromadzona w

p

ę

cherzyku

ż

ółciowym.

Na dob

ę

wydziela si

ę

0,5 l

ż

ółci

.

Skład

ż

ółci

1.

Sole kwasów

ż

ółciowych; s

ą

to sole sodowe i

potasowe kwasu cholowego, deoksycholowego,
chenodeoksycholowego.

2. Barwniki

ż

ółciowe; z

ż

ółci

ą

wydzielane s

ą

metabolity

hemu;

3.

Cholesterol – 3 g/dob

ę

cholesterolu wydzielane jest

do dróg

ż

ółciowych.

W organizmie mamy 140 g cholesterolu.
Jest cholesterol endogenny i egzogenny dostarczany

z po

ż

ywieniem.

c.d.

4.

Fosfolipidy, tłuszcze oboj

ę

tne, kwasy tłuszczowe.

5.

Sole mineralne, woda.

Rola kwasów

ż

ółciowych:

•

zmniejszaj

ą

napi

ę

cie powierzchniowe,

•

ł

ą

cz

ą

si

ę

z produktami lipolizy - tj. kwasami

tłuszczowymi o długich ła

ń

cuchach i monoglicerydami

•

aktywuj

ą

lipaz

ę

- enzym hydrolizuj

ą

cy tłuszcze

Ad 3. Czynno

ść

wewn

ą

trzwydzielnicza w

ą

troby

W

ą

troba wydziela:

1. białka osocza:

- albuminy,

-

α

i

β

globuliny,

- fibrynogen

2. czynniki krzepni

ę

cia krwi,

3. enzymy osocza.

Ad 4.

W

ą

troba magazynuje zwi

ą

zki koniczne do

funkcjonowania organizmu

•

glikogen, który powstaje z glukozy,

•

witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: A, D, E, K, B12,

•

ż

elazo w postaci ferrytyny

↓ ż

elaza w osoczu powoduje przechodzenie jonów

ż

elaza z magazynów do osocza.

TRZUSTKA



Jest drugim gruczołem zwi

ą

zanym z przewodem

pokarmowym.



Trzustka poło

ż

ona jest mi

ę

dzy dwunastnic

ą

a

ś

ledzion

ą

na tylnej

ś

cianie jamy brzusznej.



Ma kształt wydłu

ż

ony – długo

ść

do 20 cm, waga- ok.100g.

TRZUSTKA c.d.

•

Prawa cz

ęść

trzustki jest zgrubiała i zagi

ę

ta i opiera si

ę

o

dwunastnic

ę

– nazywa si

ę

głow

ą

,

•

cz

ęść ś

rodkowa trzustki poło

ż

ona przed aort

ą

to- trzon,

•

lewa cz

ęść

trzustki jest najw

ęż

sza i ko

ń

czy si

ę

w wn

ę

ce

ś

ledziony to - ogon.

Trzustka ma budow

ę

zrazikow

ą

. Ka

ż

dy zrazik ma swój

przewodzik, ł

ą

cz

ą

cy si

ę

z przewodem trzustkowym.

Trzustka dzieli si

ę

na:

• cz

ęść

zewn

ą

trzwydzielnicz

ą

,

• wewn

ą

trzwydzielnicz

ą

(dokrewn

ą

).

Cz

ęść

zewn

ą

trzwydzielnicza utworzona jest z płacików

trzustkowych, z których wydzielina odprowadzana jest przez:

- przewodziki trzustkowe,

- przewód trzustkowy lub

- przewód trzustkowy dodatkowy do dwunastnicy.

Cz

ęść

wewn

ą

trzwydzielnicz

ą

tworz

ą

wyspy trzustkowe

Langerhansa.

http://republika.pl/blog-qc-3960086/5239684/tr/0096

Trzustka - czynno

ść

zewn

ą

trzwydzielnicza

Pokarm z

ż

oł

ą

dka przez od

ź

wiernik przedostaje si

ę

do

dwunastnicy i tu poddany jest działaniu soku
trzustkowego.

Sok trzustkowy produkowany przez trzustk

ę

dostaje si

ę

do dwunastnicy przez przewód trzustkowy i ba

ń

k

ę

w

ą

trobowo-trzustkow

ą

.

Czynno

ść

zewn

ą

trzwydzielnicza c.d.



W ci

ą

gu doby wydziela si

ę

2 l soku trzustkowego.



Sok trzustkowy ma odczyn zasadowy – pH 7,1 – 8,4.



Pod jego wpływem kwa

ś

na tre

ść ż

oł

ą

dka w dwunastnicy

zostaje szybko zoboj

ę

tniona.

Sok trzustkowy zawiera:

•

trypsynogen i chymotrypsynogen- nieaktywne enzymy

protoelityczne,

•

rybonukleaz

ę

dezoksyrybonukleaz

ę

- enzymy trawi

ą

ce

kwasy rybonukleinowe i dezoksyrybonukleinowe,

•

alfa amylaz

ę

– enzym hydrolizuj

ą

cy wielocukry do

dwucukrów,

Sok trzustkowy zawiera c.d.

•

lipaz

ę

– enzym hydrolizuj

ą

cy tłuszcze do kwasów

tłuszczowych i glicerolu.

•

Trypsyna i chymotrypsyna – trawi

ą

białka

Trypsynogen w dwunastnicy pod wpływem enzymu
enteropeptydazy (enterokinazy) zostaje zamieniony na
aktywny enzym trypsyn

ę

.

enteropeptydaza

trypsynogen

na trypsyn

ę

trypsyna

chemotrypsynogen

na chymotrypsyn

ę

.

Enteropeptydaza (enterokinaza)

Trypsynogen

trypsyna

enterokinaza

Chymotrypsynogen

chymotrypsyna

trypsyna

Proelastaza

Elastaza

trypsyna

Prokarboksypeptydazy

Karboksypeptydaza A i B

trypsyna

Fosfolipaza A2 aktywna fosfolipaza A2

Oprócz enzymów w skład soku trzustkowego wchodz

ą

:

• składniki mineralne:

- sód,

- potas,

- wap

ń

,

- magnez,

- kwas moczowy,

- du

ż

e st

ęż

enie HCO

3

-

(25-170 mmol/l)

Regulacja wydzielania soku trzustkowego

Trzustka jest unerwiona współczulnie i przywspółczulnie
przez nerwy bł

ę

dne.

Przywspółczulne neurony zazwojowe mog

ą

by

ć

:

•

cholinergiczne

(uwalniaj

ą

acetylocholin

ę

),

•

peptydergiczne

(uwalniaj

ą

peptydy (GRP, VIP, substancj

ę

P

(SP), somatostatyn

ę

(SOM),

•

nitroergiczne

(uwalniaj

ą

NO).

Wyró

ż

nia si

ę

3 fazy wydzielania soku trzustkowego:

-

głowow

ą

(nerwow

ą

),

-

ż

oł

ą

dkow

ą

,

- jelitow

ą

1. Faza głowowa (nerwowa) (20% cało

ś

ci wydzielania

trzustkowego).

Sok trzustkowy zaczyna si

ę

wydziela

ć

gdy pokarm

znajduje si

ę

w jamie ustnej.

Wydzielanie soku

w tej fazie odbywa si

ę

na takiej samej

zasadzie jak wydzielanie

soku

ż

oł

ą

dkowego w fazie

głowowej.

Faza głowowa (nerwowa) c.d.

Widok, smak, zapach

pobudza wydzielanie

Ach

↑

wydzielanie soku trzustkowego.

Ach

↑

wydzielanie GRP

(peptyd uwalniaj

ą

cy gastryn

ę

)

↑

wydzielanie gastryny

↑

wydzielanie soku trzustkowego.

2. Faza

ż

oł

ą

dkowa-

5% cało

ś

ci wydzielania trzustkowego.

Ta faza wyst

ę

puje gdy pokarm znajduje si

ę

w

ż

oł

ą

dku.

Wydzielanie soku trzustkowego odbywa si

ę

:

•

za po

ś

rednictwem nerwu bł

ę

dnego, który jest nerwem

wydzielniczym dla trzustki,

•

cz

ęś

ciowo odbywa si

ę

tak

ż

e na drodze humoralnej

poprzez gastryn

ę

.

3. Faza jelitowa

- (70-80% cało

ś

ci wydzielania

trzustkowego).

W tej fazie główna rol

ę

odgrywaj

ą

hormony

ż

oł

ą

dkowo-

jelitowe: cholecystokinina i sekretyna, które pobudzaj

ą

trzustk

ę

do wydzielania soku trzustkowego.

Cholecystokinina (CCK)

– pobudza wydzielanie soku

trzustkowego bogatego w enzymy.

Sekretyna

– pobudza wydzielanie soku trzustkowego

bogatego w wodorow

ę

glany.