1

AKADEMIA OBRONY NARODOWEJ

WYDZIAŁ BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO

PLANOWANIE MOBILIZACYJNEGO ROZWINIĘCIA

JEDNOSTKI WOJSKOWEJ

M

ateriały do studiowania

Zespół autorski:

Janusz JANKOWSKI

Jan WOJNAROWSKI

WARSZAWA 2012

2

SPIS TREŚCI

1.

Wprowadzenie .....................................................................................................................

3

2.

Dokumenty planowania mobilizacyjnego rozwinięcia ………….…………….........................

4

2.1.

Rozkaz

dowódcy jednostki wojskowej ………………...….........................................

4

2.2.

Plany

działania …………………………………………...............................................

5

3.

Czynności planistyczno-organizacyjne jednostki wojskowej……………..............................

7

3.1.

Ustalanie potrzeb mobilizacyjnych..........................................................................

8

3.2.

Akcja kurierska.........................................................................................................

9

3.3.

Świadczenia.............................................................................................................. 12

3.4.

Elementy bazy mobilizacyjnej...................................................................................

17

4.

Rola i zadania WKU w realizacji świadczeń osobistych i rzeczowych.................................. 20

5.

Zabezpieczenie paliw dla świadczeń rzeczowych ……………….......................................

21

Załączniki ………………………………………....................................................................

22

I.

Wzory dokumentów ………………............................................................................ 23

II.

Spis literatury ………………………….......................................................................

50

III.

Wykaz stosowanych pojęć i skrótów ……................................................................ 52

3

1. Wprowadzenie

Niniejsze opracowanie zawiera podstawowe informacje, pomocne w trakcie

realizacji gry decyzyjnej na temat

Planowania mobilizacyjnego rozwinięcia jednostki

wojskowej

, do wykorzystania przez studentów i słuchaczy. Treść opracowania nie

wyczerpuje przedstawia

nych zagadnień, ze względu na ograniczenie danych do klauzuli

jawne oraz ukierunkowanie tematyczne. W celu poszerzenia wiedzy na temat
planowania mobilizacyjnego rozwinięcia jednostki wojskowej należy skorzystać
z literatury przedstawionej w

Załączniku II.

Planowanie mobilizacyjne to zespół przedsięwzięć planistycznych i organizacyjnych

mających na celu przygotowanie zorganizowanego i terminowego przejścia
jednostek wojskowych ze struktur organizacyjnych i stanów ilościowych czasu
pokojowego

na struktury organizacyjne i stany ilościowe czasu wojny. Zasadnicze

przedsięwzięcia planowania mobilizacyjnego realizowane są w ramach osiągania
i kontroli utrzymania gotowości mobilizacyjnej

1

w obszarach:



Kierowania mobilizacyjnym rozwinięciem;



Uzupełniania potrzeb mobilizacyjnych;



Zabezpieczenia sił i środków oraz potrzeb materiałowych;



Miejsca prowadzenia mobilizacyjnego rozwinięcia;

 Czasu mobilizacji;
 Opracowania dokumentacji mobilizacyjnej;

Głównym zadaniem w tym zakresie jest wypracowanie optymalnych rozwiązań

planistycznych i organizacyjnych, zapewniających przeprowadzenie mobilizacyjnego
rozwinięcia w nakazanych terminach. Wymaga to opracowania wielu dokumentów
planistycznych oraz postępowań określonych w aktach prawnych, począwszy od
Konstytucji RP

2

, poprzez ustawę o powszechnym obowiązku obrony

3

, rozporządzenia

wykonawcze oraz instrukcje, poradniki, kompendia, itp.

4

Podstawę planowania mobilizacyjnego rozwinięcia w jednostce wojskowej stanowią:
 rozkazy lub wytyczne

przełożonych;



wyciąg z „Planu mobilizacyjnego” dla danej JW;



etaty, tabele i normy należności;



wyciąg z „Planu przydziałów gospodarczych resortu obrony narodowej”.

Na podstawie dokumentów instrukcyjnych funkcjonujących w resorcie obrony

narodowej

, jednostka wojskowa opracowuje następujące dokumenty:

a.

własny rozkaz w sprawie działalności w tym obszarze;

1

Załącznik III. pkt.2

2

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., art.

26, który nakłada na Siły Zbrojne RP zadanie ochrony

niepodległości i niepodzielności terytorium RP oraz zapewnienia bezpieczeństwa i nienaruszalności granic.

3

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 1967 r. (Dz.U. z 2009 r. Nr 22,

poz.120 z późn. zm.), gdzie określono zadania Sił Zbrojnych RP, ich ogólną strukturę, zadania organów administracji
rządowej i samorządu terytorialnego i innych jednostek organizacyjnych.

4

Załącznik II. Spis literatury

5

Wewnętrzne instrukcyjne funkcjonujące w resorcie ON.

4

b. Plan

y działania

5

(różne w zależności od typu danej jednostki wojskowej. Jednostki

funkcjonujące w czasie pokoju i wojny, jednostki funkcjonujące tylko w czasie wojny
(nowoformowane) i jed

nostki funkcjonujące tylko w czasie pokoju.);

c. Z

estawienia przebiegu uzupełniania(wypełniane w trakcie mobilizacyjnego

rozwinięcia),

meldunki

mobilizacyjne,

dokumenty

ewidencyjne

żołnierzy

rezerwy

(otrzymywane z WKU i podlegające aktualizacji), plany pobierania

(wydawania)

zapasów środków zaopatrzenia, dokumenty elementów bazy

mobilizacyjnej,

harmonogramy

działania,

dokumenty

uzupełnieniowe

(zapotrzebowania, meldunki, notatki uzgodnień, upoważnienia do odbioru środków
transportowych, plan wykorzystania świadczeń …, itd.), wykresy, schematy

6

.

W w/w dokumentach należy określić:



sposób przeprowadzenia mobilizacyjnego rozwinięcia oraz kierowania tym

procesem;



przedsięwzięcia zabezpieczenia logistycznego i medycznego;



siły i środki niezbędne do realizacji;

 potrzeby

mobilizacyjne w zakresie stanów osobowych, środków transportowych

(maszyn) oraz środków zaopatrzenia;



stanowiska przeznaczone do obsady w ramach zalążków, wysunięć;



sposób powołania oraz przyjęcia i wyposażenia uzupełnienia mobilizacyjnego.

2. Dokumenty pla

nowania mobilizacyjnego rozwinięcia.

Jednym z podstawowych dokumentów planistycznych, określającym kolejność

realizacji przedsięwzięć mobilizacyjnych, jest harmonogram. W poszczególnych
dokumentach planistycznych przedstawiane są harmonogramy przedsięwzięć
realizowany

ch przez jednostkę mobilizującą. Ujmuje się w nim, adekwatnie do treści

planu i jego przeznaczenia, wszystkie przedsięwzięcia realizowane od otrzymania
polecenia zapoczątkowania procesu mobilizacyjnego rozwinięcia do czasu jego
zakończenia.

Zag

adnienia ujęte w n/w dokumentach opracowywane są w formie opisowej,

tabelarycznej, na schematach lub w formie załączników, stosownie do ustaleń
dowódcy jednostki. Szczegółowe plany, harmonogramy opracowują osoby funkcyjne,
odpowiedzialne za daną problematykę.

2.1. Rozkaz

dowódcy jednostki wojskowej

Rozkaz opracowuje się na podstawie rozkazu przełożonego i zgodnie z zasadami

obowiązującymi dla tego rodzaju dokumentów. Ustalenia rozkazu dostosowuje się do
realizowanych zadań oraz specyfiki jednostki wojskowej. Rozkaz powinien w trybie
rozkazodawczym ustalać zakres planowanych do realizacji zadań oraz kompetencje
i odpowiedzialność osób funkcyjnych.

5

Plany działania przyjmują różne nazwy (zgodnie z zapisami instrukcyjnymi).

6

Stanowią pomocnicze dokumenty mobilizacyjne.

5

Rozkaz opracowuje się według wzoru określonymi wymogami instrukcyjnymi ,który

określa pięć punktów wraz z podpunktami. Do rozkazu mogą być dołączone załączniki
w formie tabel, zestawień, harmonogramów, itp.

2.2.

Plan działania JW (dla jednostek funkcjonujących w czasie pokoju i wojny)

„Plan działania … opracowuje się dla określenia zakresu i sposobu realizowanych

zadań oraz specyfiki przeznaczenia jednostki wojskowej, w poszczególnych stanach
gotowości bojowej.

W „Planie działania …” ujmuje się, w formie oddzielnego dokumentu, organizację

mobilizacyjnego rozwinięcia wg następującego układu:

ORGANIZACJA MOBILIZACYJ

NEGO ROZWINIĘCIA.

1.

Informacje ogólne:

1)

zestawienie ukompletowania stanów osobowych oraz powoływanych rezerw
osobowych (Zał. I, Tabela 1);

2)

zestawienie ukompletowania oraz pobieranych z gospodarki narodowej środków
transportowych i maszyn (Zał. I, Tabela 2);

3) z

estawienie wydzielanych/otrzymywanych zalążków (Zał. I, Tabela 3);

4)

zestawienie zadań mobilizacyjnych;

5)

siły i środki wydzielane do zabezpieczenia mobilizacyjnego rozwinięcia (Zał. I,
Tabela 4);

6)

elementy bazy mobilizacyjnej (Zał. I, Tabela 6).

2. Organizacja

mobilizacyjnego rozwinięcia:

1)

zamiar przeprowadzenia mobilizacyjnego rozwinięcia;

2)

skład, sposób uruchomienia i organizacja działania AK JW.;

3)

organizacja powołania oraz planowane wykorzystanie świadczeń osobistych oraz
doraźnych świadczeń rzeczowych;

4) organiz

acja powołania (pobrania) oraz organizacja przyjęcia i wyposażenia

(dostosowania) uzupełnienia zasadniczego;

5)

organizacja powołania, przyjęcia i wyposażenia mobilizacyjnego uzupełnienia
wakatów;

6)

organizacja powołania, przyjęcia i wyposażenia grupy zabezpieczenia
ukompletowania;

7)

postępowanie z nadwyżką stanu osobowego pozostałego po mobilizacyjnym
rozwinięciu;

8)

wpływ zakłóceń na przebieg mobilizacyjnego rozwinięcia.

3.

Kierowanie mobilizacyjnym rozwinięciem:

1)

skład oraz zadania Zespołu Kierowania Mobilizacyjnym Rozwinięciem Jednostki:

6

2)

organizacja zbierania danych oraz sposób składania meldunków mobilizacyjnych
z przebiegu mobilizacyjnego rozwinięcia;

3) terminy i sposoby przekazania jednostek mobilizowanych.

4.

Współdziałanie z WSzW, WKU, organami administracji publicznej, Żandarmerią
Wojskową, Policją i innymi instytucjami w zakresie zabezpieczenia mobilizacyjnego
rozwinięcia.

Ponadto, opracowuje się część graficzną na mapie, z wyszczególnieniem:

1. Siedzib WSzW

i WKU uzupełniających potrzeby mobilizacyjne jednostki

wojskowej;

2.

Rozmieszczenia elementów bazy mobilizacyjnej na planie, szkicu.

2.3. Plan

działania (dla jednostek funkcjonujących tylko w czasie „W”)

„Plan …”opracowuje się dla jednostek nowo formowanych, zgodnie

z zadaniami zawartymi w rozkazie (wytycznych) przełożonego oraz wyciągu z „Planu
mobilizacyjnego dla danej JW

”. Ujmuje się w nim treści niezbędne do określenia

zakres

u i sposobu realizowanych zadań.

„Plan …” zawiera następujące punkty:

I. Charakterystyka jednostki wojskowej

II. Przygotowanie do formowania

III. Organizacja formowania

IV.

Harmonogram przedsięwzięć realizowanych w czasie formowania

V.

Postępowanie z dokumentami i mieniem.

W formie oddzielnego dokumentu

opracowuje się organizację formowania, wg

następującego układu:

ORGANIZACJA FORMOWANIA.

1.

Informacje ogólne:

1)

zestawienie ukompletowania stanów osobowych oraz powoływanych rezerw
osobowych (Zał. I, Tabela 1);

2)

zestawienie ukompletowania oraz pobieranych z gospodarki narodowej środków
transportowych i maszyn

(Zał. I, Tabela 2);

3)

zestawienie otrzymywanych zalążków (Zał. I, Tabela 3);

4)

zestawienie zadań mobilizacyjnych;

5)

siły i środki wydzielane do zabezpieczenia mobilizacyjnego rozwinięcia (Zał. I,
Tabela 4);

6)

elementy bazy mobilizacyjnej (Zał. I, Tabela 6).

2. Organi

zacja mobilizacyjnego rozwinięcia:

1) zamiar formowania;

7

2)

skład, sposób uruchomienia i organizacja działania AK JW;

3)

organizacja powołania oraz planowane wykorzystanie świadczeń osobistych oraz
doraźnych świadczeń rzeczowych;

4)

organizacja powołania (pobrania) oraz organizacja przyjęcia i wyposażenia
(dostosowania) uzupełnienia zasadniczego;

5)

organizacja powołania, przyjęcia i wyposażenia grupy zabezpieczenia
ukompletowania;

6)

wpływ zakłóceń na przebieg mobilizacyjnego rozwinięcia.

3.

Kierowanie mobilizacyjnym rozwinięciem:

1)

skład oraz zadania Zespołu Kierowania Mobilizacyjnym Rozwinięciem Jednostki:

2)

organizacja zbierania danych oraz sposób składania meldunków mobilizacyjnych
z przebiegu mobilizacyjnego rozwinięcia;

3) terminy i sposoby przekazania jednostek mobilizowanych.

4.

Współdziałanie z WSzW, WKU, organami administracji publicznej, Żandarmerią
Wojskową, Policją i innymi instytucjami w zakresie zabezpieczenia mobilizacyjnego
rozwinięcia.

Ponadto, opracowuje się część graficzną na mapie, z wyszczególnieniem:

1. Siedzib WSzW i

WKU uzupełniających potrzeby mobilizacyjne jednostki

wojskowej;

2.

Rozmieszczenia elementów bazy mobilizacyjnej na planie, szkicu.

Zasadniczym miejscem

przeprowadzenia mobilizacyjnego rozwinięcia danej

jednostek wojskowych

są ich miejsca stałej dyslokacji. Sprawdzenie stanu

ewidencyjnego i indywidualnego wyposażenia żołnierzy rezerwy dokonuje się na apelu
ewidencyjnym, który przeprowadza się w ostatnim dniu mobilizacji całością jednostki
wojskowej.Po czynnościach apelu ewidencyjnego dowódca jednostki mobilizującej
przekazuje ją protokólarnie dowódcy jednostki nowo formowanej oraz właściwemu,
zgodnie z podległością organizacyjną jednostki czasu wojennego, przełożonemu.

3.

Czynności planistyczno-organizacyjne jednostki wojskowej.

Mobilizacyjnym rozwinięciem kierują dowódcy (szefowie) poszczególnych szczebli

dowodzenia (dla jednostki nowo formowanej

– dowódca jednostki mobilizującej).

Kierowanie odbywa się przy pomocy zespołu kierowania mobilizacyjnym rozwinięciem
jednostki wojskow

ej (ZKMRJ) realizującej zadanie mobilizacyjne. Skład, zadania

szczegółowe, rozmieszczenie oraz wyposażenie zespołu określa dowódca. ZKMRJ
wyposaża się w niezbędną dokumentację planistyczną oraz organizacyjną. Poniżej
opisano wstępne czynności planistyczne do określenia potrzeb mobilizacyjnych,
sposobu ich powołania oraz zabezpieczenia przyjęcia i wyposażenia przy wykorzystaniu
świadczeń na rzecz obrony.

Uzupełnienie mobilizacyjne jednostek wojskowych może być realizowane przy

pomocy instrumentów prawnych, jakimi są przydziały mobilizacyjne pracownicze
przydziały mobilizacyjne, przydziały kryzysowe oraz przydziały organizacyjno-

8

mobilizacyjne. Przydziały mobilizacyjne dotyczące żołnierzy zawodowych są określone
w art. 138 -

140 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy

zawodowych, natomiast przydziały mobilizacyjne dotyczące żołnierzy rezerwy oraz
pracownicze przydziały mobilizacyjne określają: art. 59a i art. 109a ustawy

7

.

Szczegółowy tryb nadawania przydziałów żołnierzom zawodowym określa

rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 maja 2004 r. w sprawie
nadawania oraz unieważniania przydziałów mobilizacyjnych żołnierzom zawodowym
i żołnierzom pełniącym służbę kandydacką

8

.

3.1. Ustalanie potrzeb mobilizacyjnych

Potrzeby mobilizacyjne

w stanie osobowym oraz w środkach transportowych

(maszynach) ustalają dowódcy jednostek mobilizujących dla jednostek podległych
i jednostek mobilizowanych.

Potrzeby mobilizacyjne

to brakująca, w stosunku do należności określonych etatem

czasu wojennego i

tabelą należności: liczba żołnierzy, pracowników wojska, środków

transportowych, maszyn, urządzeń i środków zaopatrzenia niezbędnych do uzupełnienia
w czasie mobilizacyjnego rozwinięcia jednostki wojskowej. Wyróżniamy potrzeby
etatowe i ponadetatowe.

Wie

lkość potrzeb etatowych, stanowiących uzupełnienie zasadnicze, w zakresie:



żołnierzy, wynika z różnicy pomiędzy etatem czasu wojennego
a

pokojowego,

pomniejszonym

lub

powiększonym

o

zalążki

wydzielane/otrzymywane,

w

poszczególnych

korpusach

osobowych

(szeregowych, podoficerskim, oficerskim).



pracowników wojska – to liczba stanowisk pracowniczych określona w etacie
jednostki wojskowej na czas wojny.

Ponadetatowe potrzeby mobilizacyjne

w zakresie stanów osobowych, do

zapewnienia pełnego i właściwego ukompletowania jednostek wojskowych, to:



Mobilizacyjne Uzupełnienie Wakatów (MUW) – to żołnierze rezerwy na
przydziałach mobilizacyjnych na uzupełnienie stanowisk etatu czasu
pokojowego czas

owo nieobsadzonych (wakatów);

 Grupa Zabezpieczenia Ukompletowania (GZU)

– to żołnierze rezerwy na

przydziałach mobilizacyjnych w celu zapewnienia, w razie nieprzybycia
uzupełnienia zasadniczego, uzupełnienia stanowisk etatowych szczególnie
ważnych z punktu widzenia zdolności bojowej jednostki wojskowej. Wielkość
GZU nie powinna przekraczać 30% etatowych potrzeb mobilizacyjnych (dla
korpusu medycznego do 50%).

Planowanie uzupełnienia jednostek wojskowych polega na ustalaniu wielkości

potrzeb oraz sprecyzowan

iu sposobu ich uzupełnienia. Na tej podstawie jednostka

mobilizująca sporządza „Zapotrzebowanie na uzupełnienie potrzeb mobilizacyjnych

7

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 1967 r. (Dz.U. z 2009 r. Nr 22,

poz.120 z późn. zm.)

8

Zał. II., poz. 5

9

jednostki wojskowej w zakresie oficerów, podoficerów i szeregowych rezerwy - Część
I”

9

, które przesyła do właściwej terytorialnie WKU.

Etatowe potrzeby mobilizacyjne w zakresie środków transportowych (maszyn)

(ŚTiM) – to liczba sprzętu stanowiąca różnicę między należnościami wynikającymi
z etatu czasu wojennego a stanem ewidencyjnym, powiększona o liczbę ŚTiM
znajdujących się w naprawie poza jednostką lub oczekujących na remont, spisanie
z ewidencji oraz powiększona (pomniejszona) o sprzęt otrzymywany (wydzielany)
w ramach przesunięć między jednostkami wojskowymi.

Ponadetatowe potrzeby mobilizacyjne w zakresie ŚTiM stanowi:

 Grupa Zabezpieczenia Dostarczenia (GZD)

– ustalona przez wojskowego

komendanta uzupełnień i utrzymywana do jego dyspozycji, liczba ŚTiM
zaplanowanych do pobrania z gospodarki narodowej (GN), w razie nie
dostarczenia uzupełnienia zasadniczego, mająca na celu zapewnienie
pełnego ukompletowania jednostek wojskowych. Decyzję o uruchomieniu
GZD podejmuje wojskowy komendant uzupełnień samodzielnie lub na
wniosek zainteresowanego dowódcy jednostki wojskowej.

W celu zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych dowódca (kierownik) jednostki

sporządza „Zapotrzebowanie na uzupełnienie jednostek wojskowych pojazdami
samochodowymi i maszynami z gospodarki narodowej

– część II” w dwóch

egzemplarzach, oddzielnie za jednostkę mobilizującą i każdą jednostkę przez nią
mobilizowaną i przesyła do właściwej terytorialnie WKU

10

.

W przypadku zmian (jednorazowych lub sumarycznych) przekraczających 10%

zgłoszonych potrzeb, jednostka wojskowa opracowuje i przesyła do właściwej WKU
nowe zapotrzebowanie. Uaktualniania zapotr

zebowań dokonują dowódcy jednostek

organizacyjnych niezwłocznie z chwilą zaistnienia zmiany poprzez sporządzenie
stosownej notatki uzgodnień pomiędzy jednostką wojskową a WKU oraz naniesienie
poprawek

w obowiązującym zapotrzebowaniu.

3.2. Akcja kurierska

Akcja kurierska

– działanie wydzielonych sił i środków zorganizowane przez

odpowiedni organ (O

AP, TOAW, JW, Policję lub UP), którego celem jest doręczenie,

otrzymanych lub wcze

śniej zdeponowanych dokumentów powołania żołnierzy rezerwy,

pracowników wojska oraz innych osób na uzupełnienie jednostek wojskowych, a także
wezwań do wykonania świadczeń na rzecz obrony.

Powoływanie żołnierzy rezerwy oraz innych osób na uzupełnienie jednostek

wojskowych może odbywać się w:



trybie zwykłym – dostarczenie kart powołania, wezwań do wykonania

świadczeń na rzecz obrony ze znacznym wyprzedzeniem w stosunku do dnia
stawienia się w jednostce wojskowej (wykonania świadczenia na rzecz obrony).
Osobo

m, którym nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny dostarcza się

wezwanie w sprawie powszechnego obowiązku obrony. Żołnierze rezerwy,

9

Zał. II., poz. 19

10

Etatowe potrzeby mobilizacyjne w zakresie środków transportowych (maszyn) uzupełniane są jako etatowe świadczenia

rzeczowe, które omówiono w pkt. 3.3, str. 12

10

osoby którym nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny, mają obowiązek
stawić się w jednostce wojskowej w terminie i miejscu określonym w karcie
powołania (wezwaniu). Posiadacze i osoby, na które nałożono obowiązek
świadczeń na rzecz obrony, mają obowiązek przystąpić do wykonania
świadczenia w miejscu i terminie określonym w wezwaniu do wykonania
świadczeń;

 trybie natychmiastowego stawiennictwa - dostarczenie

żołnierzom rezerwy

kart powołania, a posiadaczom i innym osobom wezwań do wykonania
świadczeń na rzecz obrony, bezpośrednio przed terminem stawienia się
w jednostce wojskowej

(wykonania świadczenia na rzecz obrony). Osobom,

którym nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny dostarcza się wezwanie
w sprawie powszechnego obowiązku obrony.

Żołnierz rezerwy po otrzymaniu karty powołania, posiadacz i inna osoba – wezwania

do wykonania świadczeń na rzecz obrony, osoba której nadano pracowniczy przydział
mobilizacyjny

– wezwania w sprawie powszechnego obowiązku obrony, lub uzyskaniu

przez nich w inny sposób informacji o ogłoszonej (zarządzonej) mobilizacji, są
obowiązani stawić się w miejscu i terminie określonym w karcie powołania, wezwaniu do
wykonania świadczeń na rzecz obrony, wezwaniu w sprawie powszechnego obowiązku
obrony lub karcie mobilizacyjnej (decyzji w sprawie przeznaczenia do wykonania
świadczeń na rzecz obrony). Termin stawiennictwa określony jest w odniesieniu do
pierwszego dnia mobilizacji.

Dokumenty powołania doręcza się przy wykorzystaniu:

 akcji kurierskich jednostki wojskowej (AK JW);


akcji kurierskich terenowych organów administracji wojskowej (AK TOAW);



akcji kurierskich organów administracji publicznej (AK AP) – główny sposób;



akcji doręczania dokumentów powołania siłami urzędów pocztowych (AK UP);



akcji doręczania dokumentów powołania siłami Policji (AK P).

Termin uruchomienia akcji kurierskiej

Uruchomienie AK JW, AK TOAW, AK AP, AK UP, AK P

następuje w pierwszej dobie

mobilizacji niezależnie od czasu otrzymania sygnału nakazującego mobilizacyjne
rozwinięcie Sił Zbrojnych (jednostki wojskowej)

Normy czasowe uruchomienia AK AP

od otrzymania sygnału:

 do 4 godz. -

przekazanie sygnału o zarządzeniu uruchomienia AKAP do OAP

 do 10 godz. -

dostarczenie DP przez WKU do urzędu organizującego akcję

 od 10 do 20 godz. -

czas trwania akcji doręczania DP

 od 20 do 24 godz. -

rozliczenie DP po zakończeniu akcji doręczania DP.

Normy czasowe uruchomienia AK UP

od otrzymania sygnału

 do 4 godz. - przekazanie sygna

łu o uruchomieniu akcji doręczania

dokumentów powołania do UP

 d

okumenty powołania, które zostały doręczone do kierunkowych UP do godz.

8.00 danego dnia, doręcza się adresatom w tym samym dniu do godz. 15.00,
a przekazane po godz. 8.00 powinny być doręczone w godzinach
popołudniowych, najpóźniej w ciągu 24 godzin od ich otrzymania

11

 do 4 godzin -

rozliczenie dokumentów po zakończeniu akcji.

AK JW, AK TOAW

polega na powołaniu uzupełnień siłami własnymi jednostki

wojskowej, WSzW (WKU). Na kurierów wyznacza się żołnierzy oraz pracowników
wojska. AK JW, AK TOAW uruchamiana jest przez ZKMRJ (ZKMR, ZKZMRJ, ZD WKU)
lub przez służbę dyżurną – na polecenie dowódcy jednostki mobilizującej, szefa WSzW,
komendanta WKU.

AK AP

polega na tym, że WKU dostarcza dokumenty powołania do starostw

powiatowych, które następnie dostarczają je do wójtów lub burmistrzów (prezydentów
miast) oraz do prezydentów miast na prawach powiatów. Bezpośrednie doręczenie
dokumentów powołania adresatom realizowane jest przez wójtów lub burmistrzów
(prezydentów miast) oraz prezydentów miast na prawach powiatów.

W uzasadnionych wypadkach WKU może dostarczać dokumenty powołania również

bezpośrednio do wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) z pominięciem starostwa
powiatowego. Decydującymi kryteriami w tym względzie winny być racjonalność
rozwiązania i sprawność przeprowadzenia akcji.).

Urzędy starostw powiatowych w razie otrzymania telefonicznego zawiadomienia

o zamierzonym przekazaniu dokumentów powołania przez wojskowe komendy
uzupełnień, są obowiązane przygotować się do sprawnego przejęcia dokumentów
po

wołania.

AK UP

polega na dostarczeniu przez WKU dokumentów powołania do kierunkowych

urzędów pocztowych, które siłami własnymi przekazują do właściwych, ze względu na
miejsce stałego pobytu (zamieszkania), pobytu czasowego trwającego ponad
2 miesiące lub miejsca zatrudnienia adresata, urzędów pocztowych, a te z kolei
doręczają je bezpośrednio adresatom.

Sposób ten wykorzystuje się głównie przy powoływaniu niewielkiej ilości uzupełnień

mobilizacyjnych, dla częściowego zastąpienia AK JW, AK TOAW oraz AK AP.

Wojskowe komendy uzupełnień dostarczają karty powołania do kierunkowych

urzędów pocztowych własnymi siłami i środkami.

Urzędy pocztowe traktują karty powołania, na wszystkich etapach ich

przemieszczania, jako listy priorytetowe polecone, za potwierdzeniem odbioru
i doręczają je w pierwszej kolejności przed innymi przesyłkami na zasadach
obowiązujących w Poczcie Polskiej.

Karty powołania doręcza się adresatom w miejscu zamieszkania lub pracy zgodnie

z adresem podanym przez nadawcę.

AK P

polega na doręczaniu dokumentów powołania siłami funkcjonariuszy Policji,

zgodnie z uzgodnieniami pomiędzy WKU, a właściwymi komendami Policji, gdy
nieracjonalne lub niemożliwe jest wykorzystywanie do tego celu innych akcji. Kurierzy
dostarczają dokumenty powołania w taki sam sposób jak przy innych akcjach
kurierskich.

12

3.3.

Świadczenia

Zasady korzystania ze świadczeń zarówno rzeczowych jak również osobistych

określa ustawa

11

w art. 200 - 223. W przepisach tych uregulowany jest przede wszystkim

zakres podmiotowy i przedmiotowy świadczeń oraz właściwości organów
w sprawie świadczeń.

Świadczenia na rzecz obrony, z których w szerokim zakresie korzystająSiły Zbrojne

można podzielić na

12

:

1) świadczenia osobiste;

2) świadczenia rzeczowe;

3) świadczenia szczególne.

Wykonanie świadczeń osobistych uwarunkowane jest czasem i w czasie pokoju nie

może przekraczać jednorazowo dla׃



kurierów oraz osób dostarczających i obsługujących przedmioty świadczeń
rzeczowych - 48 godzin;



pozostałych osób- 12 godzin.

W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny czas wykonywania świadczeń

osobistych nie może przekroczyć 7 dni.

Czas wykorzystania świadczeń rzeczowych:

W czasie ogłoszenia mobilizacji

iw czasie wojny

W czasie pokoju

 Do chwili ustania potrzeby

ich użytkowania

 Do 48 godzin.

W celusprawdzenia gotowości mobilizacyjnej Sił
Zbrojnych

 Do 7 dni

W związku z ćwiczeniami wojskowymi

W ramach świadczeń rzeczowych planuje się i nakłada świadczenia na uzupełnienie

etatowych potrzeb wynikających ze struktury czasu „W” jednostek Sił Zbrojnych mówimy
wówczas o świadczeniach rzeczowych wykorzystywanych do zabezpieczenia etatowych
potrzeb mobilizacyjnych.

Świadczenia rzeczowe wykorzystane w celu zabezpieczenia mobilizacyjnego

rozwinięcia jednostek Sił Zbrojnych, bez włączenia ich w struktury organizacyjne
to

13

potrzeby doraźne.

11

Zał. II., poz. 2

12

Zał. I., Schemat 6.

13

Zał. II., poz. 9

13

Szczegółowy tryb nakładania obowiązku świadczeń określa:



rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 października 2004 r. w sprawie świadczeń
osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju, które precyzuje:



tryb i zakres planowania i nakładania obowiązku świadczeń osobistych,
przeznaczania do wykonania tych świadczeń i zwalniania z nich oraz ich
wykonywania;



wzory planów i wykazów świadczeń osobistych prowadzonych przez
wojewodę, terenowe organy administracji wojskowej, organy samorządu
terytorialnego i jednostki organizacyjne, na rzecz, których mogą być
wykonywane świadczenia osobiste;



wzory decyzji administracyjnych, wniosków i wezwań oraz zaświadczeń
wydawanych w sprawach świadczeń osobistych;



tryb wypłacania ryczałtu i należności pieniężnych za wykonanie świadczeń
osobistych oraz dokumenty składane w celu ich wypłacenia.



rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń
rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. Nr 181, poz. 1872), w którym
określono:



tryb i zakres planowania i nakładania obowiązku świadczeń rzeczowych,
przeznaczania do tych świadczeń i zwalniania z nich oraz ich wykonywania;

 rodzaje pla

nów, zestawień i wykazów świadczeń rzeczowych prowadzonych

przez wojewodę, terenowe organy administracji wojskowej;



organy samorządu terytorialnego i jednostki organizacyjne, na rzecz, których
może być wykonywane świadczenie rzeczowe;

 wzory decyzji adminis

tracyjnych, wniosków i wezwań w sprawach świadczeń

rzeczowych;



tryb i zakres żądania oraz przekazywania informacji dotyczących
rozporządzania przedmiotem świadczeń rzeczowych;



tryb oddania, przyjęcia i zwrotu przedmiotu świadczeń rzeczowych oraz tryb
doch

odzenia roszczeń;



wykaz dobowych stawek ryczałtu za używanie poszczególnych przedmiotów
świadczeń rzeczowych.



rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń
osobistych i rzeczowych na rzecz obrony w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie
wojny (Dz. U. Nr 203, poz. 2081), regulujące:



tryb i zakres nakładania obowiązku świadczeń osobistych i rzeczowych;



wzory decyzji administracyjnych, wniosków i obwieszczeń oraz zaświadczeń
wydawanych w sprawach świadczeń osobistych i rzeczowych;



szczegółowe zasady i tryb odpłatności za używanie przedmiotów świadczeń
rzeczowych;

14



tryb i sposób ustalania i wypłacania odszkodowań za szkody w nich powstałe;



tryb wypłacania ryczałtu i należności pieniężnych za wykonywanie świadczeń
osobistych, a także dokumenty składane w celu ich wypłacenia w razie
ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.



rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2004 r.w sprawie
ewidencji wojskowej świadczeń na rzecz obrony (Dz. U. Nr 148, poz. 1556).
określa:



rodzaje rzeczy ruchomych i nieruchomości podlegających ewidencji
wojskowej;



zakres i sposób prowadzenia ewidencji wojskowej osób fizycznych, osób
prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej
podlegających obowiązkowi świadczeń na rzecz obrony;



rzeczy ruchomych i nieruchomości będących lub mogących być przedmiotem
świadczeń rzeczowych, których świadczeniobiorcą są lub mogą być Siły
Zbrojne.

Opisane wyżej uregulowania stanowią podstawy prawne, wynikające wprost z ustaw

i wydanych

z ich upoważnienia rozporządzeń, do realizacji całokształtu przedsięwzięć

zapewniających mobilizacyjne uzupełnianie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Bazą wyjściową do prawidłowego planowania świadczeń są zadania wykonywane

w czasie mobilizacyjnego

rozwinięcia, posiadane siły i środki, rozmieszczenie zapasów

materiałowych a także usytuowanie obiektów koszarowych oraz ilość i dostosowanie
magazynów oddziałowych do prac z wykorzystaniem sprzętu takiego jakw ׃ózki widłowe
ręczne i spalinowe oraz inny.

Zasadniczymi problemami, jakie należy rozważyć podczas planowania świadczeń są׃



ustalenie wielkości sił w ramach świadczeń osobistych niezbędnych do
wykonania prac pomocniczych przy załadunku i ewakuacji sprzętu i zapasów
materiałowych, rozkonserwowaniu, uruchomieniu i ewakuacji sprzętu
będącego na zapasie wojennym oraz przygotowaniu pojazdów i maszyn do
warunków eksploatacji w wojsku,



ustalenie wielkości sił w ramach świadczeń osobistych wykorzystywanych do
wykonywania prac pomocniczych w czasie działania elementów bazy
mobilizacyjnej,



ustalenie ilości środków transportowych i maszyn do przewozu i załadunku
środków materiałowych,



określenie liczby budynków – pomieszczeń niezbędnych do rozwinięcia bazy
mobilizacyjnej.

Dowódca jednostki wojskowej ustala wielkość świadczeń osobistych i rzeczowych

w zakresie środków transportowych i maszyn oraz nieruchomości dla własnej jednostki
jako jednostki mobilizującej oraz dla jednostki przez niego mobilizowanej. Wielkość
potrzeb w zakresie świadczeń osobistych i rzeczowych dowódca jednostki mobilizującej
ustala

według następujących kryteriów׃



potrzeby doraźne׃

15



rzeczowe to ilość przedmiotów świadczeń (środków transportowych, maszyn
oraz nieruchomości) niezbędna do zabezpieczenia mobilizacyjnego
rozwinięcia jednostki wojskowej. Zabezpieczenie środków transportowych
niezbędnych do zorganizowania dowozu żołnierzy rezerwy, ewakuacji
zapasów środków materiałowych oraz funkcjonowania bazy mobilizacyjnej;



osobowe to liczba osób niezbędna do wykonania w ramach świadczeń
osobistych prac na rzecz jednostki wojskowej w czasie jej mobilizacyjnego
rozwinięcia (obsada bazy mobilizacyjnej, ewakuacja zapasów, akcja
powiadamiania, rozb

udowa inżynieryjna terenu itp.);

 potrzeby etatowe

– w stosunku do środków transportowych i maszyn jest to różnica

między należnościami wynikającymi z etatu, tabel należności do etatu czasu
wojennego a stanem ewidencyjnym powiększona o liczbę środków transportowych
i maszyn znajdujących się w remoncie poza jednostką lub oczekujących na remont
albo spisanych

z ewidencji oraz powiększona – pomniejszona o ilość wydzielanego

– otrzymywanego sprzętu w ramach przesunięć miedzy jednostkami wojskowymi.

Dokumentami stanowiącymi podstawę do określenia rodzaju i wielkości świadczeń

osobistych i rzeczowych w jednostce w

ojskowej są ׃



wyciąg z zestawienia zadań mobilizacyjnych;



etat i tabela należności do etatu;



książka ewidencji indywidualnej pojazdów i maszyn;

 zlecenia -

asygnaty oraz inne dokumenty dotyczące przyjęcia lub przekazania

sprzętu między jednostkami;

 plan p

rzydziałów gospodarczych;



książka obsady stanowisk etatowych czasu „W”;

 plan ewakua

cji zapasów z magazynów stałych;

 inne dokumenty takie jak

sapaz ainareibop nalp ׃ów przechowywanych poza

jednostką, plany wydawania środków materiałowych z magazynów stałych.

Po określeniu wielkości i rodzaju świadczeń osobistych i rzeczowych niezbędnych

do zabezpieczenia procesu mobilizacji oraz określeniu etatowych potrzeb
mobilizacyjnych w stosunku do żołnierzy rezerwy oraz środków transportowych
i maszyn dowódca jednostki wojskowej występuje do komendanta WKU o przydzielenie
odpowiedniej do potrzeb liczby świadczeń z gospodarki narodowej.

Zgodnie z powyższym, dowódca jednostki wojskowej składa „Zapotrzebowanie na

świadczenia osobiste i rzeczowe w celu zabezpieczenia doraźnych potrzeb
mobilizacyjnych”do właściwego terytorialnie komendanta WKU. Wojskowy komendant
uzupełnień na tej podstawie sporządza wniosek o nałożenie obowiązku świadczeń
osobis

tych do wójta (burmistrza, prezydenta miasta). W zapotrzebowaniu dowódcy

jednostki wojskowej oraz we wniosku wojskowego komendanta uzupełnień należy
określić

14



liczbę osób ze wskazaniem ich ogólnych kwalifikacji i dane o potrzebie
posiadania przez te osoby

narzędzi prostych (określonych potrzebami);

14

Zał. I., wzór 2., wzór 4.

16



w miarę możliwości imienne wskazanie osoby, w tym jej:

-

imię i nazwisko oraz imię ojca,

- rok urodzenia,
- miejsce zameldowania (adres),
-

miejsce zatrudnienia (nazwę i siedzibę pracodawcy),

- kwalifikacje;



termin i miejsce stawienia się do wykonania świadczenia;



rodzaj i zakres prac przewidzianych do wykonania;



czas trwania świadczeń.

W przypadku potrzeby

doraźnych świadczeń rzeczowych podaje się



liczbę i rodzaj nieruchomości lub rzeczy ruchomych;

 term

in i miejsce, w którym posiadacz jest zobowiązany oddać do używania

przedmiot świadczeń;



w stosunku do nieruchomości nazwę miejscowości, w której znajduje się
przedmiot świadczenia;



przeznaczenie i okres, przez jaki przedmioty świadczeń będą używane.

Zgodnie z otrzymanymi wnioskami wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wystawia

w czasie pokoju odpowiednio

15

:



„Wezwanie do wykonania świadczenia osobistego na rzecz obrony”;



„Wezwanie do wykonania świadczenia rzeczowego na rzecz obrony”;



„Decyzję w sprawie nałożenia obowiązku świadczeń osobistych na rzecz
obrony” (jednorazowo w czasie pokoju);



„Decyzję w sprawie przeznaczenia do wykonania świadczeń osobistych na
rzecz obrony” (w czasie mobilizacji i wojny);



„Decyzję w sprawie przeznaczenia do wykonania świadczeń rzeczowych na
rzecz obrony” (w czasie mobilizacji i wojny).

Odpowiednio w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny:



„Decyzję w sprawie nałożenia obowiązku świadczeń osobistych i rzeczowych
na rzecz obrony”;



„Obwieszczenie wójta, burmistrza, prezydenta miasta o nałożenie obowiązku
świadczeń osobistych i rzeczowych”.

Na uzupełnienie etatowych potrzeb rzeczowych w zakresie pojazdów

samochodowych i maszyn wykonuje się „Zapotrzebowanie na uzupełnienie jednostki
wojskowej pojazdami i maszynami z gospodarki narodowej

– cześć II” na druku

o symbolu MON-

Mu/9b. W zapotrzebowaniu podaje się środki transportowe – pojazdy

i maszyny, które występują w gospodarce narodowej. W przypadku braku takiego
sprzętu w gospodarce narodowej w części poświęconej na uwagi proponuje się sposób
jego uzupełnienia przez wskazanie zamiennika lub zastępczego uzupełnienia np.

15

Zał. I., wzór 2., wzór 2-7., Zał. II., poz. 20.

17

sprzętem o zwiększonym tonażu lub większą pojemnością

16

.

Gdy nie ma możliwości

uzupełnienia świadczenia terytorialnie wojskowy komendant uzupełnień sporządza
stosowne

dla rodzaju świadczenia zapotrzebowania i przesyła do właściwego szefa

WSzW. Szef WSzW

zleca uzupełnienie jednostki innemu WKU lub występuje

do IWsp SZ,

jeśli na jego terenie nie ma możliwości uzupełnienia potrzeb

w ramach świadczeń rzeczowych.

3.4. Elementy bazy mobilizacyjnej

Czynnikiem, który zapewnia sprawną realizację zadań uzupełniania mobilizacyjnego

są elementy bazy mobilizacyjnej.Elementem koordynującym mobilizacyjne rozwinięcie
jednostki jest Zespół Kierowania Mobilizacyjnym Rozwinięciem Jednostki (ZKMRJ).
ZKMRJ rozwija się w pierwszym dniu mobilizacji, zgodnie z przyjętym harmonogramem.
W skład ZKMRJ wchodzi zazwyczaj kilku oficerów sztabu i logistyki.

Najważniejszymi zadaniami realizowanymi przez ZKMRJ są:

 zbieranie informacji o przebiegu

mobilizacji z elementów bazy mobilizacyjnej;



wypracowywanie

propozycji

dotyczących

przeciwdziałania

wszelkim

zakłóceniom;



zbieranie, analizowanie, opracowywanie i składanie meldunków (okresowych
i

doraźnych)

o

przebiegu

mobilizacyjnego

rozwinięcia

zgodnie

z „Terminarzem składania meldunków mobilizacyjnych”;



współdziałanie z WKU, UM, UMiG i podmiotami dostarczającymi środki
transportowe

i

maszyny

oraz,

O

ddziałem Żandarmerii Wojskowej

zabezpieczającymi

mobilizacyjne

rozwinięcie

jednostki

mobilizującej

i je

dnostek przez nią mobilizowanych;



przekazywanie decyzji dowódcy jednostki zainteresowanym wykonawcom;



kontrola i analiza realizowanych przedsięwzięć harmonogramu osiągania
gotowości do podjęcia działań (rozformowania, formowania);



aktualizowanie dokumentów będących na wyposażeniu ZKMRJ -
dostosowując czas i miejsce realizacji zaplanowanych przedsięwzięć do
zadań otrzymanych w rozkazie (sygnale) lub bezpośrednio od osób
upoważnionych do zarządzania mobilizacji;



kierowanie wykorzystaniem świadczeń osobistych i doraźnych świadczeń
rzeczowych zgodnie z przeznaczeniem, dokonywanie ewentualnych korekt
wynikających z realizowanych zadań i aktualnych potrzeb;



zbieranie informacji z poszczególnych magazynów branżowych o przebiegu
wydawania

zapasów

wojennych

dla

jednostek

mobilizowanych

i przydzielonychna zaopatrzenie gospodarcze, dokonywanie korekt w

„Planie

wydawania sprzętu i materiałów w czasie mobilizacji z magazynów" (dotyczy
oddziałów gospodarczych);

16

Poradnik planowanie i realizacja świadczeń gospodarki narodowej w procesie zabezpieczenia mobilizacyjnego

rozwinięcia sił zbrojnych RP. DD/3.12.2, MON, Warszawa 2008,

18



zakończenie pracy ZKMRJ po zmobilizowaniu jednostki i jednostek nowo
formowanych oraz ich protokólarnym przekazaniu dowódcom, zgodnie
z podporządkowaniem na okres wojny.

W celu sprawnego przyjęcia stanów osobowych, środków transportowych i maszyn

stanowiącym potrzeby mobilizacyjne oraz wydania żołnierzom rezerwy i pracownikom
należnego im wyposażenia indywidualnego jednostka rozwija elementy bazy
mobilizacyjnego rozwinięcia. Obsadę elementów bazy mobilizacyjnej rekrutuje się
z żołnierzy, pracowników wojska oraz pracowników (osób) cywilnych wezwanych
w ramach świadczeń osobistych.

Elementami bazy mobilizacyjnymi są׃

 PKI (Punkt Kontrolno Informacyjny)

– zadaniem jego jest sprawdzenie

tożsamości i przydziału mobilizacyjnego oraz kierowanie żołnierzy do Punktu
Przyjęcia i Wyposażania (PPW);



PRT(Punkt Przyjęcia i Rozdziału Środków Transportowych) – przeznaczony
jest do przyjmowania, sprawdzenia, dostosowania do potrzeb wojska oraz
rozdziału środków transportowych i maszyn pobieranych z gospodarki
narodowej ;



PPW (Punkt Przyjęcia i Wyposażania) – przyjęcie na ewidencję
i wyposażenie żołnierzy rezerwy przybyłych do jednostki wojskowej

 GE (Grupy Ewakuacyjne)

– to zespoły żołnierzy i osób wykonujących

świadczenia osobiste przeznaczone są do rozkonserwowania, uruchomienia
i ewakuacji uzbrojenia i sprzętu technicznego do wskazanego rejonu
(obiektów).

Punkt Kontrolno-Informacyjny

jest elementem bazy mobilizacyjnym realizującym

przyjęcia stanów osobowych (żołnierzy rezerwy i pracowników posiadających
pracownicze przydziały mobilizacyjne) oraz skierowania ich na stanowiska (funkcje) do
stosownych pododdziałów. Rozwijany jest z takim wyliczeniem, aby mógł on osiągnąć
gotowość do pracy przed planowanym terminem stawiennictwa pierwszych żołnierzy
rezerwy i pracowników.

PKI ma rozwinięte następujące stanowiska:

 stanowisk

o przyjęcia żołnierzy rezerwy;



stanowisko

przyjęcia

osób

posiadających

pracownicze

przydziały

mobilizacyjne;

 stanowisko statystyczne;
 punkt medyczny;


punkt kontroli skażeń;



służbę porządkowo-ochronną;

 rejon wyczekiwania;
 inne punkty, stanowiska i rejony

– według potrzeb (np.: punkt informacji

finansowej, itp.).

Zasadnicz

ymi zadaniami realizowanymi przez PKI są:



sprawdzenie tożsamości żołnierzy rezerwy i pracowników, którym nadano
pracownicze przydziały mobilizacyjne;

19

 odnotowywanie daty i godziny stawiennict

wa na dokumentach powołania;



wydanie żołnierzom i pracownikom skierowań do właściwych pododdziałów;



odprowadzenie ich do punktów przyjęcia i wyposażania;



badanie i udzielanie doraźnej pomocy medycznej;

 zbieranie danych ewidencyjno-

statystycznych dotyczących przebiegu

uzupełnienia potrzeb mobilizacyjnych;



cykliczne składanie meldunków o uzupełnianiu do ZKMRJ.

Punkt Przyjęcia i Wyposażania rozwija się na potrzeby wydania należnego

indywidualnego wyposażenia żołnierzom rezerwy i pracownikom oraz ujęcia ich na
ewidencji odpowiedniego pododdziału. Rozwija się w odpowiedniej liczbie, stosownie do
ilości wyposażanych żołnierzy rezerwy i pracowników oraz miejsc rozwinięcia.

PPW ma rozwinięte następujące stanowiska:

 stanowisko ewidencyjne;
 stanowisko wydawania indywi

dualnego wyposażenia mundurowego;



stanowisko przebierania (oddzielnie dla mężczyzn i kobiet) oraz przyjęcia
cywilnych przedmiotów osobistych;



stanowisko wydawania broni i pozostałego wyposażenia indywidualnego
(OPBMR, inż.-sap., medycznego, żywnościowego, itp.);



służbę porządkowo-ochronną.

Zasadnicz

ymi zadaniami realizowanymi przez PPW są:



sprawdzenie tożsamości żołnierzy rezerwy i pracowników skierowanych
z PKI;



ujęcie żołnierzy i pracowników na ewidencję właściwego pododdziału;



wydanie żołnierzom rezerwy i pracownikom należnych im przedmiotów
zaopatrzenia mundurowego oraz pozostałego wyposażenia indywidualnego;



przyjęcie od żołnierzy i rezerwy pracowników ubrań cywilnych i rzeczy
wartościowych oraz sporządzenie odpowiedniego protokołu przyjęcia tych
rzeczy;

 zbieranie danych ewidencyjno-

statystycznych dotyczących przebiegu

wyposażania;



cykliczne składanie meldunków do ZKMRJ.

Punkt Przyjęcia i Rozdziału Środków Transportowych rozwija się na potrzeby

przyjęcia środków transportowych i maszyn pobieranych z gospodarki narodowej,
dostosowania środków transportowych (maszyn) stosownie do wymogów eksploatacji
w resorcie obrony narodowej oraz skierowania ich do odpowiednich pododdzi

ałów.

Liczbę

rozwijanych

PRT

oraz

organizowanych

stanowisk

(przyjęcia,

rozdziału, itp.) określa dowódca jednostki mobilizującej – na podstawie przeprowadzonej
analizy możliwości przyjęcia środków transportowych (maszyn) z GN w określonym
terminie.

PRT ma

rozwinięte następujące stanowiska:

 stanowiska kontroli stawiennictwa i w razie potrzeby rejonu wyczekiwania;


stanowiska przyjęcia;

20



stanowiska dostosowania i wyposażania – w zależności od potrzeb;



stanowiska rozdziału wraz z rejonem wyczekiwania przyjętych środków
transportowych (maszyn) przeznaczonych do poszczególnych jednostek
wojskowych (pododdziałów).

W rejonie PRT organizuje się ponadto regulację ruchu, ochronę i obronę, łączność,

maskowanie.

Zasadniczymi

zadaniami realizowanymi przez PRT są:

 sprawdzen

ie skażenia przyjmowanych środków transportowych i maszyn;



sprawdzenie zgodności skierowań środków transportowych i maszyn oraz
odnotowanie ich przybycia w odpowiednich wykazach;



kontrola stanu technicznego przyjmowanych środków;

 dostosowanie do potrzeb ek

sploatacji w wojsku przyjmowanych środków;



sprawdzenie ilości MPS, a w razie konieczności jego uzupełnienie zgodnie
z ustalonym normatywem;



rozdział środków transportowych i maszyn do właściwych pododdziałów;



cykliczne składanie meldunków do ZKMRJ.

Wymien

ione elementy bazy mobilizacyjnej działają w pełnej kompatybilności

z ZKMRJ, składając cykliczne meldunki o przebiegu narastania ukompletowania stanem
osobowym, jak również o występujących zakłóceniach.

4.

Rola i zadania WKU w realizacji świadczeń osobistych i rzeczowych

W ramach planowania uzupełnienia potrzeb mobilizacyjnych macierzystych

jednostek wojskowych pojazdami i maszynami, WKU przygotowuje propozycje dla
wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) dotyczące nałożenia obowiązku świadczeń
rzeczowych,

w celu uzupełnienia jednostek wojskowych etatowymi świadczeniami

rzeczowymi, uwzględniając:



priorytety w zakresie uzupełniania poszczególnych jednostek wojskowych;



rodzaje pojazdów i maszyn według złożonych zapotrzebowań (jako właściwe

rodzaje);



jednolitość marek pojazdów i jak najmniejszą liczbę posiadaczy;



synchronizację przyczep samochodowych ze środkami ich uciągu;



świadczenia osobiste na dostarczenie przedmiotów świadczeń rzeczowych oraz

świadczeń rzeczowych na środki przewozu maszyn.

Po analizie wojsk

owy komendant uzupełnień występuje do wójta lub burmistrza

(prezydenta miasta) ze stosownym wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub
rzeczy ruchomej na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w razie ogłoszenia
mobilizacji i w czasie wojny

17

.

Wójt, burmistrz (prezydent miasta) wydaje decyzję administracyjną do wykonania

obowiązku świadczenia oraz wystawia wezwania. Decyzję wystawia się w trzech
egzemplarzach, z czego egzemplarz:

17

Zał. I., wzór 9.

21

Nr 1 -

doręcza się osobie (posiadaczowi), na którą nakłada się obowiązek

wykonania świadczeń osobistych lub rzeczowych;
Nr 2-

pozostaje w aktach wójta lub burmistrza (prezydenta miasta);

Nr 3 - otrzymuje wnioskodawca.

5.

Zabezpieczenie paliw dla świadczeń rzeczowych

W celu zapewnienia dostarczenia do jednostek wojskowych środków transportowych

(maszyn) pobieranych z zasobów GN na potrzeby mobilizacyjnego rozwinięcia,
w wybranych stacjach paliwowych, tworzy się zapasy paliw płynnych. Zadania w tym
zakresie realizowane są przez szefów WSzW i wojskowych komendantów uzupełnień.

18

W

ce

lu zapewnienia dostarczenia do jednostek wojskowych pojazdów

samochodowych i maszyn pobieranych w ramach mobilizacyjnego rozwinięcia Sił
Zbrojnych RP na wydzielonych stacjach paliwowych Spółki Polski Koncern Naftowy
„ORLEN” S.A., zwanej dalej „Spółką”, tworzy się zapasy paliw płynnych.

Rodzaje i ilości zapasów paliw tworzonych na wytypowanych stacjach paliwowych

są określone i przekazywane do poszczególnych WSzW przez Szefa IWsp SZ
w porozumieniu z Szefem Zarządu SG WP właściwego w sprawach uzupełnień
mobi

lizacyjnych oraz Spółką.

Wydawanie paliw z zapasów dla poszczególnych pojazdów samochodowych może

nastąpić jedynie na podstawie specjalnych upoważnień do nieodpłatnego odbioru paliwa
w ilości określonej na upoważnieniu. Upoważnienia muszą być opisane, podpisane
i opieczętowane przez właściwego terytorialnie, dla danej stacji, wojskowego
komendanta uzupełnień.

Posiadacz pojazdu (przeznaczonego na potrzeby Sił Zbrojnych), który ma problem

z jego dostarczeniem do mobilizowanej jednostki wojskowej z uwagi na

niemożliwość

zakupu (brak materiałów pędnych w GN) ma obowiązek skontaktować się z WKU,
w celu otrzymania upoważnienia do nieodpłatnego odbioru paliwa

19

.

Kierowca pojazdu obowiązany jest pozostawić na stacji upoważnienie do

nieodpłatnego odbioru paliwa o wartości nominalnej odpowiadającej ilości i gatunkowi
pobranego paliwa.

Pojazdy gospodarki narodowej pobierające paliwo z zapasów na

podstawie bonów uprawnione są do jego odbioru poza kolejnością.

WSzW

i WKU dokonują na bieżąco analizy aktualnych potrzeb paliw płynnych dla

pojazdów pobieranych z GN w ramach mobilizacyjnego rozwinięcia jednostek
wojskowych przyjmując następujące kryteria:



skrajny wypadek, gdy wszystkie pobierane samochody posiadają „puste”

zbiorniki;



wielkość zapasów paliw płynnych naliczać z podziałem na: olej napędowyoraz

benzynę;

18

Decyzja MON w sprawie określenia szczegółowych kompetencji i trybu postępowania organów wojskowych w zakresie

tworzenia i wykorzystania zapasów paliw płynnych dla pojazdów samochodowych pobieranych w celu mobilizacyjnego
uzupełniania jednostek Sił Zbrojnych RP

19

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony

w czasie pokoju (D z.U.Nr 181, poz.1872)

22

 wojskowe komendy u

zupełnień wydzielające pojazdy w ramach uzupełnienia

eksterytorialnego (oraz dla innych WKU w ramach WSzW) dodatkowo naliczają
potrzeby także na te pojazdy.