2.1 Oznaczenie konsystencji normowej zaczynu gipsowego wiskozymetrem Southarda :

Istota doświadczenia polega na określeniu właściwej ilości wody do uzyskania wymaganej konsystencji zaczynu gipsowego. Doświadczenie przeprowadzaliśmy metodą prób i błędów. Do wykonania oznaczenia przygotowaliśmy 250g gipsu i pewną ilość wody destylowanej. Wodę wlaliśmy do metalowej miski, a następnie przez 30 sekund wsypywaliśmy przygotowana ilość gipsu, nieustannie mieszając i nie przerywając mieszania przez następne 20 sekund. Zaczyn wlaliśmy do cylindra. Powierzchnię zaczynu wygładziliśmy nożem równo z brzegami cylindra. Szybkim ruchem podniesiono cylinder pionowo ku górze, powodując rozlanie się zaczynu w postaci placka. Za właściwa uznaje się taką ilość wody, przy której średnica placka wynosi 120+/-5mm. Próbę wykonywaliśmy kilkukrotnie, zmieniając ilość wody, aż do uzyskania konsystencji normowej. Z próby odpowiadającej temu warunkowi obliczyliśmy współczynnik wodno-gipsowy W_g z dokładnością do 0,001, ze wzoru:

gdzie: W i G - ilość wody i gipsu, które po zmieszaniu tworzą zaczyn gipsowy rozlewający się na placek o średnicy 120+/-5mm w wiskozymetrze Southarda.

2.2 Oznaczenie czasu wiązania spoiwa gipsowego metodą Vicata :

Przyrząd Vicata składa się z podstawy i statywu, w którym umieszcza się część ruchomą przyrządu, złożoną z trzonka, igły i ciężarka wyrównawczego. Przed przystąpieniem do wykonania oznaczenia sprawdziliśmy czy trzonek przyrządu opada swobodnie. Gdy doprowadziliśmy do zetknięcia się igły z powierzchnią płytki, to w tym położeniu ustawiliśmy skalę tak, by wskazówka przyrządu znajdowała się w punkcie zerowym podziałki. Przed badaniem, płytkę szklaną oraz wnętrze pierścienia należy przetrzeć olejem mineralnym. Następnie z 200g gipsu przygotowaliśmy zaczyn o konsystencji normowej. Potrzebna ilość wody obliczyliśmy na podstawie wskaźnika wodno-gipsowego. Wodę wlaliśmy do miski metalowej. Następnie przez 30 sekund wsypywaliśmy gips, cały czas mieszając i nie przerywając mieszania jeszcze przez dalsze 30 sekund. Zaczyn wlaliśmy do pierścienia umieszczonego na szklanej płytce i przez potrząsanie płytka z pierścieniem usunęliśmy z zaczynu pęcherzyki powietrza. Powierzchnię zaczynu wyrównaliśmy z krawędzią pierścienia przy pomocy noża zwilżonego wodą, po czym pierścień wraz z płytką umieściliśmy na podstawie aparatu Vicata. Trzonek przyrządu ustawiliśmy w takim położeniu by koniec igły dotykał powierzchni zaczynu, a następnie opuszczaliśmy swobodnie igłę do zaczynu przez odkręcanie śruby. Przy każdym pomiarze igłę oczyszczaliśmy, a płytkę pierścieniem nieco przesuwaliśmy, aby igłą trafiała w coraz to inne miejsce powierzchni zaczynu.

Początek wiązania (t_pw) określa się liczbą minut liczonych od momentu rozpoczęcia wsypywania gipsu do wody, do momentu, w którym swobodnie opuszczona igła zatrzyma się na wysokości 2-4mm nad szklaną płytką.

Koniec (t_kw) wiązania określa się ilością minut liczonych od momentu rozpoczęcia wsypywania gipsu do wody, do momentu, w którym swobodnie opuszczona igła zanurzy się w zaczynie nie głębiej niż na 1mm.

Wyniki badań:

Badany materiał: Gips budowlany

1) Oznaczenie konsystencji normowej zaczynu gipsowego wiskozymetrem Southarda:

Numer próby	Masa gipsu [g]	Ilość wody [ml]	Średnica placka [mm]	Uwagi
1.	250	140	55	Konsystencja zbyt gęsta
2.	250	150	145	Konsystencja zbyt rzadka
3.	250	146	170	Konsystencja zbyt rzadka
4.	250	142	165	Konsystencja zbyt rzadka
5.	250	140	155	Konsystencja zbyt rzadka
6.	250	136	150	Konsystencja zbyt rzadka
7.	250	130	120	Konsystencja prawidłowa

Współczynnik wodno - gipsowy wynosi:

2) Oznaczenie czasu wiązania gipsu metodą Vicata:

Do sporządzenia zaczynu gipsowego o konsystencji normowej użyto 200g gipsu oraz wody w ilości:

	I próbka	Wartość średnia	Wymagania normowe	Wnioski
Początek wiązania tpw [min]	16,5	16,5	3<	Spełnia wymagania normowe
Koniec wiązania tkw [min]	23,5	23,5	<30	Spełnia wymagania normowe

Wnioski:

Na podstawie wyników badań stwierdzono, iż badany gips spełnia wymagania normowe dotyczące czasu wiązania.

---