3818437988

Skuteczność wychowania rozpatrywana z perspektywy procesu wychowania

-    skuteczność jakiejkolwiek społecznej działalności (również wychowania) polega na realizacji celu założonego w działalności ludzi, którzy ją uprawiają

-    działalność wychowawcza uruchamia się przez interakcję między wychowawcą, a wychowankiem i odbywa się przez stymulację psychologicznych mechanizmów wychowania (imitację, identyfikację, uczenie się przez wgląd, powstawanie stereotypu dynamicznego zachowań, interioryzacje, internalizacje).

-    charakter interakcji wychowawczej zakłada wzajemność i odpowiedniość wywierania i odbioru wpływów, zależną od osobowości zarówno wychowawcy jak i wychowanka

-    talent - nie może warunkować przydatności wychowawcy do działalności wychowawczej, ale wielokrotnie zwiększa szanse skutecznego oddziaływania, a czasami może zastąpić braki w fachowym przygotowaniu mistrz wychowawca - jest to człowiek, który został do działalności wychowawczej doskonale przygotowany zarówno pod względem niezbędnych cech osobowościowych, jak i wiedzy i umiejętności

-    umiejętności wychowawcze - dotyczą organizowania sytuacji wychowawczych, uruchamiania odpowiednich klas wpływów wychowawczych oraz wchodzenia w różnych sytuacjach w interakcje wychowawcze z dziećmi i młodzieżą

Trzy ujęcia skutku wychowawczego; makrosnołeczne. instytucjonalne, jednostkowo -osobowościowe.

1. Ujęcie jednostkowo - osobowościowe:

- jest dla ujęciem podstawowym zakłada uzyskanie, trwałych zmian w osobowości człowieka. Zmiany te są zależne od treści skutków wychowania, aspektów formalnych, i mechanizmów psychologicznych wychowania pochodnych od uruchamianej klasy wpływów.

Treść skutków wychowania określana jest poprzez wyniki analizy statystycznej i dynamicznej celu, czego wyrazem jest zawartość realizowanego projektu osobowości.

Formalny aspekt określania treści skutków wychowania dotyczy problemów związanych z odległością uzyskanych wyników od punktu, w którym oddziaływania wychowawcze rozpoczęto. Mówi się o: kreatywnej (np. zainteresowanie przekonaniem), optymalizującej (np. jest bardziej obowiązkowy), minimalizującej (np. stał się mniej agresywny) i korekcyjnej (np. zmienił się jego stosunek do rodziców).

Uruchamianie klasy wpływów wychowawczych powinny uruchomić odpowiednie mechanizmy psychologiczne takie jak identyfikacja, wgląd, powstanie stereotypu dynamicznego złożonych zachowań, interioryzacja i identyfikacja.

Indywidualne, osobowościowe skutki wychowania mogą mieć charakter bezpośredni oraz pośredni.

a)    Bezpośredni - występuje wówczas, gdy z określonej sytuacji wynika dla wychowanka określona informacja, mająca dla niego charakter wskazówki co do dalszych jego poczynań w podobnych sytuacjach lub co do ich znaczenia. Jest to doświadczenie.

b)    Pośredni (zgeneralizowany) - jest to zjawisko przeniesienia się, zachowania bądź doświadczenia na inne sytuacje podobne do sytuacji wychowawczej, która do niego doprowadziła lub na szersze, inne pokrewne klasy zjawisk objętych celem