Polityka transportowa oparta jest na 3 zasadach:

1. inwestycje w infrastrukturę transportową powinny kreować wzrost gospodarczy,

2. wolna konkurencja i znoszenie wobec przewoźników ograniczeń technicznych i fizycznych służy podniesieniu wydajności i jakości usług,

3. zarządzanie czasem poprzez wprowadzenie mechanizmów logistyki ma za zadanie skracać czas świadczenia usług.

W latach 60 - tych w ramach programu PT zrealizowano:

• zniesienie podwójnego opodatkowania pojazdów silnikowych i harmonizacja kalkulacji opłat pojazdów,

• ujednolicenie zasad opodatkowania przewozów zarobkowych,

• zharmonizowano rachunkowość kolejową,

• zniesiono subwencje państwowe dla transportu,

• zbliżono ustawodawstwo państw członkowskich w odniesieniu do warunków pracy w transporcie.

Lata 70 - te:

• objęcie wspólną polityką transportu morskiego i kolejowego.

Lata 80 - te:

• dopasowanie infrastruktury transportu do nowych potrzeb i likwidacja „wąskich gardeł”.

W ramach JRE opracowano program Przyszły rozwój wspólnej polityki transportowej, który określił priorytety WPT na lata 90 - te:

• kontynuacja przebudowy infrastruktury i rynku transportowego,

• dostosowanie transportu do wymogów polityki ochrony środowiska i bezpieczeństwa,

• nawiązanie stosunków między WE a krajami trzecimi.

Wg KE zadania PT koncentrują się w dwóch obszarach:

• promocji kolei, żeglugi śródlądowej i transportu morskiego oraz nowych wzajemnych powiązań międzygałęziowych w celu przejmowania z transportu drogowego przewozów towarowych na duże odległości,

• podjęcie szybkich działań zmierzających do likwidacji „zatłoczeń” dróg w transporcie drogowym - groźnych dla zachowania równowagi w środowisku naturalnym.

WPT popiera politykę przesunięć gałęziowych w przewozach (promocja transportu bardziej korzystnego dla środowiska), co można osiągnąć poprzez:

• tworzenie systemowych rozwiązań w ich funkcjonowaniu, rozwoju korzystnych regulacji w zakresie kosztów, opłat, harmonizacji technicznej czy też usprawnień infrastruktury,

• zwiększenie atrakcyjności ofert przewozowych i dostępności zbiorowych środków transportu poprzez zapewnienie wysokiej jakości usług (częstotliwość, niezawodność, elastyczność) połączeń między środkami transportu.

Transport łączony ( kombinacja przewozów kolejowych i drogowych) wynika z:

• obecnego nadmiernego obciążenia i zatłoczenia dróg niosącego zagrożenia ludzi i środowiska,

• poważnych utrudnień w płynności ruchu.

Wspiera również włączanie narodowych sieci komunikacyjnych w sieć ogólnoeuropejską poprzez:

• kredyty z Europejskiego Banku Inwestycyjnego,

• subwencje na służące takim celom projekty inwestycyjne,

• współfinansowanie poprzez kapitał prywatny i publiczny.

Od 1993 roku funkcjonuje Wspólny Rynek Transportowy (WRT). Reguły WRT:

1. liberalizacja rynku - czyli brak integracji państwa w postaci limitów, stawek lub cen,

2. swoboda funkcjonowania firm w ramach UE,

3. swoboda wyboru firmy przewozowej przez klienta,

4. ingerencja Wspólnoty jest możliwa dopiero po wyczerpaniu środków działania dostępnych danemu państwu członkowskiemu (zasada subsydiarności).

Wspólna Polityka Transportowa (WPT) 11.04.03