Obłój (str.83-96)

STRUKTURA ORGANIZAYCJNA: jeden z mechanizmów koordynacji działań w firmie.

STRUKTURA FUNKCJONALNA

- Organizacja jest podzielona na piony wg kryterium funkcji, jakie dane komórki mają pełnić (specjalizacja w

zakresie funkcji kierowniczych)

- Najczęściej stosowana przez małe firmy

- Zalety:

- grupowanie w pionach i komórkach ludzi o podobnych kwalifikacjach-ułatwia specjalizację pracy i tworzy

jasne ścieżki kariery, ułatwia kontrolę pracy i osiąganych efektów.

- tworzy mechanizm edukacji dla pracowników (w ramach danego pionu mogą się uczyć od kolegów).

Zasada: osoba o najlepszych kwalifikacjach powinna być szefem.

- Wada:

- brakuje w niej zakodowanego mechanizmu koordynującego współpracę pomiędzy funkcjami; ogranicza

uwagę pracowników niemal wyłącznie do realizacji swoich funkcji. Rozw.problemu-macierz:

- ogromne obciążenie szefa - jest głównym węzłem komunikacyjnym i decydentem, ponieważ tylko on ma

wgląd w całokształt firmy. Ponad to szef jest bardzo oddalony od konkretnych problemów.

MACIERZ STRUKTURALNA (tablica kompetencyjna):

- To dynamiczna wersja struktury funkcjonalnej.

- Rozwiązanie problemu koordynacji-wbudowanie w strukturę org. procedur działania:

PROCEDURY DZIAŁANIA (procedury zadań kluczowych)-narzędzie koordynacji współpracy poszczególnych pionów, komórek i ludzi w firmie. Są to algorytmy postępowania, które określają dla kluczowych zadań w firmie:

- kto podejmuje decyzje

- kto koordynuje wykonanie danej procedury

- kto i jakie czynności wykonuje

- kto, z kim i co powinien uzgodnić (przepływy informacyjne)

Kluczowe zadania-ich dobre wykonanie decyduje o „być albo nie być” firmy. Procedury powinny obejmować takie właśnie zadania (by nie pozostawić miejsca na przypadek, dobrą wolę współpracy lub poczucie, że ktoś to i tak zrobi).

Procedury zadań kluczowych należy podzielić na 4 podstawowe czynności (pyt. na kolosie):

1. Decyzje

2. Nadzór z odpowiedzialnością

3. Wykonanie

4. Uzgodnienia

Ad.1. Czynność decyzji-zawsze, gdy zachodzi konieczność wyboru, trzeba zapytać o zdanie kierownika wybranej komórki, któremu przyznano prawo do decydowania.

Ad.2. Czynność nadzoru z odpowiedzialnością-w przypadku każdej procedury ktoś musi być odpowiedzialny za współpracę ludzi i zespołów, uzgadniać terminy, doprowadzać do uzgodnień pomiędzy stronami, żądać sprawozdań, analizować i kontrolować przebieg całego procesu.

Ad.3. Czynność wykonania. Wykonanie zadań kluczowych jest zazwyczaj podzielone i odbywa się w kilku komórkach. Trzeba zdecydować, w jakiej kolejności odbywać się będzie praca, czy każda komórka koordynuje i kontroluje swoją część procesu czy też robi to komórka pełniąca nadzór.

Ad.4. Czynność uzgodnienia-przepływ info. Komórki i ludzie muszą się informować na bieżąco i okresowo, o tym co i jak robią, określić kto z kim musi obowiązkowo uzgodnić sposób działania. Wszystkie problemy w organizacji powstają na stykach pomiędzy komórkami, a ich zasadniczym powodem jest brak informacji.

Kolumny-piony organizacyjne. Analizując procedury w pionie można stwierdzić, jak dana osoba lub dział partycypuje w przekroju całej firmy.

Wiersze-każdy z wierszy zawiera jedną z kluczowych procedur i zakodowaną w symbolach czynność (decyzji, nadzoru, wykonania, przepływu info).

---