Grzegorz Flasiński |
LABORATORIUM METROLOGII TECHNICZNEJ |
||||
KIERUNEK
WM |
GRUPA
32A |
OCENA |
DATA
1999-10-14 |
PODPIS |
|
TEMAT ĆWICZENIA:
„BŁĘDY PRZYPADKOWE W POMIARACH POŚREDNICH” |
|||||
Cele ćwiczenia:
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z błędami przypadkowymi powstałymi w pomiarach pośrednich.
Opis teoretyczny:
Przy wielokrotnych pomiarach tej samej wartości mierzonej wielkości w pozornie niezmienionych warunkach otrzymuje się na ogół różne wyniki pomiarów na skutek występowania błędów przypadkowych. Wyniki te można traktować jako kolejne realizacje zmiennej losowej podlegające regułom statystycznym i stosować przy ich analizie metody rachunku prawdopodobieństwa.
Zmienna losowa x może przyjmować różne wartości (np. wyniki pomiarów) z określonego zbioru liczb, zwanego zbiorem możliwych realizacji tej zmiennej losowej. Rozróżniamy zmienne losowe:
skokowe (dyskretne): o skończonej lub przeliczalnej liczbie możliwych realizacji;
ciągłe: gdy zmienna losowa może przyjmować dowolne wartości z określonego przedziału liczb rzeczywistych;
Zdarzeniami losowymi nazywamy zdarzenia polegające na tym, że zmienna x przyjmie określoną wartość x lub wartość z określonego przedziału liczb rzeczywistych. Miarą szans zajścia zdarzenia losowego jest jego prawdopodobieństwo P(A) będące liczbą z przedziału [0,1], przy czym prawdopodobieństwo zdarzenia losowego jest równe 1, a zdarzenia niemożliwego 0.
W celu określenia rozkładu zmiennej losowej skokowej x podaje się zbiór możliwych jej wartości oraz funkcję ![]()
określającą prawdopodobieństwo zdarzenia ![]()
dla każdej możliwej wartości ![]()
danej zmiennej losowej. Funkcja ta nosi nazwę funkcji prawdopodobieństwa zmiennej losowej x.
Na podstawie funkcji prawdopodobieństwa możemy wyznaczyć dystrybuantę (funkcję określającą prawdopodobieństwo tego, że zmienna losowa X przyjmuje wartość mniejszą od x).
![]()
Rozkład zmiennej losowej ciągłej określony jest poprzez funkcję gęstości prawdopodobieństwa zmiennej losowej p(x). Jest to granica określona zależnością:
![]()
Znaczenie funkcji gęstości prawdopodobieństwa można przedstawić w ten sposób, że jeśli na osi liczbowej ustali się w dowolnym punkcie x dostatecznie małe przedział o dł. ![]()
x, wówczas prawdopodobieństwo, że zmienna losowa X o funkcji gęstości p(x) przybierze wartość należącą do tego przedziału, jest w przybliżeniu równa iloczynowi p(x)* ![]()
x.
Funkcja gęstości spełnia warunek :

Prawdopodobieństwo, że zmienna losowa X przyjmie wartość z przedziału ![]()
wyraża się za pomocą całki:

Dystrybuantę zmiennej losowej określa się następująco:

Z rozkładem zmiennej losowej są związane pewne wielkości liczbowe zwane parametrami tego rozkładu. Podstawowym parametrem rozkładu zmiennej losowej X jest jej wartość oczekiwana E(X) nazywana także wartością przeciętną, określająca centrum skupienia wartości tej zmiennej losowej.
Dodatni pierwiastek kwadratowy z wariancji:
![]()
![]()
Pierwiastek ten nazywany jest odchyleniem standardowym (odchylenie średnie) zmiennej losowej x i stanowi miarę rozrzutu tej zmiennej losowej wokół jej wartości oczekiwanej. W praktyce bardzo często korzysta się z tzw. Standaryzowanej zmiennej losowej, charakteryzującej się tym, że jej wartość oczekiwana jest równa 0, a wariancja jest równa 1.
![]()
W analizie błędów największe znaczenie ma rozkład zmiennej losowej zwany rozkładem normalnym (Gaussa). Zmienna losowa ma z reguły rozkład w przybliżeniu normalny, gdy rozrzut jej wartości jest wynikiem sumowania się wpływów wielu różnych przyczyn, z których żadna nie jest dominująca.
Często istnieje potrzeba oszacowania parametrów rozkładu zmiennej losowej w populacji generalnej w sytuacji, gdy musimy ograniczyć się do zbadania próbki losowej z tej populacji. Próbka jest reprezentatywna dla danej populacji, jeśli posiada własności, że rozkład wartości zmiennej losowej w próbce jest zbliżony do rozkładu wartości zmiennej losowej w populacji generalnej. W odniesieniu do wyników pomiarów obarczonych błędami przypadkowymi, najlepszym oszacowaniem wartości oczekiwanej jest wartość średnia.
Na podstawie serii pomiarów traktowanej jako próba losowa z populacji generalnej nieskończonej liczby pomiarów można określić rozrzut pojedynczych wyników pomiaru i średnich arytmetycznych. Miarą tego rozrzutu jest odchylenie średnie kwadratowe średniej arytmetycznej z danej serii pomiarów s![]()
. Ostateczny wynik pojedynczego pomiaru określony jest :
![]()
Natomiast wynik serii pomiarów podajemy w postaci:
![]()
![]()
Na podstawie próby losowej można zbudować histogram, tj. przybliżenie funkcji gęstości. Histogram buduje się w ten sposób, że na osi odciętych zaznacza się przedziały wartości zmiennej losowej i nad każdym przedziałem buduje się prostokąt o polu proporcjonalnym do gęstości prawdopodobieństwa w tym przedziale. Jego wysokość wyraża się zależnością:
![]()
m![]()
- liczba wyników pomiaru w przedziale;
d![]()
- długość przedziału;
n- liczba wszystkich pomiarów;
Jeżeli wyniki pomiaru nasuwają wątpliwości, należy to sprawdzić przy pomocy jednego z testów. Jednym z nich jest test chi kwadrat. W celu jego zastosowania należy wyniki pomiarów pogrupować do odpowiednich przedziałów, które obejmują cały zakres zmienności tak, aby ilość wyników pomiarów w poszczególnym przedziale była co najmniej 5. Dla każdego przedziału należy obliczyć prawdopodobieństwo P![]()
, że dany wskaźnik pochodzi z przedziału o wskaźniku 1:

![]()
![]()
- granice przedziałów;
Następnie należy obliczyć sumę:

l- liczba wszystkich przedziałów (1![]()
);
n- ilość pomiarów w serii;
m![]()
- liczba wszystkich mieszczących się w i-tym przedziale;
Obliczoną wartość sumy porównujemy z wartością krytyczną przy ustalonym prawdopodobieństwie P i liczbie stopni swobody k= 1 - 3. Jeżeli wartość sumy jest większa od ,to z prawdopodobieństwem P można stwierdzić, że rozkład błędów przypadkowych w rozpatrywanej serii różnie się od rozkładu normalnego. W przeciwnym wypadku brak jest podstaw do takiego stwierdzenia.
Wyniki pomiarów
Wyniki pomiaru wałka I śrubą mikrometryczną :
Tabela
Numer pomiaru |
Wynik pomiaru |
(xi- |
1 |
14,971 |
8,0656E-06 |
2 |
14,96 |
6,65856E-05 |
3 |
14,971 |
8,0656E-06 |
4 |
14,965 |
9,9856E-06 |
5 |
14,971 |
8,0656E-06 |
6 |
14,968 |
2,56E-08 |
7 |
14,97 |
3,3856E-06 |
8 |
14,968 |
2,56E-08 |
9 |
14,971 |
8,0656E-06 |
10 |
14,97 |
3,3856E-06 |
11 |
14,975 |
4,67856E-05 |
12 |
14,973 |
2,34256E-05 |
13 |
14,971 |
8,0656E-06 |
14 |
14,962 |
3,79456E-05 |
15 |
14,973 |
2,34256E-05 |
16 |
14,963 |
2,66256E-05 |
17 |
14,965 |
9,9856E-06 |
18 |
14,971 |
8,0656E-06 |
19 |
14,962 |
3,79456E-05 |
20 |
14,964 |
1,73056E-05 |
21 |
14,959 |
8,39056E-05 |
22 |
14,96 |
6,65856E-05 |
23 |
14,969 |
7,056E-07 |
24 |
14,971 |
8,0656E-06 |
25 |
14,973 |
2,34256E-05 |
Numer pomiaru |
Wynik pomiaru |
(xi- |
26 |
14,978 |
9,68256E-05 |
27 |
14,976 |
6,14656E-05 |
28 |
14,973 |
2,34256E-05 |
29 |
14,958 |
0,000103226 |
30 |
14,964 |
1,73056E-05 |
31 |
14,968 |
2,56E-08 |
32 |
14,975 |
4,67856E-05 |
33 |
14,976 |
6,14656E-05 |
34 |
14,972 |
1,47456E-05 |
35 |
14,968 |
2,56E-08 |
36 |
14,971 |
8,0656E-06 |
37 |
14,97 |
3,3856E-06 |
38 |
14,968 |
2,56E-08 |
39 |
14,968 |
2,56E-08 |
40 |
14,959 |
8,39056E-05 |
41 |
14,96 |
6,65856E-05 |
42 |
14,962 |
3,79456E-05 |
43 |
14,971 |
8,0656E-06 |
44 |
14,968 |
2,56E-08 |
45 |
14,972 |
1,47456E-05 |
46 |
14,975 |
4,67856E-05 |
47 |
14,971 |
8,0656E-06 |
48 |
14,96 |
6,65856E-05 |
49 |
14,964 |
1,73056E-05 |
50 |
14,965 |
9,9856E-06 |
Część obliczeniowa
I. Parametry rozkładów
zakres zmienności,
Dla wałka I Dla wałka II
Wmin=14,958 Wmax=14,978 Wmin=38,022 Wmax=38,026
b) wartość średnia,
Dla wałka I Dla wałka II
![]()
![]()
błąd średni kwadratowy pojedynczego pomiaru s,
Dla wałka I Dla wałka II
s=0,0052 s= 0,0008
d) błąd średni kwadratowy średniej arytmetycznej sr ,
Dla wałka I Dla wałka II
sr=0,0007 sr=0,0001
e) współczynnik zmienności ![]()
Dla wałka I Dla wałka II
k= 0,00035 k=2,2348E-05
Ostateczny wynik pojedynczego pomiaru z zadanym prawdopodobieństwem t=2.677.
Dla wałka I Dla wałka II
x=![]()
+t*s=14,9821 x=![]()
+t*s=38,0381
x=![]()
-t*s=14,9542 x=![]()
-t*s=38,0102
III. Ostateczny wynik średniej arytmetycznej z zadanym prawdopodobieństwem t=2.677.
Dla wałka I Dla wałka II
X=![]()
+t*sr=14,9701 X=![]()
+t*sr=38,02616
X=![]()
-t*sr=14,9662 X=![]()
-t*sr=38,0222
VI. Ostateczny wynik pojedynczego pomiaru i serii pomiarów z błędem maksymalnym t=3.
pojedynczego pomiaru
Dla wałka I Dla wałka II
x=![]()
+t*s= 14,9838 x=![]()
+t*s= 38,0398
x=![]()
-t*s= 14,9525 x=![]()
-t*s= 38,0085
serii pomiarów
Dla wałka I Dla wałka II
X=![]()
+t*sr= 14,9704 X=![]()
+t*sr= 38,0264
X=![]()
-t*sr= 14,9659 X=![]()
-t*sr= 38,0212
Tabela pomiarów dla wałka I:
Numer przedziału |
Obszar zmienności xi,xi-1 |
Częstość mi |
Prawdopodobieństwo pi |
npi |
|
|
1 |
14,956-14,96 |
7 |
0,45 |
3,15 |
4,70556 |
29,661 |
2 |
14,96-14,964 |
7 |
0,9 |
6,3 |
0,07778 |
29,661 |
3 |
14,964-14,968 |
10 |
0,22 |
2,2 |
27,6545 |
42,3729 |
4 |
14,968-14,972 |
16 |
0,21 |
3,36 |
47,5505 |
67,7966 |
5 |
14,972-14,976 |
9 |
0,46 |
4,14 |
5,70522 |
38,1356 |
6 |
14,976-14,98 |
1 |
- |
- |
- |
- |
Tabela pomiarów dla wałka II:
Numer przedziału |
Obszar zmienności xi,xi-1 |
Częstość mi |
Prawdopodobieństwo pi |
npi |
|
|
1 |
38,022-38,023 |
10 |
0,7 |
7 |
1,2857 |
208,333 |
2 |
38,023-38,024 |
22 |
0,45 |
9,9 |
14,7889 |
458,333 |
3 |
38,024-38,025 |
16 |
0,45 |
7,2 |
10,7556 |
333,333 |
4 |
38,025-38,026 |
2 |
- |
- |
- |
- |
1
4