xxx	Nr. gr. III	Data: 20.03.07
MIARECZKOWANIE PEHAMETRYCZNE	Nr. ćw. 7	Ocena:
Uwagi:

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie zależności potencjału elektrody szklanej od pH roztworu i ilościowe oznaczenie węglanu sodowego metodą miareczkowania pehametrycznego z zastosowaniem elektrody szklanej.

Opracowanie wyników

1).Schemat układu do miareczkowania pehametrycznego

2). Na podstawie wyników z tabeli 1 wykreśliłam krzywą zależności E=f(pH).Aby określić zakres pH, przy którym możemy stosować elektrodę szklaną wyznaczamy jej charakterystykę. Z wykresu E=f(pH) widać, że w przedziale pH od 1 do 9 zależność

E = f (pH) jest prostoliniowa, co wskazuje na to, że elektroda szklana w tym przedziale pH działa prawidłowo. Zależność ta przestaje być już prostoliniowa dla pH >9 i elektroda traci swoje właściwości. Występuje tzw. błąd sodowy - mimo wzrostu pH, SEM nie zmienia się bądź zmienia się nieznacznie. Przy pH <1 występuje błąd kwasowy.

3).Wyznaczyłam nachylenie charakterystyki elektrody szklanej

Nachylenie charakterystyki elektrody wskazuje na to, o ile zmieni się potencjał elektrody szklanej, jeżeli pH zmieni się o 1.

Teoretyczna wartość nachylenia charakterystyki wynosi:

=

Doświadczalna wartość nachylenia charakterystyki wynosi:

=
=

Oba wyniki są sobie równe co wskazuje że elektroda działa prawidłowo.

4).Na podstawie wyników zestawionych w tabeli 2 narysowałam krzywą miareczkowania węglanu sodowego kwasem solnym,

5).Z otrzymanego wykresu, odczytałam wartość punktu końcowego miareczkowania.

V_PK1 = 12.6 ml

to objętość titranta odpowiadająca zobojętnieniu połowy ilości węglanu sodu.

CO₃^2- + H₃O⁺ ↔ HCO₃^- + H₂O

V_PK2 = 25,8 ml

to objętość titranta odpowiadająca zobojętnieniu całości węglanu.

HCO₃^- + H₃O⁺ ↔ H₂O + CO₂

Obliczam masę węglanu sodowego zawartego w badanej próbce, korzystając ze wzoru:

m =

gdzie: V_t - objętość titranta HCl [ml]

C_t - stężenie titranta = 0,1008 mol/dm³

M - masa molowa oznaczanego związku; M = 105,989 g/mol

W - współmierność; W = V_k/V_p = 100/10 = 10

Powyższy wzór wynika z równania:

Na₂CO₃ + 2HCl → 2NaCl + CO₂ + H₂O

1 : 2

Masę węglanu sodowego obliczyłam z drugiego skoku miareczkowania, ponieważ jest on wyraźniejszy i zarazem dokładniejszy od pierwszego skoku miareczkowania, co wynika ze stałej dysocjacji kwasu węglowego.

m =

m=1,3782g

Wniosek: W otrzymanej próbce znajdowało się 1,3782g węglanu sodowego.