V KK 360/06 - wyrok z dnia 4 grudnia 2006 r.
Ratio legis zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych stanowi wykluczenie z ruchu drogowego takich kierowców, którzy wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji, a skoro tak, to nie można abstrahować od związku między rodzajem pojazdu, który sprawca prowadził, a zakresem orzeczonego przez sąd zakazu. Oznacza to, że z zakresu zakazu prowadzenia pojazdów nie mogą być wyłączone uprawnienia do prowadzenia pojazdu takiego rodzaju, który sprawca prowadził, dopuszczając się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji.
III KK 437/06 - wyrok z dnia 10 stycznia 2007 r.
Orzeczenie sądu w przedmiocie środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, oparte na dyspozycji art. 42 § 2 k.k., ograniczone tylko do określonego rodzaju tych pojazdów, które nie obejmuje tego typu pojazdu, który sprawca przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji prowadził, tylko pozornie czyni zadość nakazowi zawartemu w przedmiotowym przepisie. Wykładnia celowościowa, niezbędna dla prawidłowego ustalenia normatywnej zawartości art. 42 § 2 k.k. prowadzi do wniosku, że w zakres orzeczenia o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych w pierwszej kolejności, powinno wchodzić uprawnienie do prowadzenia pojazdu tego rodzaju, którym sprawca dopuścił się przestępstwa.
Wyrok z dnia 24 kwietnia 2007 r., IV KK 492/06
Nie ma (…) żadnego logicznego powodu, dla którego należałoby z brzmienia art. 42 § 2 k.k. wyprowadzić wniosek, że dopuszcza on możliwość wyłączenia spośród rodzajów pojazdów, właśnie ten rodzaj, do którego należał pojazd prowadzony przez sprawcę w chwili popełnienia czynu. Przeciwnie, to właśnie rodzaj pojazdu mechanicznego, przy którego prowadzeniu sprawca dopuścił się przestępstwa stanowi, przy orzekaniu środka karnego przewidzianego w art. 42 § 2 k.k., przesłankę wskazującą na rodzaj pojazdów mechanicznych, które powinny zostać objęte zakazem.
Wyrok z dnia 24 kwietnia 2007 r., IV KK 493/06
Orzeczenie na podstawie art. 42 § 1 k.k. zakazu prowadzenia rowerów, nie zwalniało (…) sądu z obowiązku orzeczenia, obligatoryjnego w tej sprawie, z uwagi na stan nietrzeźwości sprawcy przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych określonego rodzaju.
Postanowienie z dnia 29 sierpnia 2007 r., I KZP 23/07 SN
W razie skazania za przestępstwo z art. 178a § 2 k.k. sąd może orzec wobec sprawcy - obok obligatoryjnego środka karnego z art. 42 § 2 k.k. - również zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju, o którym mowa w art. 42 § 1 k.k.
I KZP 23/07 - postanowienie z dnia 29 sierpnia 2007 r.
Skazanie za przestępstwo określone w art. 178a § 2 k.k. stwarza możliwość orzeczenia wobec sprawcy, obok obligatoryjnego środka karnego przewidzianego w art. 42 § 2 k.k., również zakazu prowadzenia pojazdów określonego rodzaju, o którym mowa w art. 42 § 1 k.k.
Wyrok z dnia 31 sierpnia 2007 r., V KK 253/07
Orzeczenie - w oparciu o art. 42 § 2 k.k. - zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych innego rodzaju niż co najmniej ten, do którego należał pojazd prowadzony przez sprawcę występku określonego w art. 178a § 1 k.k., powodując że sprawca taki nie zostanie czasowo wyeliminowany z ruchu drogowego i stojąc tym samym w oczywistej sprzeczności z ratio legis powołanego na wstępie przepisu, stanowi jego rażące naruszenie w rozumieniu art. 523 § 1 k.p.k., mając przy tym istotny wpływ na treść orzeczenia.
Postanowienie z dnia 25 października 2007 r., I KZP 32/07
Orzeczenie na podstawie art. 42 § 1 k.k. zakazu prowadzenia pojazdów określonego rodzaju jest dopuszczalne w każdym wypadku skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a więc także wówczas, gdy charakter popełnionego występku nakazuje orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na podstawie art. 42 § 2 k.k.
Na gruncie unormowań Kodeksu karnego nie występuje „konkurencja środków karnych”, rozumiana w ten sposób, że orzeczenie jednego z nich wyłącza możliwość orzeczenia innego, w tym samym postępowaniu i wobec tej samej osoby.
2
ART. 42 K.K.