Omów rejonizację upraw zbóż w Polsce i czynniki na nią wpływające.

Pszenica

Gatunki pszenicy uprawiane w Polsce wymagają urodzajnych gleb. Warunki glebowe, a w mniejszym stopniu klimatyczne, powodują, że na rozległym obszarze północnej i środkowej Polski, z wyjątkiem woje­wództw nad środkową i dolną Wisłą (woj. płockie, włocławskie, toruńskie i elbląskie), udział pszenicy w strukturze zasiewów jest mały. Szczegól­nie mały udział w strukturze zasiewów, poniżej 5 %, ma pszenica na zwanym obszarze środkowo- i północno-wschodnim (woj. olsztyńskie, suwalskie, łomżyńskie, białostockie, ostrołęckie, siedleckie, warsza­wskie, radomskie).

Najwięcej powierzchni gruntów (powyżej 20 %) przeznacza się pod uprawę pszenicy w Polsce południowej i południowo-wschodniej, gdzie występują żyzne gleby utworzone z lessów oraz czarnoziemy. Są to: Ni­zina Śląska, Przedgórze Sudeckie, Podkarpacie, Wyżyna Lubelska (woj. chełmskie, zamojskie, przemyskie, krośnieńskie, krakowskie, wałbrzy­skie, legnickie, wrocławskie, opolskie).

Pszenica zajmuje ok. 16 % ogólnego areału zasiewów, przy czym wskaźnik ten w gospodarce uspołecznionej jest wyraźnie niższy niż w gospodarce indywidualnej.

Żyto

Żyto nie ma specjalnych wymagań zarówno glebowych, jak i klima­tycznych. Udaje się na glebach słabo urodzajnych. W związku z tym żyto uprawia się w całym kraju, jednakże z bardzo dużym zróżnicowaniem natężenia.

Najwięcej żyta uprawia się w Polsce środkowo-wschodniej (Nizina Mazowiecka i Podlaska), gdzie zalegają gleby bielicowe (25-45 %). Nie­wiele żyta uprawia się na Nizinie Śląskiej oraz w pasie wyżyn południowych i na Żuławach (około 5 %).

Żyto zajmuje ok. 16,2 % ogólnego areału zasiewów. Jęczmień

Obszar zasiewów jęczmienia pokrywa się z rejonami uprawy pszeni­cy, z tym że zajmuje on znacznie mniejszą powierzchnię - ok. 8 % ogól­nego areału zasiewów. Jest on uprawiany głównie jako zboże jare.

Najwięcej jęczmienia uprawia się w trzech województwach pół-nocno-wschodnich (elbląskie, olsztyńskie, suwalskie). Jęczmień bro­warny uprawiany jest na Nizinie Południowo-Wielkopolskiej, na Rów­ninie Wrocławskiej oraz Legnickiej, na Kujawach i na Wyżynie Lubel­skiej.

Owies

Zajmuje on ok. 5 % powierzchni zasiewów. Uprawia się go w woje­wództwach podlaskich, ponieważ utrzymuje się w nich wysoka obsada koni na 100 ha oraz w trzech województwach górskich — nowosądec­kim, bielskim i jeleniogórskim, gdzie ubogie gleby górskie zajmują zna­czne powierzchnie. Najmniej owsa uprawia się w środkowej części kraju, szczególnie w województwach: toruńskim, płockim, ciechanowskim, a także legnickim, wrocławskim i zamojskim.