P3109108

Kontrakt

*10.2.4

Kontraktem nazywamy umowę sprzedaży zawartą z kontrahentem zagranicznym. Kontrakt dotyczy również świadczonych usług na rzecz partnera zagranicznego pole-HB M przykład na: montażu maszyn i urządzeń, wykonywaniu prac budowla*. Imontażowych, sporządzaniu dokumentacji technicznej, opracowywaniu programów komputerowych, obrocie uszlachetniającym, czyli przerobieniu towaru będącego własnością zagranicznego partnera. Pojęcie kontraktu nie odnosi się do urnowy

0    świadczenie takich usług międzynarodowych, jak: czarterowanie statków, spedycja, transport, ubezpieczenie, gdyż - chociaż wiążą się z obrotem towarowym - ich treść ekonomiczna jest jednak inna. a forma prawna różna.

Kontrakty można podzielić według różnych kryteriów, np. według formy dzielimy je na: kontrakty jednodokumentowc i wiclodokumcntowc. Kontrakt jednodoku-mentowy jest umową sporządzoną w formie jednego aktu prawnego, podpisanego przez obu partnerów, w którym są zawarte wszystkie warunki dostawy przedmiotu. Kontrakt wielodokumentowy obejmuje co najmniej dwa dokumenty: zamówienie

1    potwierdzenie zamówienia. Zazwyczaj kontrakt wie lodok u mentowy jest zbiorem dokumentów' dotyczących całej transakcji i zawiera: ofertę, kontrofertę, zamówienie, potwierdzenie zamówienia, często również warunki techniczne dostawy, pisma gwarancyjne itp.

kontrakt jest zawierany w normalnych warunkach handlowych na podstawie dobrowolnego kontaktu kupców, to mówi się o kontrakcie swobodnym. Kon* trakty zawierane na giełdach, aukcjach, targach, przetargach publicznych są nazywane kontraktami zorganizowanymi. Formą kontraktu zorganizowanego jest kontrakt typowy, którego dokumentem jest gotowy formularz opracowany przez organizacje handlowe, zrzeszenia branżowe lub inne instytucje. Kontrakty te mają w swej treści wydrukowane jednolite warunki handlu danym towarem i zawierają wszystkie prawa i obowiązki stron kontraktu. Między kontrahentami negocjuje się przeważnie tylko cenę oraz termin dostawy I to wpisuje się do kontraktu. Kontrakty typowe dotyczą głów-nic handlu towarami masowymi pochodzenia rolniczego, np. zbożem, bawełną, jutą. cukrem, skórami surowymi. Kilka wariantów kontraktów typowych na sprzęt inwestycyjny opracował zespół powołany przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ.

Zależnie od rodząju towaru rozróżnia się kontrakty zawarte na podstawie opisu lub oględzin towaru bądź kontrakty zawarte na towar określony marką, typem, na podstawie próbki, wzoru lub ustalonego standardu. Ze względu na dobra będąc* przedmiotem kontraktu można podzielić kontrakty na: towarowe, usługowe oraz kontrakty na dobra niematerialne. Te ostatnie to głównie kontrakty na licencje, know-how. leasing. Licencja oznacza uzyskanie uprawnienia do wykorzystania zagranicznych rozwiązali naukowo-technicznych chronionych patentami, świadectwuai autorskimi lub świadectwami ochronnymi na waory użytkowe. Przedmiotem kontraktu licencyjnego jest konkretne dobro materialne, rozwiązanie konstrukcyjne lub wynalazek. Kontrakty know-bow dotyczą kupna-sprzedaży sposobów wytwarzani* lub organizacji 1 ich przedmiotem jest dokumentacja techniczna, receptura, wzór.

przeprowadzenie instruktażu itp. Kontrakt leasingowy (ang. leasing) polega na wynajęciu (dzierżawie) maszyn, urządzeń, środków transportu lub nieruchomości. Importer może korzystać z tych środków bez konieczności ich zakupu i po wykorzystaniu zwraca je dostawcy lub może je zatrzymać jako swoją własność, po spełnieniu okrellonych warunków.

Bez względu na formę każdy kontrakt powinien zawierać określone elementy.

Do podstawowych elementów kontraktu należy określenie:

•    rodzaju towaru, jego gatunku, jakości i opakowania;

•    ilości towaru:

•    terminu dostawy;

. • ceny w powiązaniu z parytetem frachtowym;

•    warunków płatności;

•    warunków odbioru towaru.

Najogólniejsze określenie rodzaju towaru można znaleźć w klasyfikacjach towarowych handlu zagranicznego, np. Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (CN). stosowanej w Polsce, bądź we Wzorcowej Klasyfikacji Handlu Międzynarodowego (S1TC - ang. Standard International Tmde Classification). zatwierdzonej przez ONZ. W wypadku urządzeń o charakterze przemysłowym (sprzęt gospodarstwa domowego, samochody, sprzęt audiowizualny itp.). produkowanych przez znanych na danym rynku producentów, najlepiej podać nazwę handlową towaru, markę i typ. Dla innych towarów należy określić rodzaj towaru, który pozwoli wyodrębnić dany towar według jego charakterystycznych cech spośród innych towarów zbliżonych do tej samej grapy towarowej. a następnie - gatunek i standard. Standardy towarowe to normy jakości towaru ustalone zwyczajowo lub przez zrzeszenie branżowe producentów albo komisję bądź inny organ upoważniony do ich ustalania. W zawieraniu kontraktów należy zwrócić też uwagę na to. kto dany standard ustanowił, gdyż standardy mogą się między sobą różnić.

Oprócz jakości towaru określa się w kontrakcie również kondycję, czyli stan towaru. Różnica między jakością a stanem towaru polega na tym. że jakość jest określana przez charakterystyczne cechy użytkowe, kondycja towaru natomiast oznacza jego stan w danej chwili. Jakość i kondycja nic muszą się ze sobą zgadzać, gdyż towar może być dobrej jakości, lecz zlej kondycji i odwrotnie. Jeżeli na przykład kawa dobrej jakości cxtra lub super jest dostarczona w stanic zamoczonym, to jakość jej jest dobra, kondycja zaś tła. Sytuacja jest odwrotna, jeżeli lania kawa przeciętnej lub nawet zlej jakości (ang. arerage - średni, bod — zły) została dostarczona sucha i n»c zaparzona.

Niekiedy towar dostarcza się na podstawie próbki lub oględzin W pierwszym wypadku pobiera się trzy próbki z danego towaru (dla sprzedającego, kupującego i próbka mg* jemcza) i pieczętuje je. by móc ustalić rację mony kontraktu w razie reklamacji.

Opakowanie towaru powinno uwzględniać nic tytko specyfikę towaru, ale róaraiez warunki transportu (rodzaj środka tranrportn. odległość» oraz zależność od mety khmatyca ncj. Zwrócić należy również uwagę na rolę marketingową opakowania, gdyż jego atrakcyjność ma duży wrpftyw na prezencję towaru, co wiąże tśę | popytem na deay towar.

Ilość towaru może być określana w różnych jednostkach miary, w zależności od rodzaju towaru i zwyczajów handlowych. Zwyczaje handlowe dotyczą przede wazyadńm stosowanego no daoym rynku systemu miar i wag. Nęjcaęściej jeet stosowany tytmm