Pokojowa organizacja lotnictwa polskiego została ustalona jeszcze w czasie trwania wojny polsko-bolszewickiej, w 1919 roku. W życie plan ten udało się wprowadzić dwa lata później. Zakładał on przeformowanie siedmiu istniejących dywizjonów w sześć pułków lotniczych.
Rozpoczęto zakupy samolotów za granicą. W wyniku tego w 1920 Siły Powietrzne RP posiadały mieszankę samolotów brytyjskich, francuskich, niemieckich, austriackich oraz włoskich z okresu I wojny światowej. Głównie były to:

MYŚLIWCE
SAMOLOT		KRAJ POCHODZENIA		ILOŚĆ
Bristol F.2B Fighter		Wielka Brytania		105
Ansaldo A-1 Balilla		Włochy		58
Fokker D.VII		Niemcy		50
Oeffag D.III		Austro-Węgry		45
SPAD XIII		Francja		40
SPAD VII		Francja		21
Albatros D.III		Niemcy		12
Sopwith Dolphin		Wielka Brytania		10
Fokker D.VIII (E.V)		Niemcy		kilka
BOMBOWCE
SAMOLOT	KRAJ POCHODZENIA		ILOŚĆ
Breguet 14	Francja		158
Ansaldo SVA-9	Włochy		80
DFW C.V	Niemcy		63
LVG C.V	Niemcy		ok. 50
Salmson 2A2	Francja		45
Albatros C.X	Niemcy		40
DH-9	Wielka Brytania		12
LVG C.VI.	Niemcy		kilkanaście
Albatros C.XII	Niemcy		kilka

• Przestarzałe samoloty były wycofywane, a ich miejsce zajęły nowe, zakupione głównie we Francji.W latach 1924-1926 podstawowy m myśliwcem został SPAD 61C1 (280 sztuk), lekkimi bombowcami kolejno: Potez XV (245 sztuk), Breguet 19 (250 sztuk) oraz Potez XXV (316 szuk), cięższe bombowce to Farman F-68BN4 Goliath (32 sztuki), a później Fokker F.VIIB/3m (31 sztuk).

• W 1925 roku utworzono Oficerską Szkołę Lotnictwa w Grudziądzu, w 1927 przeniesioną do Dęblina. Pierwszym komendantem OSL, pełniącym obowiązki zarówno w Grudziądzu, jak i w Dęblinie, był ppłk pil. Roman Florer.

• Od roku 1929, na licencji czeskiej, wyprodukowno 50 samolotów Avia BH-33 pod nazwą PWS-A.

• Lotnictwo morskie do połowy lat trzydziestych używało francuskich łodzi latających, głównie Schreck FBA-17H (16 sztuk), LeO H.13 (4 sztuki),
  LeO H.135B3 (7 sztuk) oraz Latham 43 (8 sztuk).

• Od początku lat trzydziestych lotnictwo polskie zaczęło być wyposażane w samoloty polskiej konstrukcji, produkowane w Polsce. Pierwszym myśliwcem polskiej konstrukcji był następca PWS-A, samolot PWS-10, którego 80 egzemplarzy używano od 1932.

• W 1933 do służby weszły myśliwce PZL P.7a, wyprodukowane w liczbie ok. 150 sztuk, a następnie ok. 50 PZL P.11a.

• Prototyp PZL.50 Jastrząb nie doczekał się produkcji seryjnej. Podobny los spotkał ciężkie myśliwce PZL.38 Wilk i PZL.48 Lampart.
  
  
  
  
  Do 1939 roku lotnictwo zorganizowane było w 6 pułków:

Nazwa pułku	Miejsce stacjonowania	Data utworzenia	Pierwszy dowódca
1 Pułk Lotniczy	Warszawa	19 maja 1921	ppłk pil. Camillo Perini
2 Pułk Lotniczy	Kraków	20 lipca 1921	ppłk pil. Ernest Cieślewski
3 Pułk Lotniczy	Poznań	20 lipca 1921	płk pil. Aleksander Serednicki
4 Pułk Lotniczy	Toruń	23 maja 1924	płk. pil. Roman Florer
5 Pułk Lotniczy	Lida	14 lipca 1928	płk pil. Piotr Abakanowicz
6 Pułk Lotniczy	Skniłów	23 maja 1925	płk. pil. Camillo Perini

Każdy pułk składał się z trzech dywizjonów, przeważnie dwóch obserwacyjnych i jednego myśliwskiego. Dywizjony miały po 2-3 eskadry, wyposażone według etatu w 10-15 samolotów. W skład dywizjonu morskiego wchodziły 3 eskadry wodnopłatowców rzecznych.
Istniały również oddziały balonowe. Był to batalion balonowy w Toruniu wyposażony w sterowiec i złożony z kilku kompanii, które miały po jednym balonie obserwacyjnym. Istniała ponadto wydzielona kompania balonów zaporowych w Jabłonnie pod Warszawą.
W lecie 1936 roku rozpoczęły się prace związanie z przygotowaniem planu unowocześnienia Wojska Polskiego uwzględniający potrzebę rozbudowy lotnictwa. W wojskach lotniczych główny nacisk położono na rozbudowę lotnictwa bombowego. Inne rodzaje lotnictwa miały się natomiast zadowolić modernizacją sprzętu i częściowym zwiększeniem jego ilości. W użyciu lotnictwa trzymano się jednak kurczowo zasady jego przydziału do poszczególnych armii i ścisłego współdziałania z wojskami lądowymi. Wynikał stąd podział lotnictwa na drobne formacje, podporządkowanym związkom operacyjnym. Liczba posiadanych przez nas jednostek lotniczych, z punktu widzenia potrzeb wojskowych, była niewystarczająca. Z kolei moliwości finansowe i przemysłowe przez długi czas nie pozwalały na utrzymanie, w odpowiedniej stopie gotowości, nawet tych skromnych sił. Wszystkie wysiłki podejmowane w celu rozwoju polskiego lotnictwa skończyły się na tym, e w 1939 roku mieliśmy w pierwszej linii 388 samolotów, podczas gdy w końcu lat 20-tych mieliśmy ich ponad 800. Ponadto do roku 1939 Polska wyeksportowała za granicę prawie 300 samolotów.


Dowódcy Sił Powietrznych Polski

Szef Sekcji Żeglugi Napowietrznej 1918 - ppłk pil. Hipolit Łossowski Dowódca Wojsk Lotniczych 1918-1919 - ppłk pil. Hipolit Łossowski Inspektorzy Wojsk Lotniczych 1919 - ppłk pil. Hipolit Łossowski 1919-1920 - gen. bryg. pil. Gustaw Macewicz			Szefowie Departamentu Żeglugi Powietrznej 1920-1923 - gen. bryg. pil. Gustaw Macewicz 1923-1924 - gen. bryg. pil. Francois-Leon Leveque 1924-1926 - gen. bryg. pil. Włodzimierz Zagórski 1926-1936 - gen. bryg. pil. Ludomił Rayski			Dowódcy Lotnictwa w Ministerstwie Spraw Wojskowych 1936-1939 - gen. bryg. pil. Ludomił Rayski 1939 - gen. bryg. pil. Władysław Kalkus Inspektorzy Obrony Powietrznej Państwa 1936 - gen. dyw. Gustaw Orlicz-Dreszer 1936-1939 - gen. bryg. pil. Józef Zając
WAŻNIEJSZE KONSTRUKCJE UŻYWANE W POLSKIM LOTNICTWIE WOJSKOWYM
Samolot	Kraj	Konstruktor		Lata produkcji	Opis		Zdjęcie
SPAD 61C1	Francja	inż. André Herbemont		-	W 1925 roku szef Departamentu Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych gen. bryg. Włodzimierz Zagórski podjął decyzję o zakupie samolotów myśliwskich SPAD 61C1 w ilości 250 sztuk. Zakupiono także wtedy licencję na produkcję tego samolotu w Polsce. W sumie więc w lotnictwie polskim znalazło się łącznie 280 samolotów SPAD 61C1.
Potez XV	Francja	inż. Henry Potez		1923 - 1931	francuski samolot łącznikowy i rozpoznawczo-bombowy zaprojektowany w 1923 roku i zbudowany w wytwórni lotniczej Henry Potez. Samoloty Potez XV produkowano we Francji do 1931 roku, łącznie zbudowano ich 545 sztuk w obu wersjach. Ponadto w latach 1924 - 1926 produkowane były na podstawie licencji w Polsce, gdzie zbudowano ich 135 sztuk.
Potez XXV	Francja	inż. Henry Potez		-	Prototyp ten stanowił rozwinięcie konstrukcji poprzedniego samolotu skonstruowanego przez inż. Henri Poteza - Potez XV. W sierpniu 1925 roku podpisano we Francji umowę na dostawę 35 samolotów Potez XXV dla lotnictwa polskiego oraz zakupiono licencję na ich produkcję w Polsce. Ostatecznie Polska otrzymała tylko 16 gotowych samolotów Potez XXV. Samolot ten był produkowany w Polsce na licencji w latach 1928 - 1931. Ostatecznie wyprodukowano ich łącznie 300 sztuk.
Bréguet 19	Francja	inż. Marcel Vuillerme		1924-	Francuski lekki bombowiec i samolot rozpoznawczy, a także rajdowy okresu międzywojennego, skonstruowany w zakładach Breguet i produkowany od 1924 roku. Polskie lotnictwo zakupiło w latach 1925-30 250 samolotów.
Avia BH-33 PWS-A	Czechosłowacja	inż. Paweł Beneš inż. Miroslav Hajna		1928 - 1930	Samolotem tym zainteresowało się dowództwo polskiego lotnictwa wojskowego i ostatecznie w 1928 roku zakupiło dwa egzemplarze wzorcowe tego samolotu oraz licencje na ich produkcję w Polsce. Produkcję tego samolotu prowadziła Podlaska Wytwórnia Samolotów (PWS) w Białej Podlaskiej. Samoloty produkowane w PWS zostały oznaczone jako PWS-A i ogółem w latach 1929 - 1930 wyprodukowano ich 50 sztuk.
PWS-10	Polska	inż. Aleksander Grzędzielski inż. Augustyn Bobek-Zdaniewski		1931 - 1932	PWS-10 powstał jako myśliwiec mający zastąpić przestarzałe francuskie myśliwce SPAD 61C1. Opracowany i produkowany w Podlaskiej Wytwórni Samolotów. Lotnictwo wojskowe zamówiło na początku 1931 r. serię 80 PWS-10. Pełnił służbę do czasu wprowadzenia PZL P.7. W ostatnim okresie (do 1939 r.) używany był do szkolenia w ostrym strzelaniu.
PZL P.7	Polska	inż. Zygmunt Puławski		1932-1935	Pierwsza partia samolotów została wyprodukowana w połowie 1932 roku, zaś cała seria 149 maszyn (plus jeden prototyp) była gotowa w roku 1933. W tym samym roku samoloty weszły na wyposażenie Polskich Sił Powietrznych zastępując dotychczas używane myśliwce PWS-A oraz PWS-10. P.7a był pierwszym w polskich siłach zbrojnych samolotem o całkowicie metalowej konstrukcji i wówczas prawdopodobnie najlepszym myśliwcem na świecie. Dzięki wprowadzeniu go do służby polskie lotnictwo myśliwskie stało się pierwszym na świecie, które w całości przezbroiło się na samoloty o konstrukcji całkowicie metalowej.
PZL P.11	Polska	inż. Zygmunt Puławski		1934 - 1937	Pierwszym wariantem zamówionym przez wojsko w liczbie 50 sztuk, jako model przejściowy, był P.11a. Swym wyglądem i konstrukcją przypominał on P.7. W lecie 1934 powstały pierwsze samoloty próbne nowego wariantu P.11c, którego produkcję seryjną rozpoczęto pod koniec roku. Łącznie wyprodukowano 155 samolotów tej wersji.
PZL.23 Karaś	Polska	inż. Stanisław Prauss		1935 - 1939	Miała to być maszyna do przeprowadzenia rozpoznania w obszarze frontu z możliwością taktycznego zbombardowania wykrytych sił nieprzyjaciela. Samolot PZL.23 był następcą francuskich maszyn liniowych Breguet XIX i Potez XXV. Od 1936 do 1938 roku wyprodukowano 240 sztuk samolotu w wersji PZL.23B, w które uzbrojono eskadry bombowe i rozpoznawcze (zwane w latach 30. "eskadrami liniowymi")
PZL.37 Łoś	Polska	inż. Jerzy Dąbrowski		1936-1939	Czteromiejscowy dwusilnikowy średni bombowiec z lat 30. i 40. XX wieku. Wyprodukowany przez PZL w ilości około stu dwudziestu maszyn. Najnowocześniejszy samolot używany przez lotnictwo polskie w czasie kampanii wrześniowej.





PROJEKTY I PROTOTYPY
Samolot	Kraj	Konstruktor	Lata produkcji	Opis	Zdjęcie
PZL.38 Wilk	Polska	inż. Franciszek Misztal	-	Prototyp polskiego samolotu pościgowego opracowany i wyprodukowany w Państwowych Zakładach Lotniczych w roku 1937. Nigdy nie trafił do produkcji.
PZL.48 Lampart	Polska	inż. Wsiełowod Jakimiuk inż.Franciszek Misztal	-	Projekt polskiego samolotu myśliwskiego konstrukcji inżynierów Franciszka Misztala i Wsiełowoda Jakimiuka, opracowany w Państwowych Zakładach Lotniczych w roku 1938. W roku 1939 trwała budowa prototypu PZL.48 Lampart. Oblot i rozwój samolotu był planowany na jesień 1939 ,ale przerwał go wybuch II wojny światowej.
PZL.54 Ryś	Polska	inż. Franciszek Misztal inż. Tadeusz Tarczyński	-	Samolot ten stanowił ewolucyjne rozwinięcie myśliwca PZL.48 Lampart. Samolot ten nigdy nie wyszedł poza stadium projektu i tym samym nigdy nie trafił do produkcji oraz służby w lotnictwie.

---