Piotr Bąk

Wydział: WIP

Grupa:A13

Zespół: 4

Ćwiczenie nr: 2

Sprawozdanie z badania

drgań harmonicznych tłumionych

Celem ćwiczenia drugiego było zbadanie zachowania się oscylatora harmonicznego tłumionego, wyznaczanie charakteryzujących go parametrów i porównanie ich z wartościami teoretycznymi dla obwodu RLC (drgania elektromagnetyczne).

Wykonanie ćwiczenia polegało na połączeniu układu według podanego schematu:

Generator funkcji typ G432 posiadał następujące ustawienia początkowe:

• Amplituda: x1

• Stała składowa: Prostokątna

• Zakres: 100Hz

Oscyloskop natomiast początkowo wskazywał na osi poziomej jako jedną podziałkę 0,1 ms a na osi pionowej amplitudę w podziałkach.

Początkowa rezystencja opornika była ustawiona na wartość 0Ω. Podczas pomiarów otrzymano następujące wyniki:

Numer pomiaru	1	2	3	4	5
Liczba T	0	1	2	3	4
A [dz]	4,2	3,4	2,6	2,2	1,8
T [s]	0 ms	0,2 ms	0,4 ms	0,6 ms	0,8 ms

Logarytmiczny dekrement tłumienia w powyższym przypadku przybiera dla stosunku pierwszej amplitudy do drugiej następującą postać:

Natomiast dla stosunku drugiej amplitudy do trzeciej wynosi:

A dla stosunku trzeciej amplitudy do czwartej wynosi:

Czas relaksacji wynosi:

Wartość częstości drgań tłumionych wynosi:

Po zwiększeniu rezystencji opornika z 0Ω do 3,63kΩ zauważyłem, iż oscyloskop wykazał, że fala prostokątna jest tłumiona krytycznie. Okres T=0,02ms

Kolejna zmiana oporu ukazała, iż dla oporu 1,05kΩ okres i amplituda przyjmują następujące wartości:

Numer pomiaru	1	2	3
Liczba T	0	1	2
A [dz]	1,7	0,2	0,1
T [s]	0 ms	0,9 ms	0,9 ms

Obniżając rezystencję drgania były słabo tłumione. Opór ustawiony po pomiarze omomierzem wynosił 0,1kΩ. Okres i amplituda przyjmują następujące wartości:

Numer pomiaru	1	2	3
Liczba T	0	1	2
A [dz]	4,2	3,8	2,4
T [s]	0,18 ms	0,36 ms	0,54 ms

Poniżej został zamieszczony wykres zależności czasu od maksymalnego wychodnia dla oporu 0,1kΩ.

Badanie drgań harmonicznych tłumionych

Strona 7 z 7