1.Pojęcie organizacji wg. Kotarbińskiego w teorii i praktyce.

to pewien rodzaj całości ze względu na stosunek do niej jej własnych elementów, mianowicie taka całość której wszystkie składniki współprzyczyniają się do powodzenia całości.

2. Pojęcie organizacji wg. C. Barhandra

Organizacje powstają wówczas gdy:

- istnieją osoby potrafiące wymienić informacje

- istnieją osoby które wyrażają chęć współpracy

- istnieją osoby które wyrażają chęć współpracy dla osiągnięcia wspólnego celu

3. Rodzaje działań.

1. Praca; 2) Zdobywanie wiedzy; 3) Walka; 4) Relaks; 5) Modlitwa

4. Znaczenie i na czym polega organizacja wg Zieleniewskiego

Wg Zieleniewskiego organizacja ma 3 znaczenia:

1.RZECZOWE - O. to przedmiot złożony z elementów powiązanych ze sobą tak, że tworzą całość różną od każdego z elementów ją tworzących (np. NBP - wielka organizacja finansowa, prezes, piętra, budynki, sale;

np. UZ - duży pracodawca, budynki, dziekanat).

2.ATRYBUTOWE - O. jest cechą przedmiotów, którą nazywa się zorganizowaną (np. organizacja obiegu dokumentu w instytucji „A” jest skomplikowana; np. organizacja winobrania w roku 2008 była 50 razy gorsza niż 50 lat temu).

3.CZYNNOŚCIOWE - to tworzenie Organizacji w znaczeniu rzeczowym (np. jedną z funkcji przełożonego jest organizowanie współdziałania podwładnych).

5. Pojęcie organizacji wg M. Michella Groziera

Organizacja to zbiór gier określonych mniej lub bardziej wyraźnie, które rozgrywają ze sobą grupy partnerów (uczestników). Te gry są prowadzone zgodnie z regułami, które z łatwością można było zrozumieć na podstawie znajomości przypisanych członkom organizacji ról.

6. Pojęcie organizacji wg. Erica Bossmana (Niemiec)

Organizacja to system złożony z pewnej liczby elementów, których aktywność jest skierowana do wspólnego celu. Ich uwarunkowana przez to współzależność wymaga koordynacji ze względu na ten cel.

7. Pojecie organizacji formalnej wg Tadeusza Pszczołowskigo

Organizacja formalna to organizacja modelowa opisana w jakimś systemie znaków (mowa, pismo, obrazki) „gdzie sformułowane są zadania, ustalona jest hierarchia oraz więzi współpracy”.

8. Koncepcja doktora Deminga - guru zarządzania jakością

9. Koncepcje postrzegania rzeczywistości organizacyjnej (reistyczna, ewentystyczna)

1. Koncepcja ewentystyczna - (z grec. event). B.Russell - filozof, matematyk; najważniejsze są zdarzenia one dają nam dynamiczny obraz świata” (nie ważne żeby mieć, ważne żeby się ruszało).

2. Koncepcja reistyczna - (z grec. res.) T. Kotarbiński „istnieją tylko rzeczy (przedmiot w czasie i przestrzeni), zdarzenia są wtórne.

10. Model organizacji wg. Leavitta

Ogólny model

Organizacja jest uporządkowanym w pewien sposób systemem(całością) złożonym z czterech podstawowych elementów (podsystemów).

Cele organizacji - zbiór zamierzeń przewidzianych do realizacji w jakimś przedziale czasu, z których wywodzą się zadania cząstkowe.

Ludzie - członkowie organizacji wraz z ich wiedzą, kwalifikacjami, postawami, systemem wartości, motywacją do pracy oraz stosunkami międzyludzkimi.

Technologia - zbiór metod i technik wytwarzania, dystrybucji i podejmowania decyzji oraz urządzeń i aparatów w procesie realizowania celów organizacji.

Struktura organizacyjna - układ złożony z poszczególnych elementów organizacji (pionów, komórek itp.) oraz ich wzajemnych powiązań: zbiór reguł porządkujących zachowania uczestników organizacji.

Otoczenie - wszystko to co wpływa na funkcjonowanie organizacji, a co znajduje się poza nią. Żadna organizacja nie działa w próżni.

Między wymienionymi wyżej elementami organizacji występują wzajemne relacje. Wszystkie one są ze sobą powiązane i wzajemnie na siebie wpływają - zmiany w dowolnym elemencie wymuszają zmiany w pozostałych.

11. Pojęcie teorii wg Zieleniewskiego

Teoria to opis rzeczywistości, a w szczególności opis mniej lub bardziej powtarzających się stwierdzonych lub hipotetycznie przyjmowanych zależności między stanami i zmianami stanów rzeczy uproszczony przez pominięcie tych szczegółów, które z jakiegoś względu uważamy w danym przypadku za nieistotne.

12. Pojęcie modelu

Model to teoria skonstruowana w taki sposób aby można było operatywnie manipulować zmiennymi wchodzącymi w jej skład.

13. Model organizacji wg Bielskigo

Organizacja jest ustrukturowanym czyli uporządkowanym w pewien sposób systemem społeczno - technicznym . Oznacza to, że składa się z powiązanych ze sobą elementów technicznych i społecznych.

• Podsystem celów i wartości - określa misję, jaką organizacja spełnia w otoczeniu, w którym działa oraz wobec swych uczestników, a także cele i zadania, które firma faktycznie realizuje.

• Podsystem psychospołeczny- zawiera uczestników organizacji, ich motywacje, postawy, wartości, kulturę i więzi występujące między nimi.

• Podsystem techniczny- w jego skład wchodzą stosowane w organizacji technologie, umiejętności techniczne, maszyny, urządzenia, budynki i ich wyposażenie.

• Podsystem struktury- obejmuje formalne zasady podziału zadań, uprawnień, informacji oraz władzy i odpowiedzialności w organizacji.

• Podsystem zarządzania-to system koordynacji i uzgodnienia pozostałych podsystemów w procesach podejmowania decyzji.

14. Model organizacji wg Garetta Morgana

15. Otoczenie instytucji dzielimy na:

Otoczenie bliskie-zaliczamy do niego:

-konkurentów; -klientów; -dostawców; -administrację finansową i lokalną

-związki zawodowe; -właścicieli; -sojuszników strategicznych.

Otoczenie dalsze(makrootoczenie)zaliczamy do niego:

-wymiary i czynniki ekonomiczne; -wymiary i czynniki technologiczne

-wymiary i czynniki socjokulturowe; -wymiary i czynniki polityczno-prawne

-wymiary i czynniki międzynarodowe

16. Metafory Morgana

ORGANIZACJE to:1. Maszyny; 2. Organizmy; 3. Mózgi; 4. Systemy kulturowe; 5. Systemy polityczne;

6. więzienia psychiki; 7. Zmiany; 8. Narzędzia dominacji.

17. Pojęcie synergii wg Kotarbińskiego

Z grec.: syn - łącznie, ergon - działanie, dzieło

T. Kotarbiński:

Synergia będzie wtedy i tylko wtedy gdy podmioty działające współdziałają, osiągną więcej niż jeśli działają każde z osobna.

18. Efekt organizacyjny

Efekt organizacyjny - jest następstwem tego, że struktura działań indywidualnych ulega zmianom umożliwiającym dalsze podwyższanie stopnia ich zorganizowania z chwilą gdy wchodzą one w skład splotów działań zbiorowych - J. Zieleniewski.

19. Efekt facylitacyjny

Pojawia się wówczas gdy sprawcy działający uprzednio w odosobnieniu wykonują te same działania mając możność kontaktu wzrokowego a czasami słuchowego.

20.Efekt publiczności

Jeżeli oddziaływanie nie jest dwustronne tylko jednostronne, które występuje przy obserwowaniu sprawców przez osoby bezpośredniego udziału w działaniu, pojawia się tkz. efekt publiczności.

21. Dyssynergia - pojęcie

Dyssynergia (synergia negatywna) zjawisko zespolenia określonych czynników, które powodują powstanie efektu złożonego przy równoczesnym spełnieniu poniższych warunków formalnych:

1. _{osiągnięty efekt złożony jest różny pod względem ilościowym i jakościowym od efektu bazowego}

E_d ≠ E_B

2. _{osiągnięty efekt złożony jest mniej wartościowany}

E_d < E_{B Bazowy}

22. Asynergia - pojęcie

Synergia neutralna - Asynergia to zjawisko zespolenia określonych czynników, które powodują powstanie efektu złożonego przy równoczesnym spełnieniu warunków formalnych.

1. E_A ≠ E_B

2. E_A = E_B

23.Synergia pozytywna

To zjawisko zespolenia określonych czynników, które powodują osiągnięcie efektu złożonego przy równoczesnym spełnieniu powyższych warunków formalnych:

1. osiągnięty efekt złożony jest różny pod względem przedmiotowym, ilościowym i jakościowym od efektu bazowego;

E_s ≠ E_B

2. osiągnięty efekt złożony jest wyżej wartościowany od efektu bazowego.

E_s > E_B

24. Rodzaje działań a rodzaje efektów

Lp	Efekty	Działania
				indywidualne	zespołowe
						z ilościowym podziałem pracy	z jakościowym podziałem pracy
1	Efekt publiczności	+	+	+
2	Efekt facylitacyjny	-	+	+
3	Efekt organizacyjny	-	-	+
4	Możliwość powstania wtórnego efektu synergicznego będącego wypadkową efektów składowych	-	+	+

25. Pojęcie i rodzaje podziału pracy

Podział pracy - to rozłożenie na części zadania wykonanego przez jedną albo wiele osób po to by poprzez przydzielenie zadań cząstkowych poszczególnym osobom lub grupom osób uzyskać usprawnienie a przede wszystkim zwiększyć ekonomiczność (wydajność lub oszczędność)

Rozróżniamy dwa podziały pracy:

• ilościowy podział pracy- wszyscy uczestnicy wykonują wspólnie te same czynności. Uzyskuję się w tym przypadku efekt facylitacyjny

• jakościowy podział pracy - osoby współdziałające wykonują różne czynności, każdy uczestnik lub grupa uczestników inne. W sumie składają się one na wykonanie zadania. Jakościowy podział pracy daje efekt organizacyjny, a jeśli współpracownicy pozostają ze sobą w kontakcie wizualnym dołącza się również efekt facylitacyjny. Jeśli oddziaływanie nie jest dwustronne lecz tylko jednostronne, które występuje przy obserwowaniu w działaniu sprawców przez inne osoby nie biorące bezpośredniego udziału zjawia się tzw. efekt publiczności

26. Trójca systemowa

1. Dlaczego widzę to co widzę?

2. Dlaczego rzeczy pozostają takie same?

3. Dlaczego rzeczy się zmieniają?

27.Pojęcie systemowe według Sene'go

-holizm

Wzajemne związki ISTOTA

ZASADY

- struktura wpływu na zachowanie

- opór przed zmianą zasad

- wzmocnienie

PRAKTYKA

- archetypy systemowe

- symulacje

28.Pojście systemu wg Ludwika von Bertalantty

System - to zbiór elementów pozostających we wzajemnych relacjach. Wzajemne relacje oznaczają, że pomiędzy elementami P zachodzą relacje R tak, że zachowanie elementu P w relacji R jest różne od tego zachowania w innej relacji R'. Jeżeli zachowania w relacjach R i R' nie są różne to nie ma interakcji a elementy zachowują się niezależnie względem ralacji R i R'.

29. Kryteria rozróżniania zespołu elementu wg L. von Bertalantty

L. Bertallanty przy badaniu „zespołu elementów” proponuje stosować trzy kryteria

1. według liczby

2. według gatunku

3. według relacji

Lp	Kryterium	Zespół
				A	B
1	Wg liczby	0000	0000
2	Wg gatunku	0000	0000
3	Wg relacji	0-0-0-0	0 0 0 0

W przypadku 1 i 2 zespoły rozpatruje się jako sumę elementów w odosobnieniu, a w przypadku 3 znane są nie tylko elementy ale również relacje między nimi. Pierwszą cechę (przypadek 1 i 2 ) nazywa Bertallanty addytywną natomiast drugą cechę (przypadek 3) konstruktywną.

30. Cechy addytywne i konstruktywne

Cechy Addytywne - są takie same wewnątrz i na zewnątrz zespołu, można je zatem uzyskać przez zsumowanie cech i zachowań elementów badanych w izolacji.

Cechy Konstruktywne - zależą od specyficznych relacji wewnątrz zespołu, aby je zrozumieć musimy znać nie tylko części lecz także zachodzące między nimi relacje.

31. Typowe zmiany jakościowe wg Krzyżanowskiego

Przez elementarną jakościową zmianę (zmjk) przedmiotu P od chwili początkowej(to) do chwili końcowej (tn) ze względu na badaną własność Db rozumiemy różnicę między dwoma wyróżnionymi stanami ST tegoż przedmiotu w tych chwilach rozpatrywanymi ze względu na przysługiwanie lub nie przysługiwanie mu tej własności.

32. Klasyfikacje zmian jakościowych

Rodzaj zmiany	Wyróżnione chwile			uwagi
		to	tk		tn
	Permutacja konstrukcyjna destrukcyjna	0	X	1	Powstanie własności
		1			0	Przemijanie własności
	Perseweracja kinetyczna	1	0	1	Przejściowe zanikanie
		0	1	0	Przejściowe pojawianie się
	Perseweracja statyczna	1	1	1	Utrzymywanie się
		0	0	0	Nie pojawianie się

„1”- Przysługiwanie własności Najważniejsza Zasada Zarządzania NZZ

„0”- Brak własności

„to”- chwila początkowa NZZ = 1/2 x 2 x 3

„tk”- chwila pośrednia

„ta”- chwila końcowa zwolnić za wysoka pensja 3xwymagamy

33. Cechy systemu wg Clira

1.wielkości zewnętrzne i poziom ich rozdzielczości (system S jest danym zbiorem wielkości, obserwowalnym z zewnątrz, rozpatrywanych na określonym poziomie rozdzielczości).

2.dzialanie (system s jest zbiorem wartości przedstawiających zmienność rozpatrywanych wielkości w czasie).

3.zachowanie stałe (system jest niezmienną w czasie dana relacją między chwilowymi i/lub przyszłymi wartościami wielkości zewnętrznych, relacja ta może dopuszczać również interpretację probabilistyczną, ale nie jest to konieczne).

4.struktura rzeczywista UC (system S jest danym zbiorem elementów i ich zachowań stałych oraz zbiorem sprzężeń między elementami i otoczeniem).

5.struktura rzeczywista ST (system S jest zbiorem stanów i zbiorem przejść między stanami, przejście od jednego stanu do innego może dopuszczać interpretację probabilistyczną, ale jest to konieczne).

34. Pojęcie analityczne a systemowe

Ujęcie analityczne	Ujęcie systemowe
Wyodrębnienie; koncentruje się na elementach Bada charakter oddziaływań Opiera się na precyzji szczegółów Rozpatruje zjawiska niezależnie od czasu trwania - odwracalne Modyfikuje poszczególne zmienne Prowadzi do działania zaprogramowanego w szczegółach	Łączy i koncentruje się na oddziaływaniach między elementami Bada efekty działalności Opiera się na spojrzeniu ogólnym, całościowym Obejmuje trwanie i odwracalność Modyfikuje Równocześnie grupy zmiennych prowadzi do działania „kierunkowego” nastawionego na cel

35. Zasady pojęcia systemowego

Zasady podejścia systemowego według J. de Rosnera

1.zachować różnorodność.

2.nie przerywać pętli samoregulacji, lecz wykorzystywać istniejące w systemach autodynamizmy i dominujące tendencje.

3.ujawniać czułe punkty każdego systemu i na nie przede wszystkim oddziaływać.

4.zapewnić równowagę przez decentralizację.

5.umieć zachować przeciwności.

6.różnicować by lepiej integrować, by całość tworzyła nową wyższą jakość

7.dopuszczać do agresji by się rozwijać.

8.preferować cele, a nie szczegółowe programy działania.

9.wykorzystywać „energię poleceń” (energią poleceń jest informacja).

10.liczyc się z czasem reakcji.

36.Cykle zmian partycypacyjnych

Cykl partycypacyjny - występuje w sytuacji, gdy usprawnienie organizacyjne wywołane jest nową wiedza członków instytucji, którzy są świadomi konieczności zmian, odczuwają potrzebę zmian oraz posiadają silną motywację do ich przeprowadzenia.

Wiedza ta kształtuje postawy członków instytucji, które następnie uzewnętrznione w postaci indywidualnych i grupowych zachowań wpływają na kształt przyjmowanej w instytucji strategii i rozwoju. Cykl ten jest bardziej efektywny w instytucjach, których personel jest bardzo zintegrowany, dobrze wykształcony i wykwalifikowany, gdzie kierownictwo naczelne popiera zmiany i przygotowuje do nich pracowników stwarzając im odpowiednie możliwości.

37. Cykl zmian organizacji - dyrektywny

Cykl dyrektywny - (zmiany) usprawnienia są wymuszane przez otoczenie lub system prawny. Zmianie muszą ulec dotychczasowe sposoby zachowań (indywidualnych i grupowych), co z kolei wymaga nabywania przez członków organizacji nowej wiedzy związanej ze zmianą, następnie mogą (lecz nie muszą) wykształcić się w pozytywne postawy wobec dokonywanych usprawnień

38. Procedura analizy systemowej wg Koźmińskiego

Sytuacja problemowa

(decyzyjna)















Wynik

niezadowalający









Wynik

zadowalający

Sugestie, działania, założenia projektowe

39. Kontekst systemów A. Koźmińskiego

Następuje przy pomocy następujących pytań określamy tzw. kontekst systemowy

1. Jaki zestaw zmiennych wchodzi w obszar systemowych uwarunkowań zidentyfikowanego problemu

2. Jakie są podstawowe zależności między tymi zmiennymi

3. Jakie subsystemy można wyróżnić w obrębie interesującego nas systemu

4. Na czym polegają wzajemne interakcje między tymi subsystemami

5. Czy zidentyfikowany problem można………………………………………..

40. perspektywy teorii organizacji i zarządzania

1. Modernistyczna - powstała z inspiracji ogólnej teorii systemu , koncentruje się ona na organizacji i jej otoczeniu. Przyjmuje stanowisko obiektywistyczne, tzn. uznaje istnienie świata niezależnego od ludzkiej wiedzy o nim.

Według teoretyków modernistycznych badane zjawiska istnieją na zewnątrz podmiotu poznającego (naukowca). Można więc ich teorię sprawdzać przez koncentrację z rzeczywistością.

2. Symbolizująco-interpretująca - obejmuje koncepcje opierające się na założeniach zaczerpniętych z nauk humanistycznych:

a/.Konstruktywizm społeczny - KS - organizacja jako konsensus społeczny, poznawcza rola języka. KS zakłada, że rzeczywistość jest kreowana przez aktorów społecznych - nie istnieją obiektywne więzi między ludźmi, komunikowanie się w grupie, czy też sprawowanie władzy. Są one stanowione przez grupowe i indywidualne negocjowanie znaczeń, czyli mają charakter intersubiektywny. Prowadzi to do postrzegania organizacji przez pryzmat procesów społecznych związanych z nadawaniem i odczytywaniem znaczeń,

b/. Organizacja jako konsensus społeczny - to zbiorowe i czasowe porozumienie osiągnięte w wyniku negocjacji.

Organizacja i jej elementy (struktura, władza, strategie) mają charakter umowny - czasowo utrwalony w zawartym konsensusie.

c/.Poznawcza rola języka - język w perspektywie tej przyjmuje także PARALEWIZM struktury języka i odzwierciedlenie świata zewnętrznego w wypowiedziach użytkowników języka, będącego interpretacją świata pozajęzykowego, a nie jego lustrzanym odbiciem.

Język pełni rolę KOGNITYWNĄ (poznawczą) a granice poznania są wyznaczone przez język.

3. Postmodernistyczna - charakteryzująca się tym, że teoria organizacji i zarządzania oraz zasady naukowego zarządzania to kulminacja realizacji oświeceniowych ideałów racjonalności i postępu.

41. Metafory organizacji i zarządzania

perspektywa	metafora	Wyobrażenia organizacji	Wyobrażenia menagera
Okresu klasycznego	maszyny	Maszyny zaprojektowanej i zbudowanej przez kierownika w celu osiągnięcia wcześniej określonych celów	Inżyniera projektu budującego, kierującego maszyną - organizacją
modernistyczna	organizmy	Żywego ustroju spełniającego funkcje konieczne do przetrwania zwłaszcza przystosowania się do wrogiego świata	Niezależnej części w ustroju o zdolności przystosowania się

42. Pojęcie strategii

Strategia (Chandler) - to proces określenia długofalowych celów i zamierzeń organizacji oraz przyjęcia kierunków działania, a także alokacji zasobów koniecznych do realizacji tych celów.

43. Cykl zarządzania strategicznego

1/.budowa strategii

2/.komunikowanie się strategii w otoczeniu

3/.zarządzanie zintegrowane obejmujące plan strategiczny i zarządzanie operacyjne

4/.system kontroli i monitoringu

5/.modyfikacja strategii (aktualizacja)

44. Metody budowy strategii

Metoda pierwsza: zarząd rejonu oraz pracownicy urzędu i jednostek organizacyjnych, pracownicy samorządu

Metoda druga: zespół mieszany złożony z członków zarządu, radnych, pracowników urzędu i jednostek organizacyjnych samorządu.

Metoda trzecia: zespół pracowników komórek wewnętrznych urzędu (zespół zadaniowy ds. strategii bądź oparty na departamenty, wydziały, biura)…

Metoda czwarta: zewnętrzne specjalistyczne firmy zatrudniające ekspertów spoza wspólnoty

Metoda piąta: specjalistyczne firmy zewnętrzne wykorzystujące również ekspertów wskazanych przez urząd

Metoda szósta: rada i zarząd z zaproszeniem do współpracy szerokiego gremium przedstawicieli społeczności - tzw. metoda uspołecznienia procesu planowania strategii rozwoju.

Metoda siódma: zespół zewnętrzny z wykorzystaniem metody uspołecznionego procesu weryfikacji z udziałem radnych, członków zarządu, urzędu i społeczności przy stałej współpracy ze wskazanymi przez zarząd pracownikami urzędu.

45. Kryteria oceny metod budowy strategii

Każdą z metod budowy strategii możemy ocenić z innego punktu widzenia:

1. Jakość dokumentu końcowego i jego przydatności dla zarządzania rozwojem

2. Zgodności ustaleń strategii rozwoju z możliwościami ich wykonania

3. Stopnia akceptowalności ustaleń strategii rozwoju zarówno przez władze jak mieszkańców

4. Stopnia prawdopodobieństwa ciągłości realizacji ustaleń strategii rozwoju przez kolejne władze - chodzi o to aby kolejne władze samorządowe nie rozpoczynały swego urzędowania od odrzucenia strategii rozwoju poprzedników, a następnie rozpoczynały prac planistycznych od początku.

46. Charakterystyka misji (definicje i jaka ma być ta misja)

Misja - wyobrażenie czym organizacja może się stać w przyszłości, odpowiedź na pytanie kim chcemy być.

Misja opisana obszerniej niż jednym paragrafem jest martwym zapisem.

Opis misji powinien być: krótki, łatwy do zapamiętania; konkretny; powiązany z faktyczną/potencjalną działalnością funkcjonowaniem organizacji i jej prawdziwymi cechami; wyrazem dalekich aspiracji, stanowić natchnienie dla mieszkańców, pracowników, uczniów.

Misję organizacji należy skutecznie komunikować wszystkim interesariuszom za pośrednictwem materiałów promocyjnych, stron internetowych, a nawet wywieszek na korytarzach w odpowiednich jednostkach organizacyjnych.

47. strategia jako ścieżka dojścia

Strategia to droga dojścia z punktu wyjścia opisanego przez analizę typu SWOT do punktu dojścia wyznaczonego przez cele i aspiracje.

48. Cele strategiczne w strategiach województwa - przykłady

1. Zapewnienie przestrzennej, gospodarczej i społecznej spójności regionu.

• 1.1. Modernizacja infrastruktury transportowej oraz zwiększenie dostępności komunikacyjnej regionu.

• 1.2. Udoskonalenie i rozbudowa infrastruktury technicznej i komunalnej poprawiającej warunki życia oraz podnoszącej atrakcyjność inwestycyjną obszarów aktywności gospodarczej.

• 1.3. Udoskonalenie i rozbudowa infrastruktury społecznej - w szczególności w sferach edukacji, opieki zdrowotnej, kultury i pomocy społecznej.

• 1.4. Usprawnianie systemu transportu publicznego z wykorzystaniem partnerstwa publiczno-prywatnego.

• 1.5. Wspomaganie procesów rewitalizacji miast i obszarów wiejskich.

• 1.6. Podejmowanie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich.

• 1.7. Uzyskanie trwałych efektów płynących ze współpracy transgranicznej i międzyregionalnej.

1.8. Wspieranie działań na rzecz zwiększenia tożsamości regionalnej.

2. Podniesienie poziomu wykształcenia społeczeństwa, zwiększenie potencjału innowacyjnego nauki oraz informatyzacja społeczeństwa.

2.1. Podniesienie jakości kształcenia na poziomie ponadgimnazjalnym i wyższym.

2.2 Wzmocnienie i ustabilizowanie kadry naukowej oraz rozwój bazy naukowo-badawczej lubuskich uczelni oraz stymulowanie ich współpracy.

2.3. Dostosowanie kształcenia do potrzeb regionalnego rynku pracy i standardów UE.

2.4. Wyrównanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży.

2.5. Wspieranie działań na rzecz rozwoju społeczeństwa informacyjnego.

2.6 Ograniczenie zakresu i skutków wykluczenia społecznego osób i rodzin, ich integracja ze społeczeństwem oraz wyrównanie szans rozwojowych dzieci i młodzieży.

3. Rozwój przedsiębiorczości, oraz działania mające na celu podniesienie poziomu technologicznego przedsiębiorstw i ich innowacyjności dzięki współpracy z nauką.

3.1. Usprawnienie mechanizmów transferu innowacji i technologii oraz wzrost efektywności współpracy strefy gospodarki i instytucji naukowych.

3.2. Rozwój instytucjonalnego i kapitałowego otoczenia biznesu.

4. Efektywne, prorozwojowe wykorzystanie zasobów środowiska przyrodniczego i kulturowego.

4.1. Wykorzystanie walorów środowiska i dziedzictwa kulturowego dla rozwoju turystyki.

4.2. Promocja walorów turystycznych i stworzenie systemu informacji turystycznej.

4.3. Podejmowanie przedsięwzięć kulturalnych tworzących atrakcyjny wizerunek województwa.

49. Interdyscyplinarność nauki o zarządzaniu

Jest to nauka o charakterze pogranicznym między różnymi dyscyplinami. Związek z

innymi dyscyplinami ma różny charakter. Może on polegać na:

• częściowo wspólnym przedmiocie badań,

• wykorzystaniu przez naukę o organizacji i zarządzaniu dorobku innych dyscyplin

naukowych

Najsilniejsze związki łączą naukę o organizacji i zarządzaniu z socjologią. Wynika to z

podstawowej cechy systemu organizacyjnego, że jest on tworem społecznym. Organizacja

jest formą działalności społecznej i zjawiska w niej zachodzące wynikające z wzajemnej

relacji i oddziaływania ludzi na siebie leżą w zakresie zainteresowania socjologii. Badania

Eltona Mayo zapoczątkowały narodziny socjologii organizacji. Opisuje ona zachodzące w

organizacji zjawiska społeczne i nie zawiera elementów normatywnych

50. Typy organizacji z przykładami

Kryterium celu zewnętrznego (funkcji genotypowej), wyróżnia się:

1. organizacje gospodarcze (nastawione na zysk; non-profit ? powołane do celów publicznych)

2. organizacje użyteczności publicznej (jak wyżej)

3. organizacje administracji

4. organizacje militarne, paramilitarne.

5. organizacje społeczne (związki zawodowe, stowarzyszenia)

6. organizacje religijne (Kościoły, klasztory, związki wyznaniowe)

51. Cykl życia organizacji

Cykl życia organizacji jest to sekwencja etapów, przez które przechodzi większość organizacji w trakcie swego istnienia. Etapy te wykazują określone różnice zarówno pod względem ilościowym, jak tez jakościowym. Są one stymulowane przez różnego rodzaju siły wewnętrzne i zewnętrzne.

Wyróżnić można następujące, podstawowe etapy cyklu życia organizacji: narodziny, młodość, dojrzałość oraz schyłek.

Narodziny - głównym celem przedsiębiorstwa jest walka o przetrwanie i utrzymanie się na rynku. Podmiot jest mały i prosty, zarządzany przez jednego człowieka. Strategia, jaka jest realizowana, polega na nastawieniu się na szybkie wykorzystanie pojawiających się szans.

Młodość - etap ten, następujący po narodzinach przedsiębiorstwa, nacechowany jest wzrostem i ekspansją, elastycznością, adaptacyjnością, szybkością działania, a także innowacyjnością i kreatywnością. Jeśli przedsiębiorstwo rozwija się prawidłowo, następuje szybkie i odczuwalne zwiększenie zysku oraz profesjonalizacja działalności, co często prowadzi do zwiększenia rozmiarów organizacji.

Dojrzałość - w tym etapie następuje stabilizacja obrotów przedsiębiorstwa, jego rozmiarów. Przedsiębiorstwo będące na tym etapie rozwoju ma wypracowaną pozycję na rynku, czerpie korzyści z osiągniętego poziomu wzrostu. Organizacje takie często mają możliwość rozporządzania znacznymi zasobami, posiadają doświadczona kadrę kierowniczą, a także mają niskie koszty dzięki ekonomii skali.

Schyłek - przedsiębiorstwa schyłkowe charakteryzują się tym, iż znajdują się w kryzysie, który wskutek kumulacji wielu zjawisk zagraża pozycji konkurencyjnej na rynku oraz zdolności generowania zysku, a w konsekwencji egzystencji danej jednostki gospodarczej. Przyczyny kryzysu mogą być zewnętrzne (np. spadek popytu na oferowane dobro) i wewnętrzne (np. błędy w zarządzaniu). Aby uchronić się przed schyłkiem, muszą zostać podjęte odpowiednie działania, gdy przedsiębiorstwo jest na etapie dojrzałości.

52. Formalizacja i krzywa formalizacji

Wymiar formalizacji formalizacja oznacza że narzucone zostają pracownią sposoby wykonania zadań. Nadmierna formalizacja określana jest inaczej biurokratyzacja. Natomiast rozsądnie przeprowadzona formalizacja wprowadza ad i porządek w organizacji. (to stopień ujęcia struktury organizacyjnej w ramy przepisów).




53. Odpowiedzialność społeczna organizacji

Odpowiedzialność społeczna organizacji jest związana z wysiłkami grup społecznych, rządów oraz instytucji międzynarodowych, by ograniczyć zjawiska patologiczne w gospodarce wolnorynkowej oraz zapobiec jej skutkom.

Instrumenty etyki

1. Wartości

2. Prawa

3. Obowiązki

4. Normy moralne- zasady zachowań, często przyswajane jako wartości moralne

5. Wzajemne stosunki między ludźmi

54. Planowanie strategiczne a planowanie operacyjne

Planowanie strategiczne zakreśla ogólne ramy dla zasadniczych decyzji przedsiębiorstwa, a planowanie operacyjne zmierza do tego, aby przy uwzględnieniu celów strategicznych ukierunkować codzienne działania firmy. Plan operacyjny jest taki, jaki buduje sobie menedżer dla konkretnych zestawów czynności w konkretnym dniu, tygodniu, miesiącu. Planowanie operacyjne pełni „funkcję wykonawczą” w stosunku do planowania strategicznego. Następuje w nim także ukształtowanie relacji pomiędzy działalnością bieżącą i perspektywiczną z punktu widzenia obranych celów.

55. Benchmarking - pojęcie i rodzaje

Benchmarking to metoda porównywania własnych rozwiązań z najlepszymi oraz ich udoskonalania przez uczenie się od innych oraz wykorzystywanie ich doświadczenia, jako koncepcja zarządzania, jest poszukiwaniem najefektywniejszych metod dla danej działalności, pozwalających osiągnąć przewagę konkurencyjną (Camp R.C.)

Trzy rodzaje benchmarkingu:

• wewnętrzny - szukanie najlepszego w naszej firmie i wzorowanie się na nim (wydziały, filie),

• zewnętrzny - zwany konkurencyjnym (porównywanie z konkurentami we własnej branży, plasowanie się na ich tle) - wadą jest to, że źródła są trudno dostępne,

• funkcjonalny - szukanie wzorca w innych firmach realizujących tę samą funkcję np. wydział logistyki, księgowości, itp., konieczność dostosowania do własnych potrzeb - zaleta: dużo usprawnień, wada:- potrzeba dużo przeróbek by mógł być stosowany u nas.

56. Model organizacji Mintzberga








57. Składniki otoczenia organizacji




Bliskie otoczenie Instytucja

- konkurenci


- klienci, dostawcy


- administracja finansowa Otoczenie dalsze

i lokalna makrootoczenie

- związki zawodowe -wymiary i czynniki ekonomiczne

- właścicieli - wymiary i czynniki technologiczne -sojuszników strategicznych - wymiary i czynniki socjokulturowe

- wymiary i czynniki polityczno-prawne

- wymiary i czynniki międzynarodowe

58. Hierarchia potrzeb Maslowa

1. Potrzeby fizjologiczne

• potrzeba jedzenia,

• potrzeba odpoczynku,

• potrzeba przyjemnych doznań zmysłowych,

• potrzeby seksualne.

2. Potrzeby bezpieczeństwa wyrażają się unikaniem tego, co może przynieść śmierć lub cierpienie

• potrzeba zależności,

• potrzeba opieki i oparcia,

• potrzeba braku lęku,

• potrzeba ładu.

3. Potrzeby afiliacji (przynależności i miłości, akceptacji, afirmacji); ich zaspokojenie rzutuje na sposób widzenia świata, występują w dążeniach przezwyciężenia osamotnienia, alienacji

4. Potrzeby szacunku i uznania

• potrzeba potęgi,

• potrzeba wyczynu,

• potrzeba wolności,

• potrzeba respektu i uznania innych,

• potrzeba dobrego statusu społecznego,

• potrzeba sławy,

• potrzeba dominacji

5. Potrzeby samorealizacji

• dążenie do rozwoju możliwości

• dążenie do realizacji celu

Maslow wyróżnia także potrzeby: poznawczą i estetyczną.

Naczelne kierownictwo

Kierownictwo pośrednie

Poziom operacyjny

jednostki pomocnicze

technostruktura

Identyfikacja problemu

- kontekst

- cele

- kryteria

- hipotezy

Interpretacja

- elementy niewymierne

- elem. nieporównywalne

- niepewność

- wnioski

Modelowanie

- budowa modelu

- aproksymacja

- wyliczenie

- rezultaty

Badanie

- fakty

- prawdopodobieństwa

- alternatywy

- koszty

---