1.GRANICE FUNKCJI RZECZYWISTYCH JEDNEJ ZMIENNEJ.
Zakładamy, że funkcja ![]()
gdzie ![]()
jest określona dla x takich, że ![]()
to znaczy z ewentualnym wyłączeniem x0. gdzie a>0
DEFINICJA:
Liczbę ![]()
nazywamy granicą funkcji f w punkcie x0 jeżeli ![]()
piszemy wtedy ![]()
![]()
dla
![]()
WŁASNOŚCI FUNKCJI POSIADAJĄCYCH GRANICĘ
Funkcja f posiada w punkcie x0 co najwyżej jedną granicę.
Dowód. Przypuśćmy, że ![]()
przy ![]()
, przy czym ![]()
. Ponieważ ![]()
, oraz ![]()
więc dla ![]()
takich, że ![]()
otrzymujemy 
Co jest sprzeczne z założeniem g1 ≠ g2 , gdzyz wystarczy przyjąć 0<ε<Ig1 -g2I
czyli dla ![]()
otrzymujemy sprzeczność co kończy dowód.
Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że ![]()
. Na to, by funkcja f posiadała granicę g w punkcie x0, potrzeba i wystarcza by dla każdego ciągu (xn) takiego, że 0<|x0-xn|<a zbieżnego do x0 ciąg wartości funkcji (f(xn)) dążyłby do g.
Dowód
Konieczność zaklż€ f ma w x0 granicę tzn.
![]()
Niech xn będzie dolnym ciągiem zbieżnym do x0 xn≠x0 dla n=1,2…
Oznacza to że: ![]()
Przyjmując ε'=δ otrzymujemy ![]()
dla n>N oraz
![]()
Zatem ![]()
Warunek dostateczny - DOSTATECZNOŚĆ
Przypuścmy, że dla każdego ciągu (xn) zbierznego do x0, n≠x0 mamy![]()
oraz funkcja f nie posiada granicy g w x0> Oznacza to, że:
1)![]()
obierzmy dowolny ciąg liczb dodatnich (δn) taki, że δn→0 przy ![]()
Oznaczamy przez ξn (ksi) punkt przedziału (x0-δn, x0+δn) różny od x0 dla którego zachodzi (1)
Ponieważ ![]()
więc ![]()
Z drugiej stronydla każdego n=1,2… mamy na podstawie(1)![]()
czyli ciąg (f(ξn)) nie dąży do g SPRZECZNOŚĆ.
c) Jeżeli funkcje f, g są określone w pewnym
otoczeniu punktu x0 z ewentualnym wyłączeniem tego punktu oraz posiadają granice w x0, to funkcje ![]()
posiadają granice w x0, oraz 
Jeżeli ponadto ![]()
! to iloraz ![]()
ma granicę w x0 , oraz 
Dowód wynika z własności b.), oraz z odpowiednich tw. z teorii ciągów
Jeżeli funkcje f, g posiadają granice w punkcie x0, oraz ![]()
dla x takich, że ![]()
to ![]()
Twierdzenie o trzecich ciągach
Jeżeli funkcje f, g posiadają granicę g0 € R w punkcie x0, oraz funkcja h jest określona, spełnia warunek ![]()
w pewnym otoczeniu x0, z ewentualnym wyłączeniem x0, (z wyjątkiem co najwyżej x0 to ![]()
Przykłady
1)

2) wykazać, że funkcja f9x)=sin(1/x) dla x≠0 nie posiada granicy przy x→0
DOWÓD:
Niech ![]()
dla n=1,2..
Widzać, że xn→0. ponadto ![]()
=1*(-1)^n czyli f(xn)nie posiada granicy, zatem nie istnieje (na mocy własności b))![]()
DEFINICJA GRANIC JEDNOSTRONNYCH FUNKCJI
1.Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że
0<x-x0<a, gdzie a>0
Mówimy, ze funkcja f ma w x0 granicę prawostronną, jeżeli istnieje taka liczba gp, spełniająca warunek

2.Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że
o<x0-x<a, gdzie a>0
Mówimy że funkcja f posiada w x0 granicę lewostronną, jeżeli istnieje taka liczba gl, że

Granicę prawostronną oznaczamy symbolem

Granicę lewostronną oznaczamy symbolem

PRZYKŁAD;
Funkcja

posiada w punkcie x0=0 różne między sobą granice jednostronne:

2)f(x)=[x] - część calowita x
Jeżeli x0= c+![]()
, gdzie c-l.czałkowita alfa- nieujemny ułamek właściwy 0≤alfa<1 to, [x0]=c
Jeżeli x0 jest liczbą całkowitą to f(x0+0)=x0 , f(x0-0)=x0-1. Jeżeli x0 nie jest l. całkowitą to f(x0+0)=f(x0-1)
Twierdzenie 1
Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że
0<x-x0<a, a>0
Funkcja f posiada w x0 granicę g wtedy i tylko wtedy, gdy posiada w x0 granice jednostronne gp , gl oraz gp=gl=g.
Dowód. Konieczność.
Zakładamy, że w x0 istnieje granica g funkcji f, tzn.
(1)
![]()
Z (1) wynika, że
(2)
![]()
czyli g=gp oraz (3)

czyli g=gl..
Zatem g=gp a więc gl=gp=g
g=gl
Dostateczność:
Zakładamy, że f posiada w x0 równe sobie granice jednostronne: gp=gl=g.
Zatem zachodzą warunki (2) oraz (3). Zatem f posiada granicę g w x0.
Zatem f(x)=sgn x nie posiada granicy w punkcie x0.
(Posiada dwie równe sobie granice w x0.)
Skończone granice jednostronne oraz skończoną granicę funkcji f w x0 nazywamy granicami właściwymi.
W przypadku funkcji nieograniczonych w otoczeniu x0 lub przy x→+∞(-∞) mogą występować tzw.: granice niewłaściwe funkcji.
DEFINICJA GRANIC NIEWŁAŚCIWYCH
Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że
0<|x-x0|<a a>0
Mówimy, że f posiada w x0 granicę +∞ (-∞) jeżeli
![]()
![]()
Piszemy wtedy:
![]()
lub ![]()
Podobnie jak dla granic właściwych jednostronnych, można zdefiniować niewłaściwe granice jednostronne.
Np.
Niech funkcja f będzie określona na przedziale
X0-a<x<x0 , a>0
Mówimy, że f posiada w x0 granicę lewostronną „-∞” jeżeli
![]()
Można również rozważać prawostronną granicę funkcji f dla x0=-∞ którą oznaczamy symbolem ![]()
oraz lewostronną granicę funkcji f dla x0=+∞ oznaczone przez ![]()
.
Granice te oznaczamy następująco


Określamy także granice:
![]()
![]()
![]()
![]()
Np.
![]()
Twierdzenie 2
a)Jeżeli ![]()
to ![]()
b)Jeżeli ![]()
to ![]()
c)Jeżeli
![]()
g(x)>0 w otoczeniu x0 to ![]()
Twierdzenie 3 (o granicy superpozycji funkcji)
Niech funkcja f będzie określona dla y takich, że
0<|y-g1|<a, a>0, a funkcja g dla x takich, że
0<|x-x0|<b, b>0
Jeżeli ![]()
Przy czym funkcja g nie przyjmuje wartościg1 dla
x 0<Ix-x0I<0≤b to
![]()
Twierdzenie 4
Jeżeli f jest funkcją monotoniczną w pewnym otoczeniu x0 to f posiada w x0 obie granice jednostronne.
Twierdzenie 5 (Twierdzenie Bolzano-Cauchy`ego)
Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że
0<|x-x0|<a , a>0 (lub dla x>M>0)
Na to by funkcja f posiadała skończoną granicę przy x→x0 (lub przy x→+∞) potrzeba i wystarcza, by spełniony był warunek (prz x→x0)

przy x do nieskończoności

Można dowieść że:
![]()
![]()
gdzie a>0

gdzie u€ R
3. CIĄGŁOŚĆ FUNKCJI RZECZYWISTYCH JEDNEJ ZMIENNEJ
DEFINICJA
Funkcję f określoną w pewnym otoczeniu punktu x0 tzn. dla x takich, że |x-x0|<a , a>0 nazywamy ciągłą w x0, jeżeli istniejgranica skończona ![]()
.czyli ![]()
Gdzie g=f(x0)
Przykłady funkcji ciągłych:
1) sin x , cos x, - funkcje ciągłe w każdym punkcie x0∈R
2) f(x)=ax, a>0 funkcja wykładnicza ciągła w każdym punkcie x0∈R
3) f(x)=logax, a>0, a≠1 funkcja logarytmiczna ciągła w każdym punkcie x0>0.
Funkcje nieciągłe w x0 , ale określone w pewnym otoczeniu można sklasyfikować następująco:
1) Jeżeli istnieją skończone granice jednostronne
![]()
![]()
to funkcj f ma w x0 nieciągłość I rodzaju.
Jeżeli ponadto istnieje skończona granica ![]()
To jest to nieciągłością I rodzaju usuwalną.
Można wtedy przez zmianę definicji funkcji f w x0 uzyskać funkcje ciągłe w x0.
Jeżeli natomiast granice jednostronne nie są równe, to f ma w x0 nieciągłością I rodzaju nieusuwalną, a różnicą f(x0+0)-f(x0-0) nazywamy skokiem funkcji f w x0.
2) Jeżeli funkcja najmniej ma w x0 co najmniej jedna z granic jednostronnych w f posiada w nieciągłość II rodzaju.
Przykłady:
1)Funkcje ciągłe w każdym punkcie dziedziny: sinx, cos, tgx, ctg, ax, logax
![]()
jest ciągła w ![]()
2)Funkcje nieciągłe
1)funkcja 
posiada w x0 nieciągłość I rodzaju nieusuwalną, gdyż ![]()
.
Skok w punkcie nieciągłości jest równy 2f(0+0)-f(0-0)=2.
![]()
b) Funkcja Dirichleta

dla x€W- zbiór liczb wymiernych
dla x€R/W- zbiór liczb niewymiernych
Granice jednostronne funkcji f w każdym punkcie x€R nie istnieją, gdyż dowolnie blisko x0 leżą liczby wymierne oraz niewymierne. Zatem f posiada w każdym punkcie x0€R nieciągłość II stopnia
c) Niech 
posiada w x0=0 nieciągłość I rodzaju usuwalnego, ![]()
gdyż

więc funkcja f ma w x0=0 nieciągłość I rodzaju usuwalną
![]()
funkcja:

jest ciągła w x0=0
Twierdzenie 1
Jeżeli funkcje f, g są ciągłe w punkcie x0 , to funkcje ![]()
są też ciągłe w x0. Jeżeli ponadto ![]()
, to ![]()
jest funkcją ciągłą w x0.
Twierdzenie 2
Jeżeli w pewnym otoczeniu x0 zachodzi nierówność ![]()
funkcje f, g są ciągłe w x0 f(x0)=g(x0) to funkcja h jest ciągła w x0.
Twierdzenie 3
Jeżeli funkcja g jest ciągła w x0, a funkcja f jest ciągła w punkcie u0=g(x0) to funkcja złożona ![]()
jest ciągła w x0.
DEFINICJA
Niech funkcja f będzie określona dla x takich, że w pewnym prawostronnym otoczeniu punktu x0 ≤x<x0+a ) , a>0. mówimy, że f jest prawostronnie ciągła w x0 , jeżeli istnieje skończona granica![]()
. oraz ![]()
Analogicznie określamy lewostronną ciągłość funkcji f w punkcie x0.
Def:
Funkcja f(a,b) →R jest ciągła na (a,b), jeżeli f jest ciągła w każdym punkcie x0€(a,b).
Def:
Funkcję ![]()
nazywamy ciągłą na przedziale domkniętym <a,b> jeżeli f jest ciągła na przedziale otwartym (a,b), prawostronnie ciągła w x1=a oraz lewostronnie ciągła w x2=b.
CIĄGŁOŚĆ JEDNOSTAJNE
Mówimy, że funkcja f:X→R, gdzie X jest przedziałem otwartym lub domkniętym osi rzeczywistej, jest jednostajnie ciągła na przedziale X jeżeli ![]()
Widać, że każda funkcja jednostajnie ciągła na X jest cięgła w każdym punkcie x0€X. Twierdzenie odwrotne nie zachodzi
Przykłady:
1) Dowieśc, że funkcja F(x)=x+sinx , x€R jest jednostajnie ciągła na R
Dowód: Obieramy dowolnie x',x''€R wtedy 
Skorzystamy z oszacowania IsinuI≤IuI dla u€R
![]()
Zatem dla x',x;;€R takich, że Ix'-x''I<ε/2 Otrzymujemy ![]()

2)wykazać, że funkcja f(x)=1/x dla x€(0,a>, a>0 jest ciągła na przedziale (0,a> oraz f nie jest ciągła na tym przedziale
Dowód:
Dla każdego x0€(0,a> ![]()
Wykażemy, że:

Niech ε0=1 Dla dowolnego oznaczamy x'=1/n, x''=1/(n+1), gdzie n€N jest tak, że x', x;''€(0,a>. Wtedy
![]()
dla odpowiednie dużego ![]()
oraz ![]()
czyli f nie jest ciągła jednostajnie W xo=0 f posiada nieciągłość II rodzaju. W przedziale półdomkniętym (0,a> , a>0 f jest ciągła, ale nie jest ciągła jednostajnie.
WŁASNOŚCI FUNKCJI CIĄGŁYCH NA PRZEDZIALE DOMKNIĘTYM
Zakładamy, że funkcja f ![]()
jest ciągła na przedziale domkniętym <a,b>. Wtedy:
1)Funkcja f jest ograniczona na <a,b>tzn
![]()
2)Funkcja f jest jednostajnie ciągła na <a,b>, tzn.
3)Jeżeli ![]()
, to istnieje taki punkt ![]()
f(c)=0
4)Funkcja f osiąga w <a,b> swoje kresy, tzn. istnieją takie punkty ![]()
, że ![]()
5)WŁASNOŚĆ DARBOUX
Funkcja f przyjmuje w przedziale <a,b> wszystkie wartości zawarte między jej kresem dolnym i kresem górnym, tzn. wartości funkcji f wypełniają przedział domknięty ![]()
6)Jeżeli jest ściśle monotoniczna tzn. rosnąca lubmalejąca na <a,b> to funkcja odwrotna f-1 jest ciągła na przedziale 
VI RACHUNEK RÓŻNICZKOWY FUNKCJI RZECZYWISTYCH
1.POCHODNA FUNKCJI RZECZYWISTEJ ZMIENNEJ RZECZYWISTEJ
Dana jest funkcja ![]()
Niech x0∈(a,b). Przyrostem zmiennej niezależnej w x0 nazywamy różnicę ![]()
a przyrostem zmiennej zależnej w x0 nazywamy różnicę ![]()
.
Iloraz różnicowy ![]()
.
przy ![]()
to tzw. Iloraz różnicowy f w x0. Jeżeli przy ![]()
istnieje granica właściwa lub niewłaściwa ilorazu różnicowego ![]()
funkcji f w x0, to punktowi x0 można przyporządkować wyrażenie
![]()
.
Zmieniając x0∈(a,b) otrzymujemy funkcję f ,, gdzie![]()
DEFINICJA POCHODNEJ
Funkcję ![]()
, gdzie ![]()
nazywamy pochodną funkcji f.
DEFINICJA
Funkcję f', gdzie ![]()
nazywamy pochodną funkcji f
DEF: Pochodną lewostronną funkcji f nazywamy funkcję ![]()
gdzie![]()
.
Pochodną prawostronną funkcji f nazywamy funkcję ![]()
gdzie![]()
.
PRZYKŁAD:
Korzystając ze wzoru (1) oraz ze wzoru (2) i(3) zbadać pochodną funkcji ciągłej f(x)=IxI, dla x∈R w punkcie x0=0
ROZWIĄZANIE:
Funkcja f jest jednostajnie ciągła na R.
Pochodne jednostronne funkcji f w x0=0 wynoszą:

Ponieważ ![]()
, więc nie istnieje pochodnaf'(0) mimo, że funkcja f jest ciągła w x0
Poza x0€pochodna funkcji f istnieje i wynosi: dla x0>0
![]()
![]()
f'(x0)=-1 gdy x0<0
Twierdzenie 1 Skończona pochodna - ciągłość
Jeżeli funkcja f określona na przedziale (a,b) ,ma skończoną pochodną w x0€(a,b) to f jest ciągła w x0.
DOWÓD:
Ponieważ istnieje f'(x0)€R ![]()
Więc 
Zatem f jest ciągła w x0.
Twierdzenie odwrotne nie jest zachodzi (patrz przykł wyżej).
Twierdzenie 2
Jeżeli funkcje f,g posiadają skończone pochodne w punkcie x0, to:
a) kombinacja liniowa αf+βg, gdzie α,β€R, posiada skończoną pochodną w x0 oraz ![]()
B)iloczyn f⋅g posiada skończoną pochodną w x0 oraz ![]()
DOWÓD
Obliczamy pochodną funkcji y=f(x)⋅g(x) w punkcie x0 .


f(x0) jest liczbą stałą niezależną od h więc ![]()
oraz z definicji 
Zatem ![]()
gdyż g jest ciagła w x0
C)jeżeli g(x0)≠0 oraz ponieważ g jest ciągła w x0(bo istnieje g(x0)€R więc dla dostatecznie małych ∆x g(x0+∆x)≠0 stąd:
DOWÓD
Obliczamy pochodną fun.![]()
w punkcie x0

Ponieważ ![]()

zatem 
g(x0)≠0
Twierdzenie 3
Jeżeli:
A) funkcja g jest określona na <a,b> oraz istnieje skończona pochodna ![]()
dla pewnego x0∈(a,b)
B) funkcja f jest określona na przedziale <c,d>⊃<a,b>-przeciwdziedzina funkcji g,f, funkcja f ma skończoną pochodną w punkcie g(x0), to:

Twierdzenie 4
Jeżeli funkcja f jest ściśle monotoniczna na <a,b> oraz istnieje skończona pochodna ![]()
w punkcie x∈(a,b), to funkcja odwrotna ![]()
do funkcji f posiada pochodną w punkcie y0=f(x0) oraz ![]()
POCHODNA FUNKCJI ELEMENTARNYCH
c-stała |
0 |
|
|
sin x |
cos x |
cos x |
-sin x |
tg x |
|
ctg x |
|
arc sin x |
|
arc cos x |
|
arc tg x |
|
arc ctg x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
sin h x |
cos h x |
cos h x |
sin h x |
tgh h x |
|
ctg h x |
|
3
Barbórka & Natala