20. Adwent - czas oczekiwania na Boga w duszy każdego człowieka

Adwentem rozpoczyna w Kościele Katolickim rok liturgiczny. Słowo Adwent pochodzi z języka łacińskiego - adventus - oczekiwanie, przyjście, nadejście. Być może chrześci­janie zapożyczyli tę nazwę od starożytnego zwyczaju w Rzymie. Dla Rzymian oznaczało uroczysty przyjazd cesarza do Rzymu. W chrześcijaństwie terminem tym określa się radosny czas przygotowania na Narodzenie Mesjasza, w którym wspomina się pierwsze przyjście Jezusa i jednocześnie oczekuje się ponownego Jego przyjścia na ziemię. Dla tych powodów okres Adwentu jest czasem religijnego i radosnego oczekiwania.

Treścią przeżyć Adwentowych jest tajemnica grzechu fatalnych skutków, jakie nieposłuszeństwo Adama i Ewy sprowadziło na cały rodzaj ludzki. W tym niemal rozpaczliwym stanie, Bóg pierwszy zwraca się do człowieka i ofiaruje mu przebaczenia. Zanim jednak Bóg zesłał swego syna, przez wiele lat przygotowywał rodzaj ludzki na Jego przyjście. Źródła ludowe, kolędy mówią „cztery tysiące lat wyglądany" (stąd może cztery tygodnie Adwentu), dzisiaj wiemy, że o wiele dłużej trwało to przygotowanie.

W liturgii Adwentu pojawiają się właściwie dwie postacie. Jan Chrzciciel, który bezpo­średnio poprzedza przyjście Chrystusa na świat i nie tyle zapowiada co wskazuje na Zbawiciela. On to wskazuje wiernym jak należy przygotować się na przyjście Pana; przez pokutę, zerwanie z grzechem, odrzucenie ciem­ności. Drugą postacią jest Maryja. Ona to została wybrana spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi na matkę Zbawiciela i Odkupiciela.

ADWENTOWE OBRZĘDY

Roraty - tak nazywa się Msza św. ku czci Maryi, odprawiane przez cały Adwent w dni powszednich. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Msze św. Roratniej w okresie Adwentu sięgają XIII w.

Wieniec adwentowy - wodzi się z symboliki światła. Przeniesiony do nas ze wsch. Niemiec. Wykonuje się go z gałązek drzew iglastych, a następnie umieszcza się na nim cztery świece, symbolizujące cztery niedziele adwentowe i radość oczekiwania. Wieniec może być zawieszony u sufitu, bądź umieszczony na stole. Świece można palić w czasie modlitwy lub w czasie posiłków i spotkań.

Kalendarz adwentowy - zwyczaj pielęgnowany w wielu rodzinach na świecie, nie tylko katolickich. Można go wyko­nać własnoręcznie. Otwiera się do każdego dnia i w okienku mogą ukazywać się obrazy, cytaty biblijne, głębokie myśli, bądź czyste obrazki, na których można wpisywać dobre uczynki.

Siano dobrych uczynków - w pierwszą niedzielę Adwentu, każde dziecko otrzymuje pusty żłóbek. Każdego dnia, po modlitwie wieczornej robi rachunek sumienia i za każdy dobry uczynek wkłada jedną słomkę siana do żłóbka. W dzień Bożego Narodzenia znajduje w żłóbku figurkę Dzieciątka Jezus.

Listy do Dzieciątka Jezus - jest to zwyczaj katolicki. Dzieci piszą swoje życzenia odnośnie prezentów gwiazdkowych. Wieczorem kładą listy na parapet okna z na­dzieją, że aniołowie zaniosą je do Dzieciątka Je­zus.

Świeca roratnia - biała świeca ozdobiona białą lub niebieską wstążką zapalana w czasie Mszy św. roratniej. Jest symbolem Maryi.

Rekolekcje - oznacza wewnętrzne skupienie, jest to czas poświęcony na zastanowienie się nad sensem bycia chrześcijaninem. Rekolekcje adwentowe trwają 3 dni i składają się z nauk, modlitwy oraz nabożeństw. Przystąpienie do sakramentów pokuty i Eucharystii przygotowuje nasze serca do przyjścia Jezusa

W książce „Rytuał Rodzinny" „nie moż­na dobrze, owocnie przeżyć ad­wentu bez udziału w rekolekcjach, na słuchaniu i rozważaniu Słowa Bożego, udziału w nabożeństwie pokutnym, postu, jałmużny, wyci­szenia, a przede wszystkim bez sa­kramentu spowiedzi".

Wigilijne zwyczaje Kiedy już umilkną odgłosy przygotowań i krzątaniny, za oknami zapad­nie zmrok, a najmłodsi wypatrzą na niebie pierwszą …………, wszyscy członkowie rodziny w skupieniu zasiadają przy stole nakrytym ………… obrusem. Powinna na nim płonąć …………….., symbol Chrystu­sa, który jest Światłością świata, i w imię którego zgromadziliśmy się przy wspólnej ……………... Zanim przełamiemy się ……………, posłuchajmy fragmentu ………………………… mówiącego o narodzeniu Chrystusa (Łk 2,1-20), później odmówmy modlitwę ……………… ……. Niech jej słowa przypomną nam o konieczności wzajemnego przebaczenia. Poprośmy potem wspólnie …….. o błogosławieństwo dla naszej rodzi­ny, dla Ojczyzny, wspomnijmy tych, którzy już od nas …………….. Pomódlmy się też za sa­motnych i bezdomnych, aby i oni doznali ……………….. spotkania przy wspólnym stole. Teraz nastąpi najważniejszy moment wieczoru: najstarsza osoba z rodziny bierze do rąk talerz z ……………… i podaje go wszystkim zebranym. Rozpo­czyna się uroczysta chwila pojednania i składania sobie ……………….. Pamię­tajmy, że nie można usiąść do wspólnego stołu chowając w ser­cu …………… czy urazę do bliźniego. Zanim rozpoczniemy wieczerzę, spójrzmy na …………… pod ob­rusem oraz na …………… nakrycie. Zastanówmy się przez chwilę nad tymi pięknymi symbolami. Ilość oraz jakość wigilijnych……………. uzależniona jest od regionalnych tradycji i od możli­wości materialnych ……………. Pod jednym względem wigilijne stoły we wszystkich rodzinach nie powinny się różnić: w tej uroczystej chwili nie mogą się na nich pojawić dania ……………… ani alkohol. Doceńmy w tym dniu wartość rozmowy z najbliż­szymi i nie przedkładajmy nad nią oglądania …………..…. Po za­kończeniu posiłku podziękujmy Bogu za dary, które dzięki Jego hojności mogliśmy spożywać, a potem w śpiewie ……………… szukajmy radości wspólnego oczekiwania na …………………, później mo­żemy cieszyć się podarunkami złożonymi pod ……………….. Kiedy nadejdzie północ i na świat przyjdzie Boży Syn, pójdźmy, jak kiedyś betlejemscy pastuszkowie, oddać Mu pokłon na …………….			Wigilijne zwyczaje Kiedy już umilkną odgłosy przygotowań i krzątaniny, za oknami zapad­nie zmrok, a najmłodsi wypatrzą na niebie pierwszą …………, wszyscy członkowie rodziny w skupieniu zasiadają przy stole nakrytym ………… obrusem. Powinna na nim płonąć …………….., symbol Chrystu­sa, który jest Światłością świata, i w imię którego zgromadziliśmy się przy wspólnej ……………... Zanim przełamiemy się ……………, posłuchajmy fragmentu ………………………… mówiącego o narodzeniu Chrystusa (Łk 2,1-20), później odmówmy modlitwę ……………… ……. Niech jej słowa przypomną nam o konieczności wzajemnego przebaczenia. Poprośmy potem wspólnie …….. o błogosławieństwo dla naszej rodzi­ny, dla Ojczyzny, wspomnijmy tych, którzy już od nas …………….. Pomódlmy się też za sa­motnych i bezdomnych, aby i oni doznali ……………….. spotkania przy wspólnym stole. Teraz nastąpi najważniejszy moment wieczoru: najstarsza osoba z rodziny bierze do rąk talerz z ……………… i podaje go wszystkim zebranym. Rozpo­czyna się uroczysta chwila pojednania i składania sobie ……………….. Pamię­tajmy, że nie można usiąść do wspólnego stołu chowając w ser­cu …………… czy urazę do bliźniego. Zanim rozpoczniemy wieczerzę, spójrzmy na …………… pod ob­rusem oraz na …………… nakrycie. Zastanówmy się przez chwilę nad tymi pięknymi symbolami. Ilość oraz jakość wigilijnych……………. uzależniona jest od regionalnych tradycji i od możli­wości materialnych ……………. Pod jednym względem wigilijne stoły we wszystkich rodzinach nie powinny się różnić: w tej uroczystej chwili nie mogą się na nich pojawić dania ……………… ani alkohol. Doceńmy w tym dniu wartość rozmowy z najbliż­szymi i nie przedkładajmy nad nią oglądania …………..…. Po za­kończeniu posiłku podziękujmy Bogu za dary, które dzięki Jego hojności mogliśmy spożywać, a potem w śpiewie ……………… szukajmy radości wspólnego oczekiwania na …………………, później mo­żemy cieszyć się podarunkami złożonymi pod ……………….. Kiedy nadejdzie północ i na świat przyjdzie Boży Syn, pójdźmy, jak kiedyś betlejemscy pastuszkowie, oddać Mu pokłon na …………….
Wigilijne zwyczaje Kiedy już umilkną odgłosy przygotowań i krzątaniny, za oknami zapad­nie zmrok, a najmłodsi wypatrzą na niebie pierwszą …………, wszyscy członkowie rodziny w skupieniu zasiadają przy stole nakrytym ………… obrusem. Powinna na nim płonąć …………….., symbol Chrystu­sa, który jest Światłością świata, i w imię którego zgromadziliśmy się przy wspólnej ……………... Zanim przełamiemy się ……………, posłuchajmy fragmentu ………………………… mówiącego o narodzeniu Chrystusa (Łk 2,1-20), później odmówmy modlitwę ……………… ……. Niech jej słowa przypomną nam o konieczności wzajemnego przebaczenia. Poprośmy potem wspólnie …….. o błogosławieństwo dla naszej rodzi­ny, dla Ojczyzny, wspomnijmy tych, którzy już od nas …………….. Pomódlmy się też za sa­motnych i bezdomnych, aby i oni doznali ……………….. spotkania przy wspólnym stole. Teraz nastąpi najważniejszy moment wieczoru: najstarsza osoba z rodziny bierze do rąk talerz z ……………… i podaje go wszystkim zebranym. Rozpo­czyna się uroczysta chwila pojednania i składania sobie ……………….. Pamię­tajmy, że nie można usiąść do wspólnego stołu chowając w ser­cu …………… czy urazę do bliźniego. Zanim rozpoczniemy wieczerzę, spójrzmy na …………… pod ob­rusem oraz na …………… nakrycie. Zastanówmy się przez chwilę nad tymi pięknymi symbolami. Ilość oraz jakość wigilijnych……………. uzależniona jest od regionalnych tradycji i od możli­wości materialnych ……………. Pod jednym względem wigilijne stoły we wszystkich rodzinach nie powinny się różnić: w tej uroczystej chwili nie mogą się na nich pojawić dania ……………… ani alkohol. Doceńmy w tym dniu wartość rozmowy z najbliż­szymi i nie przedkładajmy nad nią oglądania …………..…. Po za­kończeniu posiłku podziękujmy Bogu za dary, które dzięki Jego hojności mogliśmy spożywać, a potem w śpiewie ……………… szukajmy radości wspólnego oczekiwania na …………………, później mo­żemy cieszyć się podarunkami złożonymi pod ……………….. Kiedy nadejdzie północ i na świat przyjdzie Boży Syn, pójdźmy, jak kiedyś betlejemscy pastuszkowie, oddać Mu pokłon na …………….			Wigilijne zwyczaje Kiedy już umilkną odgłosy przygotowań i krzątaniny, za oknami zapad­nie zmrok, a najmłodsi wypatrzą na niebie pierwszą …………, wszyscy członkowie rodziny w skupieniu zasiadają przy stole nakrytym ………… obrusem. Powinna na nim płonąć …………….., symbol Chrystu­sa, który jest Światłością świata, i w imię którego zgromadziliśmy się przy wspólnej ……………... Zanim przełamiemy się ……………, posłuchajmy fragmentu ………………………… mówiącego o narodzeniu Chrystusa (Łk 2,1-20), później odmówmy modlitwę ……………… ……. Niech jej słowa przypomną nam o konieczności wzajemnego przebaczenia. Poprośmy potem wspólnie …….. o błogosławieństwo dla naszej rodzi­ny, dla Ojczyzny, wspomnijmy tych, którzy już od nas …………….. Pomódlmy się też za sa­motnych i bezdomnych, aby i oni doznali ……………….. spotkania przy wspólnym stole. Teraz nastąpi najważniejszy moment wieczoru: najstarsza osoba z rodziny bierze do rąk talerz z ……………… i podaje go wszystkim zebranym. Rozpo­czyna się uroczysta chwila pojednania i składania sobie ……………….. Pamię­tajmy, że nie można usiąść do wspólnego stołu chowając w ser­cu …………… czy urazę do bliźniego. Zanim rozpoczniemy wieczerzę, spójrzmy na …………… pod ob­rusem oraz na …………… nakrycie. Zastanówmy się przez chwilę nad tymi pięknymi symbolami. Ilość oraz jakość wigilijnych……………. uzależniona jest od regionalnych tradycji i od możli­wości materialnych ……………. Pod jednym względem wigilijne stoły we wszystkich rodzinach nie powinny się różnić: w tej uroczystej chwili nie mogą się na nich pojawić dania ……………… ani alkohol. Doceńmy w tym dniu wartość rozmowy z najbliż­szymi i nie przedkładajmy nad nią oglądania …………..…. Po za­kończeniu posiłku podziękujmy Bogu za dary, które dzięki Jego hojności mogliśmy spożywać, a potem w śpiewie ……………… szukajmy radości wspólnego oczekiwania na …………………, później mo­żemy cieszyć się podarunkami złożonymi pod ……………….. Kiedy nadejdzie północ i na świat przyjdzie Boży Syn, pójdźmy, jak kiedyś betlejemscy pastuszkowie, oddać Mu pokłon na …………….

---