Teoria Mechanizmów
i Maszyn
Analiza kinematyczna i kinetostatyczna mechanizmu suwakowego
Mech-6/A
xxxxxxxxxxxxxx
WIMiR gr. 1x rok II C
Rok akademicki 2010/2011
Synteza strukturalna i geometryczna mechanizmu
Symboliczny zapis struktury i parametrów projektowanego mechanizmu przedstawia tabela

1.1 Budowa łańcucha kinematycznego - schemat ideowy.
Zgodnie z numerem zadania przyjęto wymiary mechanizmu i położenie jak na rysunku.
AB = 0,5m P3 = 200 N
BS2 = 0,15m P3 || CE
BC = 0,3m ![]()
CD = 0,2m
CE = 0,6m
![]()
φ1 = 135°
ω1 = 2![]()
1.2 Ruchliwość i klasa mechanizmu
Ruchliwość mechanizmu
w=3n-p4-2p5
liczba członów n = 3; liczba par kinematycznych klasy IV p4=0; liczba par kinematycznych klasy V p5=4; (0,1), (1,2), (2,3), (3,0)
![]()
Klasa mechanizmu
Po odłączeniu członu napędzającego 1, pozostałe człony tworzą grupę strukturalną.

Badam ruchliwość grupy strukturalnej po połączeniu jej członów ruchomych z podstawą; n=2, p5=3; (0,2), (2,3), (3,0).
wgr=3n-2p5=![]()
=0
Grupa strukturalna (2,3) jest grupą klasy 2, postaci 4.
Analizowany mechanizm składa się z członu napędzającego 1 i grupy strukturalnej klasy 2, jest więc mechanizmem klasy 2.
Nazwa strukturalna mechanizmu: mechanizm suwakowy
2. Analiza kinematyczna mechanizmu
2. 1 Metoda grafoanalityczna (metoda planów)
Plany prędkości i przyspieszeń rysuję w podziałce kV = ![]()
![]()
dla prędkości i ka = ![]()
![]()
dla przyspieszeń.
PLAN PRĘDKOŚCI:
Ponieważ człon 2 porusza się ruchem płaskim, a jego ruch jest złożeniem ruchu obrotowego członu 1 (ruch unoszenia) i ruchu postępowego wzdłuż członu 1:
ω2 = ω1
VA = 0
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Z planu prędkości odczytuję wartości:
VB2 = 3,2878![]()
VCB = 0,6![]()
VC2 = VD = 3,8637![]()
VB2B1 = 3,1321![]()
VS2 = 3,5794![]()
PLAN PRZYSPIESZEŃ:
Ponieważ ω1 jest stała:
ε1 = ε2 = 0
![]()
= ![]()
= 2![]()
![]()
= ![]()
= 12,5284![]()
![]()
= ![]()
= 1,2![]()
![]()
= ![]()
= 0,6![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Z planu przyspieszeń odczytuję:
aB2 = 52,7446![]()
aS2 = 52,8904![]()
aC2 = aD = 53,0425![]()
![]()
2. 2 Metoda analityczna
Kąt φ1(t) definiuje ruch mechanizmu w czasie.
φ2 = φ1 - ![]()
l1(t) i l3(t) są funkcjami zmiennymi w czasie.
Wartości stałe i niezależne od czasu:
l2 = 0,3 m
l0 = 0,4156 m
φ3 =![]()
Dla zadanego położenia:
![]()
Mechanizm zapisuję wielobokiem wektorowym:
![]()
Po zrzutowaniu równania na osie układu współrzędnych mam:


Po zróżniczkowaniu obu równań:

Obliczam wartości prędkości VB2B1 i VC2





Po podstawieniu wartości dla zadanego położenia:
VB2B1 = 3,1321![]()
VC2 = 3,8637![]()
Po zróżniczkowaniu równań prędkości obliczam wartości przyspieszeń



Po podstawieniu wartości dla zadanego położenia:
![]()
aC2 = 53,0418![]()
2. 3 Analiza kinematyczna mechanizmu za pomocą programu SAM 6.1
Schemat mechanizmu:
Wykresy:
2. 4 Zestawienie wyników dla zadanego położenia w tabeli:
|
Metoda planów |
Metoda analityczna |
SAM |
VB2 |
3,2878 |
|
3,294 |
VS2 |
3,5794 |
|
3,581 |
VC2 = VD |
3,8637 |
3,8637 |
3,871 |
VB2B1 |
3,1321 |
3,1321 |
|
aB2 |
52,7446 |
|
52,945 |
aS2 |
52,8904 |
|
53,092 |
aC2 = aD |
53,0425 |
53,0418 |
53,246 |
|
53,2351 |
53,2344 |
|
3. Analiza kinetostatyczna mechanizmu
Przyjmuję:
P3 = 200 N
![]()
M2 = 120 Nm
m2 = 10 kg
![]()
![]()
Wyznaczam siły bezwładności i ciężkości, oraz moment od sił bezwładności:


Odrzucenie członu napędzającego i oswobodzenie od więzów.
Równania wektorowe równowagi sił działających na grupę strukturalną:
Równanie dla członu 2:
![]()
Równanie dla członu 3:
![]()
Po zsumowaniu obu równań otrzymuję równanie dla grupy strukturalnej
![]()
Reakcje wewnętrzne w grupie znoszą się
![]()
Plan sił rysuję w podziałce kR = ![]()
![]()
Z planu sił odczytuję
R12 =1442,7921N R03 =1476,5886N
![]()
R32 = R23 = ![]()
Wyznaczenie uogólnionej siły równoważącej, oraz sił reakcji działających na człon napędzający.
![]()
R01 =1442,7921N

Znak „-” oznacza przeciwny zwrot momentu równoważącego.
Sprawdzenie obliczenia uogólnionej siły równoważącej metodą mocy chwilowych

12