Displacement:
![]()
![]()
[T] ![]()
[m3]
-->
[Author:JAO]
ZANURZENIA
XF (LCB) - środek wyporu ![]()
[m] ![]()
[m] ![]()
[m]
XS (LCF) - środek geometryczny
Mj - jednostkowy moment przegłębiający
t - trym zgodny z t = TD - TR Zanurzenie na rufę ze znakiem „ - „
![]()
[m] ![]()
[m] ![]()
[m] ![]()
[m] ![]()
[m] 
[m]
DRAFT SURVEY
Dane z tablic : D, TPC, XS, α, ΔMj = Mj(+0,5) - Mj(-0,5)
I metoda: pamiętaj: Xs od ⊗ II metoda: („wzór japoński”)
![]()
[m] ![]()
[m]
![]()
[t] ![]()
[m]
![]()
[t] ![]()
[m]
![]()
[t] ![]()
[t]
![]()
![]()
![]()
[t] 
[t]
![]()
[t] Uwaga! poprawka D4zawsze dodatnia
Zmiana stanu zabalastowania przyjmując minimalną ilość balastu
![]()
[t] ![]()
[m] t-> planowany trym ![]()
[t] x-planowane
lub![]()
[t]
Ile z pozycji x1 do pozycji x2 aby było „0” trymu: Aby spełnic ten warunek musi XG=XF
![]()
[t] ![]()
[t]
Metoda E-psylonów:
εDA εRA Zdjęcie z X1![]()
εDA εRA Przyjęcie na X2
Δt' = ∑εDA + ∑εRA
Rozmieszczenie końcówki ładunku na równą stępkę: Dane: D pocz. XG, XF: D'(końcowe) XF'; P=Dk-DP
![]()
[m] ![]()
[t] ![]()
[t] p1=p-p2
Rozmieszczenie ładunku dla t = 0
![]()
![]()
[t] ![]()
![]()
[t] ![]()
[tm] ![]()
[tm]
Inny sposób: D'XF'= DXG + p1x1 + p2x2
Albo załadować całość na jedną ładownię a potem część przesunąć:
![]()
[m] ![]()
[m] ![]()
[t]
Przyjęcie ciężaru: ![]()
Zmiana stanu zabalastowania: ![]()
[m] 
[t]
( t′ = x) zmiana trymu.
Przesunięcie ciężaru z X2 do X1:
![]()
[m] ![]()
[t]
PRZYJĘCIE CIĘŻARU: ZDJĘCIE CIĘŻARU:
![]()
[m] ![]()
[m]
Stateczność początkowa:
![]()
[tm] 
[°] ![]()
[tm] lub: ![]()
[tm]
Załadunek - wyładunek kontenerów: h = wysokość podnoszenia ładunku, z = środek podnoszenia ciężaru.
Liczyć: ![]()
[m] potem GMp, i z GMp liczymy M1° .następnie:
MPRZ = p ( b - y ) wyładunek, MPRZ = p ( y - b ) wyładunek,
Przyjęcie, zdjęcie ciężaru z kei:
Wyładunek załadunek przesunięcie masy
![]()
[t] ![]()
[t] ![]()
[m] ![]()
[m]
![]()
[m] ![]()
[FSM] ![]()
[°]
Cyrkulacja:
![]()

![]()
![]()
V (m/sek) = 0.514 ⋅V kt
![]()
[tm] ![]()
![]()
![]()
![]()
Cyrkulacja: kąt przechyłu przy którym woda wchodzi do................ h =m wysokość od pp do np.miejsca przebicia
![]()
[°] 
[tm] UWAGA! ZG niepoprawione!!
![]()
[tm] ![]()

![]()
[m] ![]()
[°] lub
![]()
[m] ramię cyrkulacji ![]()
[m]
Z tablic Lw; potem wykres statyczny , odcinamy Lhc i LwST i mamy ϕhc oraz ϕST gdzie LwST= 0,6 Lw
Przepisy PRS / IMO:![]()

![]()
Krzywa ramion prostujących: Max. ramię prostujące - wykres statyczny Kąt zalewania- z tablic>>>z zanurzenia lub wyporności; ![]()
, ![]()
(na przecięciu jest ϕPRZ
Dynamiczna: ![]()
[KN] MPRZ = MKR LwST = 0,6 Lw (tablice str.98)
Obliczanie pola błędu:![]()
Lw1=0,0514 Fw Zw (IMO +,5T) Lw2=1,5Lw1
Mielizna:
![]()
[m] ![]()
![]()
[m] 
[m]
![]()

![]()
![]()
[m] ![]()
[m] ![]()
Liczenie:R, to,TXM, T'XM:
Awaria: Zanurzenie statku na wysokości zatopienia (uszkodzenia)
![]()
[m] ![]()
[m3]
![]()
[m]
Inny wzór do stosowania zamiennie: Pw=Daw - D
![]()
[m]
Wzór SIMPSONA (do ziarna)
![]()
[mrad] ![]()
![]()
![]()
Wzór na liczenie pola pod krzywą: S= S1 + S2 + S3 + S4 (trapezy)
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
lub:
![]()
GM z okresu kołysań: c = 0,373+0,023 ⋅B/T -0,043 L/100
![]()
[sek] 
[m]
ZM (KM) - wysokość metacentrum poprzecznego ![]()
![]()
ZG - położenie środka masy nad p.p. ![]()
GM - wysokość metacentryczna
ΔGM (ΔZG) - poprawka na swobodne powierzchnie
PRZECHYŁY BOCZNE STATKU
![]()
[tm/°] ![]()
[°] ![]()
[°] ![]()
[tm]
Moment bezwładności dla trapezu:
![]()
![]()
![]()
TRAPEZ![]()
b1- węższy bok