Anna Wasilewska

Ped. Rewalidacyjna

Rok V

Zajęcia z klasą 6 szkoły podstawowej

Czas: 50 minut

Temat: Wiosenny dzień na łące.

Cele ogólne:

- zmniejszenie napięć dające poczucie rozluźnienia, zabawy i relaksu;

- doskonalenie współpracy w parach oraz całej grupie;

- refleksja nad sobą samym, swoimi marzeniami, pragnieniami.

Wprowadzenie:

Na dzisiejszych zajęciach nawiążemy do wiosny oraz zjawisk przyrodniczych związanych z tą porą roku. Wiosną przyroda budzi się do życia, zachwyca swoim pięknem, energią, a jednocześnie działa uspokajająco, wzbudza w nas refleksję. Celem dzisiejszych zajęć będzie odprężenie się, wniknięcie w głąb siebie oraz czerpanie radości z pracy w parach.

1. Rozgrzewka - 10 minut

Od dołu do góry (tak jak wzrastają rośliny, do słońca):

- krążymy stopami rysując leniwe ósemki (najpierw prawą stopą, potem lewą);

- w miejscu udajemy chód, tak, aby nie odrywać całych stóp od podłogi (jedna noga odrywa palce od podłogi, druga piętę);

- zginamy nogę w kolanie i luźno machamy łydką rysując koła (najpierw prawa noga, potem lewa);

- łączymy kolana, wykonujemy koliste ruchy najpierw w prawo, potem w lewo;

- udajemy chód bociana podnosząc wysoko kolana i starając się utrzymać przez chwilę na jednej nodze - na przemian nogi;

- kołyszemy biodrami najpierw na boki, potem do przodu i do tyłu, próbujemy robić biodrami ósemki;

- kręcimy klatką piersiową, wypychamy klatkę na boki i chowamy;

- palcami wykonujemy szybkie ruchy jakby padał drobny deszcz, potem zaczynamy ruszać całymi rękami nadal wykonując palcami ruchy;

- zataczamy rękami koło, zaczynamy od stóp i kierujemy się do głowy, najpierw robimy koła w prawo potem w lewo;

- łokciami rysujemy w powietrzu kwiatki (najpierw jednym, potem drugim);

- ruszamy ramionami zataczając koła w przód i tył;

- wyciągamy głowę jak najwyżej w górę (tak jak kwiatki się wyciągają do słońca) i chowamy w ramiona; wykonujemy głową koliste ruchy.

- na koniec podskakujemy luźno, tak aby mięśnie ciała były rozluźnione.

2. „Deszczyk” (muz. Tzadik Katamar) - 12 minut - ćwiczenie z materiałów KLANZY „Opisy tańców, scenariusze zabaw” ze strony internetowej http://chomikuj.pl/jagodzianka70/Klanza+Pedagogika+zabawy/ta*c5*84ce+integracyjne

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco w kręgu.

Przygrywka: 8 taktów.

cz. 1.

1-2: gest spadania deszczu na głowę (ręce opadają z góry na dół, palce się ruszają),

3-4: powtarzamy 1-2

5-8: gesty wiejącego wiatru w prawo, w lewo, w prawo w lewo (ręce się rytmicznie kołyszą na boki nad głową),

9-16: powtarzamy 1-8.

cz. 2

1-2: błyskawica: klaśnięcie w dłonie,

3-4: grzmot: tupnięcie o podłogę,

9-16: pokazujemy tęczę (z nad głowy opuszczamy ręce wyprostowanie w łokciach),

17-32: powtarzamy 1-16.

3. Dobieramy się w pary, siadamy, na plecach kolegi/ koleżanki wykonujemy masażyk relaksacyjny do opowiadania „Strumyczek", potem zamiana - 3 minuty - ćwiczenie ze „Scenariusza zajęć nr 1” (nie było autora) ze strony internetowej http://www.google.pl/search?hl=pl&client=firefox-a&rls=org.mozilla%3Apl%3Aofficial&q=masa%C5%BCyk+relaksacyjny+dla+dzieci&oq=masa%C5%BCyk+relaksacyjny+dla+dzieci&aq=f&aqi=&aql=&gs_sm=e&gs_upl=42930l45125l0l10l7l0l0l0l0l0l0l

Tu płynie strumyczek, (rysujemy na plecach linię prostą wzdłuż kręgosłupa)

faluje, wiruje. (rysujemy na plecach dziecka linię falistą, wir)

Tu się srebrzy, tam ginie, (delikatnie drapiemy je po plecach, wsuwamy

palce za kołnierz)

a tam znowu wypłynie. (rysujemy na plecach linię prostą wzdłuż kręgosłupa)

Wtem przemknęła wiewiórka, (delikatnie szczypiąc, wędrujemy po plecach na skos dłonią)

zaświeciły dwa słoneczka, (zataczamy dłońmi koła na plecach)

Spadł drobniutki deszczyk. (leciutko stukamy opuszkami palców w plecy dziecka na dole)

Czy cię przeszedł dreszczyk? (niespodziewanie, delikatnie szczypiemy je w kark).

4. „Ptasi taniec”- Lintu Lensi Oksalle (Finlandia) - 15 minut - ćwiczenie z materiałów KLANZY „Opisy tańców, scenariusze zabaw” ze strony internetowej http://chomikuj.pl/jagodzianka70/Klanza+Pedagogika+zabawy/ta*c5*84ce+integracyjne

Ustawienie: w rozsypce

cz. I 1-16 chodząc w rozsypce klaszczemy rytmicznie w dłonie

cz. II 1-8 z najbliższym partnerem łączymy się w parę i trzymając się za obie ręce „Wijemy gniazdko” chodząc 8 kroków w prawo

9-16 „Wijemy gniazdko” chodząc 8 kroków w lewo

cz. III 1-2 stojąc w miejscu kołyszemy w parach złączonymi rękami w prawo i w lewo

3-16 powtarzamy 1-2 jeszcze 7 razy

cz. IV 1-8 tańczymy 8 kroków z partnerem w haczyku w prawo

9-16 tańczymy 8 kroków z partnerem w haczyku w lewo;

po ostatnim obrocie rozpad par i zaczynamy taniec od początku.

5. Do opowiadania prowadzącej wykonujemy odpowiednie ruchy, stoimy rozsypani po sali, w tle cicho leci muzyka (Enya „Watermark”) - 10 minut

Wiosenny dzień na łące (opowiadanie własnego autorstwa):

- słonko nieśmiało rzuca promienie słońca na świat (wykonujemy półkoliste ruchy rękami nad głową, raz lewą ręką, raz prawą kołysząc się przy tym raz w jedną, raz w drugą stronę),

- rośliny budzą się do życia (z przysiadu kucnego powoli wyciągamy się w górę, rozpościeramy ręce na boki, tak jakbyśmy się przeciągali ze snu, powtarzamy kilka razy);

- bociany przyleciały na łąkę (rozstawiamy ręce na boki i krążymy po sali jak bociany);

- chodzą po rozlewisku schylając się od czasu do czasu po żabę (udajemy bociana poszukującego żab);

- ale żaby są sprytne, uciekają szybko i wskakują do stawu (skaczemy jak żaby);

- nareszcie są bezpieczne, mogą spokojnie popływać (chodzimy po sali wykonując rękami ruchy, jakbyśmy pływali jak żaby);

- znudzone czekaniem na żaby bociany odleciały (krążymy po sali udając lot bociana);

- trawa jest taka miękka i przyjemna, żaby wyskoczyły więc na brzeg by pogrzać się na słońcu (siadamy parami po turecku plecami do siebie- tak aby się wzajemnie oprzeć na swoich plecach);

- żaby zamknęły oczy, wzięły kilka głębokich oddechów rześkiego wiosennego powietrza, w dali słychać było szumiące na wietrze brzozy, śpiew ptaków. Niedaleko kwitł bez, wiatr roznosił jego piękny zapach nad łąką. Żaby czuły się bezpiecznie, myślały o czymś przyjemnym, o czymś, o czym marzą, czego chcą;

- uczestnicy zostają tak przez chwilę w ciszy ze swoimi marzeniami; następnie powoli otwierają oczy, teraz siadają w parach jeden za drugim, jedna osoba rysuje na plecach drugiej swoje marzenie, ma wyrazić to tylko przez rysunek, dotyk, osoba, która odbiera rysunek ma zamknięte oczy, stara się wyobrazić, poczuć marzenie kolegi/ koleżanki. Następuje zamiana.

- Na koniec jest czas na porozmawianie w parach o swoich odczuciach, marzeniach i jeśli są chętni wypowiedzenie się na ten temat przed całą grupą.

Agnieszka Dąbkowska

III AkzA

CHOREOTERAPIA

SCENARIUSZ ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH

Temat zajęć: Cztery żywioły

Cele ogólne:

• wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch oraz kontakt emocjonalny i fizyczny

• dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi ,nawiązywanie kontaktów z nimi oraz umiejętność współpracy z partnerem.

• wielozmysłowa stymulacja

• wytworzenie pogodnego i radosnego nastroju

• pogłębiane świadomości własnego ciała poprzez wykonywanie różnego rodzaju ruchów.

• Relaksacja

Pomoce dydaktyczne:

• Odtwarzacz CD

• Miski z wodą

• Piłki overball

• Świeca

• Bańki mydlane

Warunki techniczne:

• czas trwania zajęć: 1,5 godz.

• liczba uczestników: 15

Przebieg zajęć:

1. rozgrzewka

• muzyka: Avishai Cohen - Morenika

• przebieg

Wszyscy uczestnicy stają w kole .

Prowadzący pokazuje ruchy ,które wszyscy powtarzają.:

- kręcenie różnymi częściami ciała po kolei.(stopy, kolana, biodra , klatka piersiowa, ramiona, ręce, nadgarstki, głowa)

- falowanie różnymi częściami ciała

2) Zabawa :Wodne inspiracje

• muzyka: The Penguin Cafe Orchestra-Air A Danser

• Materiały: miski napełnione wodą.

3 etapy zabawy:

1) Zadaniem dzieci jest uderzanie rączkami w powierzchnię wody w rytmie muzyki.

W wyniku tego powstać powinna mgiełka oraz kropelki różnej wielkości tworzące wspaniałe „obrazy”.

2) Dzieci wykonują faliste ruchy dłońmi po wodzie w rytm muzyki.

3) Dzieci wyobrażają sobie, że teraz one są falującą wodą i poruszają się po sali w rytm muzyki .

3. Taniec żywiołów:

1. Woda- ,,Taniec kropli deszczu „(improwizacja ruchowa)

Muzyka: Ludovico Einaudi - Monday

Przebieg:

Zadaniem dzieci jest wyobrażenie sobie ,że każde z nich jest kroplą deszczu.

Krople spadają z wysoka-samotnie- napotykają inne krople-chwytają się za ręce tworząc strugi -strumień.

Po zakończeniu tańca dzieci starają się powiedzieć jak się czuły się tańcząc samotnie, w grupie ,a jak z partnerem.

2. Powietrze- zabawa ,,wietrzyk”

muzyka: odgłosy wiatru

przebieg:

1. Dzieci wyobrażają sobie ,że są wiatrem. Zadaniem dzieci jest poruszanie się zgodnie z muzyką.

Kiedy usłyszą jak wieje wiatr poruszają się po sali zgodnie z jego siłą.

Raz zachowują się jak wiosenny wietrzyk, a raz jak jesienna wichura.

Jeśli nic nie będą słyszeć to znaczy, że wiatr ucichł. Wówczas dzieci robią przysiad .

2. Podczas drugiej części zabawy nauczyciel puszcza bańki mydlane. Zadaniem dzieci jest również zachowywanie się jak wiatr, lecz tym razem muszą tak dmuchać, aby bańki jak najdłużej utrzymały się w powietrzu.

Po zakończeniu zabawy dzieci starają się powiedzieć w jakiej roli czuły się najlepiej i dlaczego( jako wiosenny wietrzyk czy wichura itd.

c) Ziemia:

muzyka: Norah Jones -Sunrise

przebieg:

Kontakt z ziemią -masaż piłką

Dzieci kładą się plecami na piłce i naciskają na nią ciężarem ciała.

Wykonują rożne ruchy, tak aby piłka zmieniała położenie ale ciągle czując kontakt z podłożem.

Następnie zadaniem dzieci jest powtórzenie tego samego lecz tym razem bez piłki- wykonywanie różnorodnych ruchów ciała na podłodze( na matach)

6) Grupowy masażyk:

• Muzyka: Enya - "Watermark" -muzyka relaksacyjna

• Przebieg:

Prowadzący zapoznaje dzieci w treścią i sposobem wykonywania masażu.

Następnie dzieci siadają w kole (jedno za drugim) tak ,aby każde dziecko miało przed sobą plecy innej osoby do wykonywania masażu.

Wszyscy razem mówią wierszyk i masują plecy osoby siedzącej z przodu.

• Treść:

,, DESZCZYK ”

Drzewom we włosy dmucha wiatr

(dmuchamy we włosy)

A deszczyk kropi kap, kap, kap

(opukujemy plecy opuszkami palców)

Krople kapią równiuteńko

(głaszczemy po włosach i ramionach)

Szepczą cicho: 'Mój maleńki, śpij już - śpij, śpij już - śpij'

(cały czas głaszczemy po włosach, ramionach i plecach)

Leci listek, leci przez świat

(wodzimy palcem po plecach)

Gdzieś tam na ziemię cicho spadł

(lekko naciskamy jedno miejsce)

Leci drugi, leci trzeci

(wodzimy palcem dwa razy po plecach)

Biegną zbierać listki dzieci

(szybko stukamy wszystkimi palcami)

No, a potem wszystkie liście układają w piękne kiście

(głaszczemy dziecko po plecach)

7) Relaksacja z wykorzystaniem świecy

(nawiązanie do ostatniego z żywiołów-ognia)

• muzyka: Mariposa ,,Motyle”

• przebieg:

Prowadzący ustawia na środku sali zapaloną świecę.

Uczestnicy siadają wokół świecy na podłodze.

Prowadzący spokojnym tonem głosu odczytuje treść relaksacji:

,,Skoncentrujcie się na płomieniu.

Patrzcie tak długo ,aż wasze powieki staną się ciężkie, a wtedy pozwólcie im swobodnie opaść.

Widzicie teraz w sobie odblask płomienia świecy.

Skupcie się na chwilę na jego żółtej części … teraz na niebieskiej… a teraz na białej… Czy czujecie ciepło płomienia?

Poczujcie jak wam samym robi się coraz cieplej i coraz jaśniej.

Sami stajecie się teraz cząstką płomienia …sami promieniejecie ciepłym, jasnym światłem.

Poczujcie to ciepło i spokój-skoncentrowane w Was samych..trwajcie przez Skoncentrujcie uwagę na oddechu a potem powoli ogarnijcie nią cały pokój, głęboko zaczerpnijcie powietrza i otwórzcie oczy.”

wykonywania zadań oraz relaksacji.

8) Rozmowa na temat wykonywanych zadań

chwilę w tym stanie………

A teraz powróćcie do dawnego poczucia ciepła i do chwili,w której zobaczyliście w sobie płomień…

dzieci mówią :

• co im się podobało a co nie

• z czym miały trudność

• jak się czuły podczas

Katarzyna Glinka,

V POW

Scenariusz zajęć z choreoterapii

Temat zajęć: Poznaj siebie

Grupa docelowa: uczniowie klas średnich, studenci

Czas: ok. 45 min.

Cele:

- zwiększenie świadomości własnego ciała, swoich uczuć, zminimalizowanie napięć ciała.

Przebieg zajęć:
1. Powitanie (ok. 7 min)

Prowadzący zajęcia wita się z uczestnikami warsztatu oraz przedstawia temat zajęć.

Uczestnicy otrzymują polecenie, by rozmieścić się luźno po sali tak, żeby mieć swobodę ruchów. W rytm muzyki stojąc zaczynają powoli krążyć głową raz w jedną, raz w drugą stronę. Wykonują także krążenia innych części ciała: rąk, nóg, krążenie bioder, ramion, itd.

Przykładowa muzyka: Strange Fruit - Intro (z płyty Dirty Town)

2. Balony złości (ok. 10 min.)

Każdy z uczestników otrzymuje po jednym baloniku, który musi zostać przez nich napompowany. Prowadzący warsztaty omawia ćwiczenie (przykładowa mowa): Pomyśl przez chwilę jak się teraz czujesz. Nie musisz tego mówić głośno. Jesteś zmęczony, znużony? A może czujesz złość? Jest Ci tutaj dobrze? Jesteś zrezygnowany, czy naładowany energią? Pomyśl przez chwilę. Otrzymałeś balon. W rytm muzyki, którą za chwilę usłyszysz postaraj się pokazać tym właśnie balonem jak się czujesz. Możesz go odbijać, dowolnie formować. Jeśli czujesz potrzebę możesz nawet przebić balon.

Prowadzący po zakończeniu zadania stara się naprowadzić uczestników zajęć na głębsze zastanowienie się nad ćwiczeniem. Może użyć słów: a teraz pomyśl jak czujesz się w tym momencie. Czy są to inne uczucia niż przed rozpoczęciem ćwiczenia?

Przykładowa muzyka: Moloko - The Time Is Now

3. Lustro (ok. 10 min.)

Uczestnicy proszeni są o dobranie się w pary. Pary stają naprzeciwko siebie twarzą w twarz. Jedna osoba z pary zaczyna się dowolnie poruszać w rytm muzyki, a druga osoba jest jej „lustrem” i ma za zadanie naśladować ruchy swojej pary.

Przykładowa muzyka: Hipo - In The Jungle The Mighty Jungle

4. Wsłuchaj się (ok. 10 min.)

Prowadzący prosi uczestników choreoterapii, by usiedli na podłodze „po turecku”. Każe im zamknąć oczy i słuchać muzyki. Może wprowadzić uczestników tekstem: posłuchaj muzyki. Pomyśl jak się teraz czujesz. Czy jesteś na zajęciach ciałem i duchem? A może myślami jesteś w innym miejscu. Zastanów się. Jakie to miejsce? Słyszysz muzykę? O czym myślisz?

Ćwiczenie to wykonuje się w zupełnej ciszy. Celem jest maksymalny relaks uczestników.

Przykładowa muzyka: Paul Collier - Air

Steve Roach - Relections in Suspension

Polecany gatunek muzyki do tego ćwiczenia: ambient, klasyczna.

5. Iskierka (ok. 3 min.)

Uczestnicy wraz z prowadzącym stają w kole i łapią się za ręce. Prowadzący ściska jedną dłoń osoby po jego prawej stronie (iskierka). Osoba po prawej robi to samo swojemu sąsiadowi. Odbywa się to dość szybko, również bez słów.

6. Zakończenie zajęć (ok. 5 min.), podziękowanie za uczestnictwo.

Magda Truszkowska

V rok, pedagogika rewalidacyjna

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat: Jak budować pewność siebie?

Grupa docelowa: gimnazjaliści

Cele ogólne:

• zwiększenie świadomości siebie,

• podniesienie samooceny,

• budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby.

Metody: aktywizujące, ruchowe, słowne

Formy: grupowa, indywidualna

Środki dydaktyczne: kamień, płyta z muzyką,

Czas: 45 min.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Zajęcia wstępne

1. Rundka powitalna z kamieniem. Uczestnicy siadają w kręgu. Kolejno podając sobie kamień, kończą zdania, np.: Dziś czuję się … , Jestem dobra/y w … ,

Najlepiej potrafię … , Dziś udało mi się ….

3 min.

2. Rozgrzewka. Powolne rozgrzewanie wszystkich części ciała począwszy od partii górnych.

5 min.

2. Zajęcia właściwe

1. Podróż przez życie. Uczestnicy starają się poprzez pantomimę przedstawić różne fazy życia (10 min.)

• Mamy rok i zaczynamy raczkować, a nawet chodzić.

• Przybyły nam kolejne dwa lata i teraz bawimy się w piaskownicy.

• Przeżywamy nasz pierwszy dzień w szkole.

• Wchodzimy w okres dojrzewania i przeżywamy pierwszą miłość.

• Jesteśmy prawie dorośli i tak się zachowujemy.

• W wieku ok. 40 lat idziemy na spacer z rodziną.

• Jesteśmy dziarskim rencistą lub emerytem.

• Jesteśmy staruszkami.

Taniec belgijski: (15 min.)

• Ustawiamy się parami na obwodzie koła, panowie z lewej strony, panie po ich prawej stronie; wszyscy obróceni w prawą stronę, trzymamy się za ręce tak jak przy polonezie.

• 4 kroki do przodu

• obrót i 4 kroki w tym samym kierunku, ale tyłem

• 4 kroki do przodu

• znowu obrót i kolejne 4 kroki w tą samą stronę tyłem

• doskok, odskok

• obrót z zamianą miejsc

• doskok, odskok

• i znowu obrót z zamianą miejsc i zamianą partnera.

3. Pewność siebie. (12 min.)

Uczestnicy kładą się na podłodze i wyobrażają sobie, że są bezsilni. Bardzo powoli podnoszą się i nabierają coraz więcej wiary w siebie. Po chwili uczestnicy zaczynają chodzić po pomieszczeniu i każdy rozwija coraz więcej pewności siebie, modyfikując jej nasilenie zgodnie z poleceniem prowadzącego w skali 1 - 10, gdzie 1= absolutnie bezradni, a 10= pewni siebie, panujący nad sytuacją. Poziom nasilenia zmienia się raz w górę, a raz w dół. Po ćwiczeniu następuje dyskusja na temat tego, jak czuli się uczestnicy. Jakie uczucia wzbudzało balansowanie miedzy brakiem pewności siebie, a poczuciem jej posiadania. Czy łatwiej było poruszać się w dół, czy w górę skali.

3. Zakończenie

Pożegnanie - Iskierka.

Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niechaj wróci do mych rąk.

Stojąc trzymamy się za ręce i przesyłamy uścisk.

Źródła i inspiracje:

1. Scenariusz zajęć wg M. Kałuża:

http://chomikuj.pl/marcia0707/Dokumenty/choreoterapia,447104613.doc

2. Instrukcja tańca belgijskiego:

http://tomasz.topa.pl/taniec-belgijski.html

3. Muzyka do tańca belgijskiego:

http://w567.wrzuta.pl/audio/3PrgQcEUNcC/taniec_belgijski

Marta Kuczyńska

Scenariusz zajęć:

Temat: Integracja.

Czas zajęć: 45 min.

Uczestnicy: I klasa gimnazjum

Cele:

- nawiązywanie kontaktu w grupie

- rozwijanie umiejętności współpracy w grupie

WPROWADZENIE:

- powitanie grupy, przedstawienie się

- wyjaśnienie celu spotkania i zaproszenie do aktywnego udziału w zajęciach.

• Ćwiczenie 1 (czas: 10 min.)

Przeprowadzenie rozgrzewki:

- rozpoczęcie rozgrzewki od głowy, przechodząc do tułowia, a kończąc na nogach (ruchy koliste)

- prowadzenie rozgrzewki w rytm muzyki

Muzyka: Linkin Park- In the end- Soothing, Relaxing Music

• Ćwiczenie 2 (czas: 5 min.)

Imię z dodaniem gestu:

Uczestnicy stoją obok siebie w kręgu, jedna osoba wypowiada swoje imię i równocześnie wykonuje wymyślony przez siebie gest. Następnie wszyscy razem powtarzają imię i gest. Przedstawiają się wszyscy po kolei.

• Ćwiczenie 3 (czas: 15 min.)

Marsz muzyków:

- Ustawienie początkowe: dwa koła współśrodkowe. Tancerze zwróceni do siebie twarzami- koło wewnętrzne w kierunku koła zewnętrznego.

- Trzymanie: bez trzymania, ustawienie indywidualne, naturalne

- Część I: koło wewnętrzne tańczy w lewo, koło zewnętrzne w prawo, wykonując jednocześnie ręką gesty powitania ze sobą , wypowiadając przy tym swoje imię.

Tempo przemieszczania się w sposób naturalny, zgodny z rytmem określa grupa tańcząca.

- Część II: osoby znajdujące się w kole wewnętrznym, wykonują zwrot (ćwierć obrotu), tańcząc w kierunku do środka koła. W środku koła wykonują gest przywitania poprzez uściśnięcie jak najwięcej dłoni; dokonują prezentacji poprzez wypowiedzenie głośno swoich imion. W tym czasie osoby, znajdujące się w kole zewnętrznym, tańczą , maszerują w prawo.

Osoby tańczące w kole wewnętrznym, wykonują zwrot (ćwierć obrotu) i tańczą „promieniście” w kierunku na zewnątrz koła, wykonują gest przywitania głową z osobami z koła zewnętrznego, które w tym samym czasie wykonały również zwrot i wchodzą do środka koła. Osoby w kole wewnętrznym, w pobliżu środka koła wykonują gest przywitania poprzez uściśnięcie jak najwięcej dłoni i dokonują prezentacji poprzez wypowiedzenie głośno swoich imion. W tym czasie osoby, znajdujące się w kole zewnętrznym, tańczą, maszerują w prawo. (Gęca L. „Tańce integracyjne w pracy z grupą. Część 1”, Wydawnictwo Klanza, Lublin 2002).

• Ćwiczenie 4 (czas: 10 min.)

Uczestnicy dobierają się w zespoły 3 osobowe i dostają od prowadzącego po 2 balony. Zadanie każdej grupy polega na tym, aby najpierw nadmuchać balony, a potem tańczyć z nimi w rytm muzyki. Balony powinny znajdować się między biodrami uczestników. Balony nie mogą upaść na podłogę.

Muzyka: Lady Gaga „Love Game”

• Ćwiczenie 5 (czas: 10 mi.)

Uczestnicy dobierają się w trójki i stają jedno za drugim. Osoba 1 zamyka oczy i wyciąga ręce przed siebie, osoba 2 również zamyka oczy i chwyta osobę 1 za ramiona. Osoba 3 ma otwarte oczy i trzyma osobę 2 za ramiona. Osoba 3 przy pomocy rąk kieruje ruchem swojego „pociągu”. W trakcie zabawy nie powinno się nic mówić. Można przyspieszać, zwalniać lub hamować. Po chwili następuje zmiana, a potem jeszcze następna - tak aby każdy mógł sterować „pociągiem”.

Muzyka: Muse: „I belong to you”

ZAKOŃCZENIE ZAJĘĆ:

- uczestnicy stoją w kręgu i następuje przekazanie iskierki przyjaźni,

- uczestnicy siadają w kręgu i każdy po kolei wypowiada swoją opinie na temat przeprowadzonych zajęć.

Paulina Agnieszka Witaszewska

TEMAT: My się stresu nie boimy, zawsze sobie z nim radzimy.

MIEJSCE ĆWICZEŃ: sala gimnastyczna

LICZBA ĆWICZĄCYCH: 15 osób

CZAS TRWANIA: 45 minut

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: piłka, hula-hop, płyta z muzyką, magnetofon, przygotowane losy do zabawy w tańcząca loteryjkę.

CELE ZAJĘĆ:

• Uczeń nabywa umiejętności podporządkowania się regułom w zabawie,

• Uczeń uczy się kroków i prostych układów tanecznych,

• Uczeń odkrywa możliwości własnego ciała,

• Uczeń umiejętnie potrafi rozładować w sobie agresje,

• Uczeń nawiązuje pozytywny kontakt fizyczny i psychiczny z rówieśnikami,

• Uczeń doskonali koordynacje ruchową,

• Uczeń nabiera pewności siebie i poczucia własnej wartości,

• Uczeń tańczy ze świadomością dynamiki i formy ruchu,

• Uczeń przejawia w tańcu aktywność twórczą.

Przebieg zajęć:

1. Gimnastyka

Rozpoczynamy ćwiczenia -przygotowanie ciała do dalszych zajęć prowadzonych w rytm muzyki. Ćwiczenia zaczynają się od dolnych części ciała, później koncentrują się na wyższych partiach:

• Stopy:

• rysowanie stopą cyferek, literek (raz prawa, raz lewa stopa),

• pisanie stopą swojego imienia i nazwiska (raz prawa, raz lewa stopa),

• stawanie raz na palcach, raz na piętach.

• Kolana:

• Kolana złączone, ugięte, ręce na kolanach i zataczamy kółek raz w prawo, raz w lewo,

• Ręce na kolanach: prawe kolano w prawo, lewe kolano w lewo zataczamy kółka.

• Biodra:

• Ręce na biodrach i kręcenie biodrami raz w prawo raz w lewo,

• Wypinanie bioder raz do przodu raz do tyłu.

• Ramiona:

• Krążenie ramion z wyprostowanymi rękoma,

• Palce dotykają ramienia i krążenie ramion.

• Głowa:

• Krążenia głowy raz w prawo raz w lewo,

• Patrzymy w podłego, następnie w sufit ( po 3 razy),

• Ćwiczenie „żółwik”- wysuwanie głowy do przodu. (Shakira feat Lil Wayne, „Give it up to me”).

2. Powitanie innych uczestników zajęć

Wszyscy stajemy w kręgu. Prowadzący włącza muzykę i proponuje, aby każdy się z każdym przywitał pożądaną częścią ciała. I tak głowa wita się z głową, ręka wita się z ręką, nos wita się z nosem… (Shakira, „Whenever, wherever”).

3. Zabawa wędrujące hula-hop

Wszyscy razem stajemy w kręgu trzymając się za ręce. Zabawę rozpoczynają dwaj uczestnicy, którzy przekładają sobie przez ręce hula-hop. Należy tak podawać hula-hop od jednej do drugiej osoby, żeby nie rozerwać kręgu. W tym celu każdy musi przejść przez środek wędrującego hula-hop. Hula-hop powinno rozpocząć i zakończyć swoją wędrówkę na tych samych osobach. The Ian Carey Project, „Get shaky”).

4. Zabawa piłka parzy

Wszyscy razem stają w kręgu. Zabawę rozpoczyna prowadząca, która trzyma w ręku piłkę. Zabawa polega na podawaniu sobie piłki z rąk do rąk w taki sposób w jaki wskazuje na to komenda wydana przez prowadzącą np. „piłka jest bardzo gorąca” (dzieci podają ją sobie w taki sposób jakby parzyła), „piłka jest śliska”, „piłka jest bardzo ciężka”, „piłka jest lekka jak piórko”… ( Owl City, „Fireflies”).

5. Zabawa tańcząca loteryjka

Prowadząca przygotowuje w pudełku losy. Wszyscy tańczą w rytm muzyki. W chwili gdy prowadząca wyłącza magnetofon jeden z uczestników wyciąga kartkę z instrukcją w jaki sposób tańczyć np. "tańczymy jak baletnice". Zabawa toczy sie aż do wyczerpania losów. (Tańczymy jak baletnice. Tańczymy jak roboty. Tańczymy jak słonie. Tańczymy jak motyle. Tańczymy jak elfy. Tańczymy jak piłeczki, itp.). (Nelly Furtado, Tiesto „Who wants to be alone).

6. Oddychanie przeponą.

Siadamy wygodnie, opuszczamy ramiona, rozluźniamy się, koncentrujemy uwagę na oddechu. Jedną dłoń kładziemy na klatce piersiowej, tuż powyżej mostka, drugą na brzuchu, tuż poniżej mostka. Bierzemy głęboki oddech, nabieramy tyle powietrza ile możemy, jakbyśmy byli nadmuchiwanym balonem. Zatrzymujemy powietrze na około 5 sekund. Następnie bardzo powoli wydychamy powietrze, wypuszczamy powietrze aż do samego końca. Podczas wdechu dłoń leżąca na klatce piersiowej nie powinna się poruszać. Powietrze „nabieramy do przepony”, dlatego też podczas wdechu powinna unosić się dłoń leżąca na brzuchu. Oddech powtarzamy 5-7 razy. Uśmiechamy się - uśmiech powoduje rozluźnienie warg i szczęki.

Prowadzący: „Usiądź wygodnie, opuść ramiona, rozluźnij się, skoncentruj uwagę na oddechu. Jedną dłoń połóż na klatce piersiowej, tuż powyżej mostka, drugą na brzuchu, tuż poniżej mostka. Weź głęboki oddech, nabierz tyle powietrza ile możesz, jakbyś był nadmuchiwanym balonem. Zatrzymaj powietrze na około 5 sekund. Następnie bardzo powoli wypuść powietrze aż do samego końca. Uśmiechamy się - uśmiech powoduje rozluźnienie warg i szczęki”. (Yuri Kane, „Right back”).

7. Czas na zakończenie…

Na zakończenie jest moment na udzielenie informacji zwrotnej dotyczącej przebiegu zajęć i wyjaśnienie ewentualnych niejasności. Prowadzący dziękuje grupie za aktywne uczestnictwo w zajęciach.

Anna Droszko

Konspekt

Temat: „Niebieskie odprężenie”.

Zajęcia przeznaczone są dla młodzieży licealnej.

Celem jest zrelaksowanie się, odprężenie.

Czas: 60 minut.

1) Wprowadzenie w dobry nastrój (15 minut)

a) prowadzący pyta każdego uczestnika, co miłego mu się przydarzyło w ostatnim czasie.

b) prowadzący mówi, żeby każdy powoli rozmasował swoje skronie, później przeszedł do masowania po kolei ramion, brzucha, rąk, nóg.

2) Ćwiczenia oddechowe (10 minut)

Prowadzący prosi, żeby każdy zrobił po dziesięć wdechów i wydechów, koncentrując się na nich, a następnie wyobraził sobie, że fruwa nad nim piórko, które za pomocą dmuchania musi utrzymać w powietrzu.

3) Wizualizacja (20 minut) (F. Paul-Cavallier, „Wizualizacja”, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 1997, str. 146-149)

Muzyka: Beautiful, Lyrical Melodies, Peaceful Harmony, Deeply Relaxing (Disc 3) - Dr Jeffrey Thompson(nie cała, ok 20-21 minut)

Prowadzący prosi, żeby wszyscy usiedli wygodnie i zamknęli oczy.

Wyobraź sobie, że spacerujesz po lesie. **

Otaczają cię same duże drzewa.******

Pogodnie zagłębiasz się w las.****

W pewnej chwili dociera do ciebie szum płynącej wody.**

Jest to bardzo przyjemny dźwięk.**

Słyszysz go coraz wyraźniej.****

Dźwięk ten staje się coraz bardziej obecny w twoich uszach.*****

Zbliż się do tej płynącej wody, do tego strumienia.***

Idąc wzdłuż jego brzegu, dochodzisz do wodospadu ciepłej wody.*****

Jest to wyjątkowo piękny wodospad, otoczony mgiełką pary.****

Perlistej pianki.*****

Są też tu może jakieś kwiaty.*

Ptaki. Nasyć wzrok tym wspaniałym otoczeniem.****

Wpatrujesz się w tę wodę, spływającą w obfitości.***

Wodę czystą i ciepła.***

Spływającą obficie w szczeliny skał i załamania ziemi.****

Obraz tego wodospadu wypełnia twoje oczy.**

Szum spadającej wody koi twoje serce.******

Wypełnia twoje uszy.*****

Czujesz miłe wzruszenie.***

Jest to ważna chwila dla ciebie.****

Spróbuj pojąc i odczuć sens tej czystej wody, która tak obficie płynie.*****

I jeśli czujesz się gotów, wyobraź sobie, że się rozbierasz.**

I oto jesteś wśród natury taki, jaki jesteś naprawdę, taki, jak w chwili narodzin.***

Wejdź teraz pod ten wspaniały wodospad, z wodą tak czystą i tryskającą, pełną energii.******

O tak. Odczuj w pełni tę wodę spływającą po twoim ciele. Czujesz jej łagodne ciepło, jej dobroczynne, życzliwe ciepło.*****

Jest to przyjemne, oczyszczające uczucie.****

Woda jest lekka, bardzo lekka, jakby na pograniczu gazu i cieczy.****

I gdy pozwalasz jej opływać twoje ciało, czujesz jej delikatną pieszczotę wzdłuż twarzy.***

Szyi.***

Kręgosłupa.****

I całego ciała. Wyobraź sobie, jak wpływa i wypływa wewnętrznymi i zewnętrznymi drogami.******

Czujesz, jak wnika i spływa wzdłuż całego ciała, wzdłuż twojej klatki piersiowej.**

Brzucha, między nogami.*****

Wzdłuż nóg, aż do stóp.****

Czujesz, jak twoje stopy są dobrze zakorzenione i oparte na ziemi. Przez kilka chwil pozostań z tą czystą i życzliwą, dobrą wodą, płynącą po twoim ciele i obmywającą ją.******

Woda ta jest tak lekka i czysta, że jeśli chcesz możesz pozwolić jej wpłynąć do twojego wnętrza szczytem głowy. Wpływając do twego wnętrza szczytem głowy. Wpływając do głowy, obmywa i oczyszcza twój mózg. I pozwól jej płynąć w tobie jak chcesz, takimi drogami, jakie sama sobie wybierze. *****

Płynąc, zabiera ze sobą zbędne komórki.*****

Wymywa i rozpuszcza zbędny tłuszcz.******

Napięcia mięśni.*****

Złe wspomnienia.*****

Wszystko to, od czego chcesz się uwolnić i co nie jest ci potrzebne do szczęścia, jest wymywane, łagodnie się rozpuszcza i odpływa.******

Czujesz w sobie krążenie wody od głowy w całym twoim wnętrzu.*****

Stopami wypływa ciężka od zanieczyszczeń, których chcesz się pozbyć.*****

Stopniowo czujesz się coraz bardziej oczyszczony, odnowiony.*****

Uzmysławiasz sobie głęboki sens tej czystości, którą zdecydowałeś się wprowadzić do swego wnętrza, i która teraz cię wypełnia.*****

Czujesz się lekko, niesłychanie lekko.*****

Gotowy do nowego życia. Twoje ciało zostało uwolnione, od tego wszystkiego, co mu przeszkadzało.*****

I teraz, w tej cudownej nagości, wśród natury, wyjdź z wodospadu i przejdź się po lesie.***

Na spotkanie świata.*****

Przez chwilę pozostań ze swoją nową wizją lasu, natury.****

Obserwujesz drzewa, rośliny, ptaki zwierzęta i pojmujesz, że zmienił się twój sposób patrzenia, i że stało się to dzięki wewnętrznej czystości, która teraz jest w tobie.****

Jeśli chcesz, możesz obiecać wodospadowi, ze będziesz regularnie wracać do niego, by czerpać z jego czystości.*****

Zanim wyjdziesz z ćwiczenia, podziękuj sobie samemu za czas, który sobie ofiarowałeś.

Prowadzący prosi, by uczestnicy otworzyli powoli oczy.

8) Zakończenie (15 minut)

Prowadzący pyta jak każdego jak się czuł po wodospadem, a jak się czuje teraz, czy złe emocje, napięcia zniknęły i prosi, aby każdy pokazał gestem, ruchem, jak się po tym doznaniu czuje.

Konspekt

Temat: „Zaczarowane chusty”

Zajęcia przeznaczone są dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym.

Celem jest dobra zabawa.

Czas: 45 minut.

1) Rozgrzewka (10 minut)

Prowadzący prosi, aby dzieci stanęły w rozsypce, aby każde dziecko miało tyle miejsca, żeby mogło się swobodnie poruszać. Tłumacząc jednocześnie pokazuje, co mają robić dzieci.

a) krążenie głową w obie strony;

b) krążenie barkami;

c) ręce trzymane na wysokości klatki piersiowej, zgięte w łokciach i wymachy w prawo prawą ręka, w lewo lewą ręką;

d) ręce na biodrach i krążenie bioder;

e) kolana złączone i krążenie nimi raz w lewo raz w prawo;

f) „strzepywanie się”

2) Rozwinięcie (30 minut)

Będą potrzebne kolorowe lekkie chusty, z których dzieci wybiorą sobie po jednej.

a) powitanie

Prowadzący prosi, by dzieci ustawiły się w kółku. Każde z dzieci za pomocą chusty pokaże jak chce się przywitać, a następnie wszyscy ten gest powtarzają ( Baby Einstein- Baby Noah- A koncert for a little ears- The flamingo family ballet (Peer Gynt, Anitra's Dance).

b) „Kolorowy taniec”

Prowadzący informuje, że mogą dowolnie tańczyć ze swoją chustą w rytm muzyki (J. Brahms „Hungrian dance”).

c) Następnie prosi, aby dzieci dobrały się w pary, zostawiły jedna chustę na parę i tańczyły z partnerem za pomocą chusty ( Amelie Soundtrack- J'y suis jamais Alle).

d) „Szaman”

Prowadzący prosi, by dzieci dobrały się w nowe pary. Jedna osoba siada na ziemi, a druga zostaje szamanem (prowadzący się pyta czy dzieci wiedzą, kto, tłumaczy, wyjaśnia), który za pomocą swojej magicznej chusty odgania od swego kolegi, swojej koleżanki złe duchy. Po pewnym czasie następuje odwrócenie ról (Indian Dances- Freedom Dance).

3) Zakończenie (5 minut)

Prowadzący prosi, by wszyscy ustawili się w kole, i tak jak było to podobnie na początku tak i teraz za pomocą chusty się pożegnali każdy z osobna, a reszta grupy, będzie ten gest powtarzała (My Name is Nobody-Ennio Morricone).

Daria Fabich III EDB

Temat: Gry i zabawy rozwijające kreatywność, otwartość na siebie i innych ludzi.

Cel główny:

Rozwijanie umiejętności wspólnego bawienia się i organizowania zabaw.

Wprowadzenie radosnego nastroju.

Wyrobienie dodatnich cech charakteru (np. dyscyplina).

Kształtowanie umiejętności interpersonalnych i współdziałania.

Cel dodatkowy:

Budowanie poczucia własnej wartości.

Rozwijanie kreatywnego wyrażania siebie w ruchu i tańcu.

Środki dydaktyczne:

-magnetofon

-kłębek sznurka

-chusty, maskotki, piłki, balony, wstąrzki

Grupa: 16 osób w wieku 12-14 (wiek i ilość uczestników dowolny)

Czas: 60min

1. Przywitanie się z grupą i wspólne przygotowanie sali do przeprowadzenia zajęć.

- 3min

2. Pierwsza zabawa integracyjna - "Kłębek,przyjaźni" - 10min

Uczestnicy siedzą na dywanie w siadzie skrzyżnym (bądź na krzesełkach). Osoba prowadząca mówi swoje imię i rzuca kłębek w kierunku wybranej osoby. Poleca jej owinąć nić wokół wskazującego palca, zwracając uwagę na to, by nie spadła. Osoba mająca w rękach kłębek wymawia swoje imię i rzuca kłębek do następnego uczestnika zabawy itd. Ostatnia osoba zaczyna zwijać nić z powrotem w kłębek i gdy dochodzi do poprzedniej osoby (która rzuciła mu uprzednio kłębek) wymawia jej imię i przekazuje jej kłębek do zwijania itd. aż do osoby zaczynającej zabawę.

Zabawa aktywizująca grupę, wprowadza swobodną radosną atmosferę, pozwala poznać imiona uczestników.

3. Rozgrzewka: - 7 min

Przy muzyce: Pretty Lights - Finally Moving (4:36 min) puszczona 2x

a) głowa: przód- tył, boki, krążenie

b) ramiona: krążenie w przód i tył, naprzemiennie, wymachy w bok

c) klatka piersiowa: wypinanie i chowanie klatki piersiowej, skłony do lewego i prawego kolana w bok

d) biodra: krążenie w obie strony, naprzemienny opad biodra w dół, huśtanie biodrami

e) krążenie kolanami do środka i na zewnątrz, unoszenie kolan w górę

f) stopy: krążenie, wyciąganie w przód i prostowanie palców, stawanie na krawędziach stóp, wspinanie się na palce

g) kila swobodnych podskoków w celu rozluźnienia całego ciała

4. Malowanie nosem: motyla, drzewa, dowolnej formy. -10min

Do muzyki: Fascination-Played by the Mantovani Orchestra (3:27 puszczona dwukrotnie)

Uczestnicy stoją z otwartymi oczami, mając do dyspozycje wolne miejsce na wyciągnięcie ramion. Prowadzący zachęca do wyobrażenia sobie, że nos jest ołówkiem, którym rysujemy w przestrzeni. Uczestnicy, jako pierwszy obraz, mają za zadanie napisać swoje imię, następnie rysują ogromnego motyla(2 min), drzewo-(2 min), dom(3min) a na koniec dowolny obiekt (do końca melodii). Rysując wolno poruszać się w najbliższej przestrzeni, kucaćpodskakiwać.

Pierwsza zabawa odbywa się indywidualnie. Zaangażowani uczestnicy skupiają uwagę na „malowaniu” swojego obrazka, a nie na obserwowaniu innych, ocenianiu ich i porównywaniu się. To pozwala zrelaksować się i zbudować poczucie zaufania, aby wykonywać zadanie „po swojemu”.

5. Idący,cień. - 10 min

Do muzyki: Sigur Ros - Njosnavelin (7:01)

Osoby dobierają się parami. Jedna idzie do przodu, a druga jest jego
cieniem (cień podąża za nią i naśladuje jej ruchy). Na sygnał prowadzącego osoby zamieniają się rolami (cień staje się przewodnikiem).

Na koniec zabawy krótka rozmowa w kole na temat, która rola bardziej podobała się uczestnikom i dlaczego.

6. „Glony” zabawa polegająca na interpretacji impulsu otrzymanego z zewnątrz. -10min

Do muzyki:Gabrielle Roth & The Mirrors - Flowing (6:21)

Ćwiczenie przebiega w parach. Polega na tym iż jedna osoba z pary wyobraża sobie, że jest podwodną rośliną przytwierdzoną do podłoża mocnymi korzeniami i stara się swoim ciałem naśladować jej ruch. Zadaniem drugiej osoby jest dotykanie „rośliny” (głowa, barki, ręce, rogi, tułów, miednica itd) z różną siłą nacisku, a roślina interpretuje impuls wyginając, uginając i pochylając się w różne strony.

Cel tego ćwiczenia to pogłębienie kontaktu z samym sobą i ze swoim ciałem. Zmniejsza napięcie i daje poczucie rozluźnienia, relaksu.

7. Taniec z użyciem różnych przedmiotów. -5min

Do muzyki: "Elizabethan Serenade" (Our Last Affair) Mantovani (3:24)

Uczestnicy dostają różne przedmioty od prowadzącego: piłki, maskotki, balony, sznurówki, wstążki, butelki, poduszki, chusty i inne dostępne przedmioty. Mają za zadanie poruszać się po sali i tańczyć z przedmiotami różnej struktury. Na sygnał prowadzącego osoby zamieniają się przedmiotami i tańczą dalej z innym przedmiotem.

Zadanie ma na celu uruchomienie wyobraźni i doświadczenie różnych kombinacji w tańcu z przedmiotem. Dozwolona jest całkowita kreatywność: podrzucanie, wymachiwanie, turlanie itd.

8. Zakończenie zajęć. -5min

Uczestnicy stają w kręgu. Każda osoba wykonuje po kolei swój wymyślony ruch, gest, odgłos jakim chce się pożegnać z grupą. Reszta naśladuje tę osobę. Prowadzący dziękuje uczestnikom za udział w zajęciach.

Emilia Chomutowska, V EE

Scenariusz zajęć z wykorzystaniem elementów terapii tańcem

Temat: Taneczna podróż dookoła świata- spotkanie z tańcami integracyjnymi.

Odbiorca: klasa 6 szkoły podstawowej

Czas trwania: 2 x 45 minut w przerwą

Cele:

- integracja zespołu klasowego poprzez taniec

- rozwijanie koordynacji i sprawności ruchowej uczniów

- zapoznanie z tańcamii kulturą różnych narodów

Środki dydaktyczne:

magnetofon, płyty, bibuła, klej, nożyce, nici, kolorowy papier, gazety, wzory kapeluszy kowbojskich, linijki, różnokolorowe materiały, potrawy kuchni żydowskiej

Przebieg:

1. Muzyczna integracja [Teddybears, Cobrastyle, Featuring Mad Cobra]

Uczestnicy poruszają się po całej sali w rytm muzyki. Na znak prowadzącego witają się z mijanymi osobami we wskazany sposób np. jak dawno nie widzianego znajomego, jak staruszkowie, jak biznesmani, jak Bond itp.

2. Rozgrzewka. [On the floor, Jennifer Lopez, Pitbull, Love]

Uczestnicy ustawiają się w rozsypce po całej sali. Kierunek rozgrzewki: góra-dół. Rozpoczynają od krążenia głową, po trzy okrążenia w obie strony. Następnie próbują patrzeć w sufit i na podłogę czterokrotnie. Krążenie samych ramion po cztery razy w obie strony. Krążenie ramion jednocześnie, po cztery razy w obie strony. Krążenie naprzemienne ramion również cztery razy. Wyciągnięcie rąk w bok, czterokrotne zgięcie raz jednej, raz drugiej ręki w łokciu i przyciągnięcie dłoni do mostka. Ręce wzdłuż tułowia, palce złożone w pięści, naprzemiennie „uderzanie” na niby w przód po cztery razy każdą ręką sześć razy. Krążenia klatki piersiowej po cztery razy w obie strony. To samo krążenie biodrami. Próba „potrząsania” biodrami na lekko ugiętych nogach. Rytmiczny marsz w miejscu z wysokim unoszeniem kolan po cztery razy na każde kolano. Następnie podciąganie raz jednego, raz drugiego kolana do klatki piersiowej. To samo, zamiast uniesienia kolana- wykop w przód raz jednej, raz drugiej nogi. Krok w przód lekko w prawą stronę prawą nogą, krok w przód w lewo lewą nogą, odskok do tyłu, powtórzone czterokrotnie. „Podskakiwanie” poprzez unoszenie ciała na palcach stóp, odrywając od podłoża pięty.

3. Wyruszamy w taneczną podróż- krokiem Krakowiaka [Krakowiak, Tańce i zabawy dla grupy]

Uczestnicy przed rozpoczęciem nauki tańca tworzą sobie dekoracje stroju z kolorowych pasków bibuły i piórek. Prowadzący prezentuje krok cwałowy. Uczestnicy samodzielnie próbują powtórzyć krok. Następnie prowadzący prosi o dobranie się parami i ustawienie parami po kole, bez trzymania. Pary odwracają się twarzą do siebie, tworząc dwa koła. Prowadzący pokazuje kroki, uczestnicy powtarzają po fragmencie. Oba koła poruszają się osiem kroków cwałem w prawo, po ostatnim podskok i to samo w drugą stronę. Następnie pary robią osiem kroków obrotu w prawo w tzw. haczyku- trzymanie prawym ramieniem za prawe ramię partnera. To samo w lewą stronę. Następnie powtarza się cwał, z trzymaniem się za ręce z partnerem: lewa za lewą, prawa za prawą rękę partnera. Następnie osoba z koła środkowego klęka na jedno kolano, podając rękę partnerowi, który obchodzi ją wokół ośmioma krokami. To samo robi osoba z koła zewnętrznego. Całość powtarza się pięć razy. Próba bez muzyki. Taniec z muzyką.

4. Europa: W Niemczech. [Siebensprung, wersja polska Magiczna liczba 7, Muzyczna pedagogika w pracy z grupą]

Uczestnicy dobierają się w pary. Stają naprzeciwko siebie. Prowadzący prezentuje poszczególne elementy tańca. Uczestnicy naśladują. W parach, naprzeciw siebie, trzymanie za ręce, obracanie się w dowolną stronę na refren. Na każdą liczbę przypada ruch, zawierający w sobie ruchy z poprzednich liczb. Np. dwa to ruch z liczby jeden i dwa, trzy- ruch dla liczby jeden, dwa, trzy. Na liczbę jeden- tupnięcie prawą nogą, na dwa- tupnięcie lewą nogą. Na trzy-przyklęknięcie na prawe kolano, na cztery-na lewe. Na pięć- oparcie na prawym łokciu, sześć- na lewym łokciu. Na siedem dotykamy brodą podłogi. Od razu tańczymy z muzyką.

5. Europa: Szukamy wiosny we Francji.[ La dance Bergerienne, Tańce w kręgu]

Uczestnicy wykonują działanie plastyczno-techniczne. Z bibuły oraz pasków papieru wykonują wianki, chłopcy mogą wykonać wianki na szyję z kolorowych nici i kwiatów z bibuły lub czapki „Napoleona” z gazety w formie origami. Po zakończeniu działalności plastycznej, następuje nauka tańca. Uczestnicy ustawiają się w kole, trzymając się za ręce. Prowadzący prezentuje krok odstawno-dostawny od lewej nogi. Uczestnicy powtarzają go, zgodnie z przebiegiem tańca osiem razy w kierunku tańca- w lewo. Następnie prowadzący prezentuje kolejny krok: wysunięcie prawej nogi przed siebie, dotknięcie podłoża z przodu, z boku, z tyłu, to samo lewą nogą. Uczestnicy próbują fragment tańca bez muzyki. Taniec z muzyką.

6. Europa: Z wizytą w Serbii. [Biserka, Tańce i zabawy dla grupy]

Prowadzący zapowiada muzyczną wizytę w Serbii. Ustawienie nadal po kole. Nauka tańca Biserka. Prowadzący prezentuje kroki podstawowe w kierunku tańca- w lewo: krok prawą nogą, krok lewą nogą, krok prawą nogą z jednoczesnym podskokiem, krok lewą nogą do środka koła, przeniesienie ciężaru ciała na prawą nogę, krok lewą nogą z podskokiem w kierunku przeciwnym do kierunku tańca. Uczestnicy próbują kroki bez muzyki, naśladując prowadzącego. Następnie tańczą z muzyką.

7. Europa: W kręgu tańców Izraela.[ ZemerAtik, Jak Dawid tańczyć chcę; Yah Ribbon, Tańce i zabawy dla grupy]

Uczestnicy „przenoszą” się do Izraela. Okazuje się, że „znaleźli” się akurat na weselu. Prowadzący zaprasza do tańca ZemerAtik, opowiadając krótko o zwyczajach żydowskich. Uczestnicy ustawiają się w kole, odwracając się w kierunku tańca- w prawo. Prowadzący prezentuje kroki: pięć kroków po kole w kierunku tańca, zatrzymanie, dwa klaśnięcia na zewnątrz, jedno klaśnięcie do wewnątrz, co powtarza się czterokrotnie. Uczestnicy ćwiczą ten fragment tańca. Następnie prowadzący prezentuje drugą część: twarzą do środka koła, krok prawą nogą do środka z jednoczesnym uniesieniem obu rąk w górę w prawo, to samo lewą nogą w lewą stronę, następnie w trzech szybkich krokach odejście do tyłu z pokłonem. Powtórka całości dwa razy. Uczestnicy ćwiczą kroki, następnie tańczą całość z muzyką. Drugim tańcem z kręgu tańców Izraela jest Yah Ribbon- niebieska wstążka. Uczestnicy pozostają w kręgu, kierunek tańca ten sam. Prowadzący prezentuje kroki: krok prawą nogą, krok lewą nogą, krok prawą nogą z jednoczesnym odwróceniem się twarzą do środka koła, przeniesienie ciężaru z prawej na lewą nogę- tzw. huśtawka, następnie zwrot tyłem w kierunku tańca i kroki prawą i lewą nogą w kierunku tańca tyłem, powtórzenie huśtawki. Uczestnicy ćwiczą kroki najpierw be muzyki, następnie tańczą przy muzyce.

8. Przerwa.

Na uczestników zajęć czeka poczęstunek z kuchni żydowskiej: ciastka Uszy Hamana oraz maca.

9. Afryka. Plemienne tańce [Pata Pata, muz. ludowa]

Następnym kontynentem do zwiedzenia jest Afryka. Uczestnicy mają okazję nauczyć się tańca plemiennego Pata Pata (wersja uproszczona). Ustawienie w szachownicy twarzą w jedną wybraną stronę tzw. „scenę”. Uczestnicy powtarzają kroki za prowadzącym, stojącym do nich tyłem. Uniesienie obu rąk w prawo, z jednoczesnym odstawieniem lewej nogi do tyłu, lekko po skosie. Powtórzenie. To samo w lewą stronę. Powtórzenie całości. Ręce wzdłuż tułowia, ugięcie w łokciach i uniesienie dłoni na wysokość ramion, z jednoczesnym rozstawieniem stóp tak, że pięty się stykają, a palce rozchodzą na boki. Opuszczenie rąk, pięty jednocześnie rozchodzą się na boki. Powtórne uniesienie rąk, pięty się schodzą, opuszczenie rąk- palce się schodzą. Powtórzenie całości. Następnie zgięcie prawej nogi w kolanie i uniesienie, przestawienie jej za lewą nogę, dotknięcie palcami podłoża, powrót, klaśnięcie w ręce z jednoczesnym wykopem w tył lewą nogą. Zmiana kierunku o 90 stopni. tańca i powtórka całości aż do ustawienia tyłem do sceny. Wtedy dwa kroki odstawno-dostawne w prawo z jednoczesnym unoszeniem rąk w górę i dół na każdy krok, to samo w lewą stronę. Kręcenie tułowiem dwukrotne z jednoczesnym unoszeniem rąk w górę. Zmiana kierunku i od początku powtórka całości z muzyką.

10. Afryka: zabawa ChóryZwierząt.

Uczestnicy dzielą się na 5 grup, po czym wybierają piosenkę, którą wszyscy znają i potrafią zaśpiewać. Każda z grup losuje, jakim zwierzęciem będzie, po czym w grupie ustala, jaki głos wydaje wylosowane zwierzę. Jedna osoba jest dyrygentem. Poszczególne grupy, wskazane przez dyrygenta, śpiewają fragmenty piosenki swoim zwierzęcym głosem.

11. Azja: Jak pracuje Katiusza? [Kazaczok, wersja instrumentalna ludowa]

Uczestnicy stają w kręgu, bez trzymania. Powtarzają kroki i gesty za prowadzącym. Taniec składa się z gestów odpowiadających słowom i muzyce. Dwa klaśnięcia, trzy tupnięcia, powtórzenie osiem razy. Założenie lewej ręki na prawe i prawej na lewe ramię, podskakiwanie z wymachami na zmianę lewej i prawej nogi. Powtórka początkowych kroków. Następnie udawanie ocierania potu z czoła, raz jedną, raz drugą ręką cztery razy. Całość od początku. Taniec z muzyką.

12. Ameryka: Kowbojski tan [ Swing w uliczce, Tańce i zabawy dla grupy]

Uczestnicy przenoszą się do Ameryki Północnej. Przed rozpoczęciem tańca wykonują z papieru kapelusze kowbojskie i bandany na szyję. Następnie ustawiają się do tańca parami, w pewnej odległości naprzeciwko siebie, tworząc po środku uliczkę. W czterech krokach uczestnicy podchodzą do siebie, na czwarty krok, uderzają dłońmi o dłonie partnera z okrzykiem HO. W czterech krokach wracają. Następnie partnerzy zamieniają się miejscami w ośmiu krokach cwałem bokiem. Powrót na swoje miejsce w ten sam sposób. Podejście do partnerta w czterech krokach z klaśnięciem w dłonie i okrzykiem HO, odejście w czterech krokach. Osoby, które stoją na wyznaczonym początku uliczki, biorą się za ręce i przebiegają przez środek uliczki, pozostali klaszczą i przesuwają się za każdą parą w stronę początku uliczki. Powtórka całości bez muzyki, taniec z muzyką.

13. Ameryka Południowa: Pozdrowienia z Boliwii [Carnevalito, Tańce i zabawy dla grupy]

Uczestnicy ustawiają się w wężyku, jeden za drugim. Idąc za prowadzącym, powtarzają kroki. Krok prawą nogą, krok lewą nogą, trzy kroki w miejscu. To powtarza się wielokrotnie, gdy zmienia się muzyka na bardziej wesołą, każdy porusza się dowolnie, po całej sali, pamiętając, że musi wrócić do węża na kolejną zmianę muzyki. Od razu taniec przy muzyce.

14. Europa: Powrót do Europy [ SallyGardens, Tańce i zabawy dla grupy]

Uczestnicy „wracają” z tanecznej podróży do Europy. Prowadzący zaprasza do ostatniego tańca, irlandzkiego (na wyciszenie). Uczestnicy ustawiają się w kole, trzymają się za ręce. Od prawej nogi osiem kroków w kierunku tańca- w prawo, z ostatnim krokiem zwrócenie się do środka koła. Cztery kroki do środka z uniesieniem ramion. W czterech krokach obrót w lewo, z jednoczesnym przełożeniem prawej ręki nad głową i położeniem jej na swoje lewe ramię. Osiem małych kroków w takim ułożeniu rąk w lewo. W czterech krokach w miejscu obrót do środka, uniesienie rąk do góry. Cztery kroki do tyłu z opuszczeniem rąk i wróceniem do pozycji wyjściowej. Powtórka całości bez muzyki. Taniec z muzyką.

15. Informacja zwrotna

Uczestnicy siadają w kręgu. Każdy wypowiada się po zdaniu lub więcej na temat zajęć.

Adrianna Protasiuk

Konspekt zajęć taneczno-ruchowych w klasie II.

Temat : Ja i moje ciało.

Cele:

• zwiększenie świadomości własnego ciała i jego możliwości

Metody:

• czynne:

- metoda samodzielnych doświadczeń

- metoda zadań stawianych dzieciom

• słowne:

- rozmowa

- objaśnienie

Formy:

• zbiorowa

• indywidualna

Środki dydaktyczne: magnetofon, płyta CD,

Przebieg zajęć.

1. Rozgrzewka. Dzieci ustawione są w kole, wraz z nauczycielką śpiewają piosenkę „Głowa, ramiona”, wykonując poszczególne zadania, występujące w zwrotce piosenki oraz pokazując części ciała występujące w refrenie. Piosenka śpiewana jest kilkakrotnie.

„Głowa, ramiona

Gimnastyka, dobra sprawa,

dla nas wszystkich to zabawa.

Ręce w górę i w przód , i w bok,

skłon do przodu, w górę skok.

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

kolana, pięty, kolana, pięty. x 2

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

oczy, uszy, usta, nos!

Czas ćwiczenia: ok. 5 minut.

2. Chodzę jak… Nauczycielka tłumaczy dzieciom przebieg kolejnego zadania : „Teraz będziecie chodzić po sali w określony sposób. Jeśli powiem, że wszyscy chodzimy jak słonie, będzie znaczyło to, że nasze kroki są ciężkie i powolne. Gdy z kolei będziecie musieli poruszać się jak listki na wietrze, wasze ruchy będą leciutkie” . Dzieci wczuwają się po kolei w : puszki na wietrze, bociany, staruszków, żołnierzy, kangury, łyżwiarzy.

czas ćwiczenia : ok. 10 minut

muzyka : Piosenki dla dzieci - Podróże (podkład)

3. Drzewko. Nauczycielka tłumaczy dzieciom „ W tym ćwiczeniu najlepiej będzie jeśli zamkniecie oczy. Kiedy włączę muzykę, każde z Was, będzie starało się wyobrazić sobie, że jest drzewem. Wasze stopy są korzeniami, które głęboko tkwią w ziemi i utrzymują całe drzewo. Cała reszta ciała podczas słuchania muzyki może lekko, bądź też bardzo mocno się kołysać, tak jak się to dzieje podczas wichury.. „

czas ćwiczenia: ok. 3 minut.

po zakończeniu ćwiczeń, chętne dzieci wypowiadają się na temat tego , co czuły podczas wykonywania ćwiczenia.

muzyka : Muzyka relaksacyjna - Powrót skrajem lasu (fragment)

4. STOP! (K. Vopel „Dzieci bez stresu”, str. 42-43) „Teraz znów będziecie chodzić po Sali. Tym razem, kiedy wyłączę muzykę, musicie się nagle zatrzymać i zostać w tej pozycji, w której byliście, nawet, jeśli jest ona uciążliwa. Powoli będę odliczała od sześciu do jednego, znów włączę muzykę, a Wy będziecie musieli wykonać to, o co was poproszę, np. o zrobienie skłonu w przód. Po wykonaniu znów chodzicie po Sali, dopóki słyszycie muzykę, i znów, kiedy wyłączę muzykę, będziecie musieli zrobić to, o co was poproszę. ” Nauczycielka po kolei daje polecenia: zrób trzy przysiady, skocz pięć razy na lewej nodze, przywitaj się z kolegą, który stoi obok, wykrzycz coś, biegnij w miejscu.

czas ćwiczenia: ok. 10 minut

muzyka : Piosenki dziecięce - Ceglarz

5. Szkoła klownów. (K. Vopel, „Dzieci bez stresu”, str. 49) „Wyobraźcie sobie, że jesteście uczestnikami szkoły klownów. Uczą się oni , jak się powoli poruszać, aby rozśmieszyć publiczność. Zacznijcie chodzić bardzo powoli po sali, kiedy będziecie mieli na to ochotę, możecie iść za jakąś osobą i naśladować jej ruchy, robiąc to bardzo cicho, tak, aby nie wiedziała, że za nią idziecie. Następnie znów możesz iść swoją drogą, ale już inaczej niż wcześniej. Możesz być bardziej pochylony w przód lub na boki. I kiedy znowu będziesz chciał, dalej możesz kogoś naśladować.”

czas ćwiczeń: ok. 10 minut.

muzyka : Henry Fillmore - The Circus

6. Swobodny taniec. „Za chwilę włączę muzykę, a Wy w tym czasie będziecie mogli tańczyć. Tak jak potraficie i tak jak się Wam podoba. Możesz tańczyć sam, możesz też tańczyć z koleżanką lub kolegą. ” Gdy dzieci tańczą, nauczycielka daje im wskazówki : zwróć uwagę na swoje stopy, czy często je odrywasz od ziemi ? a jak jest z Twoimi kolanami ? uginają się czasem, czy ciągle są wyprostowane ? A ręce? Trzymasz je blisko tułowia, czy może wykonujesz nimi jakieś ruchy ? Co mógłbyś powiedzieć o swojej szyi ? Czy jest ona nieruchoma ?

Kiedy piosenka dobiega końca, chętne dzieci mogą odpowiedzieć na pytania zadawane przez nauczycielką.

czas trwania : ok. 7 minut , muzyka : Al Bano & Romina Power - Il Ballo Del Qua Qua

7. Chmurka - wizualizacja.

„Usiądź tak, aby było Ci wygodnie, zamknij oczy i pomyśl przez chwilę o swoim oddechu. Zrób kilka dużych wdechów i wydechów. Wdech i wydech..

Wyobraź sobie, że leżysz na leśnej polanie. Dzień jest ciepły, słoneczny. Czujesz intensywny zapach drzew i kwiatów. Słyszysz świergot ptaków, które są niedaleko ciebie. Widzisz wiewiórkę, która skacze po drzewach. Jesteś spokojny i zadowolony. Nie musisz się nigdzie śpieszyć, ważne jest tylko to, co jest teraz. Spoglądasz w niebo, ponad koronami drzew widzisz obłoki. Wyglądają tak jakby płynęły po niebie. Koncentrujesz się na jednej chmurze, która co chwila zmienia kształt. Raz wygląda jak serce, po chwili przypomina motyla, by za jakiś czas zmienić się w smoka. Wpatrujesz się w nią i widzisz jaka jest lekka. Ty również czujesz się lekko , czujesz, że Twoje ciało staje się coraz bardziej lekkie. Po chwili otworzysz oczy i będziesz bardzo rześki i wypoczęty .”

czas trwania: ok. 10 minut

muzyka (w tle) : Seweryn Krajewski - Kołysanka dla Okruszka

8. Podsumowanie. Dzieci siedzą w kole, nauczycielka zadaje pytania : Jak się czuliście wykonując poszczególne ćwiczenia ? Które ćwiczenia Wam się najbardziej/najmniej podobały ? Które ćwiczenia byście chcieli zrobić jeszcze raz, na kolejnych zajęciach?

Paulina Głódź

Pedagogika,

Edukacja dla bezpieczeństwa

III rok

KONSPEKTZAJĘĆ Z CHOREOTERAPII

TEMAT: CIAŁO NIE KŁAMIE

Grupa docelowa: studenci

Czas: 60 min

Cele ogólne:

• Integracja grupy

• Podnoszenie świadomości włsnego ciała, poszczególnych jego części

• Zwiększenie umiejętności rozpoznawania i nazywania emocji i ich wyrażania poprzez mimikę i ruch

Metody nauczania:

• aktywizująca- zajęcia ruchowe

• ekspresyjne

Formy pracy:

• indywidualna

• zbiorowa

Środki dydaktyczne:

• odtwarzacz CD

• płyty z muzyką

• koce, maty

Literatura: Cwiczenie „ciało nie kłamie” zaczerpnięte z książki -Vopel K.W. Kompas uczuć. Cwiczenia i eksperymenty do zastosowania w pracy grupowej i terapii, Kielce 2005,

Przebieg zajęć:

Etapy	Czas	Przebieg	Cele
Przywitanie	10 min	Uczestnicy poruszają się w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce witają się poszczególnym częściami ciała, które podaje prowadzący (np. ręce, stopy, kolana, łokcie)	- integracja grupowa, - wprowadzenie pozytywnej atmosfery w grupie
Rozgrzewka	5 min	Uczestnicy stają w kręgu lub w rozsypce. Prowadzący wymienia kolejne części ciała które „mają oczy”, uczestnicy starają się „obejrzeć” jak najwięcej dookoła siebie poruszając jedynie wymienionymi częściami ciała	- uświadomienie zakresu ruchu poszczególnych części ciała, - rozgrzanie i rozciągnięcie stawów i mięśni
Ważka i kwiat	10 min	Uczestnicy dobierają się w pary. Jedna z osób kładzie się na podłodze (na macie, kocu)- jest kwiatem na wodzie. Druga osoba jest ważką i dotyka poszczególnych części ciała osoby 1, dotknięte części ciała reagują na dotyk unosząc się i opadając jak kwiat na wodzie pod ciężarem ważki. Zmiana ról. ( w tle leci odpowiednia muzyka)	- nawiązanie kontaktu pomiędzy uczestnikami - zwiększenie świadomości poszczególnych części ciała
Ciało nie kłamie	10 min	Uczestnicy poruszają się w rytm muzyki swobodnie po całej sali. Prowadzący zachęca by spróbowali poczuć swoje ciało by dostrzegli wszystkie jego części od palców aż po czubek głowy, oraz to co te części mają do „powiedzenia”, następnie wciąż się poruszając po sali uczestnicy przywołują różne myśli które wywołują w nich różne uczucia (przyjemne jak i nieprzyjemne) i wymawiając je na głos przybierają taką formę lub ruch ciała który wyraża dane emocje. Potem uczestnicy mają za zadanie przybieranie form ciała lub ruchów sprzcznych z przywołanymi emocjami. Na koniec ćwiczenia uczestnicy dobierają sie w pary w których dzielą się swoimi odczuciami	- wprowadzenie ciszy i nastroju skupienia na sobie, -zwiększenie świadomości ciała - kształtowanie umiejętności odbierania sygnałów z ciała - kształtowanie umiejętności uzewnętrzniania swoich emocji
Pewność siebie	15 min	( do tego ćwiczenia przyda się muzyka która na zmianę jest wolna i żywsza) Uczestnicy kładą się na podłodze i wyobrażają sobie, że są bezsilni. Bardzo powoli podnoszą się i nabierają coraz więcej wiary w siebie. Po chwili uczestnicy zaczynają chodzić po pomieszczeniu i każdy rozwija coraz więcej pewności siebie, modyfikując jej nasilenie zgodnie z poleceniem prowadzącego w skali 1 - 10, gdzie 1= absolutnie bezradni, a 10= pewni siebie, panujący nad sytuacją. Poziom nasilenia zmienia się raz w górę, a raz w dół. Po ćwiczeniu następuje dyskusja na temat tego, jak czuli się uczestnicy. Jakie uczucia wzbudzało balansowanie miedzy brakiem pewności siebie, a poczuciem jej posiadania. Czy łatwiej było poruszać się w dół, czy w górę skali.	- rozpoznanie u siebie mocnych stron, zalet, umiejętności, talentów; - podniesienie samooceny; - poprawa obrazu własnej osoby; - wzbudzenie poczucia wiary w siebie; - zwiększenie asertywności, - poszanowanie własnych granic.
Zakończenie	10 min	Rozmowa na temat zajęć. Dzielenie się wrażeniami i odczuciami. Na pożegnanie można przekazać sobie w kole „iskierkę” poprzez uścisk dłoni, zrobić „falę” z rąk, zagrać w „głuchy telefon”.	- umocnienie więzi grupy - pozostawienie powytywnych odczuć i dobrej atmosfery w grupie

GRZYBKO DOROTA

SCENARIUSZ

”Znamy się tylko z widzenia..”- Integracja grupy.

TEMAT: ”Znamy się tylko z widzenia..”- Integracja grupy.

CZAS: 45min

CEL OGÓLNY:

• integracja i budowanie zaufania w grupie usamodzielnienia w Stowarzyszeniu Pomocy Rodzinie „Droga” w Białymstoku

CELE SZCZEGÓŁOWE:

• uczeń ma możliwość poznania samego siebie

• uczeń doskonali umiejętność pracy w grupie

• uczeń umacnia postawę tolerancji dla różnic poglądów oraz szacunku dla innych ludzi i dla własnej osoby;

• uczeń ma możliwość ćwiczenia swojej koncentracji oraz wzmocnienia swojej koordynacji wzrokowo-ruchowej,

• uczeń ma możliwość wyciszenia się

• uczeń opanowuje pokonywanie barier w komunikowaniu się z innymi

METODY I TECHNIKI PRACY:

• zaczerpnięte z pedagogiki zabawy oraz choreoterapii

FORMY PRACY:

• indywidualna

• grupowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• płyta CD z muzyką

• magnetofon

• kartki z bloku rysunkowego A4

• kredki

CHARAKTERYSTYKA GRUPY:

• 12-osobowa grupa usamodzielniająca w wieku 14-16 lat

MIEJSCE:

• poddasze przeznaczone na pobyt grupy usamodzielnienia

Przebieg zajęć

1. Powitanie grupy i wyjaśnienie celu spotkania. (2min)

2. „Taniec zapoznaniec”- W kole każdy uczestnik po kolei wymyśla jeden nieskomplikowany ruch do rytmicznej muzyki, po czym prezentuje go grupie wypowiadając swoje imię, pozostali uczestnicy zabawy powtarzają jak najdokładniej ten ruch oraz imię Przykładem ruchu może być : kiwanie głową, dowolny ruch ręką, lub nogą, podskok, , , wzruszenie ramionami , obrót itp. (5min)

Muzyka: James Brown- I feel good

3. „ Wszyscy, którzy..”- prowadzący prosi aby uczniowie usiedli w kółku, jedna osoba (ochotnik, bądź wyznaczona osoba) staje w środku. Wypowiada jedno zdanie charakteryzujące kilka osób z grupy, np. wszyscy, którzy mają na sobie coś niebieskiego. Po czym osoby zamieniają się miejscami, ale nie z sąsiadem. Osoba która nie zdąży usiąść zadaje kolejne polecenie/zdanie ( 7min)

4. „Malarze”- uczestnicy zabawy stoją na obrzeżu koła twarzami zwróceni do jego środka. Prowadzący poleca by zamknęli oczy i wyobrazili sobie obraz, bądź konkretny przedmiot (literkę ,znak itp. w zależności od umiejętności grupy i przerabianego tematu) a następnie nakreślili go w powietrzu, najpierw mały stopniowo coraz większy obraz jedną ręką, obiema, później nosem, łokciem, kolanem, palcami stopy. W wersji w parach można kreślić kontury postaci partnera. Uczestnicy wykonują ćwiczenia do rytmicznej muzyki. ;(8min)

Muzyka: Happysad- W piwnicy u dziadka

Paula i Karol - Calling

5. „Lustrzane odbicia”- w parach wybieramy osobę prowadzącą, druga ją naśladuje, ruch to nie tylko ręce-możemy wykorzystać większą część naszego ciała oraz różne jego ustawienia np. ruchy na najniższym poziomie-blisko ziemi, lub przeciwnie -wysoko, gdy ciało jest uniesione , stoimy na palcach z rękami wyciągniętymi ku górze. Na początku zaleca się wykonywanie ćwiczenia w bardzo wolnym tempie, do spokojnej muzyki, w skupieniu.(10min)

Muzyka: Jose Gonzales- ,,Heartbeat"

Muzyka: Slowblow- Very slow bossanowa

6. „ Mój sąsiad jako..” - prowadzący rozdaje uczestnikom kartki formatu A4; zadanie polega na tym, że każdy uczestnik ma narysować kolegę/koleżankę siedzącą po jego lewej stronie za pomocą symbolu, np. jako kwiat bądź zwierzę; w tle słychać spokojną , rytmiczna muzykę; po zakończonym zadaniu każdy z uczestników musi wyjaśnić znaczenie rysunku; (10min)

Muzyka: The Boogie Town - Running

7. Rundka podsumowująca- „skala”- uczestnicy zajęć siedzą w kółku, podając do siebie maskotkę określają swoje samopoczucie po przebytych zajęciach w skali od 1 do 10.

(3min)

8. Podziękowanie za wspólne zajęcia.(1min)

SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z CHOREOTERAPII

Anna Czerniecka

TEMAT: JESIENNY ŚWIAT

CELE OGÓLNE:

• wytworzenie pogodnego i radosnego nastroju

• wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch oraz kontakt emocjonalny i fizyczny

• nawiązywanie kontaktów z innymi, umiejętność współpracy z partnerem

• wytwarzanie zamiłowania dzieci do muzyki i ruchu

METODY: słowna, muzykoterapia, gry i zabawy integracyjne

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: odtwarzacz płyt CD, płyta CD z muzyką, chusta

CZAS TRWANIA: 45 minut

Na początek naszych zajęć wykonamy pewną zabawę, która nazywa się taniec zapoznaniec

1. Taniec zapoznaniec. (5 min)

Wszyscy uczestnicy stają w kole i każdy z uczestników wymyśla jeden ruch (może on odzwierciedlać jego aktualne samopoczucie), który pokazuje grupie. Grupa musi powtórzyć ten ruch.

Teraz kiedy już nieco się poznaliśmy powinniśmy się ładnie przywitać.

2. Witanie. (5 min)

Witanie się różnymi częściami ciała. Dzieci chodzą po sali w różnych kierunkach i witają się z napotkaną osobą różnymi częściami ciała, wymieniając między sobą
,, dzień dobry” najpierw wg propozycji nauczycielki (palce wskazujące, palce małe, łokcie) a następnie wg własnych pomysłów. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka.

Ostatnio w ramach zajęć wybraliśmy się do parku i obserwowaliśmy jak wygląda jesień, przenieśmy trochę natury w nasz ruch.

3. W jesiennym ogrodzie. (15 min)

Dzieci ustawiają się chaotycznie i w rozproszeniu w przestrzeni sali. Wdychamy świeże jesienne powietrze po deszczu. Przy asyście muzyki klasycznej tańczymy taniec z chustami w ręku. Prowadzący wypowiada komendy. Teraz jak spadające liście wirujące schodzimy na coraz niższe poziomy aż powoli opadamy na ziemię i przez chwilę odpoczywamy. Powtarzamy to ćwiczenie kilkakrotnie. Teraz tańczymy taniec ptaków w/g własnej improwizacji. Później idziemy opierając się znacznej wichurze, głosem naśladujemy wietrzyk, tupaniem o podłogę burzę, ruchem pokazujemy uginające się drzewa. Następnie każdy musi owija się w chustę aby się ogrzać. Prowadzący może sam uczestniczyć w tańcu dzieci, nie może jednak narzucać im wykonywanych ruchów.

Trochę zmęczyliśmy się tymi zmaganiami z jesienna pogodą, pora na chwile relaksu.

4. Masażyk relaksujący do wierszyka: „Jesienny masażyk” (5 min)
Dzieci siedząc w kręgu, mając przed sobą plecy kolegi lub koleżanki
Powtarzają słowa wraz z ruchami.
Gdy szedłem sobie na spacerek - palcami rąk „idą” po kręgosłupie od pasa do szyi,
Przejechał obok mały rowerek - całą dłonią „przejeżdżają” od pasa do szyi,
Przebiegła sfora psów - palcami obu rąk lekko dotykają opuszkami palców do pleców, „przebiegają” po plecach
I duże stado krów - ręce zaciskają w pieści i pukają lekko o plecy,
Na niebie było słońce - dwoma otwartymi dłońmi zataczają na plecach duże koła,
Złociste i gorące - palcami rysują promyki
Pokropił letni deszczyk - palcami rąk lekko dotykają rytmicznie po całych plecach
I miałem lekki dreszczyk - dotykają lekko w szyje palcami

Teraz aby rozgrzać trochę jesienny chłód wykonajmy taniec z ciepłych krajów.

5. Do lata. (5 min)

Prowadzący uczy dzieci kroków do przeboju Macarena. Dzieci wykonują taniec do muzyki.

Och jak się nam zrobiło ciepło, ale za oknami nadal zimno. Co możemy zrobić? Zaczarujmy jesień.

6. Czarujemy jesień. (5 min)

Każde z dzieci bierze swoją chustę. Prowadzący mówi, że teraz wykonamy taniec w intencji szybszego nadejścia wiosny. Każde z dzieci tańczy samodzielnie machając chustą. Jest to swobodna improwizacja przy asyście spokojnej muzyki. Każdy w myślach wypowiada zaklęcie, które przepędzi jesień i zimę.

To już niestety koniec naszych zajęć. Pożegnajmy się ze wszystkimi.

7. Pożegnanie - Iskierka (5 min.)

Uczestnicy stojąc w kręgu i trzymając się za ręce przesyłają iskierkę przyjaźni, którą puścił prowadzący.

Do zobaczenia.

Katarzyna Bierć
Joanna Bobryk
Magdalena Choińska

Scenariusz zajęć z Choreoterapii

Temat zajęć: Żegnaj stresie!

Czas: ok. 2,5 godz.

Grupa: maturzyści (około 30 os.)

Cele:

- zmniejszenie natężenia stresu przed egzaminem maturalnym

- dobra zabawa

Przebieg zajęć:

1. Rozgrzewka (ok. 15 min): Prowadzący odtwarza muzykę, maturzyści stoją w przestrzeni sali gimnastycznej. Po kolei rozgrzewają każdą część ciała (głowa, kark, ramiona, ręce, tułów, miednica, biodra, kolana, stopy) (Muzyka: Brent Lewis - Yoga Groove, Lotus)

2. Trzy przestrzenie. Prowadzący wyjaśnia ćwiczenie. (Muzyka: Christina Pluhar - Voglio una casa)

„Ćwiczenie to będzie polegało na odnajdywaniu się w 3 przestrzeniach. Pierwsza przestrzeń - w trakcie jej trwania wykonujemy nieznaczne, przyjemne dla nas ruchy w miejscu. Możemy zamknąć oczy i delikatnie poruszać się do muzyki. Gdy nastąpi zmiana strefy na 2, wówczas ruchy naszego ciała stają się obszerniejsze, poruszamy całym naszym ciałem nadal nie zmieniając miejsca. Pozwólmy, aby nasze ciało poruszało się we wszystkie możliwe strony, kołysało się tak, jak ma na to ochotę. 3 przestrzeń - poruszamy się po całej sali tak jak mamy na to ochotę, wyzwalamy naszą energię, pozwalamy naszemu ciału na zupełną swobodę.” (ok. 10 minut)

Następnie uczestnicy dobierają się w pary i wykonują to ćwiczenie w parach - każda osoba z pary porusza się w wybranej przestrzeni, bez słów wymieniają się przestrzeniami. (np. 1 osoba - 2 przestrzeń, 2 osoba - 1 przestrzeń itd.). Następnie uczestnicy siadają w swoich parach, wymieniają się uwagami w której przestrzeni czuli się najlepiej, co czuli.

(ok. 10 minut)

3. Wyzwalamy swój głos. Prowadzący wyjaśnia.

„Stańmy obok siebie, tworząc okrąg. Ważne jest, aby każdy miał odpowiednią dla siebie ilość miejsca. W tym ćwiczeniu postaramy się wyzwolić wszystkie nasze emocje, wykorzystując do tego głos. Pierwsza osoba wykonuje jakiś ruch, dowolny, taki jak w tej chwili czuje wydając przy tym jakiś dźwięk. Może być to każdy dowolny odgłos, taki jaki czujecie że chcielibyście z siebie wydobyć, nawet bardzo głośny krzyk. Reszta osób powtarza i tak po kolei. Bardzo ważne jest, abyśmy nie wstydzili się głosu, aby każdy zrobił to, na co ma ochotę, nie myśląc o tym co powiedzą inni. Tak, jak czujecie w danej chwili. Wyrzućmy z siebie to, co chcemy.”

Ćwiczenie możemy powtórzyć 2 razy (ok. 10 minut)

3. Relaksacja. (ok. 15 min) (Muzyka: Ludvico Einaudi - Primavera, Jan Garbarek - Molde Canticle)

„Połóż się wygodnie na plecach, ręce ułóż wzdłuż ciała. Zamknij oczy. Wsłuchaj się w swój oddech. Skup się na nim, zastanów się jaki jest: czy spokojny, miarowy czy może nieregularny. Wyrównaj oddech. Teraz poczuj, jak całą twoją głowę wypełnia ciepło. Czujesz się błogo. Ciepło otula twoją głowę, sięga do wszystkich nerwów. Poczuj ciepło na całej twojej twarzy. Twoje uszy, policzki, nos usta.. wszystko zostało opanowane przez uczucie ciepła. Poczuj je na swojej twarzy. Stopniowo ciepło spływa na twoją szyję, otula ją i ogrzewa. Przenieś je powoli na swoje prawe ramię. Poczuj, jak staje się ono przyjemnie ciepłe. Teraz przenieś to uczucie niżej, do swojego przedramienia, łokcia, nadgarstka, dłoni, aż po koniuszki palców. Poczuj ciepło w całej swojej prawej ręce. Poczuj jak jest ona przyjemnie i rozluźniona… Teraz przenieś uczucie ciepła na lewe ramię. Pozwól, aby ogarnęło ono całe twoje ramię, następnie przedramię, aby spłynęło powoli w dół aż po końce palców. Teraz poczuj jak ciepło ogarnia twój mostek, całe plecy, klatkę piersiową i miednicę. Oddaj się całkowicie temu uczuciu, zanurz się w nim. Pozwól, aby ciepło ogarnęło cały twój tułów. Poczuj, jak ciepło powoli spływa do twojego prawego uda. Twoje udo staje się ciepłe, rozluźnione… Teraz przenieś to uczucie niżej, do prawego kolana, łydki, stopy, palców… Pozwól, aby ciepło ogarnęło całą twoją prawą stopę. Następnie poczuj przyjemne uczucie ciepła na twoim lewym udzie. Oddaj się temu uczuciu. Pozwól, aby ciepło spłynęło w dół twojej lewej nogi. Bardzo powoli, aż po koniuszki palców.

Teraz poczuj uczucie ciepła w całym twoim ciele. Oddaj się mu, pozwól, aby błogie ciepło otuliło całe twoje ciało.”

4. Taniec w kręgu. Taniec rumuński. (ok. 10 min.): prowadzący pokazuje kroki.

5. Masaż górnej części ciała. Uczestnicy dobierają się w pary, prowadzący wymienia poszczególne etapy kolejno, w trakcie wykonywania masażu. (ok. 15 min)

(Muzyka: Norah Jones - Don't Know Why; Norah Jones - Shoot the Moon)

„Jedna z osób kładzie się na kocu. Rozluźnijcie się, zamknijcie oczy. Oddychajcie spokojnie, Oddajcie się całkowicie muzyce. Druga osoba rozpoczyna masaż. Na początku delikatnie ostukujemy okolice mostka i obojczyków leżącej osoby. Staramy się, aby każdy dotyk był dla niej przyjemny. Teraz kładziemy rękę na klatce piersiowej leżącej osoby. Wraz z nabieraniem powietrza, ręka unosi się, podczas wydechu, opada. Poczujcie na sobie rękę partnera. Poczujcie, jak jest sterowana waszym oddechem… Następnie kładziemy jedną rękę na biodrze osoby leżącej, drugą na jej przeciwległym ramieniu, po przekątnej. Przy wdechu „rozciągamy” klatkę piersiową partnera. Staramy się wczuć w rytm jego oddechu. Następnie siadamy za głową osoby leżącej. Wsuwamy jej ręce pod łopatki, tak aby unieść jej ciało do góry i lekko kołyszemy. Teraz tworzymy koszyk z rąk i wsuwamy go pod głowę osoby leżącej. Kołyszemy lekko, przenosząc głowę z jednej dłoni do drugiej. (Do osób leżących) Oddajcie całkowicie głowę rękom partnera. Pozwólcie, aby kołysał on wasze ciało, skupcie się na tym co dla was przyjemne, rozluźnijcie się.”

Każdy etap masażu powinien trwać ok. 2-3 minuty.

6. Ćwiczenie „Kamień”(ok. 20 min.): maturzyści dobierają się w pary, jedna z osób kładzie się na kocu na boku, udając kamień. Druga osoba z pary ma za zadanie przewrócić „kamień” na plecy. „Kamień” stawia opór. Układa się na różne sposoby, aby utrudnić przewrócenie. Zmiana ról.

7. Tańcząca chusta (ok. 10 min.) Maturzyści dobierają się w pary. Każda para dostaje chustę, na niej znajduje się piłeczką do ping-ponga. Ich zadaniem jest trzymając chustę za rogi tańczyć do odtwarzanej muzyki tak, aby piłeczka nie spadła na ziemię. (Muzyka: Lambarena)

8. Wytańczyć marzenie (ok. 12min.) Można zmienić pary, aby każdy miał szansę lepiej poznać się z inną osobą. Siedząc po turecku każda osoba w parze mówi o swoim życzeniu, które chciałaby, żeby się spełniło. Następnie jedna z osób wstaje, bierze chustę i tańczy wkoło osoby siedzącej, przekazując w ten sposób energię, która pomoże w realizacji marzenia. Zmiana ról (Muzyka: Penguin Cafe Orchestra - Dirt, Christina Pluhar - Ciaccona)

9. Przewodnik. Ćwiczenie w parach. Do wykonania ćwiczenia potrzebne są miękkie, gumowe piłki. Jedna osoba stoi, zamyka oczy. Druga staje za nią, przytrzymuje piłkę na wysokości jej kości krzyżowej. Za pomocą piłki prowadzi osobę mającą zamknięte oczy. Manewruje nią na boki aby osoba skręciła, poprzez chwilowe zabranie piłki - prosi o zatrzymanie. Następnie zamiana ról. (Muzyka: Jan Garbarek - Molde canticle, Gregory Lemarchal & Lucie Silvas - Même si) (ok. 10 min)

10. Rozmowa na temat zajęć. (ok. 5min.): przedstawienie swoich odczuć, refleksji, emocji itp.

11. Taniec integracyjny. (ok.10 min), (Muzyka: Loreena McKennitt - Down By The Sally Garden)

 Opis tańca:

• Wstęp trwa 4 takty(16 uderzeń). Taniec zaczyna się wraz ze śpiewem.

Taniec:

• 8 kroków od prawej nogi, na ostatni krok zwracamy się do środka koła

• 4 kroki do środka koła, na ostatni krok ramiona unosimy w górę

• 4 krokami w miejscu robimy ¼ obrotu w lewą stronę, przekładając jednocześnie połączone ręce i kładąc je na lewych ramionach ( swoją prawą rękę kładziemy na swoim lewym ramieniu, a lewą na ramieniu osoby stojącej przed nami)

• w tym trzymaniu idziemy 8 małych kroków w lewą stronę, zaczynając od prawej nogi

• 4 krokami w miejscu zwracamy się do środka koła zdejmując jednocześnie ręce z ramion tą samą drogą jaką je założyliśmy

• 4 kroki od prawej nogi na zewnątrz, następnie zwracamy się znów w prawą stronę

Źródło: http://chomikuj.pl/jagodzianka70/Klanza+Pedagogika+zabawy/ta*c5*84ce+integracyjne - dostęp z dnia 30 maja 2011r.

12. Pożegnanie. Podziękowanie za wspólnie spędzony czas i przegnanie stresu.

Izabela Radomska

Scenariusz zajęć z choreoterapii

Temat: W krainie zabaw.

Grupa docelowa: uczniowie klasy 3 szkoły podstawowej

Czas: 45 min.

Metody: aktywizujące, ruchowe.

Forma: indywidualna, grupowa.

Środki: odtwarzacz CD, płyty z muzyką

Cele ogólne: - zwiększenie świadomości siebie;

- poprawianie sprawności i organizacji ruchowej;

- rozładowanie napięcia nerwowego;

- podniesienie samooceny.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie (5 min.)

Cele:

• ćwiczenie sprawności fizycznej;

• integracja grupowa.

Przebieg: Wszystkie dzieci poruszają się w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce witamy się poszczególnymi częściami ciała, które podaje prowadzący, czyli ja. (np. ręce, stopy, kolana, łokcie)

2. Relaksacja (13 min.)

Cele:

• rozluźnienie napięcia,

• uspokojenie, wyciszenie

Przebieg:

Siedzimy wygodnie. Będziemy poruszać rękami, nogami i głową. Za chwilę będziecie się czuć dobrze. Zaczniecie lubić siebie i inne dzieci. Wasze serduszko będzie bić mocno i równo. Oddychamy spokojnie i głęboko. Oddychamy tak jak oddycha lokomotywa. Nabieramy powietrze noskiem i wypuszczamy ustami. Powietrze wchodzi lekko przez nosek i wychodzi buzią. Każde dziecko ma nosek i każde dziecko ma buzię. Oddychamy równo, głęboko i spokojnie (kilka razy). Unosimy wysoko rączki. Trzymamy tak. Oddychamy spokojnie. Powoli opuszczamy rączki. Unosimy rączki tak wysoko, jak tylko możemy. Zaciskamy rączki, mocno je zaciskamy, a teraz zamykamy oczka, mocno je zamykamy. Otwieramy oczy, rozluźniamy palce i szybko opuszczamy ręce. Uśmiechamy się. Unosimy wyprostowane rączki do góry. Trzymamy tak. Powoli opuszczamy je i uśmiechamy się. Unosimy ręce do góry. Napinamy je mocno tak, żeby drżały. Oddychamy normalnie. Otwieramy lekko usta. Opuszczamy ręce. Uśmiechamy się. Skręcamy głowę w prawo. A teraz w lewo. Patrzymy prosto. Pochylamy głowę. Dobrze podnosimy głowę. Uśmiechamy się.

Otwieramy usta tak szeroko jak tylko można. Jeszcze szerzej. Dobrze. Zamykamy usta. Uśmiechamy się. Zaciskamy wargi. Mocno. Jeszcze mocniej. Rozluźniamy wargi. Uśmiechamy się. Wargi wysuwamy do przodu. Głośno mówimy "uuuuu...", a teraz mówimy "aaaaa..." Jeszcze raz "uuuu ", aaaa", "uuu-aaaa". Uśmiechamy się. Oddychamy normalnie. Usta są zamknięte. Oblizujemy ząbki. Jeszcze raz. Dobrze. Uśmiechamy się. Liczymy głośno do dziesięciu. Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć. Uśmiechamy się. Oddychamy normalnie. Liczymy bardzo cicho do dziesięciu. Jeden, dwa, trzy, cztery pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć. Uśmiechamy się i oddychamy normalnie. Siedzimy wygodnie. Otwieramy oczy tak szeroko jak tylko to jest możliwe. Otwieramy, jeszcze szerzej. Dobrze. Uśmiechamy się. Patrzymy normalnie. Marszczymy czoło tak silnie jak tylko to możliwe. Marszczymy. Dobrze. Uśmiechamy się wesoło. Oddychamy spokojnie. Czujemy się wspaniale. Oddychamy bardzo spokojnie, powoli. Jest nam dobrze. Nasze ręce stają się ciężkie jak duże domy, nogi są ciężkie jak wielkie góry. Głowa staje się ciężka jak duży worek. Bardzo ciężka. Nabieramy dużo powietrza i mocno napinamy brzuszki. Mocno. Jeszcze mocniej. Brzuszek musi być twardy. Klepiemy się po brzuszku. Dobrze. Wypuszczamy szybko powietrze. Uśmiechamy się. Kładziemy się. Jesteśmy na plaży. Zamieniamy się w leżący na piasku latawiec. Jest piękna pogoda. Nie ma ani jednej chmurki. Jest ciepło. Nagle czujemy od morza lekki podmuch. To wesoły wiaterek chce nas unieść do góry. Powoli, ciężko unosimy się, klękamy, unosimy się, rozchylamy szeroko ramiona. Unosimy się w powietrze, stajemy na obu nóżkach. Unosimy się jeszcze wyżej, stajemy na jednej nóżce. Unosimy się w powietrze. Lekko szybujemy jak latawiec. Wysoko, Bardzo wysoko. Jeszcze wyżej. A teraz zaczynamy lekko opadać. Jesteśmy coraz niżej. Bardzo nisko. Już blisko jest ziemia. Lądujemy. Uśmiechamy się. Jest nam dobrze. Jest nam wesoło. Teraz możemy bawić się z innymi dziećmi. Teraz możemy wesoło śpiewać i tańczyć. Jest nam lekko. Jest nam dobrze.

3. Stonoga (5 min.)

Cele:

• dostosowanie charakteru ruchu do charakteru słyszanej muzyki,

• rozwój inwencji ruchowej

• umiejętności naśladowania ruchu.

Przebieg:

Dzieci ustawiają się jedno za drugim. Osoba znajdująca się z przodu prowadzi kolegów po

całej sali, improwizując dowolny ruch do muzyki granej przez nauczyciela. Pozostałe dzieci

poruszają się, naśladując sposób przemieszczania się osoby stojącej przed nimi. Muzyka

składa się z fragmentów o zróżnicowanym charakterze. Po zakończeniu każdego z tych

fragmentów osoba improwizująca przechodzi na koniec i dziecko stojące do tej pory za nią

staje się osobą prowadzącą.

Inna wersja tej zabawy polega na tym, że osoba prowadząca zaczyna improwizację ruchu

w ciszy, bez muzyki. Nauczyciel zaczyna akompaniować po pewnej chwili, dostosowując

swoją muzykę do charakteru obserwowanego ruchu.

4. Dziecięcy polonez (10 min.)

Cele:

• Zmniejszenie napięć dające poczucie rozluźnienia, zabawy i relaksu;

• zwiększenie kondycji i sprawności ruchowej;

• poprawa sprawności ruchowej.

Przebieg: Uczestnicy ustawiają się w kręgu i kładą dłonie na barkach sąsiadów. Przy muzyce koło zaczyna się poruszać zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Po pewnym czasie osoba prowadząca wprowadza modyfikacje:

1. Skaczemy na jednej nodze;

2. Skaczemy na obu nogach jednocześnie;

3. Idziemy na „kuckach”;

4. Sąsiadów trzymamy za uszy;

5. Idziemy do przodu, do tyłu.

Zabawę kończymy ukłonem.

5. Kierunek melodii (6 min.)

Cel:odzwierciedlenie ruchem ciała kierunku linii melodycznej.

Zabawę tę można wykonywać w kilku wersjach. Najprostszą z nich jest pokazywanie kierunku za pomocą ruchu rąk.

Przebieg:

Gdy melodia idzie w górę - ręce unoszą się, gdy schodzi w dół - opadają.

Ćwiczenie to można wykonywać również w formie konkursu. Dzieci stoją wtedy parami,

tyłem do siebie (tak, aby się nie widziały).Wygrywa ta para, której ruch rąk był najbardziej

adekwatny do muzyki, a przy tym ruch jednej osoby był najbardziej zbliżony do ruchu

partnera.

Kierunek melodii można również odzwierciedlić za pomocą kroków. Kroki do przodu

oznaczają melodię idącą do góry, kroki do tyłu - melodię opadającą.

6. Pożegnanie ( 6 min.)

Cel: Zwiększenie poczucia przynależności do grupy.

Przebieg:

Uczestnicy stojąc w kręgu i trzymając się za ręce przesyłają iskierkę przyjaźni, którą puścił prowadzący. Gdy iskierka wróci do nauczyciela, puszcza ją każde dziecko po kolei, czekając aż do niego wróci.

Karolina Kujawowicz

II rokPedagogika resocjalizacyjna w ramach programu MOST

KONSPEKT ZAJĘĆ

TEMAT: Poznaj siebie

1. Cel główny: Poznawanie siebie metodą tańca.

2. Cele szczegółowe:

• Uczeń potrafi formułować „JA” w odniesieniu do siebie

• Uczeń zna pojęcie szczęścia

• Uczeń zna metody, które pomagają mu rozwijać siebie

3. Metody pracy:

• Pogadanka wstępna

• Burza mózgów

• Ćwiczenia pobudzające

• Ćwiczenia kształtujące

• Tańce integracyjne

• Wizualizacja i medytacja

4. Formy pracy:

• indywidualna

• zbiorowa

• grupowa

5. Środki dydaktyczne:

• utwory muzyczne

• przedmioty własne uczniów

• świeczki tea light

• Cukierki czekoladowe bądź inne

6. Przebieg zajęć:

Moduł I STRES - CZEGO DZIŚ SIĘ DOWIEMY?

1. Powitanie uczniów

2. Przedstawienie tematu w tym pogadanka wstępne na temat szczęścia i poznawania siebie. Następnie burza mózgów, skojarzenia

3. Zapoznanie z celami zajęć

Ćwiczenia integracyjne

• „Powitanie”

Sposób realizacji: Chwila zastanowienia: każdy wyobraża sobie, jak chciałby być przez grupę powitany (jak chciałby „wejść w grupę”). Uczniowie ustawiają się w kole i po kolei pokazują wyobrażone przez siebie powitanie. Następnie cała grupa wita go tak, jak sobie tego życzył.

• Zabawa w skojarzenia - burza mózgów

Sposób realizacji: Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło „Kim jestem? ” i zachęca do wypowiadania na głos wszystkich skojarzeń związanych z tym hasłem oraz zapisywania ich na tablicy. Na zakończenie ćwiczenia prowadzący dokonuje podsumowania

• Taniec integracyjny w kółku z rytmiczną muzyką „Bolero” - Ravela

Sposób realizacji: 16 kroków w jedną stronę, 16 w drugą stronę, 4 do środka koła z wyrzutem rąk (prosząc o błogosławieństwo - o poznanie siebie)

MODUŁ II.

Uczniowie wcześniej zostali poinformowani o tym aby przynieśli na zajęcia jeden przedmiot dla nich cenny.

Ćwiczenia pobudzające, kształtujące i relaksujące.

Ćwiczenie 1. Rozluźniający mięśnie i napięcia

Sposób realizacji: Prowadzący przeprowadza krótką rozgrzewkę poszczególnych partii mięsni zaczynając od stóp a kończąc na głowie. W ten sposób wszyscy będą fizycznie przygotowani na wykonywanie innych ćwiczeń i pomaga rozluźnić mięśni. Ćwiczenie przeprowadza się z zamkniętymi oczami w miarę możliwości. Następnie kilka ćwiczeń oddechowych z zamkniętymi oczami uświadamianie sobie poszczególnych partii ciała. Wyobrażanie tych części najpierw ciężkich, a potem bardzo lekkich.

Ćwiczenie 2. Taniec indywidualny z utworem Pachelbel - Canon In D.

Osoba tańczy sama porusza się w takt muzyki. Następnie w ciszy odpowiada na pytanie kim jestem i kim chciałbym być? Zastanawia się nad tym. Następnie tańcząc do muzyki przeskakuje przeszkody, które napotyka, po czym `sunie' spokojnie i tańczy łagodnie wyobrażając sobie siebie samego `kim chciałby być'. Przeszkody mogą być zrobione z ubrań i toreb a także innych przedmiotów dostępnych w sali. Za każdym razem kiedy napotyka przeszkody bierze głęboki oddech i spokojnie wydycha powietrze skupiając się na tym, żeby za każdym razem przeskakiwać przeszkodę.

Po ćwiczeniu krótkie omówienie. Pytania skierowane do uczniów jak się czuli podczas tego ćwiczenia. Nakierowanie uczniów na cel tego ćwiczenia tzn. miało na celu pozbycie się lęków, stresu, pokonanie przeszkody. Prowadzi to do refleksji nad sobą w jaki sposób radzić sobie z trudnymi sytuacjami.

Ćwiczenie 3. Taniec w parach. Z utworem Village of peace

Każda para zdobywa jakiś przedmiot, który ma być cechą charakterystyczną tych osób. Stawia się je na końcu sali, zaś pary ustawiają się na początku sali i odwracają się tyłem do końca Sali. Nauczyciel rozkłada po dwa cukierki przy każdym przedmiocie pary przykrywając je tak aby były niewidoczne dla uczniów. Osoby tańczące trzymają się za ręce i tańcząc zwiewnie omijają lub przeskakują przeszkody i tańczą do momentu aż dotrą do końca sali i zdobędą swoje artefakty. Kiedy dotrą do swoich artefaktów tańcem wyrażają wdzięczność partnerowi za towarzyszenie i wspólne przezwyciężenie problemu, czyli przeszkód. Następnie wszyscy trzymają się za ręce omijają przeszkody jak najbardziej jest to możliwe. Kiedy docierają do celu wszyscy głośna krzyczą `ha' trzy razy.

Ćwiczenie ma na celu rozbudzenie w uczniach radości, uczucia szczęścia np. poprzez przezwyciężenie trudności, umiejętności cieszenie się a co za tym idzie głębsze poznanie siebie.

Ćwiczenie 4. Przy muzyce Sakya Tashling - I wanna Ely

Taniec w kręgu z użyciem własnego przedmiotu. Każdy kładzie swój go w środku w kręgu. Wszyscy ustawiają się w kole, tworzy się atmosfera tajemniczości, zgaszone światła, przyciemnione szyby. Każdy ma przed sobą świeczkę. Tyle świeczek ile uczestników. Najpierw zapalone te świeczki które będą w kręgu oświetlały przedmioty. Najpierw każdy w kręgu z zamkniętymi oczami improwizuje tańcząc, potem tańczy z otwartymi oczami, następnie chodzi o to aby wytańczyć pozytywne działanie tych przedmiotów, aby przynosiły szczęście Wszystko odbywa się w ciszy. Następnie wszyscy siadają i zamykają oczy koncentrując się na sobie na swoich odczuciach, uczuciach starając się przy tym mieć uśmiech na twarzy, następnie przenieść uwagę na centrum koła gdzie znajdują się przedmioty uczestników. Każdy z zamkniętymi oczami ma przypomnieć sobie jedną sytuację z swojego życia, która jest dla niego najbardziej szczęśliwym wydarzeniem i chwile skupia się na tym. Następnie każdy po kolei w ciszy zapala własną świeczkę i myśli o swoim przedmiocie, który ma mieć pozytywne działanie tylko dla niego. Kiedy wszyscy uczestniczy zapalą świeczki chwila medytacji z zamkniętymi oczami nad światłem który mają przed sobą. Potem każdy po kolei podchodzi po własny przedmiot i stawia go przy świeczce. Wszyscy starają się aby ich przedmioty dostały jak najwięcej szczęścia i pozytywnych emocji od każdego uczestnika, tak by nosząc go przy sobie lub kładąc w domu w widocznym miejscu przypominał te emocje wyżej wymienione. Następnie omówienie tego ćwiczenia wrażenia odczucia emocje uczniów. Nauczyciel może zapytać do czego służy przedmiot wywołać dyskusję, ale nie musi.

MODUŁIII. PODSUMOWANIE ZAJEĆ. JAK SIĘ CZUJEMY?

1. Co uczniowie wynieśli z tych zajęć, jakie są ich wewnętrzne obserwacje spostrzeżenia ?

2. Uczniowie dzielą się będąc w kole wrażeniami z zajęć. Zastanawiają się nad tym, które z proponowanych metod radzenia sobie ze stresem postarają się stosować w swoim życiu.

3. Na zakończenie spotkania prowadzący dziękują za wspólnie spędzony czas.

Katarzyna Rybicka, V Rew, gr. 10

TEMAT: JESTEM JAK DRZEWO

Zajęcia przeznaczone dla klas I- zajęcia integracyjno- relaksacyjne. Przeprowadzone w celu zneutralizowania stresu związanego z pójściem do szkoły oraz zintegrowaniu klasy.

Czas trwania: 45 minut

CELE:

-Stymulowanie fizycznej i psychicznej aktywności

-Zwiększenie świadomości własnego ciała i ruchu

-Rozwijanie potrzeby kontaktu z innymi osobami

-Rozwijanie umiejętności realizowania własnych pomysłów

-Wyrabianie umiejętności reagowania na polecenia nauczyciela

-Wyrabianie odwagi i chęci bawienia się

-Kształcenie kondycji ruchowej, lekkości, wdzięku, płynności

-umiejętność relaksacji

-integracja z grupą.

Środki dydaktyczne: chusta, płyta cd z podkładem muzycznym, szablon drzewa, wizytówki, mazaki.

Przebieg:

1. Rozgrzewka. Chodzimy w miejscu odrywając od podłogi wyłącznie pięty. Rozciągamy palce u nóg, przenosząc ciężar ciała z nogi na nogę. Krążymy stopami małe koła. Przechodzimy do kolan. Kolanami zataczamy coraz większe koła. Potem biodrami, dłońmi, przedramionami, ramionami, głową-5 minut.

2. Witanie się różnymi częściami ciała. Dzieci chodzą po sali w różnych kierunkach i witają się z napotkaną osobą różnymi częściami ciała, wymieniając między sobą ,,dzień dobry” najpierw wg propozycji nauczycielki (palce wskazujące, palce małe, łokcie), a następnie wg własnych pomysłów. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka- Gawot- Suita Baletowa nr. 3- 5 minut.

3. Wykonanie wizytówek z imionami. Wizytówki na koniec zajęć przyklejone zostaną na symbolicznym drzewie, które zostanie powieszone w widocznym miejscu- 5 minut.

4. Zabawa „Las" (wizualizacja) Stańcie twarzą do mnie, zachowując duże odległości między sobą. Wyobraźcie sobie, że jesteście drzewami, spróbujcie poczuć, jak z Waszych pni wyrastają korzenie, korzenie sięgają bardzo głęboko. Ręce zmieniają się w mocne konary. Masz bardzo dużo gałęzi na których są delikatne pączki. Świeci słońce, które powoduje że pączki zaczynają pękać i pojawiają się małe listki. Szum liści jest bardzo przyjemny. Czujesz zapach kory, jest słodki i soczysty. Razem tworzycie wspaniały las. Każde z was jest wspaniałym drzewem. Wieje wiatr, poczujcie go w swoich gałęziach. Między waszymi gałązkami przelatuje bardzo wesoły wiaterek. Wasze gałęzie zaczynają falować, najpierw pomału i coraz gwałtowniej. Wasz oddech jest spokojny. Czy słyszycie piosenkę wiatru, raz cichą innym razem głośną. Posłuchajcie tej muzyki. Samodzielnie stworzona wizualizacja- A Day Whitout Rain- Enya- 5 minut.

5. „Drzewa w lesie”- swobodna improwizacja ruchowa z użyciem zwiewnej chusty w rytm muzyki. Jest to próba odwzorowania ruchu drzewa podczas wizualizacji z figlarnym wiaterkiem- pomysł własny- Secret Garden- White Stones- Escape- 5 minut.

6. „Spacerkiem przez świat”- taniec w kręgu. Z użyciem zwiewnych chust.

I część: 3 kręgi po kole z prawej nogi, 3 kroki z lewej nogi, balans z prawej nogi, balans z lewej nogi/x2.

II część: obrót wokół własnej osi, 4 kroki do centrum, machanie 4 x ramionami w górze, obrót wokół własnej osi, 4 kroki od centrum, machanie 4x ramionami w górze. Pomysł zaczerpnięty z materiałów szkoleniowych organizowanych przez Centrum Szkoleniowe- KLANZA- „Tańcząca ósemka”.- Spacerkiem przez świat-15 minut

7. Pożegnanie. Dzieci stają w kręgu łapią się za ręce. Wykonują razem z nią czynności ilustrujące wierszyk:

Kółko małe, kółko duże.

Głowa prosto, ręce w górze.

Najpierw w lewo, potem w prawo.

Tak się chwieje wielkie drzewo

Szyyyyyyyy- przekazanie uścisku partnerowi, który stoi po prawej stronie.

-„W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka”, opr. M. Bogdanowicz - 5minut.

---