3259


5. Zakres wymaganych opinii, uzgodnień i sprawdzeń projektu budowlanego w procesie inwestycyjnym.

Obowiązek uzgadniania dokumentacji technicznej wynika z przepisów prawa ustanawianych w przekonaniu, że właśnie w ten sposób uda się ochronić interesy osób trzecich, a także zagwarantować w rozsądnych granicach;

- bezpieczeństwo konstrukcji, z uwzględnieniem bezpieczeństwa pożarowego,

- bezpieczeństwo użytkowania,

- odpowiednie warunki higieniczno - zdrowotne,

- zracjonalizować wpływ budowanych obiektów na środowisko naturalne,

- ochronić użytkowników przed hałasem i drganiami.

- zapewnić racjonalne zużycie energii i odpowiednią izolacyjność cieplną przegród.

W istocie zakres uzgodnień i zobowiązane do tego podmioty zostały wymienione w ustawie Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r., tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118. Wspomnieć należy iż w art.20 tej ustawy za podstawowe obowiązki projektanta uznano, między innymi, opracowanie projektu budowlanego w sposób zgodny z ustaleniami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia (inwestycji), o której mowa w ustawie prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (tekst jednolity Dz. U z 2008 r. Nr 25 poz. 150).

A dalej, że do tych obowiązków należy także uzyskanie wymaganych opinii, uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakresie wynikającym z obowiązujących przepisów.

5.1. Inwestycje i ich oddziaływanie na środowisko

Inwestycje budowlane, mogą, przy niewłaściwym ich przygotowaniu, stanowić istotne zagrożenie dla środowiska naturalnego. [Author ID1: at Fri May 22 15:48:00 2009 ]

Stąd we wstępie do I rozdziału ustawy -Prawo o ochronie środowiska, podkreślono znaczenia problematyki środowiskowej w procesie inwestycyjnym. Realizacja każdego obiektu budowlanego jest w istocie ingerencją człowieka w środowisko naturalne zasługującego na szczególną ochronę. Stąd podejmowane są próby szukanie rozsądnego kompromisu pomiędzy zaspakajanymi potrzebami oraz zmianami zachodzącymi w środowisku naturalnym człowieka.

W Polsce ochrona zasobów środowiska naturalnego realizowana jest na podstawie wspomnianej już ustawy „Prawo ochrony środowiska”, oraz przepisów szczególnych, a mianowicie;.

1.  Szczegółowe zasady ochrony wód określają przepisy ustawy - Prawo wodne (Dz. U. z 2001 r. Nr 115 poz. 1229)

2. Szczegółowe zasady gospodarowania złożem kopaliny i związanej z eksploatacją złoża ochrony środowiska określają przepisy ustawy - Prawo geologiczne i górnicze. (Dz. U. z 2005 r. Nr 228 poz. 1947).

3. Szczegółowe zasady:

wymagań ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury; Oczekiwanym rozwiązaniem jest aby wszystkie wyżej wymienione uwarunkowania znajdowały swój wyraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, jak też podobnych planach sporządzanych na szczeblu powiatu, województwa, kraju.

Przypomnieć należy iż problematyka zagospodarowania przestrzennego jest uregulowana w Ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717). W pierwszym art., tej ustawy za konieczne w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uważa się uwzględnianie;

  1. walorów architektonicznych i krajobrazowych;

  2. wymagań ochrony środowiska, w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i leśnych;

  3. wymagań ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;

  4. wymagań ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także potrzeby osób

niepełnosprawnych;

  1. walorów ekonomicznych przestrzeni;

  2. praw własności;

  3. potrzeb obronności i bezpieczeństwa państwa;

  4. potrzeb interesu publicznego.

Problemem jest jednak to, że od niepamiętnych lat brak jest w odniesieniu do znacznych powierzchni kraju miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W takich przypadkach prawo dopuszcza aby określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następowało w drodze decyzji o warunkach zabudowy terenu, lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przy obecnie obowiązujących rozwiązaniach prawnych wyróżnia się trzy tryby postępowania, a mianowicie:

1. Lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji

inwestycji celu publicznego.

2. Sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w

drodze decyzji o warunkach zabudowy.

3. W odniesieniu do terenów zamkniętych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się tylko granice tych terenów oraz granice ich stref ochronnych. W strefach ochronnych ustala się ograniczenia w zagospodarowaniu i korzystaniu z terenów, w tym zakaz zabudowy.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo, między innymi:

Oprócz oznaczeń obowiązkowych, w zależności od potrzeb, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego mogą zostać zaznaczone;

5.2. Warunki ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora. Wniosek ten powinien zawierać:

1. Określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000;

2. Charakterystykę inwestycji, obejmującą:

Wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego poprzedza analiza:

Wydanie w/w decyzji wymaga także uzgodnieniu jej treści z:

  1. Ministrem właściwym do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami.

  2. Wojewódzkim konserwatorem zabytków - w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską.

  3. Dyrektorem właściwego urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani.

  4. Właściwym organem nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych.

  5. Właściwym organem administracji geologicznej - w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych.

  6. Organami właściwymi w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami.

  7. Dyrektorem parku narodowego - w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny.

  8. Regionalnym dyrektorem ochrony środowiska,

  9. Właściwym zarządcą drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego

  10. Wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, w zakresie określonym w omawianej ustawie

  11. Dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej - dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, do wydania którego organem właściwym jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa:

  1.   Rodzaj inwestycji.

2.  Warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie:

  3.   Linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali.

5.3. Ustalanie lokalizacji inwestycji nie będących inwestycjami celu publicznego

W przypadku inwestycji nie będących inwestycjami celu publicznego i nie realizowanych na terenach zamkniętych, sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy wydaje w zasadzie wójt, burmistrz albo prezydent miasta po dokonaniu niezbędnych uzgodnień. Przy czym sporządzenie projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy powierza się osobie wpisanej na listę izby samorządu zawodowego urbanistów albo architektów.

W obowiązującym stanie prawnym wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

  1. Co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu.

  2. Teren ma dostęp do drogi publicznej.

  3. Istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;

  4. Teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na mocy innych przepisów.

  5. Decyzja nie jest sprzeczna z innymi obowiązującymi przepisami.

Ustawodawca wyłączył z wyżej wymienionego trybu postępowania inwestycje produkcyjne zlokalizowane na terenach przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych wcześniej obowiązujących, a także linie kolejowe, inne obiekty liniowe i urządzenia infrastruktury technicznej.

Przytoczonego trybu nie stosuje się także do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie.

Decyzja ustalająca warunki zabudowy powinna zawierać;

  1.   Linie zabudowy.

  2.   Wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu;

  3.   Szerokości elewacji frontowej.

  4.  Wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki.

  5.   Geometrii dachu (kąta nachylenia, wysokości kalenicy i układu połaci dachowych..

5.4. Warunki środowiskowe towarzyszące ustalaniu warunków zabudowy.

W przypadku gdy teren na którym chcemy realizować inwestycję posiada miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to warunki zabudowy zawarte w części opisowej oraz graficznej planu są bezwzględnie obowiązujące dla projektanta. Każde odstępstwo od przyjętych w tym planie ustaleń będzie skutkowało nie wydaniem decyzji umożliwiającej realizację inwestycji. Warto przy tym pamiętać, że wszyscy zainteresowani określonym terenem mają nieograniczony dostęp do informacji dotyczących uwarunkowań środowiskowych ( patrz art. 19 ustawy prawo ochrony środowiska).[Author ID1: at Fri May 22 18:30:00 2009 ]

Znaczenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego wynika także z faktu, że przy jego uchwalaniu wzięto pod uwagę ustalenia sporządzonej wcześniej prognozy oddziaływania na środowisko naturalne.

Treść wspomnianej prognozy została określona w art. 40 ustawy- Prawo ochrony środowiska .

W przypadku gdy brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ustalaniu warunków zabudowy terenu , niejednokrotnie towarzyszy postępowanie w sprawie oceny jej oddziaływania na środowisko- patrz art. 46 i następne ustawy-Prawo ochrony środowiska. [Author ID1: at Fri May 22 18:49:00 2009 ]

Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko [Author ID1: at Sat May 23 13:39:00 2009 ]odbywa się na wniosek podmiotu ( inwestora ), zainteresowanego realizacją inwestycji i poprzedza, z nielicznymi wyjątkami, wydanie;

W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się, analizuje oraz ocenia:

1. bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na:

    1. środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi,

    2. dobra materialne,

    3. dobra kultury,

    4. wzajemne oddziaływanie między czynnikami, o których mowa w lit. a)-c),

    5. dostępność do złóż kopalin,

2. możliwości oraz sposoby zapobiegania i ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko, na etapie realizacji i użytkowania

3. wymagany zakres monitoringu.[Author ID2: at Tue May 12 13:07:00 2009 ]

4. wykonanie kompensacji przyrodniczej

Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania inwestycji na środowisko kończy się wydaniem przez stosowny organ decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji.

Treść powyższej decyzji będzie stanowiła podstawę decyzji o warunkach zabudowy dla terenu nie objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Przedstawiona w skrócie procedura ustalania warunków zabudowy i zmierza w istocie do określenia dopuszczalnych rozwiązań znajdujących swój wyraz w projekcie budowlanym i w projektach wykonawczych.

[Author ID1: at Sat May 23 14:43:00 2009 ]

5.5. Ochrona przeciwpożarowa obiektów budowlanych.

Drugim istotnym warunkiem, który musimy spełnić w trakcie projektowania obiektu jest zapewnienie bezpieczeństwa pożarowego użytkownikom obiektu, między innymi poprzez zagwarantowanie stosownej ochrony przeciwpożarowej.

Problematykę uzgadniania projektów budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej reguluje obecnie rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 121poz. 1138 ), wydane na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 oraz Dz. U z 2003 r. Nr 52, poz. 452).

Projekt budowlany wymaga uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej przez rzeczoznawcę w przypadku gdy dotyczy;

  1. budynku zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I lub ZL II;

  2. budynku należącego do grupy wysokości: średniowysokie, wysokie lub wysokościowe, zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, ZL IV lub ZL V;

  3. budynku niskiego zawierającego strefę pożarową o powierzchni przekraczającej 1000 m2, zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, obejmującą kondygnację nadziemną inną niż pierwsza;

  4. budynku niskiego zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL V i mającego ponad 50 miejsc noclegowych;

  5. obiektu budowlanego innego niż budynek, przeznaczonego do użyteczności publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w którym przewiduje się możliwość jednoczesnego przebywania w strefie pożarowej ponad 50 osób na powierzchni do 2.000 m2;

  6. budynku zawierającego strefę pożarową produkcyjną lub magazynową, wolno stojącego urządzenia technologicznego lub zbiornika poza budynkami oraz placu składowego albo wiaty, jeżeli zachodzi co najmniej jeden z następujących warunków:

    1. strefa pożarowa produkcyjna lub magazynowa wymienionych obiektów budowlanych ma powierzchnię przekraczającą 1.000 m2 oraz gęstość obciążenia ogniowego przekraczającą 500 MJ/m2,

    2. występuje zagrożenie wybuchem;

  7. garażu wielopoziomowego;

  8. obiektu budowlanego objętego obowiązkiem wykonania systemu sygnalizacji pożarowej lub stałych urządzeń gaśniczych;

  9. parkingu dla pojazdów przewożących ładunki niebezpieczne;

  10. przeciwpożarowego zbiornika wodnego oraz stanowiska czerpania wody do celów przeciwpożarowych;

  11. tunelu o długości ponad 100 m.

Uzgodnienie projektu budowlanego przez rzeczoznawcę jest wymagane także w przypadku rozbudowy lub przebudowy obiektu budowlanego.

Oczywiście poza uzgodnieniami obligatoryjnymi projektant może poprosić o uzgodnienie także projektu nie objętego powyższym wykazem, n p. z uwagi na odległości między [Author ID1: at Sat Oct 17 13:45:00 2009 ]obiektami. [Author ID1: at Sat May 23 14:46:00 2009 ]

5.6. Uzgodnienie projektów budowlanych pod względem wymagań higienicznych i

zdrowotnych

Obowiązek uzgadniania niektórych projektów budowlanych, materiałów oraz sprawowanie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, wynika z ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 130, poz.1086, z późniejszymi zmianami).

W przypadku inwestycji budowlanych do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej należy w szczególności: 

1. uzgadnianie projektów planów zagospodarowania przestrzennego województwa, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz ustalanie warunków zabudowy pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, 

2. uzgadnianie dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych dotyczących: 

 a) budowy oraz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych, 

 b) nowych materiałów i procesów technologicznych przed ich zastosowaniem

w produkcji lub budownictwie, 

3. uczestniczenie w dopuszczeniu do użytku obiektów budowlanych, statków morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznych oraz środków komunikacji lądowej, 

4. inicjowanie przedsięwzięć oraz prac badawczych w dziedzinie zapobiegania negatywnym wpływom czynników i zjawisk fizycznych, chemicznych i biologicznych na zdrowie ludzi. 


Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych (Dz. U. z 2002 r.. Nr 5 poz.52.) zawiera wykaz obiektów, których dokumentacja projektowa powinna zostać uzgodniona pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych.

Wykaz ten obecnie obejmuje;

1)   budownictwo przemysłowe bez i z obiektami służby zdrowia;

  2)   budownictwo ogólne bez obiektów ochrony zdrowia;

  3)   budownictwo ogólne z obiektami ochrony zdrowia;

Do obowiązków rzeczoznawcy należy także obowiązek prowadzenia rejestru dokonanych uzgodnień.

5.7. Inne uzgodnienia projektu budowlanego

a. Uzgodnienie ewentualnych odstępstw w projekcie od obowiązujących przepisów techniczno - budowlanych.

W ustawie „prawo budowlane w art. 7. 1. do przepisów techniczno-budowlanych zaliczono, między innymi;
 1.   warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie,
 2.   warunki techniczne użytkowania obiektów budowlanych.
W art. 9 ustawy „ Prawo Budowlane”, przyjęto, że w przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuszcza się odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych pod warunkiem, że nie będzie ono powodować zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia, a także ograniczenia dostępności dla osób niepełnosprawnych oraz nie powinno powodować pogorszenia warunków zdrowotno-sanitarnych i użytkowych, a także stanu środowiska naturalnego. Biorąc powyższe pod uwagę odstępstwo byłoby możliwe po spełnieniu określonych warunków zamiennych.

Tryb postępowania jest w tym przypadku następujący;

1. Inwestor zainteresowany odstępstwem, przed wystąpieniem z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, składa do tego samego organu wniosek o udzielenie zgody na odstępstwo projektu od obowiązujących przepisów techniczno - budowlanych.

Do przedmiotowego wniosku inwestor powinien dołączyć;

Po otrzymaniu wniosku inwestora właściwy organ kieruje go we własnym imieniu do ministra, który ustanowił obowiązujący przepis.

Wniosek do ministra, dotyczy upoważnienia organu wydającego decyzję o pozwoleniu na budowę do udzielenia zgody na wnioskowane odstępstwo od obowiązujących przepisów techniczno - budowlanych.

Organ, który uzyskał upoważnienie właściwego Ministra udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo. Minister udzielający upoważnienia, może uzależnić upoważnienie do wyrażenia zgody na odstępstwo od spełnienia dodatkowych warunków rekompensujących ograniczenia wynikające z akceptowanego odstępstwa.

b. uzgodnienie programu funkcjonalnego, rozwiązań materiałowych, ekonomicznych itp.

Potrzeba uzgodnienie programu funkcjonalnego, rozwiązań materiałowych, ekonomicznych, itp. z inwestorem lub jednostką jego reprezentującą wynika z praktyki dobrej współpracy projektanta z inwestorem. W przypadku braku takich uzgodnień możemy się liczyć z nieuniknionymi pretensjami inwestora kierowanymi pod adresem projektanta. Forma takich uzgodnień powinna zostać określona w umowie o projektowanie. Najczęściej ogranicza się ona do pisemnego potwierdzenia przez osobę upoważnioną faktu uzgodnienia rozwiązań funkcjonalnych zawierającego podpis i datę.

Wewnętrzny charakter uzgodnienia powoduje, że jego brak nie będzie skutkował odmową wydania decyzji pozwalającej na rozpoczęcia realizacji obiektu (pozwalającej na budowę). Nie mniej brak powyższych uzgodnień może wywoływać szereg problemów i wydłużać proces projektowania.

c. uzgodnienie projektu koncepcyjnego przez właściwy organ administracji samorządowej .

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z zasady zawiera parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym linie zabudowy, gabaryty obiektów i wskaźniki intensywności zabudowy.

Przypomnijmy, że w treści obowiązującego planu lub w decyzji o warunkach zabudowy zostaną określone;

Inaczej rzecz wygląda w przypadku gdy dla danego obszaru brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wówczas opracowanie projektu koncepcyjnego dla potrzeb ustalenia lokalizacji inwestycji staje się w praktyce niezbędna.

d. Uzgodnienia dokumentacji geologicznej i geotechnicznej dla potrzeb projektowanych obiektów.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gmin powinien uwzględniać warunki geotechniczne rozpoznane w wyniku wcześniej prowadzonych badań geologicznych. Niejednokrotnie wyniki tych badań wykluczają spod zabudowy określone obszary lub ograniczają jej intensywność a także rodzaj ( n p. budownictwo niskie, wysokie, itp.) Problematyka badań geologicznych, geotechnicznych i zasad sporządzania stosownej dokumentacji jest uregulowana , między innymi, w następujących aktach prawnych, a mianowicie;

        1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych (Dz. U. z 1998 r. Nr 126, poz. 839).

  1. W ustawie - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2001 r. Nr 62 poz.627 z późniejszymi zmianami).

  2. Ustawa prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 1994 r. Nr 27, poz. 96 z późniejszymi zmianami).

  3. Rozporządzenie Ministra Środowiska W sprawie określenia przypadków, w których jest konieczne sporządzenie innej dokumentacji geologicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 152, poz. 1741).

  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie wymagań jakim powinny odpowiadać projekty prac geologicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 153, poz. 1777).

  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie szczegółowych wymagań jakim powinny odpowiadać dokumentacje hydrogeologiczne i geologiczno-inżynierskie (Dz. U z 200l r. Nr 153. poz. 1779).

  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie gromadzenia i udostępniania próbek i dokumentacji geologicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 153. poz.1780).

  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie sposobu i zakresu wykonywania obowiązku udostępniania i przekazywania informacji oraz próbek organom administracji geologicznej przez wykonawcę prac geologicznych (Dz. U. z 2001 r. .Nr .poz. 1781).

Budowa obiektów budowlanych w tym budynków wysokich, budowli inżynierskich, itp. wymaga szczegółowego rozpoznania przekroju geologicznego także poniżej poziomu fundamentowania. Mając możliwość korzystania z istniejących map geologicznych dysponujemy najczęściej informacjami dotyczącymi przekroju geologicznego podłoża gruntowego. Poczucie odpowiedzialności za bezpieczeństwo obiektu wymaga jednak szczegółowych badań geotechnicznych pozwalających na racjonalne i bezpieczne zaprojektowanie fundamentów.

Tak więc w pierwszej kolejności inwestor lub na jego zlecenie podmiot zarządzający realizacją inwestycji, występuje do odpowiedniego organu administracji geologicznej o udostępnienie informacji dotyczącej danej lokalizacji.

W przypadku braku takiej informacji uprawniony projektant sporządza projekt prac geologicznych i program badań geotechnicznych w zakresie uwzględniającym wymagania projektowanego obiektu

Projekt prac geologicznych podlega uzgodnieniu z właściwym organem administracji geologicznej. Po uzgodnieniu następują prace geologiczne ( np. wiercenia) a na ich podstawie opracowywana zostaje dokumentacja geologiczno - inżynierska.

Opracowana dokumentacja geologiczno- inżynierska jest przekazana w celu zatwierdzenia właściwemu organowi administracji geologicznej.

Równolegle do badań geologicznych postępują badania geotechniczne zgodnie z przyjętym programem.

Wynikowy obraz geologiczny podłoża oraz wyniki badań geotechnicznych stanowią podstawę przyjęcia określonych rozwiązań konstrukcyjnych w zakresie fundamentowania.

e). Uzgodnienia projektu budowlanego w zakresie przyłączy technicznych.

Każdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa warunki korzystania z dróg publicznych oraz z innych elementów infrastruktury technicznej jeżeli istnieje ona w zasięgu projektowanej inwestycji.

Nie mniej dla każdej inwestycji wymagane będą szczegółowe warunki podłączeń, o wydanie których zainteresowany podmiot powinien wystąpić z odpowiednim wnioskiem. Treść wniosków oraz obowiązujący sposób postępowania jest obecnie z reguły publikowany na stronach internetowych podmiotów administrujących poszczególnymi elementami wspomnianej infrastruktury -gestorów sieci.

I tak w zakresie dróg i ulic w zależności od rodzaju, będą to gminne lub powiatowe organa zarządzające drogami.

W przypadku sieci gazowej będą to właściwe zakłady gazownictwa, a w przypadku sieci energetycznych zakłady odpowiedzialne za dystrybucję energii elektrycznej, i t p.

Inwestor lub inny podmiot zarządzający projektem występuje z wnioskiem o wydanie warunków podłączenia do danej sieci do właściwego organu zarządzającego danym elementem infrastruktury technicznej.

Niejednokrotnie żąda się aby wniosek przygotowała osoba posiadająca stosowne uprawnienia do projektowania w danej dziedzinie n p. w zakresie projektowania instalacji gazowych. Uzyskanie warunków przyłączenia umożliwia opracowanie projektu przyłącza.

Po wykonaniu przez uprawnionego wykonawcę instalacji i potwierdzenia tego faktu stosownymi badaniami ( n p. w zakresie szczelności instalacji gazowej,) inwestor zgłasza gotowość podłączenia do sieci n p.; gazowej, energetycznej, telekomunikacyjnej, lub zakończenia robót na przykład drogowych. Podłączenia instalacji do sieci zewnętrznej wykonują, na zlecenie jednostki zarządzającej daną siecią, firmy posiadające stosowne uprawnienia.

f). Uzgodnienie projektu budowlanego pod względem warunków odbioru i utylizacji odpadów.

Każdy obiekt w którym powstają odpady stałe i płynne powinien posiadać urządzenia umożliwiające ich gromadzenie i odbiór w sposób bezpieczny dla ludzi i środowiska. Przyjęte rozwiania techniczne zależą od rodzaju gromadzonych odpadów, ich ilości, itp. Chcąc uniknąć problemów w momencie przekazywania obiektu do użytkowania, powinniśmy w pierwszej kolejności wystąpić do Państwowej Inspekcji Sanitarnej z wnioskiem o ustalenie warunków zapewnienia odbioru i utylizacji odpadów określając ich rodzaj, i ilości. Po uzyskaniu w/w warunków należy je uwzględnić w projekcie budowlanym.

g). Uzyskanie zaleceń konserwatorskich

Obowiązek postępowania zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi wynika wprost z przepisów ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162 poz. 1568).

Artykuł 25 ust 1.[Author ID1: at Sat May 23 15:08:00 2009 ] ustawy nakazuje aby w przypadku zagospodarowanie na cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru, jego właściciel lub posiadacz miał:

W celu spełnienia wymagań, o których mowa powyżej, wojewódzki konserwator zabytków jest obowiązany nieodpłatnie udostępnić do wglądu właścicielowi lub posiadaczowi zabytku nieruchomego posiadaną przez siebie dokumentację tego zabytku oraz umożliwić dokonywanie niezbędnych odpisów z tej dokumentacji.

Procedura obowiązująca w tym zakresie jest następująca;

- właściciel lub posiadać składa wniosek do wojewódzkiego konserwatora zabytków o

wydanie zaleceń konserwatorskich.

- wojewódzki konserwator zabytków przedstawia, w formie pisemnej, zalecenia

konserwatorskie, określające sposób korzystania z zabytku, jego zabezpieczenia i wykonania prac konserwatorskich, a także zakres dopuszczalnych zmian, które mogą być wprowadzone w tym zabytku.

h). Uzyskanie pozwolenia konserwatorskiego

Uzyskanie pozwolenia konserwatorskiego jest niezbędne w przypadku przeprowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, badań konserwatorskich oraz na trwałe przeniesienie zabytku ruchomego z naruszeniem ustalonego tradycją wystroju wnętrza, w którym zabytek się znajduje, a także innych działań przy zabytku ruchomym wpisanym do rejestru zabytków.

Podstawę prawną stanowią:

Wniosek o wydanie pozwolenia konserwatorskiego składa się w urzędzie konserwatora zabytków, miejskim, powiatowym lub wojewódzkim

Wymagane dokumenty:

- Wniosek o wydanie pozwolenia wraz z programem planowanych prac,

- Zgoda właściciela lub posiadacza zabytku

- Dokumenty poświadczające kwalifikacje osoby prowadzącej prace, badania lub kierującej tymi robotami:

a. w przypadku prac konserwatorskich, restauratorskich lub badań konserwatorskich:

-kserokopia dyplomu ukończenia wyższych studiów magisterskich na kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki lub wyższych studiów w specjalności konserwacji zabytków,

- dokumenty poświadczające odbycie co najmniej 12 - miesięcznej praktyki zawodowej w zakresie konserwacji i badania zabytków,

- lub zaświadczenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o kwalifikacjach, wydane na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów

b. w przypadku dziedzin nie objętych programem wyższych studiów:

- kserokopia świadectwa ukończenia szkoły średniej,

-dokumenty poświadczające odbycie co najmniej 5 - letniej praktyki zawodowej w zakresie konserwacji i badania zabytków.

Dodatkowe informacje:

-pozwolenie na przeprowadzenie prac konserwatorskich wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej mającej prawo do korzystania z zabytku, wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, trwałego zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego

-pozwolenie na przeprowadzenie badań konserwatorskich wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej zamierzającej przeprowadzić badania.

-WKZ może uzależnić wydanie pozwolenia od przedstawienia dodatkowej dokumentacji: historycznej, konserwatorskiej, fotograficznej lub dokumentacji powykonawczej poprzednio prowadzonych prac konserwatorskich

- po zakończeniu prac, badań konserwatorskich wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia dokumentacji powykonawczej wg standardu określonego w Rozporządzeniu Ministra Kultury w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych oraz jej przekazania w terminie do trzech miesięcy po skończeniu prac.

- Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków przekazywane są nieodpłatnie: 1 egz. programu prac, 1 egz. dokumentacji powykonawczej

- zgodnie z art. 64 KPA, jeżeli w podaniu nie wskazano adresu wnoszącego podanie i niema możliwości jego ustalenia podanie pozostawia się bez rozpoznania. Jeżeli podanie nie czyni zadość innym wymaganiom, organ ma prawo wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie siedmiu dni, nieusunięci tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.

i). Uzyskanie pozytywnej decyzji archeologicznej pozwalającej na kontynuowanie robót.

W świetle cytowanej już ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami , zgodnie z jej art. 31.pkt 1. osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, która zamierza finansować roboty budowlane przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru lub objętym ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jest obowiązana pokryć koszty badań archeologicznych oraz ich dokumentacji, jeżeli przeprowadzenie tych badań jest niezbędne dla ochrony zabytków archeologicznych.

2. Szczegółowy zakres i rodzaj niezbędnych badań archeologicznych przy zabytku nieruchomym, wojewódzki konserwator zabytków ustala w drodze decyzji.

3. Egzemplarz dokumentacji badań, podlega po ich zakończeniu nieodpłatnemu przekazaniu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków.

Natomiast Art. 32. 1 nakazuję, że kto, w trakcie prowadzenia robót budowlanych lub ziemnych, odkrył przedmiot, co do którego istnieje przypuszczenie, iż jest on zabytkiem, jest obowiązany:

  1)   wstrzymać wszelkie roboty mogące uszkodzić lub zniszczyć odkryty przedmiot;

  2)   zabezpieczyć, przy użyciu dostępnych środków, ten przedmiot i miejsce jego odkrycia;

  3)   niezwłocznie zawiadomić o tym właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, a jeśli nie jest to możliwe, właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest obowiązany niezwłocznie, nie dłużej niż w terminie 3 dni, przekazać wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków przyjęte zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

3. Wojewódzki konserwator zabytków jest obowiązany w terminie 5 dni od dnia przyjęcia zawiadomienia, dokonać oględzin odkrytego przedmiotu.

4. Jeżeli w /w terminie, wojewódzki konserwator zabytków nie dokona oględzin odkrytego przedmiotu, przerwane roboty mogą być kontynuowane.

5. Po dokonaniu oględzin odkrytego przedmiotu wojewódzki konserwator zabytków wydaje decyzję:

j) Uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej lub leśnej - zmiany przeznaczenia gruntu.

Problematyka ochrony gruntów rolnych i leśnych została uregulowana w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U . z 1995 r . Nr 16 poz. 78)

Na cele nierolnicze i nieleśne można przeznaczać przede wszystkim grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki, a w razie ich braku - inne grunty o najniższej przydatności do produkcji rolnej. Przy budowie, rozbudowie lub modernizacji obiektów związanych z działalnością przemysłową, a także innych obiektów budowlanych należy stosować takie rozwiązania, które ograniczają skutki ujemnego oddziaływania na grunty.

Przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o zagospodarowaniu przestrzennym.

Wyłączanie gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej następuje na wniosek zainteresowanego podmiotu. [Author ID1: at Fri May 22 19:21:00 2009 ]

k). Zgoda na wykonanie zjazdu z drogi publicznej na teren inwestycji.

Problematyka zasygnalizowana w tym punkcie jest regulowana w ustawie o drogach publicznych ( Dz. U. z 2007 r. NR 19, poz. 115 )oraz następującymi przepisami

1.. Ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r . Nr 98, poz. 1071 z późniejszymi zmianami).
2. Ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 960 z późn. zm.).
3. Ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz.717).
4. Ustawy Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz.2016 z późn.zm.).
5. Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 1986 r . Nr 6, poz. 33 z późn. zm.).
6. Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 43, poz.430).

Przy czym drogą publiczną jest droga, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem i z ograniczeniami jakie obowiązują jej użytkowników. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

  1)   drogi krajowe,

  2)   drogi wojewódzkie,

  3)   drogi powiatowe,

  4)   drogi gminne.

Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

2. Zarządcami dróg, są dla dróg:

  1. krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

  2. wojewódzkich - zarząd województwa;

  3. powiatowych - zarząd powiatu;

4. gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumienia, regulującego w szczególności wzajemne rozliczenia finansowe.

W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta.

Do zarządcy drogi należy między innymi , wydawanie zezwoleń na zjazdy z dróg publicznych.

Dla uzyskania takiego zezwolenia niezbędny jest wniosek o uzgodnienie lokalizacji zjazdu z drogi publicznej.

l). Uzgodnienie sieci uzbrojenia terenu przez powiatowe Zespoły Uzgadniania Dokumentacji- ZUD.

Potrzeba uzgadniania przebiegu instalacji, urządzeń i lokalizacji obiektów podziemnych wynika z dążenia do w miarę bezkolizyjnego i bezpiecznego użytkowania podziemnej infrastruktury technicznej.

Podstawę prawną działania Zespołów Uzgadniania Dokumentacji stanowią :

Do podstawowych zadań Zespołu Uzgadniania Dokumentacji należy:

1.    Uzgadnianie usytuowania nadziemnych, naziemnych i podziemnych przewodów sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych, telekomunikacyjnych, elektromagnetycznych i innych, z wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych,

2.    Uzgadnianie usytuowania podziemnych budowli takich jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki, komory i inne obiekty związane z uzbrojeniem terenu,

3.   Nanoszenie zmian i ponownych uzgodnień w przypadku uzgodnienia niezgodności zrealizowanej sieci uzbrojenia terenu z wynikami geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.

Ponadto na indywidualny wniosek inwestora zespół może uzgodnić inne obiekty budowlane np.: budynek , wjazd, ogrodzenie, pojedynczy słup, itd.

m). Uzyskanie decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę.

Procedura uzyskania decyzji zezwalającej na budowę wynika wprost z postanowień ustawy Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz.1118. patrz rozdział 4, art. 28, 29 do art. 38

Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Wyjątki od tej zasady zostały wyszczególnione w art. 29-31 w/w ustawy.
Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.
Obecnie obowiązujące przepisy, ze względu na warunki umożliwiające rozpoczęcie budowy, wyróżniają trzy grupy obiektów budowlanych, a mianowicie;

  1. rozpoczęcie budowy może nastąpić na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę,

  2. rozpoczęcie realizacji nie jest warunkowane jakąkolwiek decyzją,

  3. rozpoczęcie budowy wymaga zgłoszenia tegoż zamiaru właściwemu organowi administracji samorządowej.

W zgłoszeniu, o którym mowa powyżej, należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz w zależności od potrzeb, odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada, w drodze postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nie uzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze decyzji.
Do zgłoszenia budowy;

należy ponadto dołączyć projekt zagospodarowania działki lub terenu wraz z opisem technicznym instalacji, wykonany przez projektanta posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane. Projekt zagospodarowania działki lub terenu, w przypadku budowy instalacji gazowej, powinien być uzgodniony z podmiotem właściwym do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych.
W zgłoszeniu budowy, należy ponadto przedstawić projekt zagospodarowania działki lub terenu, wykonany przez projektanta posiadającego wymagane uprawnienia budowlane.

Zgłoszenia zamiaru rozpoczęcia robót budowlanych, należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych. Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu i nie później niż po upływie 2 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia.


Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto:

 1)   złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z wyjątkiem spraw poruszonych w ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz.1502). .
 2)   złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Wzory wniosku i oświadczenia, o których mowa powyżej, powinny obejmować w szczególności dane osobowe lub nazwę inwestora oraz inne informacje niezbędne do podjęcia rozstrzygnięcia w prowadzonym postępowaniu. Wzór decyzji o pozwoleniu na budowę powinien obejmować w szczególności określenie organu wydającego decyzję, dane osobowe lub nazwę inwestora i innych stron postępowania oraz inne informacje niezbędne inwestorowi

do legalnego wykonywania robót budowlanych.

Inwestor, spełniający warunki do uzyskania pozwolenia na budowę, może żądać wydania odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, poprzedzającej wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Decyzja taka jest ważna przez czas w niej oznaczony, jednak nie dłużej niż rok. Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza:
 1)   zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, o której mowa w przywoływanej niejednokrotnie ustawie - Prawo ochrony środowiska;
 2)   zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;
 3)   kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, itd.
 4)   wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, a także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - stosownym zaświadczeniem,

W razie stwierdzenia istotnych naruszeń, właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia

pozwolenia na budowę.

Definicja inwestycji celu publicznego (zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia1997r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2000r Nr 46, poz. 543 z późni. zm.):
Działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym) stanowiące realizację celów takich jak:
- drogi publiczne i drogi wodne, obiekty i urządzenia transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji,
- ciągi drenażowe, przewody i urządzenia służące do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń,
- publiczne urządzenia służące do zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania i oczyszczania ścieków oraz utylizacji odpadów,
- obiekty i urządzenia służące ochronie środowiska, zbiorniki i inne urządzenia wodne służące zaopatrzeniu w wodę, regulacji przepływów i ochronie przed powodzią, a także regulacja i utrzymanie wód oraz melioracji wodnych, będących własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego,
- nieruchomości stanowiące dobra kultury w rozumieniu przepisów o ochronie dóbr kultury,
- pomieszczenia dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur, państwowych szkół wyższych, szkół publicznych, a także publicznych: obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej i placówek opiekuńczo - wychowawczych,
- obiekty i urządzenia niezbędne dla potrzeb obronności państwa, ochrony granicy państwowej, a także do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, w tym zakłady karne oraz zakłady dla nieletnich,
- poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin stanowiących własność Skarbu Państwa,
- cmentarze,
- miejsca pamięci narodowej,
- ochrona zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt lub siedlisk przyrody,
- inne cele publiczne określone w odrębnych przepisach.

Budynki lub ich części, stanowiące odrębne strefy pożarowe określane jako ZL zalicza się do następnych kategorii zagrożenia ludzi;

1. ZL I - zawierające pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób nie będących ich stałymi użytkownikami, a nie przeznaczone przede wszystkim dla ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się,

2. ZL II - przeznaczone przede wszystkim do użytku dla ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się ( szpitale, żłobki, przedszkola, domy dla osób starszych),

3. ZL III - użyteczności publicznej, nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II

4. ZL IV - mieszkalne

5. ZL V - zamieszkania zbiorowego, nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II

Strefą pożarową nazywa się budynek lub część budynku oddzielonych od innych budynków lub od pozostałych jego części stosownym niezabudowanym pasem terenu lub przegrodami przeciwpożarowymi pionowymi jak i poziomymi ( ogniowymi - ograniczającymi rozprzestrzenianie się ognia).

Zainteresowanych zachęcam do zapoznania się z treścią ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. ( Dziennik Ustaw z 2004 r. Nr 92, poz.881) o wyrobach budowlanych.

7


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
017id 3259
3259
O eter W aromat W miner id 3259 Nieznany
3259
3259
3259
3259
3259

więcej podobnych podstron