Zestaw 14
Pochodne wyższych rzędów
Niech będzie dana funkcja ![]()
określona w pewnym obszarze ![]()
. Przypuśćmy, że istnieją pochodne cząstkowe tej funkcji ![]()
, ![]()
. Pochodne cząstkowe tych pochodnych, jeżeli istnieją, nazywamy pochodnymi cząstkowymi drugiego rzędu funkcji ![]()
.
Wszystkich pochodnych drugiego rzędu funkcji ![]()
jest 4, mianowicie
![]()
, ![]()
,

, 
,
przy czym np. zapis ![]()
jest skrótem zapisu ![]()
.
Obliczanie pochodnych cząstkowych funkcji dwóch zmiennych sprowadza się więc, przy ustaleniu jednej z nich, do obliczania pochodnych funkcji jednej zmiennej.
Przykład 1. Wyznacz wszystkie pochodne cząstkowe drugiego rzędu funkcji danej wzorem:
![]()
.
Rozwiązanie. Wyznaczamy najpierw pochodne pierwszego rzędu:
![]()
![]()
.
Następnie wyznaczamy pochodne drugiego rzędu:
![]()
,
![]()
,
![]()
,

.
Przykład 2. Wyznacz wszystkie pochodne cząstkowe drugiego rzędu funkcji danej wzorem: ![]()
.
Rozwiązanie. Mamy
![]()
, ![]()
i dalej
![]()
,
![]()
,
![]()
,

.
Pochodna kierunkowa funkcji
Gradientem funkcji różniczkowalnej ![]()
w punkcie ![]()
nazywamy wektor określony wzorem:

.
Przy użyciu pojęcia gradientu, pochodną kierunkową funkcji ![]()
w punkcie ![]()
w kierunku wektora ![]()
obliczamy ze wzoru:

.
Przykład 3. Wyznaczyć pochodną kierunkową funkcji ![]()
w punkcie ![]()
w kierunku wektora ![]()
.
Rozwiązanie. Zauważmy, że
![]()
, ![]()
,
![]()
, ![]()
oraz
![]()
.
Zatem

.
Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych
Warunek konieczny istnienia ekstremum
Jeżeli funkcja ![]()
ma w punkcie ![]()
ekstremum lokalne oraz istnieją w tym punkcie pochodne cząstkowe ![]()
i ![]()
, to:
![]()
= 0 i ![]()
= 0.
Punkt, w którym spełniony jest warunek konieczny, nazywamy punktem stacjonarnym.
Warunek wystarczający istnienia ekstremum
Jeżeli funkcja f ma w pewnym otoczeniu punktu stacjonarnego ![]()
pochodne pierwszego i drugiego rzędu ciągłe oraz:

,
to w punkcie ![]()
istnieje ekstremum lokalne, przy czym:
Jeśli ![]()
> 0, to w punkcie ![]()
istnieje minimum lokalne.
Jeśli ![]()
< 0, to w punkcie ![]()
istnieje maksimum lokalne.
Jeżeli ![]()
, to w punkcie stacjonarnym![]()
nie ma ekstremum.
Jeżeli ![]()
, to twierdzenie nie rozstrzyga o istnieniu ekstremum.
Z powyższych twierdzeń wynika następujący schemat wyznaczania ekstremów funkcji ![]()
:
1. Obliczamy pochodne cząstkowe rzędu pierwszego ![]()
i ![]()
oraz przyrównujemy je do zera, znajdując w ten sposób punkty stacjonarne.
2. Znajdujemy pochodne cząstkowe rzędu drugiego i tworzymy wyznacznik ![]()
.
3. Obliczamy kolejno znak wyznacznika ![]()
w punktach stacjonarnych, a w przypadku gdy jest on większy od zera, badamy także znak pochodnej ![]()
< 0 lub ![]()
w tych punktach.
Przykład 4. Wyznaczyć ekstrema lokalne funkcji ![]()
.
Rozwiązanie. Wyznaczamy dziedzinę funkcji: ![]()
.
Szukamy najpierw - zgodnie ze schematem podanym wyżej - punktów stacjonarnych, czyli obliczmy pochodne cząstkowe pierwszego rzędu, a następnie przyrównujemy je do zera.
![]()
,
![]()
i rozwiązujemy układ równań:

-- 
--![]()
.
Stąd otrzymujemy cztery punkty stacjonarne: P1(l,2), P2(l,-2), P3(-l,2), P4(-l,-2), w których spełniony jest warunek konieczny istnienia ekstremum, czyli 4 punkty, w których może być ekstremum.
Następnie obliczamy pochodne cząstkowe drugiego rzędu i tworzymy wyznacznik ![]()
:
![]()
, ![]()
, ![]()
, ![]()
.

Badamy teraz kolejno znak wyznacznika w punktach P1(l,2), P2(l,-2), P3(-l,2), P4(-l,-2) i na podstawie warunku wystarczającego wnioskujemy o istnieniu ekstremum lokalnego.
Badamy punkt P1(1,2).

> 0, zatem istnieje ekstremum
![]()
> 0, zatem w punkcie P1(l,2) istnieje minimum lokalne.
Badamy punkt P2(l,-2).

< 0, zatem w tym punkcie nie istnieje ekstremum
Badamy punkt P3(-l,2).

< 0, zatem w tym punkcie nie istnieje ekstremum
Badamy punkt P4(-l,-2).

> 0, zatem istnieje ekstremum
![]()
= -12 < 0 zatem w punkcie P4(-l,-2) istnieje maksimum lokalne.
Odpowiedź:
Przedstawiona w zadaniu funkcja ma dwa ekstrema lokalne: minimum lokalne w punkcie P1(1,2) i maksimum lokalne w punkcie P4(-l,-2), przy czym:
fmin = f(1,2) = 2 + 8 - 6 - 24 = -20
fmax = f(-1,-2) = -2 -8 +6 +24 = 20.
Zadania do samodzielnego rozwiązania
Zadanie 1. Wyznacz ![]()
, ![]()
, ![]()
, ![]()
, gdzie funkcja ![]()
dana jest wzorem:
(a) ![]()
,
(b) ![]()
,
(c) ![]()
,
(d) ![]()
,
(e) ![]()
.
Zadanie 2. Wyznacz pochodną kierunkową funkcji ![]()
w punkcie ![]()
w kierunku wektora ![]()
jeżeli:
(a) ![]()
, ![]()
, ![]()
,
(b) ![]()
, ![]()
, ![]()
,
(c) ![]()
, ![]()
, ![]()
.
Zadanie 3. Wyznaczyć ekstrema funkcji ![]()
, gdzie:
(a) ![]()
,
(b) ![]()
,
(c) ![]()
,
(d) ![]()
,
(e) ![]()
,
(f) ![]()
.
Odpowiedzi.
Zadanie 1.
(a) ![]()
, ![]()
, ![]()
, 
,
(b) ![]()
, ![]()
, ![]()
, 
,
(c) ![]()
, ![]()
, ![]()
, 
,
(d) 
, 
,

, 
,
(e) ![]()
, ![]()
, ![]()
, 
.
Zadanie 2.
(a) ![]()
, (b) ![]()
, (c) ![]()
.
Zadanie 3.
(a) brak ekstremum,
(b) ![]()
,
(c) ![]()
,
(d) ![]()
,
(e) brak ekstremum,
(f) ![]()
, ![]()
.
7