OptionScope
___________________________________________________________________________
Wstęp
Co to jest OptionScope?
OptionScope jest wyjątkowym narzędziem, wzorowanym na arkuszu kalkulacyjnym, które wykorzystuje się do analizy opcji futures oraz do analizy krzywej kapitału.
Przy pomocy OptionScope wykonuje się pięć podstawowych czynności:
można obliczyć wartość rynkową put i call opcji (patrz Option),
można obliczyć cenę opcji dla założonej zmienności w celu zobaczenia, jak zmienia się cena opcji w zależności od zmienności (patrz Krok 2 - Wprowadź parametry do roboczego arkusza kalkulacyjnego lub Volatility),
można obliczyć delta, vega, gamma oraz theta aby sprawdzić czułość cen opcji na zmiany stanu rynku,
można obliczyć scenariusz „co-jeśli” (np. jak zmieni się cena papieru wartościowego dla takiej czy innej danej liczbowej, etc. - patrz Kolejne czynności w celu oceny opcji),
możesz tworzyć graficzny obraz ryzyko/zysk pozycji na opcjach (patrz Graficzne przedstawianie pozycji na opcjach).
Wzór cenowy opcji Black-Scholes
Podstawą matematyczną OptionScope jest popularny wzór cenowy opcji Black-Scholes, który opracowali Fisher Black i Myron Scholes, w 1973 r.
Wzór Black-Scholes pomaga w określeniu wartości rynkowej opcji na podstawie ceny, zmienności, daty wygaśnięcia i aktualnej liczby otwartych pozycji.
Podczas opracowywania tego wzoru, Black i Scholes przyjęli poniższe założenia.
Rynki są beztarciowe. Innymi słowy, nie ma żadnych kosztów transakcji lub podatków; wszyscy uczestnicy rynku mogą pożyczać lub wypożyczać na ryzyko stopy procentowej; nie ma kar za krótką sprzedaż; wszystkie papiery wartościowe są nieograniczenie podzielne (tj. można kupować ułamek akcji).
Ceny akcji są rozkładem logarytmicznym normalnym (tj. układają się w krzywą dzwonową). To oznacza, że cena akcji może dwukrotnie wzrosnąć równie łatwo, jak zmaleć o połowę.
Akcje nie płacą dywidend i nie są one dzielone. (Takie założenia przyjmuje OptionScope jednakże, program pozwala na zastosowanie dywidendy - patrz Parametry Workbook).
Opcje można ćwiczyć wyłącznie wtedy, gdy określono datę ich wygaśnięcia (patrz Wprowadzanie danych liczbowych do Workbook).
Składnikami wzoru opcji jest cena papieru wartościowego, zmienność, option life, rynkowa stopa procentowa i dywidenda (jeśli jest jakaś).
Po co używać OptionScope?
Zyskowne transakcje na opcjach mogą być znacząco zwiększone, jeśli dodatkowo połączysz je z dobrą techniką analityczną.
Mimo skuteczności wskaźników odwrotnych, takich jak współczynnik Put/Call Martina Zweiga (jest to wskaźnik, który mówi „zrób na odwrót do tego, co robią gracze na opcjach”), to okazuje się, że większość graczy na opcjach ponosi straty. Być może znaczącym powodem tego jest ogromne lewarowanie kontraktu na opcji. Jeśli nauczysz się efektywnie posługiwać takim narzędziem jak OptionScope, do podejmowania logicznej decyzji, opartej na analizie, to zdobędziesz przewagę nad większością graczy na opcjach.
___________________________________________________________________________
Przygotowanie do pracy
Wymagania sprzętowe potrzebne do uruchomienia OptionScope
Program OptionScope posiada następujące wymagania sprzętowe:
Microsoft Windows 95 lub NT 4.0,
486 PC (polecany Pentium lub szybszy),
8 MB RAM (zalecane 16 MB lub więcej),
dysk twardy (wolnych 5 MB).
Szczegółowa informacja o twoim systemie komputerowym dostępna jest za pomocą polecenia About OptionScope w menu Help (patrz About OptionScope).
Instalacja i uruchamianie OptionScope
Instalacja OptionScope
Włóż „Disk 1” do napędu A lub B („A” lub „B” oznacza twój napęd dysku).
Kliknij przycisk Start i wybierz polecenie Run. Ukaże się okienko dialogowe Run.
W polu Open, wpisz: a:setup (lub b:setup).
Kliknij przycisk OK by uruchomić instalację.
Uruchamianie OptionScope
Wybierz Programy z menu Start.
Wybierz Equis International.
Wybierz OptionScope.
Menu
Pasek menu, znajdujący się wzdłuż górnej części ekranu, jest standardowym paskiem, wykorzystywanym w Microsoft Windows 95. Podobne paski możesz znaleźć w innych aplikacjach MetaStocka.
Wiele poleceń menu dostępnych jest za pomocą kombinacji klawiszy, zwanych „gorącymi klawiszami”. Na przykład, zamiast wybierania Open z menu Files, możesz nacisnąć gorące klawisze CTRL+O. Jeśli polecenie posiada gorące klawisze, to wyświetlają się one za napisem tego polecenia.
Jak zaznaczyć polecenie, używając menu
Kliknij jeden raz lewym przyciskiem myszy bezpośrednio na pozycji w menu (np. File, Edit, View, etc.).
Gdy otworzy się menu, kliknij myszą na wybranym poleceniu.
Korzystanie z okienek dialogowych
Po wybraniu polecenia, często ukazuje się okienko dialogowe. Okienko dialogowe używane jest do wybrania jednej z dostępnych opcji lub użytków. Jeśli opcja w okienku dialogowym jest przyciemniona to oznacza, że nie jest ona dostępna.
Pasek narzędziowy
Narzędzia w pasku narzędziowym, dają szybki dostęp do wielu powszechnie wykorzystywanych w OptionScope poleceń i użytków. Aby dowiedzieć się, do czego służy dane narzędzie, nakieruj wskaźnik myszy na ikonę narzędzia i po kilku sekundach wyświetli się krótki opis czynności, którą wykonuje to narzędzie. Pasek stanu w górnej części ekranu, także wyświetli krótki opis, po nakierowaniu na ikonę wskazówki myszy.
Jak zaznaczyć polecenie w pasku narzędziowym
Nakieruj wskazówkę myszy na wybrany przycisk.
Kliknij jeden raz lewym przyciskiem myszy.
Wyświetlanie/usuwanie paska narzędziowego
Wyświetlanie paska narzędziowego ustala się, wybierając Toolbars w menu View. Kolor i rozmiar przycisku oraz wyświetlanie Screen Tips ustala się, zaznaczając pola na dole okienka dialogowego Toolbars.
Przesuwanie i kotwiczenie okienka Toolbar
Okienko Toolbar może być przesuwane i kotwiczone w dowolnym miejscu na ekranie.
Jak przesunąć i zakotwiczyć okienko Toolbar
Kliknij dwukrotnie na okienku Toolbar. Pamiętaj, że musisz dwukrotnie kliknąć na polu okienka Toolbar, pomiędzy lub poniżej przyciskami Toolbar. Narzędzia ukażą się w ruchomym okienku.
Przesuń myszą okienko Toolbar w wyznaczone miejsce. Okienko zmieni swój wygląd wskazując, że można je zakotwiczyć. Jeśli chcesz zakotwiczyć okienko na skraju ekranu, to przeciągnij je myszą tak, aż wskazówka myszy wejdzie poza pole ekranu.
Chcąc zmienić położenie okienka, wystarczy kliknąć na nim dwukrotnie i przeciągnąć je myszą.
Klikanie na poleceniu prawym przyciskiem myszy
OptionScope jest programem zorientowanym na obiekt. „Orientacja na obiekt” oznacza, że polecenia dotyczące danego obiektu, zawarte są w nim samym. Zamiast poszukiwać polecenia w labiryncie menu i pasków narzędziowych, posiadasz dostęp do polecenia bezpośrednio z obiektu.
Każdy obiekt wyświetla dostępne polecenia po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na obiekcie. Lista dostępnych poleceń zależy od rodzaju obiektu.
Klikając prawym przyciskiem myszy na arkuszu kalkulacyjnym wyświetlisz okienko, pozwalające na zmianę ustawień, wpisać lub skasować obiekt, ponownie obliczyć arkusz roboczy oraz wykonać kilka innych powszechnie używanych funkcji, takich jak kasowanie, kopiowanie, wklejanie i czyszczenie.
Klikając prawym przyciskiem myszy na poleceniu Open w menu File, wyświetlisz okienko, w którym możesz utworzyć nowe foldery, zmienić nazwę plików, ustalić ikony i zmienić ustawienie, podobnie jak w innych powszechnie używanych funkcjach.
Korzystanie z myszy Microsoft IntelliMouse
Mysz Microsoft IntelliMouse™ jest podobna do typowej myszy i różni się od niej tylko jedną funkcją. Ta mysz zawiera kółko, które pozwala na szybki i niekłopotliwy dostęp do kilku typowych opcji programu OptionScope.
Sposób użycia myszy IntelliMouse™ |
Rezultat |
Obrót kółkiem |
Przewijanie wykresu |
Naciśnięcie kółka i przesunięcie |
Autoprzewijanie Workbook |
Przewijanie Workbook
Kiedy więcej danych jest załadowanych niż wyświetlanych, masz możliwość przewinięcia danych. Aby przewinąć za pomocą myszy IntelliMouse, po prostu obróć kółko do przodu (to jest w kierunku monitora). Aby przewinąć do tyłu, po prostu obróć kółko do tyłu (to jest od monitora).
Oczywiście, możesz przewinąć arkusz kalkulacyjny, używając przycisk przewijania, znajdujący się na dole arkusza.
Autoprzewijanie Workbook
Aby przewijać arkusz kalkulacyjny automatycznie, naciśnij kółko myszy IntelliMouse. Wskazówka myszy zmienia się na podwójną strzałkę. Przesuń strzałkę w lewo lub w prawo w zależności, w którym kierunku chcesz autoprzewijać. Im dalej przesuniesz strzałkę od pierwotnego jej położenia, tym szybsze będzie przewijanie.
___________________________________________________________________________
Krótki opis OptionScope
Intencją tego opisu jest pomoc w przybliżeniu podstawowych funkcji programu OptionScope. Krótki, prosty opis, nie wymaga wiele czasu do zapoznania się z nim. Więcej szczegółowych informacji o właściwościach programu, znajdziesz w stosownym rozdziale tego podręcznika, tj. Tworzenie nowego Workbook, Wprowadzanie danych liczbowych do Workbook, Graficzne przedstawianie pozycji, Drukowanie Workbook, Zapisywanie Workbook i Otwieranie istniejącego Workbook.
Tworzenie nowego Workbook
Wybierz polecenie Choose New z menu File. Na ekranie ukaże się pusty arkusz kalkulacyjny.
Ponieważ Workbook jest nowy i bez nazwy, program automatycznie nadaje mu nazwę „OptionScope1”. Jeśli otworzyłeś inny nowy Workbook (wyświetlając drugi na ekranie), to będzie on nazwany „OptionScope2”. Jeśli chcesz, możesz oznaczyć Workbook nazwą, używając polecenia Save As w menu File.
Wprowadzanie danych liczbowych do Workbook
Jeśli kiedyś używałeś programy arkuszy kalkulacyjnych (np. Lotus, Excel, Quattro, etc.), to powinieneś czuć bezpośredniość i łatwość obsługi OptionScope. Wprowadzanie danych liczbowych i poruszanie się jest dokładnie takie same jak w arkuszu kalkulacyjnym.
Cztery pola na górze arkusza mają zastosowanie do każdej kolumny danych w arkuszu kalkulacyjnym. W polu Security wybierz Equity. W polu Interest Rate wpisz 4.75. W pole Annual Dividend wpisz 0, ponieważ nasz hipotetyczny papier wartościowy nie wypłaca dywidendy (patrz Parametry Workbook).
W kolumnie A arkusza kalkulacyjnego, kliknij na komórce Calc. Date. Wprowadź dzisiejszą datę.
W tej samej kolumnie, kliknij komórkę Exp. Date. Wprowadź datę w przybliżeniu dwa miesiące późniejszą od dzisiejszej daty. OptionScope może oznaczyć datę wygaśnięcia automatycznie. Po prostu wprowadź miesiąc i rok (np. 9/96), a OptionScope sam wpisze prawidłową datę.
W tej samej kolumnie, kliknij na komórce Strike. Wprowadź cenę wykonania (bazową) dla naszej hipotetycznej opcji w wysokości 50.
W tej samej kolumnie, kliknij na komórce Security. Wprowadź cenę papieru wartościowego 48.50.
W tej samej kolumnie, kliknij komórkę #Contracts. Wprowadź 1.
W tej samej kolumnie, kliknij komórkę Call/Put i wybierz z listy Long Call.
W tej samej kolumnie, kliknij komórkę Volatility. Wprowadź zmienność w wysokości 20.
Pamiętaj, że rzędy Option i Volatility są koloru jasnoniebieskiego. Jest to dla przypomnienia, że pomiędzy tymi dwoma komórkami istnieje wyjątkowa wzajemna zależność. Wprowadź wartość do komórki Volatility i pozostaw komórkę Option pustą, ponieważ będzie obliczana wartość rynkowa opcji. Podobnie, wprowadź wartość do komórki Option i pozostaw komórkę Volatility pustą, ponieważ będzie obliczana Volatility (Implied).
Po wprowadzeniu Volatility, zostaną obliczone pozostałe komórki arkusza kalkulacyjnego, (tj. Option, Delta, Gamma, etc.). Są to wartości, których analiza pozwala na określenie, czy warto zainwestować w opcje.
Graficzne przedstawianie pozycji
Możesz wizualizować zysk/stratę potencjalnej pozycji na opcjach, za pomocą wykresu.
Kliknij na nagłówku kolumny, do której wprowadziłeś dane. Kolumna powinna zmienić kolor.
Kliknij prawym przyciskiem myszy na zaznaczonej kolumnie. Wybierz Inser Graph z okienka, które się ukaże.
Aby powrócić do arkusza kalkulacyjnego, kliknij na Data na dole wykresu.
Więcej informacji o grafice, znajdziesz w rozdziale Graficzne przedstawianie pozycji na opcjach.
Zmiana skali Workbook
Istniej kilka sposobów zmiany skali elementów arkusza kalkulacyjnego.
Kliknij myszą pionowy pasek Splitter, znajdujący się tuż na prawym skraju arkusza kalkulacyjnego. Przeciągając myszą ten pasek, wyświetlisz dwa obszary tego samego arkusza kalkulacyjnego w obrębie jednego arkusza kalkulacyjnego.
Kliknij dwukrotnie na pasku Splitter, aby powrócić do poprzedniego stanu arkusza kalkulacyjnego.
Rozszerz kolumnę A (lub zwęź ją), klikając i przeciągając myszą linię pionową pomiędzy kolumnami A i B.
Kliknij dwukrotnie na linii pionowej pomiędzy kolumnami, aby zmniejszyć szerokość kolumny.
Oczywiście możesz także użyć standardowych poleceń Window, dla zmiany skali arkusza kalkulacyjnego. Na przykład, możesz przeciągnąć myszą granicę arkusza kalkulacyjnego, używać przycisku minimalizuj i maksymalizuj lub używać poleceń Tile i Cascade w menu Window.
Drukowanie Workbook
Wybierz Print z menu File.
Kliknij przycisk OK w okienku dialogowym Print, aby wydrukować zaznaczony arkusz kalkulacyjny.
Zapisywanie Workbook
Wybierz Save As z menu File, aby wyświetlić okienko dialogowe Save As.
Wpisz nazwę (np. TEST) w polu Nazwa pliku i kliknij OK.
Otwieranie istniejącego Workbook
Po zapisaniu arkusza kalkulacyjnego, na pewno zechcesz go otworzyć w przyszłości.
Wybierz Open z menu File.
Kliknij dwukrotnie na nazwie arkusza kalkulacyjnego, który chcesz otworzyć.
___________________________________________________________________________
Korzystanie z pomocy
Jeśli napotykasz na problemy lub masz pytania związane z programem OptionScope, Equis International jest przygotowany na udzielenie pomocy. Jednak, zanim skontaktujesz się telefonicznie, rozważ inne możliwości pomocy oferowane przez Equis International.
Problemy związane z systemem Windows
Jeśli masz problemy związane z systemem operacyjnym Windows, skontaktuj się z pomocą techniczną Microsoft, korzystając z poniższych numerów telefonicznych.
System operacyjny |
USA |
Kanada |
Windows 95/98 |
1-425-635-7000 |
1-905-568-4494 |
Windows NT |
1-425-635-7018 |
1-425-635-7018 |
Klienci spoza USA i Kanady powinni skontaktować się z lokalnym przedstawicielem Microsoft.
Podręcznik użytkownika
Pierwszym miejscem, do którego powinieneś zajrzeć, jeśli masz problemy związane z programem OptioScope, jest podręcznik użytkownika (lub Help w menu programu). Podręcznik znacznie ułatwi pokonanie przeszkody. Na jego stronach staraliśmy się umieścić odpowiedzi na większość pytań związanych z obsługą programu. Jeśli chcesz poznać odpowiedź na te pytania, prosimy o skorzystanie z podręcznika.
Dokładny opis pomocy
Dialog pomocy w programie OptionScope otwieramy klikając Help w menu programu. Po kliknięciu myszą na tym przycisku, program OptionScope wyświetli okienko dialogowe. Praktycznie wszystkie informacje znajdujące się w podręczniku użytkownika są dostępne za pomocą kliknięcia myszą. Wiele opisów pomocy na ekranie, pokazuje jak krok po kroku rozwiązać jakiś problem.
System pomocy w programie OptionScope jest również dostępny po naciśnięciu klawisza F1.
Equis w internecie
Możesz również zapoznać się z naszą stroną internetową pod adresem www.equis.com. Na tej stronie oferujemy nie tylko nasze produkty ale również bezpłatny serwis i informacje.
Kluby użytkowników Equis
Equis posiada użytkowników prawie na całym świecie. W wielu rejonach użytkownicy zorganizowali się. Skontaktuj się z Equis aby sprawdzić czy w twoim rejonie istnieje klub użytkowników Equis. Jest to nie tylko sposobność do spotkania ludzi o podobnych zainteresowaniach, ale ponadto kluby oferują bogate informacje nieosiągalne gdzie indziej.
Kontakt z pomocą techniczną
Z problemami lub pytaniami związanymi z danymi liczbowymi lub dotyczącymi sprzedawcy danych liczbowych, prosimy zwracać się do pomocy technicznej sprzedawcy.
Jeśli sprawdziłeś podręcznik użytkownika i nadal nie znalazłeś odpowiedzi na problem lub pytanie, Equis oferuje pełną techniczną pomoc .
Spróbuj skontaktować się z nami telefonicznie ale tylko w tej sytuacji, jeżeli pilnie potrzebujesz odpowiedzi. To zapewni, że linia telefoniczna będzie wolna gdy inni będą chcieli uzyskać odpowiedź na ważne pytanie.
Możesz kontaktować się z nami na kilka sposobów:
pocztą e-mail
faksem
801-265-2114
pocztą
Equis International
Technical Support Dept.
3950 South 700 East, Suite 100
Salt Lake City, UT 84107
telefonicznie
801-265-9998 (od 8:00 do 17:00) według czasu lokalnego; w środy w godzinach od 9:00 do 17:00.
Kiedy telefonujesz po techniczną pomoc pierwszy raz, otrzymasz numer klienta. Prosimy o zapisanie go w celu przyszłego wykorzystania.
Klient #_____________________
Jeśli zatelefonujesz do nas, bardzo pomocnym będzie gdy podasz numer twojej wersji programu oraz datę ukończenia programu. Informacje te ukażą się gdy klikniesz Help oraz About OptionScope.
___________________________________________________________________________
Workbook
Wstęp
Workbook jest wzorowany na nowoczesnych programach arkuszy kalkulacyjnych (tj. Excel, Quattro, Lotus, etc.). Jest to dwuwymiarowa matryca komórek, złożona z 26 kolumn (od A do Z) i 13 rzędów. Każda kolumna reprezentuje jeden kontrakt na opcji oraz każdy rząd określa parametr wejściowy lub wyjściowy.
Cztery parametry na górze arkusza, odnoszą się do całego arkusza kalkulacyjnego.
Elementy Workbook
Kluczowymi elementami arkusza kalkulacyjnego są:
kolumny, każda reprezentuje jakiś kontrakt na opcjach,
trzy główne parametry na górze arkusza, tj. Security, Interest Rate, Annual Dividend,
parametry opcji wprowadzane w białych rzędach, tj. Calculation Date, Expiration Date, Strike price, Security price oraz Put/Call,
niezależne parametry w dwóch jasnoniebieskich rzędach, tj. Option i Volatility,
wyniki obliczeń w szarych rzędach tj. Delta, Gamma, Life, Theta i Vega.
Wprowadzanie danych do Workbook
Metoda wprowadzania danych do workbook jest prawie identyczna jak w najbardziej popularnych programach arkuszy kalkulacyjnych. Liczby wprowadzane są z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Parametry wejściowe dla różnych pozycji na opcjach są wprowadzane do komórek arkusza kalkulacyjnego. Każdy workbook zawiera jeden arkusz kalkulacyjny, który zawiera wprowadzone parametry dla jednej lub więcej opcji.
Przycisk tab na dole arkusza pozwala na szybki dostęp do danych liczbowych (jeśli pracujesz w graficznym arkuszu). Nazwa tab może być zmieniona z jej nazwy domyślnej „Data” przez proste dwukrotne kliknięcie na tab i wprowadzenie innej nazwy.
Jak wprowadzać dane liczbowe do workbook
Kliknij myszą na komórce, do której chcesz wpisać daną liczbową. Do tego celu możesz użyć również strzałek klawiatury, wybierając nimi odpowiednią komórkę.
Wpisz liczbę lub datę bezpośrednio do komórki.
Powtórz te czynności, aż wypełnisz wszystkie komórki.
Jeśli opcja Autocalc Mode jest aktywna i wprowadziłeś w pole jasnoniebieskie jedną z danych (tj. option lub volatility), to arkusz kalkulacyjne automatycznie dokona obliczeń i wyświetli wynik.
Wykorzystywanie przewijanego kalendarza do wprowadzania dat
Jeśli kliknąłeś na komórce, do której należy wprowadzić datę, to możesz skorzystać z przewijanego kalendarza, który ukaże się po naciśnięciu małego trójkąta po prawej stronie tej komórki.
Wprowadzanie i edycja daty obliczeń i wygaśnięcia
Nakieruj wskazówkę myszy na wybraną komórkę.
Otwórz przewijany kalendarz przez naciśnięcie małego trójkąta po prawej stronie komórki lub naciśnij klawisz F4.
Ukaże się kalendarz.
Klikając na strzałkach po prawej lub lewej stronie górnej części kalendarza, możesz wybrać dzień, miesiąc i rok.
Wybierz żądaną datę z kalendarza.
Parametry Workbook
Górna część workbook wyświetla cztery parametry, które działają na cały arkusz kalkulacyjny.
Equity lub Future
Wybierz typ papieru do analizy. Zaznacz Equity jeśli analizujesz dowolny papier wartościowy inny niż future lub kontrakt towarowy. Equity dotyczy akcji i wskaźników. Wybierz Future, gdy analizujesz dowolny future lub towar bądź też futures na indeksie.
Klasyczny model Black-Scholes nie może być wykorzystywany do cen opcji lub futures bez drobnej modyfikacji. Jest tak dlatego, że futures nie mają bezpośrednich kosztów, tylko depozyt zabezpieczający. Obliczenia wykonywane przez OptionScope uwzględniają ten fakt.
Dividend
Wpisz całkowitą dywidendę wypłaconą w ostatnich czterech kwartałach (np. 7.50). Jeśli nie była wypłacana żadna dywidenda, wpisz 0. Jeśli wybrałeś Future, jako typ papieru do analizy, to zignoruj to pole.
Pierwotny wzór Black-Scholes zakładał, że nie ma wcześniejszego wykupu i dlatego nie było żadnego wpływu dywidendy na obliczenia. Jednakże, akcja płacąca dywidendę będzie zazwyczaj spadać o wartość wypłaconej dywidendy. Wzięcie pod uwagę dywidendy, optymalizuje wynik obliczeń. Dlatego, OptionScope ustala efekt dywidendy jako małą wielkość każdego dnia. Cena jest obniżana odpowiednio do tej wielkości.
Interest Rate
Wprowadź krótkoterminową (wolną od kosztów) stopę procentową (np. 90-dniowy T-bills, 6-miesięczny CDs, etc.). Stopa procentowa powinna być wprowadzona w procentach. (np. 3.75).
Units
Wybierz jednostkę dziesiętną lub inną jednostkę z listy. Nie ma znaczenia jak dużą liczbę wprowadzisz. Liczbę można wprowadzać w postaci dziesiętnej lub ułamkowej.
Calculation Date
Wprowadź datę przeprowadzania obliczeń. Zmiana daty obliczania pozwala na badanie option life. Mimo, że domyślnie przyjmowana jest aktualna data (lub ostatnio wprowadzona data), możesz wprowadzić dowolną datę przeszłą lub przyszłą. Na przykład, jeśli badasz opcję, która wygasa za trzy miesiące, możesz wprowadzić datę obliczania miesiąc później od daty wygaśnięcia aby śledzić wpływ czasu na opcję. (Patrz Korzystanie z przewijanego kalendarza).
Expiration Date
Wprowadź datę wygasania kontraktu na opcji. Jeśli typem papieru jest equity, OptionScope może automatycznie określić dzień miesiąca wygasania opcji. Po prostu wprowadź miesiąc i rok, a program OptionScope automatycznie ustali dzień dzień obliczania. Jeśli typem papieru jest future, musisz wprowadzić pełną datę. (Patrz Korzystanie z przewijanego kalendarza).
Strike
Wprowadź cenę wykonania (bazową) opcji. Obowiązkowo dla equity należy używać przecinka dziesiętnego (np. 55.00 dla 55$ ceny wykonania). Dla futures nie jest to obowiązkowe. Powód jest taki, że przecinek dziesiętny ceny wykonania musi być zgodny z przecinkiem dziesiętnym ceny papieru wartościowego. Na przykład, jeśli opcja na futures marki niemieckiej posiada cenę wykonania 0.60$, powinieneś wprowadzić ją jako 600 tak długo jak wprowadzasz cenę papieru wartościowego w tym samym przecinku dziesiętnym (np. 590).
Odległość ceny papieru od ceny wykonania opcji jest jednym ze wskaźników mających największy wpływ na cenę opcji. Jeśli aktualna cena papieru wartościowego jest wyższa od ceny wykonania opcji call lub poniżej ceny opcji put, opcja jest nazywana „in-the-money”. Przeciwna sytuacja zwana jest opcją „out-of-money”.
Security
Wprowadź cenę podstawowego papieru wartościowego. Wprowadzana tutaj cena powinna być aktualną ceną lub ceną prognozowaną. Jeśli potrzebujesz określić aktualną wartość opcji na podstawie „znanych” parametrów, powinieneś wprowadzić aktualna cenę papieru wartościowego. Jednakże, jeśli wziąć pod uwagę specjalną strategią na opcjach, która jest podstawowa dla oznaczonych przyszłych warunków (np. trzy miesiące do wygaśnięcia i skrajnie niskiej ceny papieru), powinieneś wprowadzić przyszłą cenę.
#Contracts
Wprowadź liczbę kontraktów utrzymywanych na pozycji. Pamiętaj, że odnosi się to tylko osi Y wykresu zysk/strata na wykresie arkusza kalkulacyjnego (patrz Graficzne przedstawianie pozycji na opcjach). Nie oddziałuje to na parametry wyjściowe danych arkusza kalkulacyjnego.
Call/Put
Zaznacz typ kontraktu na opcjach Call (długą lub krótką) lub Put (długą lub krótką). Pamiętaj, że odnosi się to tylko zaznaczonej długiej lub krótkiej pozycji na wykresie w arkuszu. (Patrz Graficzne przedstawianie pozycji na opcjach). Nie wpływa to na parametry wyjściowe arkusza.
Kupujący opcję call (tj. długa call) mają nadzieję, że cena podstawowego papieru wartościowego wzrośnie, i odwrotnie, kupujący opcję put (tj. długa put) mają nadzieję, że ta cena spadnie. Sprzedający opcję call (tj. krótka call) mają nadzieją, że cena podstawowego papieru wartościowego pozostanie stabilna lub spadnie, i odwrotnie, sprzedający opcję put (tj. krótka put) mają nadzieję, że cena podstawowego papieru wartościowego będzie stała lub wzrośnie.
Istnieje wiele strategii na opcjach, które dotyczą równoczesnego kupna i sprzedaży opcji. Te strategie dotyczą kupowania i sprzedaży opcji dla różnych cen wykupu, różnych czasach wygaśnięcia, różnej dającej się wywnioskować zmienności, etc. Strategie te posiadają nazwy, takie jak straddles, strangles, credit spreads, etc. Wspaniałą książką na ten temat jest Option Volatility and Pricing Strategies, którą napisał Sheldon Natenberg.
Parametrami współzależnymi są:
Option
Cena rynkowa opcji jest obliczana wtedy, jeśli została wprowadzona wartość Volatility. Jednakże, OptionScope może także obliczyć wartość Volatility, gdy została wprowadzona wartość Option.
Volatility
Zmienność jest obliczana wtedy, gdy wprowadzono cenę opcji. OptionScope obliczy jedyną w swoim rodzaju zmienność, która kieruje się wprowadzoną ceną opcji. Obliczona zmienność w ten sposób jest nazywana zmiennością oznaczoną. Zmienność oznaczona jest rynkowym kompromisem tego, jaka powinna być zmienność (wziąwszy pod uwagę aktualną cenę opcji).
Jeśli wprowadziłeś cenę opcji, która nie odnosi się do oznaczonej zmienności, OptionScope wyświetli komunikat w pasku statusu. To oznacza, że wzór jest matematycznie nie do obliczenia dla zadanej zmienności ceny opcji.
Więcej informacji o parametrach Option i Volatility, znajdziesz w rozdziale Kroki oszacowania opcji.
___________________________________________________________________________
Kroki oszacowania opcji
Poniżej przedstawiono kolejne kroki, które trzeba wykonać w celu oszacowania opcji przy pomocy OptionScope.
Krok 1 - Ustalenie parametrów.
Krok 2 - Wprowadzenie parametrów do arkusza kalkulacyjnego.
Krok 3 - Którą opcję najlepiej kupić?
Przedstawienie szczegółowej strategii gry na opcjach nie jest celem tego podręcznika. Zainteresowanych, odsyłamy do literatury fachowej i do przykładowych arkuszy kalkulacyjnych dołączonych do programu (w menu File wybierz Open).
Interpretacja rezultatów
Poniżej przedstawiono skrótowe informacje na temat interpretacji każdej z danych generowanych przez arkusz kalkulacyjny.
Option
Cena Option jest główną daną wyjściową wzoru Black-Scholes. Pokazuje ona, jak bardzo opcja powinna być sprzedana na podstawie różnych składników wchodzących w skład wzoru (tj. volatility, option life, cena papieru wartościowego, etc.). Pomaga w odpowiedzi na pytanie, „Czy opcja ma zawyżoną cenę czy też zaniżoną cenę?”.
Na użyteczność ceny Option składają się dwie rzeczy.
Pomaga ustalić błędną cenę opcji. Kupujący opcję może używać ten wzór do znajdowania opcji, które mają zaniżoną cenę. Wystawca opcji może wykorzystywać ten wzór do znalezienia opcji, które mają zawyżoną cenę.
Pomaga oszacować ryzyko arbitrażu. Na przykład, możesz kupić zbyt nisko szacowane call i następnie krótko podstawową akcję. To powoduje asekurację ryzyka ponieważ bez względu na to czy cena papieru wartościowego pójdzie w górę czy w dół, te dwie pozycje będą dokładnie kompensować się. Możesz następnie czekać, aż opcja powróci do swej wartości rynkowej i zdobyć zysk z arbitrażu. Delta jest wykorzystywana do określenia liczby akcji do zakupu w stosunku do określonego asekurowanego ryzyka.
Volatility
Volatility obliczane przez OptionScope jest nazywane „sugerowaną zmiennością”. Sugerowana zmienność jest wyjątkową zmiennością, która przewiduje cenę opcji. Sugerowana zmienność jest rynkowym kompromisem tego, jaka powinna być zmienność (biorąc pod uwagę cenę opcji).
Wielu graczy na opcjach wykorzystuje strategię, która skupia się w pierwszym rzędzie na sugerowanej zmienności opcji, korzystając ze sposobności uzyskania zarobku mogącego wystąpić, ilekroć sugerowana zmienność opcji różni się od podstawowego papieru. Na przykład, jeśli jedna opcja XYZ posiada sugerowaną zmienność 50, a inna posiada 30, to występuje oczywista różnica cenowa. Istnieje wiele strategii zaprojektowanych dla osiągnięcia zysku na podstawie porównania zmienności. Wspaniałą książką na ten temat, jest Option Volatility and Pricing Strategies, którą napisał Sheldon Natenberg.
Delta
Delta pokazuje wielkość, o którą zmieni się cena opcji jeśli cena podstawowego papieru wartościowego zmieni się o 1.00$. Na przykład, jeśli XYZ jest sprzedawany po 105.00$ za akcję, a call opcja na XYZ jest sprzedawana po 2.00$ i Delta wynosi 75%, to cena opcji powinna wzrosnąć o 0.75$ (do 2.75$) jeśli cena XYZ wzrośnie do 106.00$ na akcję. Innymi słowy, cena opcji powinna wzrosnąć o 0.75$ na każdy 1.00$ wzrostu XYZ.
Jeśli opcja jest korzystna cenowo, to Delta będzie miała wysoką wartość, ponieważ prawie cały zysk/strata papieru wartościowego będzie odzwierciedlać się w cenie opcji. Odwrotnie, opcja niekorzystna cenowo będzie miała niską Deltę, ponieważ bardzo mały zysk/strata papieru wartościowego odzwierciedlona jest w cenie opcji.
Jeśli opcja jest korzystna cenowo blisko swojej daty wygaśnięcia, Delta będzie zbliżała się do 100%, ponieważ wielkość czasu pozostająca dla opcji, by była ona niekorzystna cenowo, jest bardzo mała.
Możesz także wykorzystać Deltę do określenia dokładnej liczby akcji do kupienia/sprzedania odpowiednio do wyrobionego zdania o bezpiecznym ryzyku. Na przykład załóżmy, że Delta na opcji call wynosi 66%. Bezpiecznym ryzykiem powinno być 66% pozycji na rynku akcji (tj. 66 akcji) na każdą jedną długą pozycję kontraktu na opcji put. Jeśli cena akcji wzrośnie o jeden punkt, to pozycja na akcjach wzrośnie o 66.00$. Te 66.00$ wzrostu powinno być dokładnie wyrównane 66.00$ spadku wartości kontraktu put opcji.
Określenie bezpiecznego ryzyka daje potencjalną możliwość zarobku na arbitrażu, zyskując na niedowartościowanej opcji powracającej do swej wartości rynkowej (tj. ceny, przy której opcja nie jest ani przewartościowana, ani niedowartościowana). Teoretycznie, rynek będzie przypuszczalnie regulować wartość niedowartościowanych opcji do ich wartości rynkowej. Jednakże, powinieneś zwrócić uwagę na to, że wysokie koszty transakcji mogą podkopać tę teorię.
Gamma
Gamma pokazuje przewidywaną zmianę Delty na jeden punkt wzrostu podstawowego papieru wartościowego. Tak więc, Gamma pokazuje jak czuła jest Delta na zmianę ceny podstawowego papieru wartościowego. Na przykład, Gamma równa cztery wskazuje, że Delta wzrośnie o cztery punkty (np. z 50% na 54%) na każdy jeden punkt wzrostu ceny podstawowego papieru wartościowego.
Gamma wskazuje wielkość ryzyka przypadającą na jedną opcję. Duże Gamma wskazuje na duże ryzyko, ponieważ wartość opcji może się zmienić bardzo szybko. Jednakże, gracze mogą pragnąć wyższego ryzyka, w zależności od zastosowanej strategii.
Life
Option Life pokazuje liczbę dni do wygaśnięcia opcji. Ogólnie mówiąc, im dłuższy czas do wygaśnięcia opcji, tym bardziej wartościowa opcja.
Jeśli wykreśliłeś Option Life w jakimś przedziale czasu, to wykres powinien ukazać się w kształcie schodkowej opadającej linii od górnego lewego skraju ekranu do dolnego prawego skraju ekranu. Dzieje się tak z powodu weekendów i świąt. Na przykład, w piątek może być 146 dni do wygaśnięcia, a w następny poniedziałek pozostało tylko 143 dni.
Theta
Theta pokazuje zmianę ceny opcji (w punktach) z upływem czasu. Im więcej czasu do wygaśnięcia opcji, tym mniejszy wpływ czasu na cenę opcji. Jednakże, jeśli opcja jest bliska wygaśnięcia, to wpływ ten może być duży, szczególnie dla opcji niekorzystnych cenowo. Theta jest także zwana jako „czas upadku”. Na przykład, Theta o wartości -0.0025 oznacza, że opcja traci ¼ z jednego centa z powodu upływu czasu. Wpływ czasu na cenę opcji jest prawie zawsze dodatnio skorelowany. Im więcej czasu do wygaśnięcia, tym większa szansa na to, że opcja będzie korzystna cenowo w dniu wygaśnięcia. Jedynym wyjątkiem od tej dodatniej relacji wzajemnej jest bardzo niekorzystna cenowo opcja put o dniu wygaśnięcia w odległej przyszłości.
Opcje o niskim Theta są preferowane (dla kupna), niż te z wysokim Theta.
Vega
Vega pokazuje zmianę ceny opcji z powodowanej 1% wzrostem zmienności podstawowego papieru wartościowego. Vega pokazuje w dolarach przewidywany zysk, jeśli zmienność wzrośnie o jeden punkt.
Wpływ zmienności na cenę opcji jest zawsze dodatnio skorelowany. Im większa zmienność podstawowego papieru wartościowego, tym większa szansa na to, że opcja będzie korzystna cenowo w dniu jej wygaśnięcia. A zatem, opcje o wyższej zmienności będą kosztować więcej, niż te o mniejszej zmienności.
Ponieważ Vega mierzy czułość opcji na zmianę zmienności, opcje o wyższej Vega są preferowane (dla zakupu) od tych, o małym Vega.
Graficzne przedstawianie pozycji na opcjach
Wykres pozycji na opcjach może być wstawiany do arkusza kalkulacyjnego, wybierając Graph z menu Insert. Możesz także kliknąć prawym przyciskiem myszy na zaznaczonej kolumnie i wybrać Graph z okienka, które się ukaże. Każdy wykres który dodałeś staje się oddzielną stroną w arkuszu kalkulacyjnym. Są one zwane graficznymi arkuszami kalkulacyjnymi. Przyciski tab graficznych arkuszy ukazane są na dole workbook. Po prostu kliknij na tab aby wyświetlić odpowiadający mu wykres. Arkusz kalkulacyjny może zawierać nieograniczoną ilość graficznych arkuszy.
Wykres pozycji na opcjach reprezentuje obliczony zysk/strata najwcześniejszej daty wygasania w zaznaczonej kolumnie. Na przykład, jeśli kreślisz spread kalendarzowej pozycji zasadzającej się na dwóch opcjach, jedna z datą wygasania 08/17/96 i druga z datą wygasania 09/21/96, wykres będzie reprezentować wartość pozycji o wcześniejszej dacie wygasania w dniu 08/17/96.
Jak wykreślić pozycję na opcjach
Kliknij na nagłówku kolumny, do której wprowadzono dane. Kolumna powinna zmienić kolor sygnalizując, że jest zaznaczona.
Kliknij prawym przyciskiem myszy na zaznaczonej kolumnie. Wybierz Insert Graph z okienka, które się ukaże.
Aby powrócić do arkusza kalkulacyjnego, kliknij na przycisku Data na dole arkusza kalkulacyjnego.
Zmienianie nazwy wykresu
Domyślną nazwą nowego wykresu w arkuszu jest po prostu „Graph”. Jednakże, możesz zmienić nazwę, dwukrotnie klikając na tab i wpisując nową nazwę.
Kasowanie wykresu
Istnieją dwa sposoby kasowania wykresu. Możesz zaznaczyć wykres i wybrać Delete Graph z menu Edit. Możesz także kliknąć prawym przyciskiem myszy na wykresie (nie na tab) i wybrać Delete Graph z okienka, które się ukaże.
Można jednocześnie kasować kilka wykresów jednocześnie, zaznaczając kilka przycisków tab. Podtrzymując klawisz SHIFT kliknij prawym przyciskiem na kilku przyciskach tab. Wybierz Delete Selected Graphs z menu Edit lub kliknij prawym przyciskiem myszy na wykresie i wybierz Delete Selected Graphs z podręcznego okienka.
___________________________________________________________________________
Opcje menu
Wszystkie opcje menu programu OptionScope wykorzystuje się identycznie jak w programie MetaStock.
___________________________________________________________________________
Słownik
Call
Opcja, która daje trzymającemu ją, prawo kupna określonej liczby akcji (lub kontraktów) po określonej cenie przed ustaloną datą
Dividend
Dystrybucja wypracowanego zysku do akcjonariuszy. Na ogół płacona kwartalnie.
Equity
Zarobek właściciela akcji spółki notowanej na giełdzie.
Put
Opcja put daje trzymającemu ją, prawo do sprzedaży określonej liczby akcji (lub kontraktów) po określonej cenie przed pewną ustaloną datą.
Strike Price
Cena przy której akcja lub future podstawowej opcji call lub put są kupowane (call) lub sprzedawane (put) w określonym przedziale czasu.
586