22. Technologie wyznaczania różnic wysokości metodą niwelacji trygonometrycznej.
Sposób. 1.
Wyznaczenie różnicy wysokości ΔHAB na podstawie pomiaru kątów pionowych i odległości z obu końców odcinka.
![]()
![]()
lub ![]()
v', v'' - ewentualne poprawki z tytułu:
- krzywizny Ziemi,
- refrakcji,
- odchylenia osi instrumentu od normalnej do elipsoidy.
Po zmianie stanowiska:
![]()
Najprawdopodobniejsza różnica wysokości:
![]()
jeśli ![]()
Sposób. 2.
Pomiar ze stanowiska zlokalizowanego pomiędzy punktami. W tym przypadku nie musimy znać wysokości instrumentu.
![]()
![]()
; ![]()
lub ![]()
; ![]()
Po zmianie wysokości instrumentu wykonujemy drugi pomiar ![]()
, obliczamy różnicę wyników i porównujemy z różnicą dopuszczalną, a następnie liczymy wartość najprawdopodobniejszą różnicy wysokości.
Sposób. 3.
Trzeci sposób wyznaczenia różnicy wysokości metodą trygonometryczną będzie polegał na pomiarze kątów pionowych - w tym samym czasie, w obu kierunkach ze stanowisk w punkcie A i B.
Pozwoli to na minimalizację, a nawet na wyeliminowanie wpływu refrakcji na wyniki obliczenia różnic wysokości.
![]()
![]()
Przyjmując dla równoczesnych pomiarów kA≈kB oraz sA=sB=s
Najprawdopodobniejsza różnica wysokości wyniesie:
![]()
przy czym:
![]()
![]()
stąd ostatecznie:
![]()
Należy zaznaczyć, że do przedstawionych sposobów niwelacji należy dostosować sposób obliczeń różnic z uwzględnieniem odpowiednich poprawek w zależności od wymagań dokładnościowych.